U2 To μεγαλύτερο συγκρότημα της εποχής μας βγαίνει ξανά στο δρόμο ...

Οι δίσκοι τους της δεκαετίας του 80 δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς που ακολούθησαν. Η σύνθεση υστέρησε αρκετά αφού πλέον ήταν δύσκολο να βρείς πάνω από 3-4 καλά τραγούδια σε κάθε δουλειά τους αλλά ταυτόχρονα εκσυχρονίστηκαν και εμφανίστηκαν στην σκηνή με τρομερές διασκευές των παλαιότερων τραγουδιών τους.

Καλώς ή κακώς οι U2 δεν έχουν σβήσει! Οι εξέδρες είναι γεμάτες από νεαρά παιδιά που τους πρωτοάκουσαν χθές, καθώς και από μέρος της δικής μας γενιάς που συγκηνείται ακόμα με τα τραγούδια τους. Οι U2 είναι ακόμα εκεί.

Σίγουρα δεν είναι πρότυπο της ροκ ή το μέλλον της ροκ μουσικής σκηνής ή πολλά πράγματα ακόμα. Είναι όμως εδώ και συγκινούν ακόμη περισσότερο κόσμο και μεταξύ αυτών και μερικούς που δεν ακούν μουσική από τις εφημερίδες ή ψωνίζουν από το SuperMarket (Δεν είναι αιχμή αυτό, απλά δεν νοιώθω έτσι).

Προτείνω να κάνεται ένα κόπο να ακούσεται και την καινούργια τους δουλειά. Τι έχετε να χάσετe? Στη χειρότερη περίπτωση θα επιβεβαιώσετε την άποψή σας ενώ στη καλύτερη 3-4 τραγούδια μπορεί να σας αρέσουν...
 
Να σε ρωτήξω κάτι, γιατί θεωρείς μεγαλύτερο συγκρότημα τους U2 και όχι τους Scorpions (λέμε τώρα)
(Δεν θεωρώ ροκ τους U2)
 
Re: Απάντηση: U2 To μεγαλύτερο συγκρότημα της εποχής μας βγαίνει ξανά στο δρόμο ...

Να σε ρωτήξω κάτι, γιατί θεωρείς μεγαλύτερο συγκρότημα τους U2 και όχι τους Scorpions (λέμε τώρα)
(Δεν θεωρώ ροκ τους U2)

Εσύ ξέρω γιατί θεωρείς τους Scorpions μεγαλύτερο group...

Γιατί έρχονται κάθε χρόνο στο Καραΐσκάκη και μας χαλάνε το γρασίδι:flipout:
 
Φίλε Δημήτρη, προφανώς υπονοείς ότι το προσωπικό γούστο παίζει το ρόλο του. Συμφωνώ απόλυτα. Παρόλα αυτά έχω την εντύπωση (διώρθωσέ με) ότι οι U2 έχουν μεγαλύτερη διεισδητικότητα γενικώς και σε περισσότερες ηλικίες ειδικώς. Συμφωνώ βέβαια ότι και οι Scorpions είναι από τα μεγαλύτερα group in action και καλά κάνεις και λες τη γνώμη σου. Είναι καθόλα σεβαστή.

Προσωπικά ποτε δεν άκουσα ιδιέταιρα τους "σκορπιούς". Δεν μπόρεσα να προσαρμοστώ ποτέ στη "τσιρίδα" του τραγουδιστή τους ενώ οι αντiδράσεις των κοριτσιών στα καψουτοτράγουδά τους πάντα με ενοχλούσαν την δεκαετία του 80. Γούστα είναι αυτά. Η κρίση μου είναι καθαρά υποκειμενική, δε παύω, δε να σέβομαι τους Scorpions όπως και πολλά άλλα group που δεν προτιμώ.

Κάτι ακόμα.
Αν και δεν προσπάθησα να σας πείσω ότι οι U2 είναι ροκ εγώ θεωρώ ότι είναι! Άλλωστε ο καθένας μας έχει ένα δικό του ορισμό για το ροκ. Ροκ μπορεί για κάποιον να είναι και ο Βαμβακάρης και οι U2 και οι Sonic ταυτόχρονα...


-bye-
 
Last edited:
Eπειδή αναφέρθηκε πιο πάνω για τις συναυλίες στην Ελλάδα αλλά όταν δεν ασχολείται κάποιος ουσιαστικά δεν πολυκαταλαβαίνει, να πω μία λέξη.

Στη μικρή αγορά της χώρας μας ,οι συναυλίες αναλογικά είναι πάμπολλες.
Μιλάμε για τρελό αριθμό.
Γίνονται και 4-5 μεγάλα φεστιβάλ.

Αλλά όταν είσαι ψιλοάσχετος με το θέμα και νομίζεις ότι συναυλία είναι μόνο αυτή του Elton John ,καλό θα είναι την άποψη σου πριν την εκφράσεις ,να την εμπλουτίσεις με πληροφόρηση.

Θα μπορούσα να γράψω δεκάδες μπάντες που έχουν επισκεφτεί τη χώρα μας και μάλιστα στα ντουζένια τους.

Οι επιλογές μας είναι πολλές.
 
Απάντηση: Re: U2 To μεγαλύτερο συγκρότημα της εποχής μας βγαίνει ξανά στο δρόμο ...

Θα μπορούσα να γράψω δεκάδες μπάντες που έχουν επισκεφτεί τη χώρα μας και μάλιστα στα ντουζένια τους.

Οι επιλογές μας είναι πολλές.

Επι της ουσιας, εχεις αδικο. Πολυ λιγες φορες εχουν ερθει ονοματα στην Ελλαδα οταν ειναι στο πικ τους και μαλιστα τις περισσοτερες φορες δεν ειχαν επιτυχια. Το "πολυ λιγα" βεβαια, δε σημαινει 5-10, ετσι? Πχ, επαιξαν οι Foals στο Rockwave φετος (θυμιζω πως ο frontman τους ειναι Ελληνας και πως εχουν ηδη πολυ καλο ονομα στην ευρωπη) και ενω υπηρχε αρκετος κοσμος στο φεστιβαλ, ουτε 150 ατομα δεν τους παρακολουθησαν. Ο κοσμος προτιμουσε να περιφερεται ασκοπως μεχρι να βγει το επομενο "μεγαλο" ονομα στο main stage, παρα να παρακολουθησει ενα νεο καλο ονομα και μαλιστα με Ελληνα τραγουδιστη! Τα παραδειγματα απειρα Τζιμη. Ξερεις πως τουλαχιστον σε συναυλιες πηγαινω συνεχεια και ετσι ξερω καλα τι λεω.

Α, !!! και Nneka ακυρωθηκαν λογω χαμηλης προπωλησης. Δεν "αξιζαν" 1000 ατομα να πανε να τους δουνε?
 
Πέτρο ,μάλλον δεν κατάλαβες.
Είπα ότι η αγορά μας είναι πολύ μικρή και η προσφορά τεράστια.
Αν θέλεις να σου γράψω μπάντες δεν θα τελειώσω ούτε αύριο.

Το ότι πολλοί δεν γνωρίζουν τους Holy Fuck, The Horrors, Heliocentrics, Yndi Halda, Isis, Alice Russell, God is an astronaut, Red Snapper, Mastodon, Kylesa,
Gossip, Maybeshewill, Crippled black phoenix, Fujiya and Miyagi, MGMT (έρχονται), δε φταίω εγώ.

Μιλάμε για εκατοντάδες μπάντες.

Τα τελευταία χρόνια οι φρέσκιες μπάντες που έρχονται είναι τόσο πολλές που έχουμε πρόβλημα να τις αντέξουμε.


Υ.Γ. Άσε που έρχονται και όλοι οι πεθαμένοι που αποφασίζουν στα γεράματα για τις τελευταίες αρπαχτές.

Υ.Γ2 Και εγώ θα ήθελα να έβλεπα 10 σχήματα που τα ξέρουμε 5 άνθρωποι στη χώρα αλλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές.
 
Last edited:
Δημήτρη έχεις δίκιο σε αυτά που λες αλλά εχω να προσθέσω και κάτι άλλο..

Όλες αυτές οι μπάντες που ανέφερες είναι σαν τα no name t-shirt που αγοράζουμε κατά καιρούς με διάφορες στάμπες επάνω...
Μπορεί να μας αρέσουν περισσότερο απο τα επώνυμα και να τα φοράμε με χαρά προβάλλοντας την διαφορετικότητα αλλά το κακό με αυτά είναι οτι τα περισσότερα ξεθωριάζουν στον χρόνο και η στάμπα χάνεται..

Εδώ μου έρχεται στο μυαλό ο Θούριος που λέει "καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή"...

Κατά συνέπεια τι να το κάνω το ατσαλάκωτο ρούχο όταν σε 5 ,10 χρόνια θα το έχω βαρεθεί ...δεν λέω,κάπως αιρετική άποψη,άλλα δεν είναι και ότι καλύτερο να ζεις μόνο με αναμνήσεις...σε κρατάνε πίσω...

Δεν μιλάω για Red Snapper και τα συναφή μην παρεξηγηθώ..άλλα γενικότερα..
 
Σπύρο αρκετές νέες μπάντες που έχουν έρθει, τώρα ''γίνονται''. Είναι στα ντουζένια τους και πάνω στη τρέλα τους.

Από κει και πέρα είναι θέμα οπτικής του καθένα.

Προτιμώ σε λίγα χρόνια να μου έχει μείνει σαν ανάμνηση το live των Ηoly Fuck, παρά η ανάμνηση της ανάμνησης από 5 πάνες ακράτειας.

Άσε και το άλλο. Για π.χ. όταν έγραφα για Alice Russell πριν από χρόνια που ήταν παντελώς άγνωστη, υποστήριζα ότι είναι κρίμα να μη γίνει γνωστή αυτή η φωνάρα.
Ε όταν την είδαμε και live στην Αθήνα με sold out ,καταλαβαίνεις τη χαρά μου.
Αυτό με γεμίζει περισσότερο από το να δω γερασμένους ήρωες της εφηβείας μου, με τα ίδια και τα ίδια κλισέ.

Άλλος επιλέγει το δεύτερο, no problem.
 
Φιλε Δημητρη εχεις απολυτο δικιο σε αυτο που λες για τις μπαντες στα ντουζενια τους, στην τρελα τους, ειναι τοτε που η ορμη της δημιουργιας τους ειναι φρεσκια, πρωτολεια, πριν τις "μεγαλες" εταιρειες και τα λοιπα...

Αλλα και οι συναυλιες με τις "πανες" εχουν και αυτες την χαρη τους, λιγο γιατι καποιοι απο αυτους που βλεπουμε ειναι ανθρωποι που μας/με μεγαλωσαν και εκει μπαινει το συναισθημα (δεν μπορω να ξεχασω τους Stones στο ΟΑΚΑ) , λιγο γιατι καποιοι παιζουν ακομα μουσικη ακομα και στα γεραματα, κι ας εχει πια φυγει η ορμη των νειατων εδω και καιρο (Luther Allison σε φεστιβαλ της ΚΝΕ στο Ζαππειο πριν χρονια) και λιγο γιατι θελεις/ω να εισαι και εσυ εκει, ζωντανος μαρτυρας της ιστοριας (της μουσικης ιστοριας που εχει ο καθενας στο μυαλο του).

ΙΜΗΟ παντα.
 
Last edited:
Δημήτρη έχεις δίκιο σε αυτά που λες αλλά εχω να προσθέσω και κάτι άλλο..

Όλες αυτές οι μπάντες που ανέφερες είναι σαν τα no name t-shirt που αγοράζουμε κατά καιρούς με διάφορες στάμπες επάνω...
Μπορεί να μας αρέσουν περισσότερο απο τα επώνυμα και να τα φοράμε με χαρά προβάλλοντας την διαφορετικότητα αλλά το κακό με αυτά είναι οτι τα περισσότερα ξεθωριάζουν στον χρόνο και η στάμπα χάνεται..
Εδώ μου έρχεται στο μυαλό ο Θούριος που λέει "καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή"...

Κατά συνέπεια τι να το κάνω το ατσαλάκωτο ρούχο όταν σε 5 ,10 χρόνια θα το έχω βαρεθεί ...δεν λέω,κάπως αιρετική άποψη,άλλα δεν είναι και ότι καλύτερο να ζεις μόνο με αναμνήσεις...σε κρατάνε πίσω...

Δεν μιλάω για Red Snapper και τα συναφή μην παρεξηγηθώ..άλλα γενικότερα..

Βρίσκεις τα επόμενα, αν και προσωπικά θεωρώ ότι ο καθένας σπίτι του έχει τα δικά του αξεπέραστα hit και δεν τα αλλάζει εύκολα. Αν κάτι σου τελειώσει τότε προχωράς στο επόμενο απλά. Κάτι θα ανακαλύψεις.

Αλλιώς θα πρέπει να ζεις στο air play matrix μια ζωή. Θα μας ρωτάνε πια είναι η πιο ωραία χριστουγεννιάτικη μπαλάντα και θα λέμε το last Christmas.Και με πολτοποιημένο το μυαλό μπορεί και να είναι.

Το είπα έμμεσα και πριν. To σύστημα δεν ψάχνει ατάλαντους. Ψάχνει κόσμο πρόθυμο να κάνει εκπτώσεις και συμβιβασμούς. Αυτούς πλέον μπορεί να τους χειριστεί με ευκολία. Επιπλέον δε το χρήμα είναι μεγάλη παγίδα.

Κάποιος όμως που έχει συνειδητά επιλέξει να ζει με μουσική κάποια στιγμή κουράζεται. Είναι πολύ μεγάλο του δικαίωμα αυτό. Και ιερό!!!! Αναζητά άλλα πράγματα και ναι μπορεί να ακούσει και κάτι μη διαχρονικό. Αλλά θα είναι διαφορετικό.

Εξάλλου το “διαχρονικό” είναι επίσης σχετική έννοια
 
Τα "καλα" ροκ σχήματα ανδεικνύοντε συνήθως από τις συναυλίες.
Όσο λίγο (ποσοτικά και ποιοτικά) και να είναι το κοινό στη χώρα μας αξίζει και τα παλαιά και τα καινούργια groups όλων των κατηγοριών.

Πρίν καμιά δεκαριά χρόνια που είχαν έρθει οι James στο λυκαβητό, φίλος ηχολήπτης τους άκουσε να λέν ότι είναι εντυπωσιασμένοι από το Ελληνικό κοινό και την ζωντάνια που προσδίδει στις συναυλίες. Η σχέση λοιπόν είναι και αμφίδρομη.

Σχετικά άγνωστα group στο ευρύ κοινό πολλές φορές δεν χωρούν στο πρόγραμμα των φαν και έτσι στα φεστιβάλ γεμίζουν οι Placebo κλπ και μένουν μόνα τα άγνωστα ghroup. Μετά από τα πρώτα τραγούδια και την έλειψη ενδιαφέροντος από το κοινό πέφτουν και οι ίδιοι.

Την επόμενη χρονιά που πιθανόν να έχουν γίνει γνωστοί το κοινό ανταποκρίνεται ευκολότερα και μάλιστα λέμε ότι το group βελτιώθηκε αισθητά!!!

Γνώμη μου είναι ότι από την Ελλάδα λείπουν τα "θεματικά bar" όπου τέτοια group θα απόδιδαν καλύτερα αλλά και το κοινό θα πήγαινε γι'αυτούς και όχι για τους άλλους ή το γνωστό χαβαλέ των φεστιβαλ.
 
Βέβαια πρέπει πάντα να συνυπολογίζουμε και την διαχρονικότητα της σύνθεσης και της παραγωγηκότητας, το machάρισμα ή όχι των μελών με την πάροδο του χρόνου αλλά και τις αντοχές του. Είναι σπάνιο να επιτευχθούν όλα αυτά και όσα group το καταφέρνουν συνήθως χαρακτηρίζονται μεγάλα.
Γνώμη μου και τίποτε παραπάνω!
 
Για τις συναυλίες συμφωνώ με Μανωλάκο με χίλια.
Έχουμε δει ένα σωρό ονόματα πάνω στη καλύτερη φάση τους και αυτό έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από μια συναυλία τελειωμένων δεινόσαυρων.
 
.. και το ότι δεν γίνονται συναυλίες σήμερα μου θυμίζει τη γκρίνια μερικών ότι "δε βγαίνει καλή μουσική σήμερα", λές και όλα τα καλά συνέβησαν στο παρελθον όταν ήταν οι ίδιοι νέοι.
Μάλλον δεν έχουν διάθεση για ψάξιμο πια...
 
Μη ξεχνάμε τη βασικότερη παράμετρο που για μένα είναι τα πάντα όλα.

Το ότι τα άγνωστα γκρουπ στο Ελληνικό κοινό, μπορεί να είναι πολύ γνωστά στο εξωτερικό, αυτό κάτι λέει.
Εδώ ο κόσμος που δεν τη ψάχνει, δεν έχει τύχη ν´ανοίξει τα αυτιά του σε νέα αξιόλογα πράγματα.
Τηλεόραση σκουπίδι, ραδιόφωνα κονσέρβες τελειωμένα, λαικοποπ λοβοτομές κ.τ.λ.
Δεν κατηγορώ τον κόσμο με τίποτα, γιατί μπορεί να μην είχε τις δυνατότητες να έρθει σ´επαφή με νέα πράγματα.
Αν και με το ίντερνετ , αυτός που θέλει και επιθυμεί, βρίσκει.

Εδώ η μάζα έμαθε τους Ten years after από τη γνωστή διαφήμιση.
Ουσιαστικά Forty years after. Τι να λέμε.

Εγώ σε αυτή την καταδίκη , αντιδρώ. Και αντιδρώ για μένα , για τη εσωτερική μου υγεία.

Δεν υπάρχει χρόνος για τους ''νεκρούς''. Ας κάνουν τα μνημόσυνα άλλοι.
Εγώ ακόμη γουστάρω γέννες.
 
Δημήτρη η μόνη μου ένσταση είναι στους χαρακτηρισμούς (σκουπίδι/τελειωμένα/λαικοποπ/λοβοτομές/νεκροί και μνημόσυνα κτλ).

Αντιλαμβάνομαι και σέβομαι την επιλογή σου να μείνεις μακριά από διάσημα ή όπως άλλιώς τα διατύπωσες ακούσματα, αλλά εφόσον όπως γράφεις σέβεσαι και εσύ τις επιλογές των άλλων νομίζω ότι τα παραπάνω ακούγοντε βαριά.

Αν κάποιος για παράδειγμα της αντίθετης λογικής με σένα χαρακτήριζε με τον δικό σου τρόπο τις επιλογές σου φαντάζομαι ότι θα ξεκινούσε νέος κύκλος αίματος... :flipout:.

Ασχολούμαι με την μουσική (δυστυχώς δεν παίζω κάποιο όργανο παραμόνο ακούω) από τις αρχές του 1980 και δεν είναι η πρώτη φορά που βρίσκομαι μέσα σε μια "μουσική αντιδικία". Αντιλαμβάνομαι και το πάθος και τον εγωισμό που και σε μένα άλλωστε περισσεύει... Ο διάλογος πάντως δεν ευνοείται από τέτοιους χαρακτηρισμούς. Γνώμη μου είναι και αν θές τη σέβεσαι -bye-
 
Nα σου πω την αλήθεια ,ήπιος είμαι. Για π.χ. τα ραδιόφωνα δεν είναι τελειωμένα;
Φέτος επίσης έγιναν και κάποια μνημόσυνα.

Kαι αυτό με τα διάσημα δεν με ενοχλεί καθόλου. Για παράδειγμα στους Red Hot θα πήγαινα από το προηγούμενο βράδυ να τους δω.

Είναι καθαρά θέμα επιλογής και πως αντιλαμβάνομαι τους τελειωμένους ή μη.

Υπάρχουν καλλιτέχνες που είναι πολλά χρόνια στο κουρμπέτι και ακόμη φτιάχνουν όμορφα πράγματα.
Και υπάρχουν και κάποιοι που είναι ολοφάνερο ότι ενώ έχουν τελειώσει μουσικά, συνεχίζουν να αναμασούν τα ίδια και τα ίδια.

Τα πράγματα είναι τελείως απλά.

Αν ο κόσμος είχε προσβάσεις, ενημέρωση σφαιρική τα πράγματα θα ήταν αλλιώς.

Η νέα γενιά είναι η μεγάλη μας ελπίδα. Υπάρχει ένα εκπληκτικό ανθρώπινο δυναμικό, που ψάχνει, φτιάχνει μουσικές, παρέες , τραβιέται σε live , διαβάζει, δημιουργεί, υποστηρίζει προσπάθειες.
Το ότι δεν είναι ορατό σε πολλούς αυτό , δεν έχει να κάνει με τα παιδιά τα ίδια αλλά με τη διάθεση και την όρεξη τη δική μας για ψάξιμο.