Moυ ζητησε ο πατερας μου να τους φτιαξω μια ξυλινη κουταλα, μαλλον ξυστρα, παρομοια με αυτη που εχουν τωρα, για να την παρουν στο χωριο.
Εδω το σκευος που εφτιαξα (κατω) μαζι με το υπαρχον (επανω).
Πρωτο πραγμα που επρεπε να γινει ηταν να κοπει λεπτο σανιδακι οξιας ~4μμ απο ενα σανιδι οξιας παχους 18μμ, μηκους 20 εκατοστων και υψους 6.5 εκατοστων.
Κανονικα η κοπη σανιδων σκληρων ξυλων γινεται στην μεγαλη πριονοκορδελα αλλα αυτη τη φορα το εκανα στην Proxxon με την bi metal κορδελα.
H κοπη εγινε παρα πολυ αργα επειδη η οξια ηταν εντελως ξερη αρα πολυ σκληρη και επειδη το ρεταλι (6.5 εκ. υψος) πλησιαζε το οριο κοπης της πριονοκορδελας (8 εκ.).
Επισης για να μην ζορισω πολυ το μοτερ, σταματησα 3 φορες την κοπη.
Κατα την κοπη το ξυλο αρχισε να καπνιζει παρ'ολο που εβαζα συχνα στη λαμα λιπαντικο κερι.
Για καλο και για κακο, ανοιξα και κρατησα ανοιχτη την πριονοκορδελα κατα την διαρκεια της κοπης, ωστε να υπαρχει αμεση αντιμετωπιση αν το πριονιδι επιανε καμμια φωτια.
Τελος καλο ολα καλα. Το μοτερακι της Proxxon παρ'ολο που ζοριστηκε αφανταστα -δεν ειναι η πρωτη φορα αλλωστε- καταφερε να ολοκληρωσει το rip cutting.
Aπο κει και περα αρχισε το ευκολο μερος, η διαμορφωση του σκευους δηλαδη, αφου πρωτα αντιγραφτηκε το σχεδιο απο το υπαρχον σκευος.
Η κοπη εγινε στην πριονοκορδελα πολυ ευκολα.
Η διαμορφωση της μυτης του σκευους ωστε να γινει σαν σκαρπελο, εγινε πολυ ευκολα στο κυκλικο τριβειο της Proxxon
Eπειτα ηταν η σειρα του φινιρισματος με γυαλοχαρτο. Αυτο εγινε ξεκουραστα και την χρηση του αλοιφαδορου της Proxxon.
Χρησιμοποιηθηκαν γυαλοχαρτα απο 80grit επειδη η κορδελα αφησε καποια σημαδια κατα την κοπη, και κατεληξαμε στα 800 grit. Mιλαμε για βελουδινη αισθηση
Το τελικο φινιρισμα εγινε με λαδι παραφινης, 2 χερια.
Ιδανικο το ξυλο της οξιας για τετοια σκευη!
