<Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μην ασχολείστε καθόλου και ν' ακούτε μουσική σαν απλοί ανυποψίαστοι άνθρωπoι> γράφει ο αγαπητός από τα γραφόμενα του Tuxx και έχει δίκιο. Έλα όμως που όλο και κάτι μας τσιγκλάει.
Αυτά τα cd που είχε βγάλει η εφημερίδα Καθημερινή ήταν πάρα πολύ καλές παραγωγές. Επιμέλεια είχε ο Γιώργος Χατζιδάκης παραγωγή η ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ, 24 bit remastering, 22 σελίδες βιβλιαράκι με πληροφορίες για τα έργα, κείμενο από τα <θεατρικά τετράδια> και κυρίως καλό ήχο.
View attachment 144749
Ήδη είχα δύο βινύλια του έργου σε διαφορετικές εκδόσεις. (H ετικέτα με τον λογότυπο columbia είναι η παλαιότερη έκδοση)
Δεν θυμάμαι τότε να είχα κάνει σύγκριση μεταξύ δίσκων ή μεταξύ δίσκων και cd.
View attachment 144750View attachment 144751
Πριν ένα χρόνο αγόρασα την παρακάτω έκδοση του έργου που πρέπει να είναι χρονολογικά δευτερότριτη και ψευδοστέρεο.
Παρόλα αυτά η ποιότητα αναπαρωγής ήταν με διαφορά καλύτερη από όλα τα προηγούμενα.
View attachment 144752
Συμπέρασμα από το παράδειγμα και την γενικότερη εμπειρία μου.
Σπανιότατα μια επανέκδοση είναι καλύτερη από το πρωτότυπο (ίσως η τελευταία επανέκδοση βινυλίου Schecherazade Reiner).
Μπορεί η επανέκδοση να είναι εξαιρετική (Soulville Βen Webster σε βινύλιο ή Βernstein Mahler Νew York ή γενικά esoteric σε sacd...) αλλά το σημείο αναφοράς για οποιαδήποτε σύγκριση παραμένει το original βινύλιο.
Η αγορά cd ή sacd αποτελεί πράξη εμπιστοσύνης του αγοραστή προς την εταιρία που έκανε την μεταφορά και ευτυχώς υπάρχουν πολλές καλές εταιρίες γιατί η μουσική στις μέρες μας και με την υπερπληροφόρηση που υπάρχει είναι ατέλειωτη. Το cd έχει πιά καλό ήχο και αποτελεί λόγω της ευκολίας του σημαντική πολιτιστική κατάκτηση. Πως θα είχα ακούσει (μεταξύ μας δεν έχω προλάβει) ή πως θα ήξερα ότι υπάρχουν αυτές οι 39 ηχογραφήσεις του Abbado αν δεν είχε υπήρχε αυτό το κουτί?
View attachment 144753
Τέλος της φλυαρίας με μια επιφύλαξη στα γραφόμενα. Το dac και το sacd player που διαθέτω κοστίζουν το 1/3 της τιμής μόνον της κεφαλής του πικαπ.