Νοσταλγία, η Μεσόγειος, η θάλασσα των αναμνήσεων.
Νοσταλγία, αποχαιρετισμοί, απώλειες . Χαμένα ιερά και πατρίδες αλλά και μια σταθερή ηχητική βάση για νέο ξεκίνημα.
Νάνι νάνι νανουρίζει το παιδί της η εξόριστη στην Σμύρνη Ισπανίδα Σεφαρδίτισα.
Γιατί πουλί μου δεν κελαηδάς θρηνεί το ελληνικό τραγούδι για την πτώση της Πόλης.
Αγάπη από μέλι, αγάπη από χολή το Πορτογαλέζικο Fado δίπλα σε ένα Τούρκικο λαϊκό τραγούδι του 14ου αιώνα από την Αδριανούπολη. Το αραβικό Wa Habibi δίπλα στον Claudio Montevrdi.
Όλα αυτά αποτελούν ένα εν πολλοίς απομονωμένο μεσογειακό μπαρόκ. Ένα μπαρόκ που στο παρελθόν έχει προσεγγίσει ο Savall και η Pluhar.
Εδώ τραγουδά η Τουρκάλα Nihan Devecioglu, στην Viola da Gamba η Γερμανίδα Frederike Heumann και ο Ισπανός κιθαρίστας Xavier Diaz-Latorre.
Ένα cd και για αυτούς που δε ακούν κλασσική μουσική.