Sorry για το "πετσόκομα" νομίζω αν γίνει πιο διαλεκτικό θα γινουν πιο κατανοητές οι απόψεις.
...υπαρχουν θεαματικότερες ταινιες από αυτην και ας μην είναι τρισδιάστατες…
...μια ταινια που εντέλει προσέφερε μονο θεαμα και αυτό σε λιγότερες δόσεις από ότι προηγούμενες του ιδίου σκηνοθετη..
Σαφώς και υπάρχουν πιο θεαματικές! Διαφορετικές όμως για τον καθένα μας...
Για παράδειγμα σιγά τώρα μη συγκρίν
ω το Home (σε μια εβδομάδα το έχω δεί τρείς φορές και μία παλαιότερα κατεβασμένη) με το Avatar... Kαι να σκεφτείς ότι δε ξέρω λέξη Γαλλικά...
Είναι όμως αντικειμενική η άποψή μου? Πόσοι συμφωνούν ότι σαν θέαμα το Home (που έτσι και αλλιώς είναι ένα κινηματογραφικό αριστούργημα) είναι θεαματικότερο του Avatar? Πόσοι συμφωνούν ότι η Αβυσος και τα Allien είναι θεαματικότερα?
Προς τι όμως τοσος ντορος και χαρακτηρισμοί του τυπου Η ταινια της Δεκαετιας …
Αξιζει τοσο βαρύγδουπους χαρακτηρισμούς σαν να ανακαλύφθηκε σημερα η Αμερικη
Φίλε Ανδρέα πιθανώς να έχεις δίκιο ότι δεν ανακαλύφθηκε σήμερα η Αμερική. Τόσο η τρισδιάστατη κινηματογράφηση, όσο και το CGI κτλ να προυπήρχαν. Είναι όμως η πρώτη φορά που κόβουν τόσα "ευτυχισμένα" εισητήρια. Θυμίσου τα πρόσωπα και τα λόγια που άκουσες έξω από την αίθουσα που το είδες...
Κατά τη γνώμη μου (όχι μόνο γιατί μου άρεσε...) πρόκειτε όχι μόνο για την ταινία της δεκαετίας... αλλά ότι καλύτερο μετά την καθιέρωση της ομιλίας και του χρώματος στο κινηματογράφο!!! Ένα θέαμα τόσο δυνατό που θα εξελίσεται και θα μας συνεπαίρνει για χρόνια.
Το όχι μονο ως θεαμα ως στίγμα ταινίας , έλειπε από το Avatar…
Μην απλοποιούμε τα πραγματα αναφερόμενοι σε μια ταινία όπως θα λεγαμε χρωματικά ασπρο - μαυρο ( σε αυτή την περίπτωση θέαμα - κουλτουρα)…
Δεν είναι τα πραγματα τοσο απλα..
Αν ηταν ετσι τοτε ο συρμός των θεαματικών ταινιων θα επρεπε να εχει την ιδια τυχη με το Avatar.
Οι μεγάλες ταινιες είναι μεγαλες γιατι μπορουν να συνδυάζουν πράγματα…
Αν είναι μονοδιάστατες θεματικά και οπτικά ( και ας ηταν τρισδιάστατο το avatar) τοτε δεν αξίζουν τετοιου είδους ντελίριο εποικοδομητικών σχολίων .
Σε κανένα σημείο του λόγου μου δεν έγραψα ότι δεν υπήρχε θέμα ή ότι η ταινία ήταν μονοδιάστατη κατά αυτή την έννοια... αντιθέτως! Απλά λόγω έλειψης παιδίας δεν θα ήθελα να επεκταθώ. Να εισαι πάντως σίγουρος ότι οι περισσότεροι απ' αυτούς που είδαν την ταινία έχουν κάτι να συζητήσουν μετά τη θέασή της (και μάλιστα περισσότερο από κάτι...).
Το αν το σενάριο δεν ήταν πρωτότυπο, οι διάλογοι φτωχοί ή σκηνοθεσία μέτρια, ο μυθικός κόσμος υπερβολικός κοκ, θα έπρεπε να μας απασχολεί περισσότερο. Πως γίνεται με όλα αυτά τα αρνητικά να γίνει τόσο πολύ αρεστή, από τόσους πολλούς και να φτάσει στο σημείο να γίνει το στίγμα του 3D. Ομαδική παράκρουση, επιτυχημένο promotion και διαφήμιση μοιάζουν φτωχά για να δικαιολογήσουν αυτό που συμβαίνει.
Φυσικά και είναι εύκολο να τυλίξουμε το κασκόλ γύρω από το λαιμό και να αρχίσουμε ελιτίστικους αφορισμούς (δεν αναφέρομαι σε κανένα μέσα στο forum, δεν διαπίστωσα τουλάχιστον κάτι τέτοιο) ή συγκρίσεις με έργα των δέκα εισητηρίων, αλλά δεν γίνεται σύγκριση με τέτοιου είδους δημιουργίες.
Είναι απλό! Προσδιορίζεται το είδος του κινηματογράφου του μέλλοντος και μάλιστα με ένα υπέροχο τρόπο, γεμάτο φαντασία και ιδεώδη...
Αν μιλούσαμε μονο για μια ταινία που πρέσβευε το θέαμα ως μια ακομη ποπ κορν movie δεν θα υπηρχε λογος σχολιασμού ( τουλάχιστον από μενα)
Η υπερβολή και ο χαρακτηρισμός ως μέγιστο καλλιτεχνικό δημιούργημα (που εχει δοθεί απλόχερα στο Avatar) είναι αυτό που με βρίσκει αντίθετο.
Να κλείσω κάπως λιγότερο αντικειμενικά, ίσως βοηθήσει να γίνω πιο κατανοητός.
Δεν έχω άποψη για καλλιτεχνικά δημιουργήματα. Για μένα όλα τέχνη είναι.
Ένας φτωχός τρεκάς είμαι και θέλω όταν βρισκομαι μπροστά από την μεγάλη οθόνη (σε λίγο και από την μικρή...) να βυθίζομαι σε ένα διαφορετικό κόσμο, μη υπαρκτό σαν αυτό που μου προσέφερε ο Κάμερον και η παρέα του (τα πάθη του Χριστού, των αμερικανών πεζοναυτών στη Γαλλία και των μονομάχων στην αρχαιότητα μας τά είπε και η δασκάλα στο σχολείο...). Τώρα αν η "βύθιση" γίνεται τρέχοντας και πετώντας με τους Ναβί... ακόμη καλύτερα!!!
:ernaehrung004: