Re: Χόμπυ Ξυλογλυπτική & μικροξυλοκατασκευές! Ιδέες, κατασκευές και εργαλεία.
Λοιπόοον, μιας και έχω καιρό να βάλω κάτι στο παρόν thread, σας παρουσιάζω την πιο πρόσφατη κατασκευή μου που σχεδόν τελείωσε απόψε.
Αφορά ένα ξύλινο κουτί και πάλι το οποίο προορίζεται να φιλοξενήσει λουριά ρολογιών. Αυτή τη φορά θέλησα να φτιάξω κάτι απλό όσον αφορά τις συνδέσεις, αλλά με πιο εντυπωσιακό καπάκι. Κόψαμε λοιπόν πριν λίγο καιρό με τον Μιχάλη (Χιώτη) στην μεγάλη κορδέλα κάποια κομμάτια δρυός που είχα, με τέτοιο τρόπο ώστε να φτιάξω μία bookmached (συμμετρική) επιφάνεια. Αυτή πλαισιώθηκε από πηχάκια που έφτιαξα από ένα κομμάτι οξιάς. Φρόντισα να είναι σε όσο το δυνατόν πιο εμφανίσιμη κατάσταση και οι δύο όψεις του καπακιού, προκειμένου να είναι όμορφο και από κάτω όταν είναι ανοιχτό. Επίσης ήθελα το καπάκι να προεξέχει περιμετρικά του κουτιού, όπως και έγινε.
Ελα όμως που στην πορεία μου καρφώθηκε να βάλω κρυφούς μεντεσέδες τύπου βαρελάκι... Ετσι χρειάστηκε να τροποποιήσω λίγο το μίνιμαλ σχέδιο που είχα αρχικά, προσθέτοντας τουβλάκια από οξιά σε εσοχές που έκοψα πάνω στις δρύινες πλευρές, ώστε τα μεντεσεδάκια να έρθουν στη σωστή θέση αφ'ενός, να εξασφαλιστεί και μία καλύτερη στιβαρότητα στην περιοχή στήρηξής τους αφ'ετέρου, μιας και είχα κάνει τα τοιχώματα του κουτιού σχετικά λεπτά. Για τον ιδιο λόγο καθώς και για ομοιομορφία, έβαλα ένα αντίστοιχο τουβλάκι και στην πρόσοψη το οποίο φιλοξενεί το κούμπωμα. Λόγω της ανάγκης των συγκεκριμένων μεντεσέδων να έχουν την εφαπτόμενη ακμή στις 45[SUP]ο[/SUP] προκειμένου να ανοίγει το καπάκι, σκάφτηκαν με το σκαρπέλο τα τουβλάκια και οι ακμές του καπακιού όπως βλέπετε στις παρακάτω φωτογραφίες.
Πριν κολληθούν οι μεντεσέδες και το κούμπωμα, έγιναν τα απαραίτητα τριψίματα και στρογγυλέματα σε ακμές και γωνίες για να είναι ευχάριστες στο χέρι και να μην κινδυνεύουν να ξεφτίσουν, περάστηκε ένα χέρι λινέλαιο να τονιστούν τα νερά των ξύλων και δύο χέρια βερνίκι νιτροκυτταρίνης σε σπρέι. Μετά έγινε η τοποθέτηση μεντεσέδων και κουμπώματος.
Επειδή όμως το καπάκι σταματάει στην κατακόρυφη θέση, ήθελα να φτιάξω ένα στηριγμα το οποίο θα το κρατάει ανοιχτό, με ελαφριά κλίση προς τα εμπρός.
Χρησιμοποίησα λοιπόν ένα μικρό κομματάκι ιρόκο που μου είχε περισσέψει από παλιότερη κατασκευή του οποίο έκοψα τις γωνίες φάλτσα όπως φαίνεται παρακάτω. Επίπλέον κοντά στο ένα άκρο του έκανα μία μακρόστενη οπή περίπου 2-3mm μήκος. Αυτό λοιπόν μαζί με δύο καρφάκια είναι το στήριγμα του καπακιού. Το ένα καρφάκι είναι ο άξονας περιστροφής-κίνησης του στηρίγματος, ενώ το άλλο κοντράρει στο κάτω φάλτσο του όταν αυτό βρίσκεται στην όρθια θέση του και δέχεται πίεση από το καπάκι του κουτιού που έχει την τάση να πέσει προς τα εμπρός. Αν δείτε στις φωτογραφίες πιστεύω ότι θα καταλάβετε το σκεπτικό, είναι αρκετά απλό.
Για να ξανακλείσουμε το καπάκι, το ανασηκώνουμε λίγο, ανασηκώνουμε και το στήριγμα να ξεκαβαλήσει το κάτω καρφάκι, και πέφτουν και τα δύο προς τα εμπρός.
Και εδώ τελειωμένο, το κυρίως κατασκευαστικό κομμάτι τουλάχιστον. Υπολείπονται τα διαχωριστικά που θα φτιάξω, τα οποία δεν θα είναι σταθερά, ώστε αν αποφασίσω ότι θέλω άλλη διαρρύθμιση ή άλλη χρήση του κουτιού, να μπορώ να τα αλλάξω με άλλα.
Και έτσι ολοκληρώθηκε άλλη μία κατασκευή, από τις πιο χρονοβόρες που έχω κάνει, αφού έγινε κυρίως με εργαλεία χειρός (εξαιρούνται μόνο οι αρχικές κοπές στις κορδέλες DeWalt & Proxxon) και είχε και αρκετά "διαλείμματα" ημερών όπου είτε βαριόμουν, είτε σκεφτόμουν λύσεις για το πως θα το διαμορφώσω.
)
