Το chat του δικάναλου

Προσωπικα θα χαρακτηριζα μια ηχογραφηση η ενα συστημα ως "υπεραναλυτικο" οταν (υποκειμενικα) μου ακουγεται να εχει "λανθασμενο" envelope.Δηλαδη, εντονη ατακα, μικρη διαρκεια και αποτομη/προωρη αποσβεση στους ηχους.
To θεμα τονικης ισορροπιας ειναι δευτερευον διοτι αυτην την καθοριζει πρωτιστως η ηχογραφηση και οχι το συστημα. Πολλες "καθαρες ή μουντες" ηχογραφησεις ακουγονται εξ'ισου "καλες,σωστες" και ευχαριστες.
Ενα συστημα οφειλει να μετρα σωστα, αλλα τελικα οι μετρησεις, μας δειχνουν τις δυνατοτητες του, αν τροφοδοτηθει και με το αναλογο σημα.
 
Και εγώ εννοώ το πρώτο.
Αλλά τα πάντα είναι υποκειμενικά.
Το αναλυτικό είναι εύκολος όρος νομίζω.
Το "μουσικό" να σας δω! :D
 
Ο ορος "μουσικο" πολλες φορες χρησιμοποιειται για να τονισουμε ισως μια ευφορια στις αρμονικες η εναν καπως πιο μαλακο ηχο. Και παλιν ειναι υποκειμενικο και
παλιν εχει αμεση σχεση με το envelope κατα τη γνωμη μου.Γυρω απο αυτο ή το damping φαινεται να περιφερονται ολα, ακομη και το γουστο του καθενος.
 
Είναι ο πιο βασικός λόγος, που ΠΟΤΕ δεν κάνω περιγραφή συστήματος
Ολες τις σαχλαμάρες (συγγνώμη για την έκφραση,αλλά έτσι μου βγαίνει) του κόσμου ,για να περιγράψεις το απερίγραπτο.
Αν ειναι δυνατόν με λεκτικές περικοκλαδες , να περιγράφουν αισθήσεις.
Γράψε πεντε λέξεις κατανοητές,κοινές και ντόμπρες να σε παραδεχτώ και το,κυριότερο,να σε καταλάβω.

Ηχος τραγανός, γήινος,με συναίσθημα, με κόκκο (μπλε ή πράσινο?) και λοιπά χαρωπά, που μόνο γέλιο μου προξενούν.
Δεν διαβάζω ποτέ την περιγραφή ήχου,παρά μόνο για να περνάει ευχάριστα η ώρα μου.
 
Κάτι τέτοιο περίπου εννοώ (στο γρέζι μου το χαλάει λιγο:operator: )
Χωρίς λεκτικούς ακροβατισμούς και παράθεση όρων που ανακάλυψε το υπέρλαμπρο μυαλό του κάθε απίθανου ,προς εντυπωσιασμό μας.
Άκου τραγανό ήχο......σιγα ρε μεγάλε....τραγανή είναι η σπανακόπιτα ?
 
Στα του Μιχάλη μας.
Αναλυτικος= καθαρός, παίζει όλα τα όργανα (ως όφειλε βέβαια)
Υπεραναλυτικος=ότι λέει και ο Κωστής ,καταχρηστικός όρος με τάση να ωραιοποιήσουν το "μάπα το καρπούζι":operator:
 
Είναι ο πιο βασικός λόγος, που ΠΟΤΕ δεν κάνω περιγραφή συστήματος
Ολες τις σαχλαμάρες (συγγνώμη για την έκφραση,αλλά έτσι μου βγαίνει) του κόσμου ,για να περιγράψεις το απερίγραπτο.
Αν ειναι δυνατόν με λεκτικές περικοκλαδες , να περιγράφουν αισθήσεις.
Γράψε πεντε λέξεις κατανοητές,κοινές και ντόμπρες να σε παραδεχτώ και το,κυριότερο,να σε καταλάβω.

Ηχος τραγανός, γήινος,με συναίσθημα, με κόκκο (μπλε ή πράσινο?) και λοιπά χαρωπά, που μόνο γέλιο μου προξενούν.
Δεν διαβάζω ποτέ την περιγραφή ήχου,παρά μόνο για να περνάει ευχάριστα η ώρα μου.

αισθήσεις περιγράφουν οι δισκοκριτικοί.. ή προσπαθούν τουλάχιστον.
στην περιγραφή του ήχου είναι αλλιώς τα πράγματα.
κάτι που παίζει σωστά δεν είναι δύσκολο να περιγραφεί πιστεύω.
τα λεκτικά πυροτεχνήματα και οι περικοκλάδες, ναι έχεις δίκιο δεν χρειάζονται αλλά μερικές φορές συγχωρούνται ..ποιητική αδεία
 
Στα του Μιχάλη μας.
Αναλυτικος= καθαρός, παίζει όλα τα όργανα (ως όφειλε βέβαια)
πολύ σωστό κατά την γνώμη μου
Υπεραναλυτικος=ότι λέει και ο Κωστής ,καταχρηστικός όρος με τάση να ωραιοποιήσουν το "μάπα το καρπούζι":operator:
μήπως εδώ θέλουν να πουν ότι κάτι ηχεί λαμπρότερα του φυσιολογικού;
που δεν είναι σωστό τελικά γιατί κουράζει εύκολα;;
 
Το "αναλυτικο" ειναι ευκολος ορος και φανταζομαι απλος.

Και δεν ειναι λειγοτερα μεσαια η ψηλα.... ειναι οτι λεει ο ορος. Αναλυτικοτητα.
Δηλαδη ακους τη μουσικη ( "το μυνημα" που λενε πλεον οι τεχνοκρατες) οχι σαν ενα μαζικο πραγμα, οχι ενα μονομπλοκ, αλλα σαν ενα συνδυασμο διαφορων φωνων η/και οργανων τα οποια μπορεις να δακρινεις. Δικρινεις την πολυσχιδια μεσα στην ενοτητα. Οσο περισσοτερο την διακρινεις τοσο λες οτι ο ηχος η μαλον το συστημα που τον παραγει του ειναι αναλυτικο.

Ευκρινια, αναφερομενο οπως η αναλυτκοτητα για τα οργανα, αλλα αφοροντας ενα οργανο ξεχωριστα)

Το "μουσικοτητα" ειναι πιο υποκειμενικο, αλλα προερχεται και αυτο απο μια νομενκλατουρα μουσικων. Σε ενα διαγωνισμο ας πουμε θα ακουσεις κριτες (και οχι κριτικους) να πουν λειπει μουσικοτητα.
Σε τι αναφερεται κυριως, στην ικανοτητα αποδωσης χρωματων ( χρωματισμος λεμε οταν εξεταζουμε την παρτιτουρα, με την μουσικη εννοια το χρωματισμος οχι την χαϊφιντελιστικη) την δυνατοτητα εκφραστικοτητας. Μπορει να θεωρηθει το αντιθετο του "μηχανικου η του τυποποιημενου".

Τελος ενα αλλος ορος σημαντικος, που εχει αντικειμενικο υποβαρο ειναι η διαφανεια. Δηλαδη οχι μονο η αναλυτικοτητα (διακριση των οργανων) αλλα και η τοποθετηση τους σχετικα στον χωρο.

Ενας τελευταιος που θα ανεφερα αλλα δεν ξερω πως να το πω στα Ελληνικα ειναι το Impact, ισως μπορει να μεταφραστει σαν δυναμικοτητα. Οχι δυναμη δυναμικοτητα γιατι εχει να κανει με την ταχυτητα που δινεται το σημα η πληροφορια, αλλα και με την οποια "παιρνεται" "αποτραβιεται" η αποσβαινεται ( ? )...

Υπαρχουν και καποιοι αλλοι οροι πολυ πιο υποκειμενικοι, αν και δεν νομιζω τι εναι σωστη αυτη η εκφραση. Δεν ειναι θεμα υοκειμνικοτητας τοσο οσο του οτι δεν μπορεις να το εκφρασεις με λογια. Παραδειγμα (τρανταχτο) ο ορος "ζεστος" ( ζεστος ηχος ), μαλλον χρησιμοποιηται για καποιον ηχο που προδιαθετει ευχαριστηση και δεν κουραζει, ενας αλλος ορος "λαμπερος" ( λαμπερος ηχος ) αυτος ορος εχει παρθει απο την μουσικολογικη τερμινολογια, ηχος που εντυπωσιαζει βλεπε μπομποδης, αναφορα που γινοταν στις μεγαλες συμφωνικες ορχηστρες της Αμερικης απο τα μεσα του 20 αι.

Βεβαια καποιοι αλλοι που βλεπω "τραγανος" "στρογγυλος" "σμιλευτος" κλπ μαλλον αφειενται στην φαντασια τοσο του γραφοντος οσο και του παραληπτη.
Αυτος ο τελευταιος μπορει να τρεξει να ακουσει κατι τετοιο και να μην ακουσει τιποτα.

Να κανω ενα ρεζουμε χρησιμοποιουμενων ορων που πιστευω ειναι σημαντικοι και εχουν καποια πραγματικη ανταποκριση

Αναλυτικοτητα
Ευκρινεια
Διαυγεια (η διαφανεια)
Δυναμικοτητα
Συνοχη
αντε και Μουσικοτητα...
(για μενα ισχυει αν και ειναι αρκετα υποκειμενικο κριτηριο, αλλα αν η μουσικη δεν ειναι αλχημεια τι ειναι ; χημεια ; :flipout: ).
 
για μένα βασική έννοια είναι η αληθοφάνεια και ίσως το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό σε ένα σύνολο μηχανημάτων.
ακούς φερ ειπείν ένα ζωντανό μουσικό δρώμενο κάπου.. σε θέατρο, σε αίθουσα, σε ανοιχτό χώρο κλπ..
ακούς τα πιατίνια, τα πνευστά, τα κρουστά και ότι άλλο έχει και φυσικά τα "αποτυπώνεις" στο μυαλό.
πας σπίτι και πες έχεις ίδιο κομμάτι ή άλμπουμ με αυτό που άκουσες.. πόσο κοντά είναι το σύστημά σου με αυτό που άκουσες πριν ζωντανά;;
και δεν είναι ανάγκη να "τσεκάρεις" αμέσως.. η "αποτύπωση" αυτή (σε μένα τουλάχιστον) έχει πολύ μεγάλη "διάρκεια".
θυμάμαι και την παραμικρή ηχητική λεπτομέρεια που άκουσα σε ζωντανά σχήματα που μου αρέσουν εδώ και χρόνια που τα άκουσα!
(αλλά δεν θυμάμαι τι έφαγα χτες.....) :flipout:
 
η τοποθέτηση των οργάνων στον χώρο για μένα έχει δευτερεύουσα σημασία ειδικά όταν ακούω άλμπουμ studio version..
δεν χρειάζεται να πω γιατί....

κάποιες φορές που έχω βρεθεί να ακούω ένα σύστημα με αγνώστους δίπλα μου και ακούω να λέει κάποιος, "αυτό το όργανο βγαίνει πιο μπροστά"
..ειλικρινά, μου έρχεται να παίξω ξύλο!
 
Δεν ήξερα ότι έχουν βγάλει και cd MQA παρήγγειλα ένα cd από ebay και όταν ήρθε έλεγε πάνω σε αυτό
c4471b1cee3bbbcab830aae4a96d87f2.jpg
7166384f9bb56ccc98771edcade990fd.jpg
 
Πάντως, φίλοι μου, χωρική πληροφορία υπάρχει παντού. Ακόμη και όταν γράφονται τα όργανα ξεχωριστά και απαιτείται να γίνει μίξη, ο μηχανικός από την απαρχή των εγγραφών σε πολλά κανάλια (πόσο μάλλον σήμερα στην ψηφιακή εποχή), είχε στη διάθεσή του τρόπους να προσδώσει τον 'χώρο', όπως με την αντήχηση/reverberation (χρονική καθυστέρηση/delay) και την ηχώ/echo. Μάλιστα σήμερα μπορείς να γράψεις όργανα στην κρεβατοκάμαρά σου και να τα μιξάρεις με χώρο θεάτρου. Κάποια στιγμή που θα επανενεργοποιηθεί το μεγάλο μου σύστημα, θα μπορούσαμε να ακούσουμε τέτοια πράγματα, από τις πρώιμες στέρεο ηχογραφήσεις των τελών της δεκαετίας του '50, αλλά και παλιότερες εκπληκτικές μονοφωνικές ηχογραφήσεις, που στην κυριολεξία τρίβεις τα ...αυτιά σου!
 
Και αυτά τα τρία που έχεις τονίσει με μαύρο είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις για το τρίο πηγή - ηχείο - χώρος.
Εκεί βλέπουμε πόσα απίδια παίρνει ο σάκος....
 
Και αυτά τα τρία που έχεις τονίσει με μαύρο είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις για το τρίο πηγή - ηχείο - χώρος.
Εκεί βλέπουμε πόσα απίδια παίρνει ο σάκος....
Έτσι, όπως τα λες, είναι Πέτρο. Εκεί στα '70ς όταν κάναμε τα πρώτα βήματα στη στερεοφωνία από τα λαμπάτα ραδιοπικάπ των δικών μας, το είχαμε συνειδητοποιήσει και κατ' επέκταση αυτά περιμέναμε να ακούσουμε, από τα νέα τότε 'στερεοφωνικά' μας. Η επίδραση της συμπίεσης/compression με τον περιορισμό του δυναμικού εύρους αλλά και της τονικής ενίσχυσης/loudness ήταν γνωστή, αφού ήταν παρούσα στις ραδιοφωνικές εκπομπές αλλά και στα 45άρια και στα ακούσματα των μεγάλων 12ιντσων ή 15ιντσων μεγαφώνων των τζουκ-μποξ ή των κλασσικών ηχοσυστημάτων. Αντίθετα οι αναλυτικότητες και οι λεπτοφυείς διαφορές που εστιάζουν στην λεπτομέρεια, σε βάρος της συνολικής εικόνας, κάτι σαν το δέντρο και το δάσος, ουδέποτε απασχολούσαν, όχι γιατί δεν έπρεπε αλλά γιατί πραγματικά τότε δεν ενδιέφεραν. Πολλά άλλαξαν από τότε, άλλοτε εξελικτικά και άλλοτε επαναστατικά/(r)evolution, και φτάσαμε στο σήμερα, που μέσα όμως από τα αναντίρρητα επιτεύγματά του, αρχίζει πάλι να φλερτάρει με τις κλασικές αξίες, αφού κάποια από τα πολλά υποσχόμενα 'προϊόντα', υπερτιμήθηκαν και απομυθοποιήθηκαν...

Διαβάζω ότι γράφεται, καταλαβαίνω τις ανάγκες και τις ανησυχίες, και σας ευχαριστώ για τα ερεθίσματα!
 
αισθήσεις περιγράφουν οι δισκοκριτικοί.. ή προσπαθούν τουλάχιστον.
στην περιγραφή του ήχου είναι αλλιώς τα πράγματα.
κάτι που παίζει σωστά δεν είναι δύσκολο να περιγραφεί πιστεύω.
τα λεκτικά πυροτεχνήματα και οι περικοκλάδες, ναι έχεις δίκιο δεν χρειάζονται αλλά μερικές φορές συγχωρούνται ..ποιητική αδεία
Αίσθηση είναι η ακοή vlad(μια από τις πεντε) ,μην το μπερδεύουμε με το συναίσθημα.
Για περιέγραψε με λόγια την διαφορα στο κόκκινο και στο μπορντό .
Το γλυκό από το.......σουρμπέτι.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιορίσουμε με λεκτικη ακρίβεια ,τις αισθήσεις.
Απλά προσπάθεια κάνουμε και παιδευόμαστε με κοινό λεξιλόγιο να τις προσδιορίσουμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια, για να καταλαβαίνει ο ένας τον άλλο.
Δεν βοηθάει σε αυτό λοιπόν, οι λέξεις που "εφευρίσκουν" μερικοί ή για να εντυπωσιάσουν ή για να κάνουν τους πονηρούς ή (χειροτερα) να καμουφλαρουν προβλήματα.
 
Αίσθηση είναι η ακοή vlad(μια από τις πεντε) ,μην το μπερδεύουμε με το συναίσθημα.
Για περιέγραψε με λόγια την διαφορα στο κόκκινο και στο μπορντό .
Το γλυκό από το.......σουρμπέτι.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιορίσουμε με λεκτικη ακρίβεια ,τις αισθήσεις.
Απλά προσπάθεια κάνουμε και παιδευόμαστε με κοινό λεξιλόγιο να τις προσδιορίσουμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια, για να καταλαβαίνει ο ένας τον άλλο.
Δεν βοηθάει σε αυτό λοιπόν, οι λέξεις που "εφευρίσκουν" μερικοί ή για να εντυπωσιάσουν ή για να κάνουν τους πονηρούς ή (χειροτερα) να καμουφλαρουν προβλήματα.

ναι το μπέρδεψα απ'ότι φαίνεται.
τώρα το έκανες πιο λιανά και το κατάλαβα..

το κόκκινο από το μπορντό;; πολύ βαθύ κόκκινο το μπορντό και απαλό κόκκινο το ροζ... :aetsch: