oi ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ μιας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ

[Δημήτρης Αντωνόγλου]

Re: Απάντηση: oi ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ μιας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ

συγγνώμην που επεμβαίνω και πάλι . Είχε κάποιο νόημα το "Τρέξε Λόλα τρέξε" ; Διότι και πάλι δεν .... ( αμα είσαι χαζός , πες , τι το παιδεύεις ; )

Για μένα είχε νόημα γιατί δείχνει πως η ζωή του ανθρώπου είναι μια αλυσίδα από συγκυρίες. Αν ξαναζούσαμε την κάθε στιγμή, μια φαινομενικά ασήμαντη λεπτομέρεια να άλλαζε η ζωή μας θα ήταν εντελώς διαφορετική. Ακόμα και στιγμές φαινομενικά πολύ αρνητικές μπορεί να οδηγήσουν στο μεγαλύτερο καλό ή το ανάποδο.

 

[Photis]

Έλληνες σκηνοθέτες υπάρχουν, αλλά λεφτά δεν υπάρχουν. Ο κινηματογράφος είναι ακριβό σπορ. δεν γίνεται τσάμπα.

Ο Γκορίτσας και ο Χούρσογλου μαζί με τους Γιάνναρη, Νιζήρη, Κουτσιαμπασάκο και Παπαδουλάκη έχουν για εμένα την πιο ενδιαφέρουσα γραφή στις μέρες μας. Σε ξεχωριστό βάθρο κατατάσσω τον Αβδελιώδη αλλά αυτός είναι και μεγάλη αδυναμία μου.

 

[Δημήτρης Αντωνόγλου]

Σε ξεχωριστό βάθρο κατατάσσω τον Αβδελιώδη αλλά αυτός είναι και μεγάλη αδυναμία μου.

Ζήτω η Χίος !:guitarist: :grinning-smiley-043

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Ωχχ !!!
ξεμαλλιάσματα "ποιοτικού" σινεμά (σιχαίνομαι τις ταμπέλες γι αυτό το έγραψα:flipout: ).

Για τον Γιάνναρη θα συμφωνήσω ως προς την "Ακρη της Πόλης".Υπέροχη ταινία με καταπληκτικό soundtrack, το οποίο όμως δεν κυκλοφορεί για επιταπέζια χρήση (μόνο για pc).Την είχα αγοράσει σε dvd R1, από Αμερική δηλ. δυό χρόνια πριν αποφασίσει η Odeon να το βγάλει στην χώρα μας (μετά την επιτυχία του "Δεκαπενταύγουστου").Λωλοχώρα είμαστε ακόμα και για τα "παιδιά" μας.:slapface:

Μετά ,με τον "Δεκαπενταύγουστο" με χάλασε αρκετά.Τον "Ομηρο" δεν τον είδα καθόλου συνειδητά.

Συγγνώμη από την παρέα αλλά Αγγελλόπουλο δεν άντεξα ο δόλιος να δώ.Δεν μου "μιλάει" έτσι ο κινηματογράφος.Κάθε άνθρωπος έχει τους δικούς του κωδικούς.

Στο θέμα μας όμως ,νομίζω ξεφύγαμε από τα αρχικά..:flipout:

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Απάντηση: Re: Απάντηση: oi ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ μιας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ

Για μένα είχε νόημα γιατί δείχνει πως η ζωή του ανθρώπου είναι μια αλυσίδα από συγκυρίες. Αν ξαναζούσαμε την κάθε στιγμή, μια φαινομενικά ασήμαντη λεπτομέρεια να άλλαζε η ζωή μας θα ήταν εντελώς διαφορετική. Ακόμα και στιγμές φαινομενικά πολύ αρνητικές μπορεί να οδηγήσουν στο μεγαλύτερο καλό ή το ανάποδο.

Sir ,yes Sir !:grinning-smiley-043

 

[Σπύρος Σούρλας]

Δεν κάνω πλάκα . Δεν κατάλαβα κανένα νόημα , γι αυτό και αναρωτιέμαι ( τρόπον τινά μεγαλοφώνως ... μεταξύ μας ) .
Και για να πω την φτωχή μου γνώμη , ενοχλούμαι βαθύτατα όταν για να εκτιμήσω μιά ταινία θα πρέπει να αποκρυπτογραφήσω το καλά κρυμμένο νόημα της . Ούτε πιστεύω ότι πρέπει να είμαι ψυχίατρος για να ευχαριστηθώ μιά ταινία ( εδώ μου θυμίζει τον πατέρα μου που δεν έβλεπε ποτέ Μπέργκμαν , αφορίζοντας τις ταινίες του λέγοντας¨: "Σιγά να μην πάω σινεμά , να δώ αυτά που βλέπω στην δουλειά μου όλη μέρα" ) -bye-

Δεν έχει να κάνει με το κρυμμένο νόημα.Πολλές φορές υπάρχουν πολύ καλές ταινιες με προφανές νόημα.Αλλά σε σχέση με τούς μεγαλόστομους ´συμβολισμούς´του Τεό προτιμώ τον ρυθμό και το βαλκανικό χιούμορ τού Κουστουρίτσα.Ο Κουστουρίτσα δεν είχε κρυμμενα πράγματα στο underground.Απλά καίρια και εύστοχα.
Ορισμένοι Ευρωπαίοι λυσσαξανε που έβαλε αληθινά επίκαιρα με τούς Κροάτες να υποδέχονται τους Ναζί,σε κάποια στιγμή τής ταινίας,στον Β.Παγκόσμιο Πόλεμο .Την αλήθεια έλεγε ο άνθρωπος ,αλλά τότε οι Γάλλοι χειροκροτούσαν τον απελευθερωτή Κλίντον και χαϊδεύανε τούς Κροάτες.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Δημήτρη κακώς δεν είδες τον ´Ομηρο´.Η ταινία κατασυκοφαντήθηκε επειδή υποτίθεται δικαίωνε τον Αλβανό που κατέλαβε το λεωφορείο.
Και όμως ο Γιάνναρης έκανε μιά σύγχρονη ταινία,για τούς μετανάστες που νοιώθουν ξένοι και στην χώρα που εργάζονται αλλά και στην χώρα που προέρχονται.Και είπε πολλές αλήθειες με μιά πολύ δύσκολη κινηματογράφηση μέσα σε ένα λεωφορείο.
Για μένα είναι απο τις καλύτερες ελληνικές ταινίες που έχω δεί ποτέ.

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Σπύρο μπορεί να έχεις δίκιο.Κάποια στιγμή θα την δώ γιατί μου αρέσει ο Γιάνναρης (έστω πιο πολύ στο ξεκίνημά του).

Απλά με πόνεσε και θα με ενοχλεί εκείνη η ιστορία που πραγματεύεται και δεν ήμουν έτοιμος να την δώ στο σινεμά.Πάντως δεν τον κατέκρινα για το οτι γύρισε την συγκεκριμένη ταινία.Απλά δεν ..χρονικά πάντα.

 

[Photis]

Το Όμηρο δεν τον είδα, αλλά ο Δεκαπενταύγουστος μου άρεσε πολύ. Είναι από τις ταινίες που έκαναν να ξαναδώ ελληνικό σινεμά μετά από 10 χρόνια.

Α σοτυς σκηνοθέτες που μου αρέσουν προσθέστε και τον Γραμματικό. Τόσο ο Βασιλιάς όσο και η Αγρυπνία είναι εξαιρετικά σκηνοθετημένες και με πολύ δυνατό σενάριο.

 

[Σπύρος Σούρλας]

ο DUSAN MAKAVEJEV για το ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ


Πριν δω την ταινία του Αγγελόπουλου, εγώ, που έχω μεγαλώσει χωρίς πατέρα, δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα τον ανακάλυπτα στην εικόνα ενός δέντρου. Η τελευταία σκηνή του Τοπίου στην Ομίχλη ήταν μια αποκάλυψη για μένα. Είναι μια μοναδική -θα μπορούσε κανείς να πει μία «Ιαπωνική»- σκηνή, που με εξέπληξε, γιατί είχα πάντα στο μυαλό μου την ελληνική παράδοση αποκλειστικά συνδεδεμένη με ερείπια, βράχους και θεούς. Σε αυτήν τη σκηνή είδα μια πρόκληση απέναντι σε κάθε αναστολή και εξουσία. Γι' αυτό θα χρησιμοποιούσα τα λόγια του Bergman για να πω ότι ο στόχος του σινεμά είναι να φέρει πάλι το όνειρο πίσω στη ζωή μας, βοηθώντας μας έτσι να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες της ζωής.


Χρειαζεσαι αλλα..?

.

Ο Μακαβέγιεφ γιατί να μην πεί καλά λόγια αφού ο Αγγελόπουλος τον αντέγραψε εντελώς με το κεφάλι του Λενιν??Πρωτος αυτός είχε χρησιμοποιήσει το κεφάλι τού Μάρξ-bye- -bye-

 

[petros_m]

Το "Απο την ακρη της πολης" θα μπορουσε να ειναι μια ταινια σταθμος, αν βρισκοντουσαν 3-4 ακομα Ελληνες δημιουργοι να συνεχισουν με κατι αναλογο. Η καλυτερη Ελληνικη ταινια του ειδους.

Ο "Δεκαπενταυγουστος" ηταν μια παρα πολυ καλη συνεχεια για τον Γιανναρη. Ο "Ομηρος" ηταν κατωτερη ταινια απο τις προηγουμενες δυο.

Στο "Ολα ειναι δρομος" ο Βουλγαρης παραδιδει μαθηματα σκηνοθεσιας στην ιστορια με το επαρχιωτικο μπουζουκομαγαζο. Επισης, ο Βεγγος παιζει εκπληκτικα στην αλλη ιστορια, στις Πρεσπες.

Για Ντοκ. Στο "τρεξε λολα, τρεξε" δεν ειναι αναγκη να ψαξεις για μηνυμα. Δεν εχουν ολες οι ταινιες καποιο μηνυμα. Ερμηνιες, σκηνοθεσια, μουσικη, σεναριο και το σουπερ μονταζ φτανουν για να την κανουν πολυ καλη.

 

[Δημήτρης Ν.]

Για Ντοκ. Στο "τρεξε λολα, τρεξε" δεν ειναι αναγκη να ψαξεις για μηνυμα. Δεν εχουν ολες οι ταινιες καποιο μηνυμα. Ερμηνιες, σκηνοθεσια, μουσικη, σεναριο και το σουπερ μονταζ φτανουν για να την κανουν πολυ καλη.

Νόμισα πως είχε και δεν το είχα καταλάβει. Αλλά κατ' εμέ ούτε νόημα δεν είχε . Δεν είμαι ο πιό κατάλληλος βέβαια για να κρίνω ταινίες μιά και δεν πηγαίνω πιά στον κινηματογράφο , εδώ και πολλά χρόνια κι έτσι όσες ταινίες βλέπω , τις βλέπω σπίτι . Στην προκείμενη ταινία , δεν βρήκα τίποτα που να μου κρατήσει το ενδιαφέρον . Μάλλον εκνευρίστηκα θα έλεγα . Ισως ο σύγχρονος κινηματογράφος δεν μου λέει πιά τίποτα. Το αν φταίω εγώ ή ο σύγχρονος κινηματογράφος , ουδεμία σημασία έχει:flipout:

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: oi ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ μιας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ

Το Όμηρο δεν τον είδα, αλλά ο Δεκαπενταύγουστος μου άρεσε πολύ. Είναι από τις ταινίες που έκαναν να ξαναδώ ελληνικό σινεμά μετά από 10 χρόνια.

Α σοτυς σκηνοθέτες που μου αρέσουν προσθέστε και τον Γραμματικό. Τόσο ο Βασιλιάς όσο και η Αγρυπνία είναι εξαιρετικά σκηνοθετημένες και με πολύ δυνατό σενάριο.

Αξίζει να το δείς έστω και σε DVD.O Γιάνναρης τόλμησε εκεί που ελάχιστοι έχουν αγγίξει.Στο θέμα των μεταναστών.Και δεν δίνει συγχωροχάρτι στην Ελληνική κοινωνία.
Οπως επίσης και το ότι σκηνοθετικά ,το εγχείρημα ειναι αρκετά δύσκολο,γιατί το μεγαλύτερο μέρος τής ταινίας αναπτύσσεται στο λεωφορείο και εστιάζει στούς χαρκτήρες των επιβατών και στον απαγωγέα.
Η καλύτερη ταινία του Γιάνναρη,και εκοψε 5000 εισιτήρια απο τον πόλεμο που τής έγινε .

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Θα το δώ σε DVD πάντως Σπύρε,για να έχω ολοκληρωμένη εικόνα του έργου.

Μεταξύ μας στον "Δεκαπενταύγουστο" χαλάστηκα σε μερικές σκηνές.Δεν μπορώ να βλέπω ένα μικρό κοριτσάκι να λέει στη μάνα του "Στο διάολο και εσύ και η Παναγία" !!!! (φτού,συγχώρα με..)

 

[Photis]

Καλα ο Γιάνναρης στην Ελλάδα έχει σε όλες τις ταινίες του αναφορές σε μετανάστες και ομογενείς. Το θέμα με τον όμηρο όντως πήρε διαστάσεις αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που δεν το έχω δει. Τον Γιάνναρη τον έχω σε εκτίμηση από το 3 steps to heaven ακόμα που είχε κάνει στην Αγγλία, αλλά και τα video clip που έχει σκηνοθετήσει. Για τον όμηρο όμως άκουσα κακές κριτικές από ανθρώπους που εμπιστεύομαι όσον αφορά το σινεμά. Κάποια στιγμή θα το δω σε dvd αλλά νομίζω πως ο Γιάνναρης χάνει στη μικρή οθόνη.

 

[Photis]

Όσο για τον οικονομίδη που ανέφερες, έκανε ένα καλό ξεκίνημα με το σπιρτόκουτο αλλά στην "ψυχή στο στόμα" νομίζω πως το παράκανε με τις βρισιές. Χωρίς να εξυπηρετούν σε τίποτα. Και σκέψου ότι το έβλεπα συνέχεια και καθημερινά ενάμισι χρόνο πριν που το εταλονάραμε και το τυπώσαμε σε φιλμ στο post που δούλευα τότε.

 

[petros_m]

Απάντηση: Re: oi ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ μιας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ

αλλά νομίζω πως ο Γιάνναρης χάνει στη μικρή οθόνη.

γιατι το λες αυτο? :chinscratch:

 

[Photis]

Υπάρχουν κάποιες ταινίες που όταν τις βλέπεις στη tv σου φαίνονται απλά καλές και όταν βρεθείς στο σινεμά απογειώνονται. Χαρακτηριστική περίπτωση το deliverence του Μπούρμαν.

Έτσι πιστεύω και για τον Γιάνναρη. Είναι σκηνοθέτης που γεμίζει το κάδρο του με δράση σε πολλά επίπεδα. Αυτό χάνει στη TV. Επίσης έχει πολύ καλή φωτογραφία στις ταινίες του, απόρροια από τα χρόνια του στην Αγγλία, οπότε ψάχνω να τον βλέπω σε φιλμ.

 

[petros_m]

Απάντηση: Re: oi ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ μιας ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ

Έτσι πιστεύω και για τον Γιάνναρη. Είναι σκηνοθέτης που γεμίζει το κάδρο του με δράση σε πολλά επίπεδα. Αυτό χάνει στη TV. Επίσης έχει πολύ καλή φωτογραφία στις ταινίες του, απόρροια από τα χρόνια του στην Αγγλία, οπότε ψάχνω να τον βλέπω σε φιλμ.

Περιεργο, εγω θα ελεγα πως ο Γιανναρης ειναι μια χαρα για ενα καλουτσικο ΗΤ.

 

[Stellios papa]

EΛΛΗΝΙΚΟς ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟς

τα τελευταια καλα που θυμαμαι

ΠΕΣ ΤΗΝ ΜΟΡΦΙΝΗ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΨΑΧΝΩ

ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ

Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ

Ο ΒΑΣΙΛΙΑς

Ο Γιανναρης με στεναγχωρει δεν θελω να βλεπω ταινιες του