Έμπλεξα σήμερα...
Ξεκίνησα μερικές δοκιμές με υγρό γυαλί. Όχι κάποιες κατασκευές αλλά πιο πολύ για διερεύνηση, να δω γιατί διαμαρτύρετε κι ο Μιχάλης οτι στα ακρυλικά που φτιάχνει δεν υπάρχει σωστός διαχωριςμός των χρωμάτων, βγαίνουν θολά.
Το συμπέρασμα που έβγαλα είναι οτι δεν φταίνε ούτε οι ρυτίνες ούτε ο τρόπος που το κάνουμε αλλά χρησιμοποιούμε λάθος χρώματα.
Ξεκίνησα να φτιάξω μια μίξη με τέσσερα χρώματα, μπλέ κόκκινο πράσινο και κίτρινο, το κάθε χρώμα σε ξεχωριστό ποτηράκι τα οποία έριχνα σταδιακά και εναλάξ.
Στην αρχή, όπως φαίεραι και στη φωτογραφία, υπηλρχε κάποιος δθαχωρισμός αλλά όχι αυτό που ήθελα. Περνώντας όμως η ώρα ο διαχωρισμός χανόταν και το μίγμα θόλωνε, όσπου στο τέλος έγινε αυτό που βλέπετε. Καθόλου καλό.
Για κάποιο λόγο η ρυτίνη ζεστάθηκε και σε 1-2 ώρες είχε στερεοποιηθεί εντελώς. Αν το στέγνωμα διαρκούσε όσο θα έπρεπε κανονικά, δηλαδή 12 ώρες και πάνω, φοβάμαι οτι το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμα χειρότερο.
Τα χρώματα αυτά τα είχα πάρει από την Alfakem σαν ειδικά για ρυτίνες, πριφανώς όμως αυτά τα χρησιμοποιείς όταν θες να δωλσεις κάποιο χρώμα στη ρυτίνη αλλά χωρίς άλλες χρωματικές προσμίξεις, είναι για ένα και μοναδικό ενιαίο χρώμα και μάλιστα αδιάφανο.
Στη συνέχεια είπα να δοκιμάσω με κάποια στέιν χρώματα που είχα πάρει απο Dictum, πιο πολύ από περιέργεια.
Αυτό που είδα είναι οτι η συμπεριφορά τους ήταν εντελώς διαφορετική απ´ αυτή των ειδικών χρωμάτων. Αρχικά η ρυτίνη, αν και έπαιρνε την απόχρωση, παρέμενε διαφανής. Στη καφέ μπάρα που έφτιαξα η διαφάνεια φαίνεται, αυτό που δεν φαίνεται όμως είναι λίγο πραλσινο χρώνα που έριξα μέσα. Μάλλον η.ταν πολύ λίγο γιατι με το μάτι το δισκρίνω, στη φωτογραφία δεν φαίνεται.
Στο λίγο που περίσεψε στον πάτο του ποτηριού έριξα μέσα μερικές σταγόνες στέιν διαφορετικών χρωμάτων. Δυστυχώς το χρώμα δεν παρέμενε συγκεντρωμένο αλλά είχε την τάση να διαλυθεί. Ρίχνοντας λίγο περισσότερο άρχισε να δημιουργεί ένα κύκλο ο οποίος όσο πι πολύ ρχώμα έβαζα τόσο πιο εμφανής γινόταν. Στο τέλος, τα διάφορα χρωματιστά δαχτυλίδια που δημιουργήθηκαν τα μετακινούσα με την άκρη μιας οδοντογλυφίδας φτιάχνωντας ότι σχήμα ήθελα. Ο διαχωρισμός των χρωμάτων παρέμενε σε πάρα πολύ καλό επίπεδο.
Για να βεβαιωθώ ελριξα μελσα και τρείς σταγόνες κι.τρινο χρώμα απ´ τα χρώματα της Alfakem που είχα δουλέψει αρχικά.
Σε λιγότερο από 10 λεπτά το κίτρινο χρώμα άπλωσε με τάση να μουτζουρώσει τα στέιν, που μελχρι τότε στέκονταν πολύ καλά.
Δεν ξέρω τι θα καταλάβετε απ´ τις φωτογραφίες αλλά εγώ κάπως μπήκα σ´ ένα δρόμο... Δεν έχω βρεί τον σωστό τρόπο ακόμα, και τα σωστά χρώματα εννοείται, το σίγουρο είναι οτι τα στέιν συμπεριφέρονται πολύ πιο σωστά γί αυτό που εγώ έχω στο μυαλό μου. Δεν ξέρω αν είναι το οινόπνευμα ή κάτι άλλο αλλά εάν θες ρυτίνες με καθαρό δθαχωρισμό χρωμάτων πρέπει να βρείς και τα σωστά χρώματα.
