Αυτό το πλάσμα το είδα για πρώτη φορά ένα βράδυ πριν από 2 μήνες να τριγυρνάει μέσα στην βροχή.Έκτοτε την πέτυχα άλλες 2-3 φορές αλλά πάντα ήμουν με το βαν με πελάτες και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα,Πριν μια εβδομάδα,την πέτυχα κοντά στο νεκροταφείο στα Καλύβια αλλά και πάλι δεν είχα μαζί μου τίποτα από φαί και νερό.ήμουν σταματημένος σε φανάρι,ήρθε από την πλευρά του συνοδηγού,με κοίταξε και αυτό ήταν..Την ερωτεύθηκα και εδώ και 3 ημέρες την έψαχνα έχοντας μαζί μου,φαί,νερό και λουρί για να την πιάσω να την φέρω σπίτι.
Είναι γριούλα αδύναμη, με το ζόρι περπατάει και αυτός ήταν ο κυριότερος λόγος που την ερωτεύθηκα.
Σήμερα λοιπόν είχα πάει στο νεκροταφείο να δω τον πατέρα μου και βγαίνοντας,νά´την!!!
Της έβαλα φαί και νερό,προσπάθησα να την πιάσω αλλά είναι είναι πάρα πολύ φοβική.
Μίλησα με τον ΣΠΑΖ και από αύριο θα την αναζητήσω με παγίδα και ελπίζω να καταφέρω να την πιάσω.
Είναι κρίμα στα γεράματά της να τριγυρνάει μέσα στο κρύο και την βροχή,ανυπεράσπιστη.
Να σας πω ότι πάντα είχα και έχω γατούλες,θεωρώντας τα σκυλιά-λόγω της απόλυτης αφοσίωσης και υποταγής τους-"χαζά",όμως το θλιμμένο βλέμα αυτής της σκυλίτσας με λύγισε...
Υ.Γ.
Το φαί της το έβαλα στον δρόμο γιατί είχα μόνο ένα κυπελο μαζί μου και της έβαλα εκεί νεράκι.
