To ιδιο αναρωτηθηκα και εγω οταν εκανα ευθανασια στον Zuzu μου..Την Μπουμπού μου την είχα μαζέψει μωρό από τον δρόμο πριν απο 9 χρόνια.
Ζούσε στον κήπο μου και μεγάλωσε μαζί με τα 13χρονα τότε παιδιά μου.
Η Μπουμπού μου πριν από 4 μήνες,άρχισε να αιμορραγεί από τον άκρη του δεξιού της αυτιού.
Ο κτηνίατρος αφού τις έκανε κάποιες εξετάσεις,διέγνωσε καρκίνο του δέρματος.
Είναι συχνό φαινόμενο μου είπε στις λευκές γατούλες και μου πρότεινε μόλις την δω να αδυνατίζει να την πάω για ευθανασία.
Κάθε μέρα που περνούσε,η πληγή της μεγάλωνε και ο καρκίνος εκτός από το αυτί,άρχισε να της "τρώει" την μύτη και το στόμα.
Εχθές την είδα να "παλεύει" με την πληγή στο στόμα και την μυτούλα της...
Σωτήρια η ευθανασία ίσως,αλλά πως μπορείς να οδηγήσεις στον θάνατο ένα πλασματάκι που σε έχει και έχεις αγαπήσει τόσο πολύ;
Πως μπορείς να την βάλεις στο κλουβάκι ζωντανή και να την επιστρέψεις νεκρή;
Επηρεασμένος από την χθεσινή εικόνα,αλλά και την εμφανέστατη απώλεια βάρους της,σήμερα το πρωί τηλεφώνησα στον κτηνίατρο.
Το "ραντεβού" κλείστηκε για το απόγευμα στις 19:45.
Mε περίμενε όπως κάθε ημέρα έξω από την πόρτα του σπιτιού.Την φώναξα και παρά την αδυναμία της,με ακολούθησε.
Σταμάτησε για να πιει νεράκι και ενώ την κοιτούσα με πόση λαχτάρα έπινε νερό σκεφτόμουν δακρυσμένος "Θεέ μου,τι πάω να κάνω;"
Την πήγα στον γιατρό της με την ελπίδα ότι θα μου πει να την αφήσουμε να ζήσει λίγο ακόμα.
Μόλις την είδε,μου είπε ότι είναι πολύ χάλια και θα την λυτρώσουμε με την ευθανασία.
Την έθαψα μέσα στον κήπο μου με παρόντες όλους όσους αγάπησε και την αγάπησαν.
Την μητέρα μου,την γυναίκα μου και τα 2 μου παιδιά.
3 ώρες μετά,γράφω δακρυσμένος και αναρωτιέμαι αν την σκότωσα ή την λύτρωσα...View attachment 182795
Τελικά οι τύποι αυτοί τα παράτησαν στην τύχη τους τα ζώα και έφυγαν αφήνοντάς τα κλειδωμένα μέσα,ενώ διαβεβαίωναν ότι τα είχαν μεταφέρει σε δομές.
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.