Ζώα και άνθρωπος

Απάντηση: Re: Ζώα και άνθρωπος

Πόσο φριχτό, αμείλικτο και αισχρό μπορεί να γίνει το ανθρώπινο είδος, απέναντι σε κάποιο ανυπεράσπιστο πλάσμα ?
Οταν μπορείς να βγάλεις ολη σου τη διαστροφή και σκληρότητα απέναντι σε οποιοδήποτε πλάσμα που το μόνο που σου ζητάει είναι αγάπη και φαγητό, τα πράγματα είναι πέραν οποιασδήποτε σωτηρίας.

Επεσα σε αυτό το βίντεο κι ομολογώ οτι λύγισα για άλλη μια φορά.Κακοποίηση, ειδικά παιδιών και ζώων, δεν αντέχεται ρε παιδιά.

Ενας σκυλάκος ο οποίος εχει κακοποιηθεί και δεν μπορεί να κοιμηθεί τη μέρα, όταν πλέον δεν αντέχει άλλο και προσπαθεί να κοιμηθεί το βράδυ, αρχίζει το βάσανο.
Οι εφιάλτες το βασανίζουν και κάνουν ολόκληρο το κορμί του να τρέμει.

To παρακάτω βίντεο μας λεει την ιστορία του (εχει υπότιτλους στ Αγγλικα)

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Φρίκη...

Γιατί κάποιοι κάνουν τόσο κακό σε ανυπεράσπιστα αθώα πλάσματα?

Δεν θα το καταλάβω ποτέ.

Ευτυχώς όμως υπάρχουν και άγγελοι σαν αυτούς στο βίντεο που τα βοηθάνε...
 
Απάντηση: Re: Ζώα και άνθρωπος

chrisssb said:
Γιατί κάποιοι κάνουν τόσο κακό σε ανυπεράσπιστα αθώα πλάσματα?
Click to expand...

Διότι η ζωή είναι άδικη. Γιατί αυτός ο πλανήτης έχει πάνω του πολύ πολύ κόσμο που θα του άξιζε να ήταν ήδη από κάτω του.
 
Παίδες... εδώ και αρκετά χρόνια ονειρεύομαι να υιοθετήσω έναν κούταβο. Λόγω ξενιτιάς, περίεργης νομαδικής ζωής για κάποιο διάστημα με μετακομίσεις, συνεχή ταξίδια, αλλαγές δουλειάς κλπ κλπ κλπ, όλο το αναβάλλω.

Πλέον έχοντας βρει μια σχετικά μόνιμη βάση, και μετά από γεννητούρια στο χωριό, άρχισα να το ξανασκέφτομαι. Τα επαγγελματικά ταξίδια δεν είναι πια πρόβλημα γιατί κατά κανόνα δεν ταξιδεύουμε ταυτόχρονα με τη σύζυγο, χρόνος για 2-3 βόλτες τη μέρα γενικά υπάρχει, αυτό που παραμένει όμως άλυτο είναι οι διακοπές μας στην Ελλάδα (2-4 βδομάδες το χρόνο, ανάλογα την περίπτωση).

Η πτήση είναι υπερατλαντική, άρα κρατάει στην καλύτερη περίπτωση 10 ώρες (απευθείας από Σικάγο), στη συνήθη 15-18 με ενδιάμεση στάση 3-4 ωρών κάπου στην Ευρώπη. Το να μπει στην καμπίνα το θεωρώ μάλλον απίθανο αφού, ακόμη κι αν δεν υπήρχε θέμα μεγέθους (που υπάρχει για τα κουτάβια που σκέφτομαι), 10 ώρες μέσα σε κλειστό χώρο είναι ζόρικη υπόθεση, ακόμα και για εκπαιδευμένο σκύλο. Το να μπει σε κλουβί στον ειδικό χώρο για ζώα είναι μια λύση, αλλά φοβάμαι πάλι τη μεγάλη διάρκεια, στην καλύτερη περίπτωση θα πάθει κατάθλιψη νομίζοντας ότι το εγκαταλείψαμε (και δεν ξέρω πως λειτουργεί η μνήμη στους σκύλους, η επόμενη φορά θα είναι καλύτερη ή το ίδιο;; ), ενώ στη χειρότερη, δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι, έχω διαβάσει διάφορα κατά καιρούς.

Η τρίτη λύση είναι ξενοδοχείο σκύλων, που αφενός δύσκολα θα εμπιστευτώ, αφετέρου θα ήθελα πολύ να κάνουμε διακοπές όλοι μαζί στην Ελλάδα.

Έχει κανείς άποψη ή εμπειρία επί του θέματος;

ΥΓ: Υπάρχει πάντα και η λύση του να το αφήσεις σε έμπιστους φιλόζωους φίλους για όσο λείπεις, αλλά είμαστε νέοι στην πόλη εδώ και τέτοιες σχέσεις εμπιστοσύνης θα αργήσουν να φτιαχτούν. Οπότε δε θέλω να βασίζομαι σ'αυτό για την ώρα.
 
Για δες Ιάσονα, αν σε τόσο μεγάλες πτήσεις οι αεροπορικές εταιρείες σου επιτρέπουν να επισκεφτείς το ζωάκι σου ενδιάμεσα.

Στείλε τους ένα mail.
 
Θαενκς Χρήστο,

ένα απ'τα λινκ σου δίνει μια πολύ καλή ιδέα για το ψυχολογικό θέμα:
"First, acclimate them to life in the cargo hold by placing them in a crate for a minutes each day. Lengthen the time until they can stay for an hour or so. That way, when they are on the plane things will feel familiar to an extent."

Τρομάζω όμως μ'αυτά που διαβάζω περί θερμοκρασιών. Έχω παραμείνει κολλημένος μέσα σε αεροπλάνο στο διάδρομο για μιαμιση ώρα κατακαλόκαιρο, με χαλασμένο κλιματισμό... καταλαβαίνεις...
 
Maestro said:
Παίδες... εδώ και αρκετά χρόνια ονειρεύομαι να υιοθετήσω έναν κούταβο. Λόγω ξενιτιάς, περίεργης νομαδικής ζωής για κάποιο διάστημα με μετακομίσεις, συνεχή ταξίδια, αλλαγές δουλειάς κλπ κλπ κλπ, όλο το αναβάλλω.

Πλέον έχοντας βρει μια σχετικά μόνιμη βάση, και μετά από γεννητούρια στο χωριό, άρχισα να το ξανασκέφτομαι. Τα επαγγελματικά ταξίδια δεν είναι πια πρόβλημα γιατί κατά κανόνα δεν ταξιδεύουμε ταυτόχρονα με τη σύζυγο, χρόνος για 2-3 βόλτες τη μέρα γενικά υπάρχει, αυτό που παραμένει όμως άλυτο είναι οι διακοπές μας στην Ελλάδα (2-4 βδομάδες το χρόνο, ανάλογα την περίπτωση).

Η πτήση είναι υπερατλαντική, άρα κρατάει στην καλύτερη περίπτωση 10 ώρες (απευθείας από Σικάγο), στη συνήθη 15-18 με ενδιάμεση στάση 3-4 ωρών κάπου στην Ευρώπη. Το να μπει στην καμπίνα το θεωρώ μάλλον απίθανο αφού, ακόμη κι αν δεν υπήρχε θέμα μεγέθους (που υπάρχει για τα κουτάβια που σκέφτομαι), 10 ώρες μέσα σε κλειστό χώρο είναι ζόρικη υπόθεση, ακόμα και για εκπαιδευμένο σκύλο. Το να μπει σε κλουβί στον ειδικό χώρο για ζώα είναι μια λύση, αλλά φοβάμαι πάλι τη μεγάλη διάρκεια, στην καλύτερη περίπτωση θα πάθει κατάθλιψη νομίζοντας ότι το εγκαταλείψαμε (και δεν ξέρω πως λειτουργεί η μνήμη στους σκύλους, η επόμενη φορά θα είναι καλύτερη ή το ίδιο;; ), ενώ στη χειρότερη, δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι, έχω διαβάσει διάφορα κατά καιρούς.

Η τρίτη λύση είναι ξενοδοχείο σκύλων, που αφενός δύσκολα θα εμπιστευτώ, αφετέρου θα ήθελα πολύ να κάνουμε διακοπές όλοι μαζί στην Ελλάδα.

Έχει κανείς άποψη ή εμπειρία επί του θέματος;

ΥΓ: Υπάρχει πάντα και η λύση του να το αφήσεις σε έμπιστους φιλόζωους φίλους για όσο λείπεις, αλλά είμαστε νέοι στην πόλη εδώ και τέτοιες σχέσεις εμπιστοσύνης θα αργήσουν να φτιαχτούν. Οπότε δε θέλω να βασίζομαι σ'αυτό για την ώρα.
Click to expand...
Απ' όσο ξέρω δεν υπάρχει πρόβλημα για τον σκύλο αν μπει στην καμπίνα αρκεί να μην τον ταισεις πριν...
Ο σκύλος στην αρχή θα έχει κάποιο άγχος αλλά η τουρμπίνα του αεροπλάνου θα τον ηρεμήσει ρίχνοντας τους καρδιακους παλμούς και θα κοιμάται μια χαρά...
Ρωτά και κάποιον κτηνίατρο...
Όσον αφορά τον σκύλο μάλλον αυτός θα σε διαλέξει κι όχι εσύ...
 
Στην καμπίνα εξ'οσων καταλαβαίνω πρέπει να'ναι "σαλονιού" , αφού πρέπει να χωράει όρθιος κάτω από το μπροστινό κάθισμα (που με το ζόρι χωράνε τα πόδια μου). Επίσης, στην καμπίνα έχει να κάνει και με το ποιος κάθεται δίπλα σου. Είτε έχει δίκιο ή άδικο, αν αρχίσει τις φωνές, παίζει να βρεθείς εσύ εκτός πτήσης και όχι αυτός.

Εννοείται αυτό θα με διαλέξει, ευτυχώς έκανε πολλά η Στέλλα μας στο χωριό. Όμως, όπως συνήθως συμβαίνει στα χωριά, δε μιλάμε για μικρού μεγέθους.
 
Τα πάντα φίλε μου είναι θέμα εκπαίδευσης στα σκυλιά.Απο την στιγμή που θα μεγαλώσει χωρίς κακοποίηση δεν θα αποκτήσει και φοβίες,άρα θα μπορει να αντεπεξέλθει σε όλες τις καταστάσεις. Συνήθως πριν από μεγάλες πτήσεις του δίνεις και κάποιο ηρεμιστικό για να είναι χαλαρός.

Κάνε μια έρευνα και θα βρεις λύση για όλα, το μόνο που θα χρειαστείς είναι χρόνος με το σκύλο και διάθεση για να τον εκπαιδεύσεις.

Και το βασικό, υιοθετούμε δεν αγοράζουμε!

Sent from my POCOPHONE F1 using Tapatalk
 
Maestro said:
Στην καμπίνα εξ'οσων καταλαβαίνω πρέπει να'ναι "σαλονιού" , αφού πρέπει να χωράει όρθιος κάτω από το μπροστινό κάθισμα (που με το ζόρι χωράνε τα πόδια μου). Επίσης, στην καμπίνα έχει να κάνει και με το ποιος κάθεται δίπλα σου. Είτε έχει δίκιο ή άδικο, αν αρχίσει τις φωνές, παίζει να βρεθείς εσύ εκτός πτήσης και όχι αυτός.

Εννοείται αυτό θα με διαλέξει, ευτυχώς έκανε πολλά η Στέλλα μας στο χωριό. Όμως, όπως συνήθως συμβαίνει στα χωριά, δε μιλάμε για μικρού μεγέθους.
Click to expand...

You've got it slightly wrong mate.

"As long as your pet can stand up and turn around in a plane-approved carrier that fits under the seat in front of you, your buddy can travel with you."

So indeed pet must be quite small to be able to stand and turn inside a carrier that fit under the seat.

pets_cage.jpg
 
chrisssb said:
Ti ράτσα είναι Ιάσονα? Πόσα κιλά θα γίνει?
Click to expand...

Ράτσα μ'εκαψες... -bye-
Εδώ βλέπετε την περήφανη μαμά με τα παιδάκια.

c9da81ba945cc8760a1979ceda51d27e.jpg


Από τα χρώματα πιστεύω ότι ο μπαμπάς είναι ένα μεγαλούτσικο λαμπραντοροειδές που τη γυρόφερνε.

Οπότε μεγαλούτσικα θα γίνουν.

Φυσικά δεν είναι ανάγκη να είναι τα συγκεκριμένα, απλά υπάρχει ένα συναισθηματικό δέσιμο με τη μαμά, και μου φάνηκε ωραία αφορμή. Το πιθανότερο είναι ότι θα κάνω πίσω για μια ακόμη φορά και θα το αναβάλω για όταν τα πράγματα είναι λίγο πιο βέβαια.
 
janpap08 said:
Τα πάντα φίλε μου είναι θέμα εκπαίδευσης στα σκυλιά.Απο την στιγμή που θα μεγαλώσει χωρίς κακοποίηση δεν θα αποκτήσει και φοβίες,άρα θα μπορει να αντεπεξέλθει σε όλες τις καταστάσεις. Συνήθως πριν από μεγάλες πτήσεις του δίνεις και κάποιο ηρεμιστικό για να είναι χαλαρός.

Κάνε μια έρευνα και θα βρεις λύση για όλα, το μόνο που θα χρειαστείς είναι χρόνος με το σκύλο και διάθεση για να τον εκπαιδεύσεις.

Και το βασικό, υιοθετούμε δεν αγοράζουμε!
Click to expand...

Αυτό είναι μεγάλη κουβέντα... ιδεολογικά συμφωνώ φουλ, πρακτικά όλα αυτά τα κουτάβια που γεννήθηκαν με σκοπό να πουληθούν, ψυχή έχουν κι αυτά και καλό είναι να μη μείνουν στα αζήτητα, δε φταίνε σε τίποτα.

Για το ηρεμιστικό έχω ακούσει διφορούμενες απόψεις, κάποιοι λένε ότι τα κάνει ακόμα χειρότερα τελικά.
 
Fixxxer said:
Τσοπανομπασταρδακια φαίνονται...
Είναι κάτω από δύο μηνών στην φωτό γιατί βλέπω ακόμα ότι έχει γάλα η μαμά...
Click to expand...

Ναι, μικρούλια είναι. Ακόμα ένας λόγος που με φρενάρει, το πρώτο ταξίδι θα το κάνει σε 2 μήνες από τώρα, χωρίς να με έχει μάθει καλά καλά ακόμα. Για εκπαίδευση ούτε λόγος. Βέβαια, ίσως οριακά μπορεί να μπει καμπίνα την πρώτη φορά.
 
Maestro said:
Ναι, μικρούλια είναι. Ακόμα ένας λόγος που με φρενάρει, το πρώτο ταξίδι θα το κάνει σε 2 μήνες από τώρα, χωρίς να με έχει μάθει καλά καλά ακόμα. Για εκπαίδευση ούτε λόγος. Βέβαια, ίσως οριακά μπορεί να μπει καμπίνα την πρώτη φορά.
Click to expand...
Αν είναι 4-5 μηνών όταν κάνει το ταξίδι μπορεί να είναι και πάνω από 10 κιλά...
Επίσης γνώμη μου είναι μετά τους 8 μήνες να κάνεις στείρωση...
Πάντως για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο σε βλέπω να το αφήνεις σε κανένα ξενοδοχείο σκύλων γιατί θα έχεις έννοια σε όλη την πτήση...
 
Maestro said:
Αυτό είναι μεγάλη κουβέντα... ιδεολογικά συμφωνώ φουλ, πρακτικά όλα αυτά τα κουτάβια που γεννήθηκαν με σκοπό να πουληθούν, ψυχή έχουν κι αυτά και καλό είναι να μη μείνουν στα αζήτητα, δε φταίνε σε τίποτα.

Για το ηρεμιστικό έχω ακούσει διφορούμενες απόψεις, κάποιοι λένε ότι τα κάνει ακόμα χειρότερα τελικά.
Click to expand...
Όσο συντηρούμε αυτό το σύστημα, τόσο θα υπάρχουν κουτάβια για πούλημα. Και πάλι,αν έρθει η ώρα υιοθέτησε ένα κουτάβι που δεν πουλήθηκε και μην αγοράσεις.

Όλα την ίδια ψυχή έχουν, απλά τα καθαρόαιμα έχουν συντριπτικά περισσότερες πιθανότητες να βρούνε σπίτι,οποτε καλό θα είναι να υιοθετούμε αδεσποτακια.




Sent from my POCOPHONE F1 using Tapatalk
 
Top Bottom