Σπυράκο το 1977, μετά τα
Dynaco (ενισχυτή, ηχεία) που προμηθεύτηκα από το
LYRIC του Κακαδέλη, πήγα μέχρι τον Χρίστο Λίλη στην Αινιάνος (κοντά στην Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος στην Πατησίων), που τότε αντιπροσώπευε σεβαστές μάρκες όπως
Armstrong, Celestion, Connoisseur, Ferrograph, Quad και αγόρασα με λεφτά του κουμπαρά μου το A
.R. Sugden Connoisseur BD101 που φορούσε τον δικό του βραχίονα,
SAU 2 και μια
Stanton 500. Πρόκειται για οικονομικό πικάπ, κατά τ' άλλα όμως αξιοπρεπές και συνδέθηκε με τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Υπάρχουν γενικά οικονομίες που χαμήλωναν το κόστος κτήσης του, με ποιο σημαντικές τη λαστιχένια ανάρτηση του κινητήρα, που μετά από χρόνια παρέδωσε πνεύμα, αλλά και τα επίσης 4 ελαστικά ποδαράκια του. Φυσικά υπήρχαν και τα 2 φτηνότερα
BD1 και
BD2, με την ιδιοτροπία του κυλινδρικού (χαρακτηριστικό της φίρμας) ιμάντα πλατό (προσοχή, όχι υποπλατό) και με το πλατό μικρότερο του
LP, που για μένα τότε αυτό ήταν αποτρεπτικό στην αγορά τους, παρότι η τιμή τους ήταν ακόμη πιο δελεαστική. Σήμερα είναι αποθηκευμένο στην αποθήκη του πατρικού μου, αφού μετά στα '80ς προμηθεύτηκα τα δυο
Thorens, 160 και 166. Το πικάπ είναι αρκετά γοητευτικό, παρ' όλες τις 'τσιγουνιές' και γνώμη μου είναι αφού βρεις λύσεις (που υπάρχουν) για τα τρωτά του σημεία, να ασχοληθείς. Βέβαια το τρέχον πικάπ σου είναι ανώτερο και θα παραμείνει βασικό και αναντικατάστατο, μην μπορώντας να απειληθεί από τον γηραιό 'Εμπειρογνώμονα'...
.
