Σε ένα καράβι κάποτε ειχαμε καπετάνιο έναν Αδριώτη. Αυτός είχε μάθει τη μαραγκουδική από τον πατέρα του και για να σκοτώνει το χρόνο του έφτιαχνε βιολιά. Για εργαλεία ένα πριονάκι και μια πλάνη μεταλλική που είχα αγοράσει εγώ από το παζάρι της οντέσας. Αυτός άνθρωπος ήταν καλλιτέχνης όταν δούλευε δεν υπήρχε γι αυτόν κάνεις άλλος γύρω του και τα χέρια του από την σβελτάδα δεν τα έβλεπες. Αυτά δε που έφτιαχνε ήταν αριστουργήματα. Καλλιτέχνης με όλη τη σημασία της λέξης. Σημασία δεν έχουν τόσο τα εργαλεία αλλά το μυαλό και η δύναμη της ψυχής.Καλή μεγάλη εβδομάδα να έχουμε
Τρομερός ο παπους! Και χρησιμοποιεί εργαλεία που υπάρχουν απο την εποχή αρχής χρήσης του σιδήρου
Σκεψουι να χρησιμοποιουσε κάτι πιο σύγχρονο!
Γυναικείο δαιμόνιο!
Με την βοηθεια της θηλυκης φαντασίας ένα έργο παιρνει περισσότερους πόντους Κώστα...!!






Συγνωμη να προσθεσω πως με τη βοηθεια της θηλυκης φαντασιας παιρνουν και αλλα πραγματα περισσοτερους ποντους, κυριοι...
Καλημερα!
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.