Ζώα και άνθρωπος

Ημουν σε ταβερνα μαζι με συνφορουμιτη και καθως χαιδευε ενα γατουλη, τον εβγαλα φωτο. Ειναι γλυκουλης στην πρωτη φωτο (ειναι θολη) Στην δευτερη αποπειρα, τον τυφλωσε το φλας και πηρε αυτη την γκριματσα σαν στριμενο. Την ποσταρω γιατι μοιαζει αστεια.

28e2c18e25d81bbf2958b25cfe4d29c8.jpg
4ad821907cd1bba359a2701e866981e6.jpg
 
Οποτε μπαινω στο σαϊτ του φορουμ σκεφτομαι αμεσως γατες.
με το που ειμαι μεσα ερχονται στο μυαλο μου με τη μια η Λενιω και ο Ζουζου.
Μετα εικονες απο τις φωτογραφιες αλλων μελων και ολα τα αλλα ερχονται μετα.
Ξερω δεν ειμαι νορμαλ ανθρωπος.

Κατι αλλο... σημερα το βραδυ παρατηρησα απο κοντα και για αρκετη ωρα ποσο ομορφο ζωο ειναι η Αλεπου.
Και κατι περιεργο... μπροστα απο την Residence μας υπαρχει ενα ,εγαλο παρκονγ με δεντρα. διπλα αριστερα βλεποντα προς την θαλασσα απλωνεται μια παραλια που πισω της δεν εχει κατοικιες και εχει βλαστηση παραθαλασσια και φυτα αμμωδου περιοχης.
Απο την ακρη του παρκινγκ και μετα λοιπον ειναι μια εσχατεια που δεν κατοικειται γιατι πισω υπαρχει ενα στρατιωτικο αεροδρομιο.
Εκει που ξεκινα σταματουν και τα φωτα του δημου. Οποτε βριθει μια πανιδα που μας ειναι αορατη.

Σε αυτο το σημειο οπου εκανα μια γυρα με το αυτοκινητο βλεπω μια αλεπου.... ειχε σταματησει πανω στην κοκκινη γραμμη.
Την ιδια στιγμη βλεπω μια γατουλα (που την εχω ξαναδει και ειναι πολυ φιλικη εχω προσπαθησει να την τρομαξω πολλες φορες αλλα αφου ξαφνιαστει μια πρωτη φορα ερχεται προς εμενα με εμπιστοσυνη)
Την βλεπω να ερχεται απο αριστερα του αυτοκινητου (σταματημενο κα χωρις φωτα) και να προσπερνα περνοντας στα δεξια που ειναι η αλεπου.
Παθαινω πλακα...λεω παει θα γινει σφαγη. Ημουν εξω απο το αυτοκινητο.
Προσπαθω να διωξω την αλεπου. Ουτε αυτη με επαιρνε πολυ στα σοβαρα. Φευγει λιγο παραπερα...ημουν σιγουρος οτι η γατουλα την ειδε και θα σταματαγε η θα φοβοταν...
Αμ δε...παει ακομα παραπερα . Η αλεπου μας χαζευε κανονικα.
Η γατα παει προς αυτην κανει μια στροφη και καθεται ακρβως πανω σε μια τσιμεντενια πλακα εκει που καθοταν η αλεπου.
Εκεινη τη στιγμη βλεπω και ενα γειτονα (μαλλον Βιετναμεζικης καταγωγης) που βγαζει νυχτερινο περιπατο το σκυλακι του... του λεω κοιτα μια αλεπου προσοχη...

Μου λεει, αυτην την βλεπω συχνα.
Μετα γυρναω στο αυτοκινητο να παρω στροφη και να παω στο παρκινγκ μου και στο πεζουλι του παρκινγ που περιβαλεται απο θαμνους τι βλεπω...
Να βγαινουν καμποσες φιγουρες γατισιες και να παρακολουθουν ολη την φαση.
Πρεπει να ηξεραν αυτα τα ζωα τι παιζεται οταν εμεις κλεινουμε ρολα και βελπουμε ταινιες στην ΤΒ...
Και με κοιταγαν και περιεργα του στυλ "τι επαθε αυτος με την αλεπου"...

Αλλα που να φανταστει κανει τι γινεται διπλα μας τα βραδυα εκει που η φυση παιρνει το πανω χερι... Ενας κοσμος ολοκληρος σε 30'' με τα ποδια απο την πορτα μου.
Και να πεις οτι δεν βγαινω τα βραδυα...

"εχει αρκετες που ερχονται" μου ειπε ο γειτονας των νυχτερινων σκυλοπεριπατων "αλλα συτη την ξερψ την βλεπω συχνα"...

Ακου αλεπουδες διπλα μας.
 
Γιωργο, χαρηκα με το ποστ σου. Εγω μπορει να μην σκεφτομαι γατες καθε φορα που μπαινω στο φορουμ (τις σκεφτομαι 24/7 ετσι κι αλλοιως!) αλλα σκεφτομαι πως μπαινω σε ενα φορουμ με φιλοζωους και ανθρωπους στολιδια οπως ολοι εσεις. Ειδικα ο Βλαδιμηρος μας εχει κερδισει ολους τελευταια
 
σας ευχαριστω ολους για τα καλα σας λογια παιδια! σ'αυτο ομως δεν ειμαι μονος μου. η συντροφος μου και η μαμα της ειναι αρωγοι μεχρι εκει που δεν παει!
να σας πω και το αλλο για τον αναπηρο μικρουλη. (που οντως εχει και θεμα με τα πισω ποδια).
ενω στην αρχη εκανε 2-3 φορες κακα του σε διάφορα σημεια του σπιτιου, μετα πηρε χαμπαρι την αμμο του ταμπυ. ελα ομως που δεν μπορει να μπει μεσα.
ε αμα δεν τον βαλει ανθρωπος στην αμμο, δεν κανει κακα του με τιποτα! και οταν τον βαλεις, κοκκος αμμου δεν φευγει εξω. ο αλλος αμα δεν πεταξει εξω την μιση αμμο δεν ησυχαζει!
και δεν φτανει αυτο.. εβαλα αμμο σε ενα κουτι απο παπουτσια μπας και καταφερει να μπει. το παλευει..
ε.. ο ταμπυ που δεν χωραει καλα καλα ο κωλος του εκει, και εκει πρεπει να τα κανει! και δωστου την αμμο εξω παλι!
θελει να βγει εξω και δεν τον αφηνουμε... ναι;; τι κανει;; πειραζει τον μικρουλι με τετοιο τροπο που ο μικρουλης σκουζει! πραγματικα σκουζει. δεν το'χω ξανακουσει αυτον τον ηχο απο γατι.
μολις παω να τον αρπαξω την κοπαναει. με κοιταει που του χωνω μπινελικια και μολις παω πιο περα παλι ακουω τις στριγγλιες του μικρου.
συνεχεια αυτη η δουλεια!
μεχρι που καταφερνω και του ριχνω μια ψιλη απο πισω και ηρεμει.
ο ενας κανει τα παντα να τον σουταρω και ο αλλος τα παντα να μεινει!
αλλα ο κερατας ξερει τι αδυναμια του εχουμε. το νιωθει σιγουρα. σαν κακομαθημενο παιδι που δεν του χαλανε χατηρι.
 
Για να δούμε, τα γράφεις καλά;


IMG-20191106-191344.jpg


Γενικά, είναι πιο απαιτητικά σε χάδια από ότι οι γάτες...
Αν δεν σε φοβάται, δεν θα τσιμπήσει όταν πας να το χαϊδέψεις, αλλά είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα τσαντιστεί όταν θα σταματήσεις! :D


https://www.youtube.com/watch?v=7NDLnnyeUd8
 
Υπέροχες και οι δύο!!!

Πράγματι, μεγαλύτερο αγχολυτικό από τις γάτες δεν υπάρχει!!!

Η δική μου που πλέον αισθάνεται πραγματική ασφάλεια, κοιμάται όσο βαθειά το βράδυ που βγάζει και ήχους (παρόμοιους με ροχαλητό)

Εμένα με πιάνουν τα γέλια. :flipout:
 
Είχαμε πάει το Σ/Κ στο νησί για δουλειές. Ο τόπος έχει ξαναγίνει καταπράσινος μόνο και μόνο από την υγρασία της νύχτας. Άλλοι μάζευαν ελιές, άλλοι έκαναν kite & windsurf στο κανάλι Πάρου - Αντίπαρου, πιτσιρίκια έκαναν μαθήματα ιστιοπλοίας με τις μπανιερίτσες τους, άλλοι έκαναν συνεδρίαση Δ.Σ για την προβολή της ταινίας στο σύλλογο την επόμενη Κυριακή, κλπ, κλπ.
Άλλη ζωή. .. Κάτι κάνω πολύ λάθος μου φαίνεται.
Στο σπίτι μαζεύτηκαν οι γάτες του χωριού που ταΐζαμε το καλοκαίρι. 12 γάτες. Καταναλώσανε 8 κιλά ξηράς τροφής (κοτόπουλο νιτσιάκος, δοκιμάστε την) σε 3 ημέρες. Οι γατούλες γουργούριζαν και μόνο που μας έβλεπαν. Τρίβονταν στα πόδια μας λες κι είχαν μεγαλώσει στο σπίτι μας. Μου έδωσαν την εντύπωση ότι ήταν πιο φουσκωμένες από το Σεπτέμβριο που τις είδα.
Γυρίσαμε στη πόλη το βράδυ της Δευτέρας. Η δική μας γάτα ήρθε, μου μύρισε το παντελόνι κι πήδηξε πάλι στον καναπέ να συνεχίσει τον ύπνο της.
 
Ξεχασα να πω οτι το τιτικακι ειναι μοναχοπαιδι. Επισης, εχω δει γατες και γατες, αλλα τετοιο συνδυασμο χρωματων δεν εχω δει οπως της Τιτικας!
Εχω και ενα βιντεακι (τυπου mp4 video file vlc) αλλα δεν ξερω πως να το ανεβασω εδω.
 
Re: Απάντηση: Ζώα και άνθρωπος

Ξεχασα να πω οτι το τιτικακι ειναι μοναχοπαιδι. Επισης, εχω δει γατες και γατες, αλλα τετοιο συνδυασμο χρωματων δεν εχω δει οπως της Τιτικας!
Εχω και ενα βιντεακι (τυπου mp4 video file vlc) αλλα δεν ξερω πως να το ανεβασω εδω.

H Tιτίκα σου έχει σίγουρα κάποιον πρόγονο που ήταν γάτα Σιαμ.

Για αυτό έχει και αυτό το κυρίαρχο ασυνηθιστο χρώμα.
 
καλα νεα απο αναπηρο γατακι παιδια. αφου φτιαχνουμε και μια μεγαλη πληγη στο στηθος του και παει καλα, εδω και λιγες μερες μπορει και μπαινει μονος του στην λεκανη του Ταμπυ.
τωρα το πρωι τον ειδα να τρεχει ελαφρα στο δωματιο. περπαταει σχεδον κανονικα, παει μονος του για φαγητο και wc και ο Ταμπυ παιζει μαζι του!
λιγο ατσαλα βεβαια, αλλα ο μικρος δεν σκουζει πια.
επειδη τρωει πολυ, η κοιλιτσα του ειναι σαν βαρελακι. ενω τα πόδια του αδυνατα ακομα σαν καλαμακια. απο πανω αν τον κοιταξει κανεις μοιαζει με κατσικα ετοιμη να γεννησει! :flipout:
η μιση ουρα που εχει εχει πολυ πλακα οταν την σηκωνει. επι μονιμου βασεως δλδ...
κοιμαται παρα πολυ, πουθενα αλλου εκτος απο το κρεβατι του και δειχνει να μην ποναει πουθενα πια.
η μαμα της Σίας ειναι ξετρελαμενη μαζι του, παντα τον κραταει κοντα της οταν λειπουμε στην δουλεια και τον εχει στα ωπα ωπα!
μεχρι που τον ζυγιζει καθε μερα και κραταει αρχειο! (ωραια ηλεκτρονικη ζυγαρια, ζυγιζα τις κεφαλες μου αυτες τις μερες)!
θα βγαλω φωτο να γελασετε...
 
Eίναι υπέροχο αυτό που έκανες!

Ο Θεός να σας έχει καλά.

Η ουρίτσα που έχει μονίμως σηκωμένη ξέρεις τι σημαίνει έτσι?

Σημαίνει ότι ότι είναι χαρούμενο ευτυχισμένο. Οι γάτες πολλές πληροφορίες επικκοινωνίας τις δίνουν με το σώμα τους και όχι με τη φωνή.

Αυτό σας δείχνει με την ουρά του.

Όχι μόνο σώσατε μια ζωούλα την κάνατε και χαρούμενη.

HUGE RESPECT από εμένα!
 
Αυτό το πλάσμα το είδα για πρώτη φορά ένα βράδυ πριν από 2 μήνες να τριγυρνάει μέσα στην βροχή.Έκτοτε την πέτυχα άλλες 2-3 φορές αλλά πάντα ήμουν με το βαν με πελάτες και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα,Πριν μια εβδομάδα,την πέτυχα κοντά στο νεκροταφείο στα Καλύβια αλλά και πάλι δεν είχα μαζί μου τίποτα από φαί και νερό.ήμουν σταματημένος σε φανάρι,ήρθε από την πλευρά του συνοδηγού,με κοίταξε και αυτό ήταν..Την ερωτεύθηκα και εδώ και 3 ημέρες την έψαχνα έχοντας μαζί μου,φαί,νερό και λουρί για να την πιάσω να την φέρω σπίτι.
Είναι γριούλα αδύναμη, με το ζόρι περπατάει και αυτός ήταν ο κυριότερος λόγος που την ερωτεύθηκα.
Σήμερα λοιπόν είχα πάει στο νεκροταφείο να δω τον πατέρα μου και βγαίνοντας,νά´την!!!
Της έβαλα φαί και νερό,προσπάθησα να την πιάσω αλλά είναι είναι πάρα πολύ φοβική.
Μίλησα με τον ΣΠΑΖ και από αύριο θα την αναζητήσω με παγίδα και ελπίζω να καταφέρω να την πιάσω.
Είναι κρίμα στα γεράματά της να τριγυρνάει μέσα στο κρύο και την βροχή,ανυπεράσπιστη.
Να σας πω ότι πάντα είχα και έχω γατούλες,θεωρώντας τα σκυλιά-λόγω της απόλυτης αφοσίωσης και υποταγής τους-"χαζά",όμως το θλιμμένο βλέμα αυτής της σκυλίτσας με λύγισε...
Υ.Γ.
Το φαί της το έβαλα στον δρόμο γιατί είχα μόνο ένα κυπελο μαζί μου και της έβαλα εκεί νεράκι.