Θυμάμαι, μαθητής Λυκείου, τότε που είχαν αρχίσει οι μουσικές αναζητήσεις, ο Σταυρός του Νότου μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση. Στα άγουρα εφηβικά μου αυτιά, ήταν κάτι μοναδικό, μουσικά, στιχουργικά, ερμηνευτικά. Ο Κούτρας δίνει συγκλονιστικές ερμηνείες και βάζει τη δική του σφραγίδα. Θα μπορούσα να παρομοιάσω την συγκυρία που έφερε μαζί Μικρούτσικο - Κούτρα, με αυτήν που έφερε μαζί Θεοδωράκη - Μπιθικώτση. Συγκυρίες για τις οποίες συνωμοτεί το σύμπαν...