Ζώα και άνθρωπος

Kαθολου !

Ο ανθρωπος συγκρινει διαρκως αγαπες με "αγαπες". Ειλικρινειες με "ειλικρινειες". ΟΛΗ του την ζωη.
Τα ζωα συγκρινουν το ενδιαφερον μας (ποσο μαλλον την αγαπη μας) ... με την ΑΠΟΛΥΤΗ μοναξια τους.
Για να μην επεκταθω στην μοχθηρια και αγριοτητα που επιφυλασσουν ζωα του ιδιου ειδους στα ομοειδη τους (γατες !)
Μαλλον αυτο (το τελευταιο) αποδεικνυει και ΓΙΑΤΙ δεν μπορουν να αγαπηθουν (ανιδιοτελως) ομοειδη οντα.
Παρεμβαινουν σε ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΟ βαθμο τα συμφεροντα βασει ορμονικων και γονιδιακων επιταγων.

Απο την αλλη, εαν ενας ανθρωπος σου εκανε χαρουλες και τουμπιτσες (και τις εννοουσε !!!), σου εγλειφε την μουρη
και μουγκριζε σε οποιον πλησιαζε απροσκλητος την εξωπορτα σου ... ΠΟΤΕ δεν θα τον επαιρνες σοβαρα (αυτονοητα).
Θα καγχαζες και θα τον εστελνες απο κει που ρθε. Γιατι ειναι γραμμενο σε πετρα οτι ωφειλει να εχει υπερυψηλη
αυτοεκτιμηση και αυτεπιγνωση της μοναδικοτητας του (για να μην πω, της ευφυιας του και εκτροχιασθουμε).
Ο σκυλακιος, ομως ... ΟΧΙ ... ειναι ο αναξιος ρεμαλης που αποκτα αξιοσυνη ΕΞΑΙΤΙΑΣ ημων. Αυτη ειναι η θεση του.
Ετσι δεν ειναι ?

Ε .... ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΘΕΙ ΤΟΣΟ !
 
@SR71B, Μάνο αυτό το "ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΘΕΙ ΤΟΣΟ !" αναφέρεται στον ένα και μοναδικό, για εσένα, αξιαγάπητο άνθρωπο. Ας εντάξουμε και τα μωρά στην κατηγορία των αυτόματα αξιαγάπητων πλασμάτων.
Το θέμα μου είναι πόσο μπορείς να το πεις αυτό γενικά για όλους τους ανθρώπους. Αντίθετα το λέμε πολύ πιο εύκολα για όλους (σχεδόν) τους σκύλους και τις γάτες.
 
Επειδή πρόσφατα χάσαμε το 12 ετών σκυλάκι της οικογένειας της γυναίκας μου, και είδα τη μάνα της που το θρήνησε σαν παιδί της, μπήκα σε ανάλογες σκέψεις μ'αυτές του Στέλιου. Στην αρχή το θεώρησα κι εγώ πως είναι μιας μορφής ύβρις, μετά συνειδητοποίησα ότι η φύση τα'χει ρυθμίσει όλα εν σοφία: κάθε άνθρωπος, στο μέσο διάστημα της ζωής του, από μωρό μέχρι να πεθάνει, μπορεί να αγαπήσει, να αναθρέψει και να δεθεί με 6 σκύλους, από μωρά μέχρι να πεθάνουν.

Για μένα, ένας άνθρωπος που χάνει έναν σκύλο που αγαπάει, θα τον θρηνήσει, όμως θα μπορεί να δώσει αυτή την αγάπη σε έναν άλλον που τη χρειάζεται. Όταν όμως πεθαίνει ένας άνθρωπος, όπως σωστά είχε πει κάποιος (ο Στέλιος πάλι νομίζω!) εδώ μέσα, χάνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου, που δε θα ξανάρθει ποτέ.

Ίσως τις σκέψεις αυτές τις κάνω έχοντας την τύχη (ή ίσως ατυχία) να μην έχω χάσει ποτέ έναν 4ποδο σύντροφο μετά απο πολλά χρόνια συμβίωσης, ίσως τότε να τα έβλεπα αλλιώς τα πράγματα.
 
Re: Απάντηση: Ζώα και άνθρωπος

stel67 said:
@SR71B, Μάνο αυτό το "ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΘΕΙ ΤΟΣΟ !" αναφέρεται στον ένα και μοναδικό, για εσένα, αξιαγάπητο άνθρωπο. Ας εντάξουμε και τα μωρά στην κατηγορία των αυτόματα αξιαγάπητων πλασμάτων.
Το θέμα μου είναι πόσο μπορείς να το πεις αυτό γενικά για όλους τους ανθρώπους. Αντίθετα το λέμε πολύ πιο εύκολα για όλους (σχεδόν) τους σκύλους και τις γάτες.
Click to expand...

Εξαρτάται...

Πριν 15 περίπου χρόνια, δούλευα μέχρι αργά στο γραφείο και μετά κατέβηκα να πάρω το αυτοκίνητο να γυρίσω σπίτι. Φεβρουάριος, 2 το πρωί, νύχτα, σκοτάδι, ερημιά. Είχα να περπατήσω 3 τετράγωνα, στο δεύτερο τετράγωνο με περικυκλώνει ξαφνικά μια αγέλη εξαγριωμένων αδέσποτων, καμιά δεκαπενταριά ίσως, και να γαυγίζουν όλα σαν τρελά. Μένω ακίνητος, αλλά πριν καταλάβω καλά-καλά τι γίνεται ένας σκύλος μου μπήγει τα δόντια στην γάμπα και μετά φεύγουν όλα τρέχοντας. Κουτσαίνοντας πήρα το αυτοκίνητο και πήγα στο νοσοκομείο, αντιτετανικός, αντιλυσσικά, κλπ.

Οπότε, το "σχεδόν" που γράφεις Στέλιο, μάλλον δεν αφορά τα άγρια ζώα στη φύση, αλλά τα (μεμονωμένα) ζώα του σαλονιού! Υπάρχει μεγάλη διαφορά!...

Αν βρεθείς μεταξύ 100 ανθρώπων τελείως αγνώστων σε σένα, σε περιβάλλον ξένο για σένα... τότε δεν τρέχει τίποτα, νιώθεις φιλικά με όλους. Συμβαίνει συνεχώς σε όλους μας, ας πούμε όταν πετάς με αεροπλάνο, είσαι στο τρένο σε μια ξένη χώρα, στο ξενοδοχείο κλπ.

Αντίθετα, αν βρεθείς με 100 άγνωστα ("άγρια") σκυλιά στο δικό τους περιβάλλον, ας πούμε στο δάσος, σίγουρα δεν θα είσαι και τόσο ... άνετος!
 
Tα ζωα ειναι territorial (υπερανεπτυγμενη αισθηση εδαφικης κυριαρχιας).
Επιπλεον, ο σκυλος προερχεται απο τον λυκο που ειναι κατ'εξοχην αγελαιο πλασμα.
Αυτα τα δυο μαζι, φτιαχνουν ενα πολυ επικινδυνο (και απαλευτο) συνδυασμο.
Ισχυς εν τη ενωσει !

Εγω κοντεψα να φαγωθω (Εκτη Δημοτικου) απο τρια τσομπανοσκυλα σε χωρο
ΠΟΛΥ ευρυτερο της κυριαρχιας τους (μαντρα με προβατα στο 1 χλμ αποσταση).
Και ομως ... ΕΠΙΜΕΝΩ ... ο σκυλος ειναι πλασμα για υπεραγαπη (οχι απλως αγαπη).
Κριμα αν το βλεπω μονο εγω αυτο. Σεβομαι την οδυνηροτατη εμπειρια σου, though,
αφου και εγω κοντεψα να φαγωθω. Μιση μεριδα ανθρωπος ημουν (τοτε).
 
Man Who Almost Died After Being Licked By Dog Refuses To Give His Pet Up

A dog owner has stood by his pet even though he lost his limbs due to a germ in the animal’s mouth. Greg Manteufel, 49, from Wisconsin, United States, almost died after contracting capnocytophaga, which is a germ commonly found in the saliva of cats and dogs.


Ok, ο τύπος για κάποιο λόγο είχε πολύ αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.
Αλλά μήπως τελικά το σάλιο των σκύλων δεν είναι και τόσο αθώο;
 
Το βρήκα πολύ συγκινητικό.

Ο παππούλης έκλαιγε από τη χαρά του.

Ένα ζωάκι για κάποιον άνθρωπο σημαίνει πάρα πολύ αγάπη.
 
Απάντηση: Re: Ζώα και άνθρωπος

Tzimisce said:
Man Who Almost Died After Being Licked By Dog Refuses To Give His Pet Up

A dog owner has stood by his pet even though he lost his limbs due to a germ in the animal’s mouth. Greg Manteufel, 49, from Wisconsin, United States, almost died after contracting capnocytophaga, which is a germ commonly found in the saliva of cats and dogs.


Ok, ο τύπος για κάποιο λόγο είχε πολύ αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.
Αλλά μήπως τελικά το σάλιο των σκύλων δεν είναι και τόσο αθώο;
Click to expand...

Θα σου ευχηθω .... να αξιωθεις να ζησεις ....

tenor.gif


... κατω απο την διαρκη "απειλη" γλειψιματος απο σκυλο :rolleyes:
 
To χειρότερο είναι να σου επιτεθούν όλα μαζί! :D


To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Εγώ από εχθές παίρνω φιλάκια από αυτή τη μούρη.

IMG-20191008-205028.jpg


Έλεγα ότι στην αρχή θα με πάρει από φόβο, αλλά όταν έβαλα τη χερούκλα μου στο κλουβί για να του βάλω αυγοτροφή, πήδηξε στο χέρι μου και άρχισε να παίζει, να με τσιμπολογάει και να ζητάει χαδάκια.
Επιτακτικά.
Όταν σταματούσα να του ξύνω το κεφαλάκι μου τσιμπούσε το δάχτυλο. :D

Και όταν ανοίγει τα φτερά ο κερατάς είναι σαν να το έσκασε από επεισόδιο του pimp my ride!
 
Οι παπαγάλοι του Αμαζονίου όπως είναι αυτός δεν θα επιζήσει για πολλές μέρες σε εξωτερικό περιβάλλον για να κολλήσει κάποια ασθένεια και να καταφέρει να τη μεταδώσει. :smile:
Αν βέβαια δεν ασχολείσαι με την υγιεινή του και κόβει βόλτες στις κουτσουλιές του, δεν φταίει το ζωντανό.

Μπορείς να κολλήσεις ψιττάκωση (εκδηλώνεται σαν γρίπη) και τοξόπλασμα (που έχουν και οι γάτες/σκύλοι), πιο δύσκολα όμως, εκτός αν τρώμε τα λαχανικά που πέφτουν στον πάτο του κλουβιού.
 
Ευχαριστώ. :)
Είναι ήμερος, δεν τον αγόρασα από pet shop, αλλά από εκτροφέα.
Από τα pet shop, εκτός από τις ασθένειες που μπορεί να κολλήσουν από τα άλλα πουλάκια, είναι και άγρια. Φοβούνται την επαφή με τον άνθρωπο, με αποτέλεσμα κάποια να πεθαίνουν από ανακοπή όταν προσπαθείς να τους κόψεις τα νύχια, να τους καθαρίσεις το κλουβί, κλπ κλπ...
Άλλο κόστος, αλλά όταν είναι να ζήσεις μαζί του για τα επόμενα 20 - 30 χρόνια δεν τα υπολογίζεις.
 
Top Bottom