Όλα μου τα σκαρπελων τα τροχιζω με πέτρα νερού, ακόμη και τα κοίλα. Το roughing gouge είναι από τα ποιο εύκολα μιας και έχει μεγάλη πατούρα κλίσης και η πέτρα πατάει καλά χωρίς φόβο να χαλάσει η κλίση. Το ιδανικό είναι να ακουμπάς την πέτρα στο σκαρπελο την οποία κρατάς στο ένα χέρι και να κρατάς το σκαρπελο στο άλλο. Με αργές κινήσεις το τροχισμα δεν παίρνει παραπάνω από κάτι δευτερόλεπτα. Η χρήση μαρκαδόρου είναι απαραίτητη για να ξέρεις αν τροχιζεις με σωστή κλίση. Τώρα τελευταία την πέτρα νερού την αντικατέστησα με τα eze-lap που σας είπα ποιο πάνω λόγω καλύτερης εργονομίας. Το αποτέλεσμα είναι πάντως εξαιρετικό και στις δύο περιπτώσεις. Τώρα, ο τροχός είναι τροχός και σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι ανώτερο αλλά στο ερασιτεχνικό επίπεδο που είμαστε και βάσει του χρόνου που αφιερώνουμε στα σκαρπελα μας, το ακονισμα με τις πέτρες είναι υπεραρκετό. Επειδή όμως ζούμε και σε καιρούς όπου η τσέπη φαγουριζει απίστευτα ( στη δική μου κάποιος έχει ρίξει φαγουροσκονη σίγουρα ) κάποια στιγμή θα την κάνουμε την ατασθαλία μας, έτσι για το γαμωτο και για αυτό το κάτι τίς παραπάνω

Επειδή το έχω ψάξει αρκετά, τα σκαρπελα δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Ειδικά με τις πέτρες cbn ξεχνάς και το άναμμα και την αντικατάσταση της πέτρας γενικότερα.
Επειδή το έχω ψάξει αρκετά, τα σκαρπελα δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Ειδικά με τις πέτρες cbn ξεχνάς και το άναμμα και την αντικατάσταση της πέτρας γενικότερα.
Last edited by a moderator: