12 τύποι εκνευριστικών πελατών
H λίστα που ακολουθεί -και είναι εμπνευσμένη από το blog του mikeius φυσικά- περιγράφει ιδιαίτερους τύπους πελατών που απλά θες να σκοτώσεις αλλά δυστυχώς δε μπορείς γιατί έχεις γύρω σου πολλούς αυτόπτεις μάρτυρες. Συνήθως αν πετύχεις σε μια μέρα δύο τουλάχιστον από τις παρακάτω κατηγορίες θα' πρεπε να δικαιούσαι αναρρωτική μιας εβδομάδας τουλάχιστον. Εδώ φυσικά δε βρίσκονται όλοι εκείνοι οι τύποι πελατών που μας βγάζουν από τα ρούχα μας καθημερινά. Σόρυ, πρωινέ σκορδολάγνε, αιώνια φρεσκοεγχειρισμένε παππού, ετοιμοθάνατε των 2.31 και απλά ηλίθιε αλλά πλέον είστε τόσο κοινότυποι που δε γελάει μαζί σας κάποιος ούτε κι αν του ρίξεις αέριο γέλιου στη μούρη. Οπότε πάμε στις εξής πιο τρέντυ κατηγορίες:
1. Ο μαν γουίθ δε πλαν
Περπατάει με σιγουριά προς το ταμείο σου αλλά ρίχνει και κλεφτές ματιές τριγύρω.
Σου δίνει τα χρήματα και με ένα ηλίθιο χαμόγελο της επιτυχίας (?) σου ζητάει να του καταθέσεις εεεεχμμ, ένα ποσό που μόλις επινόησε.
Φυσικά τα χρήματα είναι πάντα πολύ λιγότερα, πράγμα που του επισημαίνεις με τρόπο, με αποτέλεσμα ο genius φίλος μας να διορθώνει γρήγορα γρήγορα τα λεγόμενά του, απορώντας από μέσα του πώς έγινε και δεν έπιασε το σατανικό του σχέδιο!
Άκου φίλε: Μόλις έγραψες το όνομά σου στην κατάθεση με όλα τα ι με γιώτα (ακόμη και τα ε), έχεις φάτσα που θα σήκωνε δούλεμα ακόμα και από το φρικιό στα Goonies και επιπλέον μου ζητάς να κάνω κάτι αντίστοιχο με το να ρίξω μπουνιά στον εαυτό μου.
Οπότε αν σηκώσω το χέρι μου μην εκπλαγείς αν τελικά τη μπουνιά τη φας εσύ. Φιλάκια.
2. Ο Έξυπνος
Πλησιάζει στη μικρή περιοχή των ταμείων και, κοιτώντας ανήσυχα δεξιά κι αριστερά ορμάει όπου βρει κενό, κλείνοντας παράλληλα το μάτι του στον ταμία επειδή "κατάφερε" να γλιτώσει την ουρά. News flash, παπάρα: Οι κινήσεις σου ήταν τόσο άκυρες και αυτοκαρφωτικές που μέχρι και η γιαγιά στην τελευταία γραμμή που είναι στο τέταρτο εγκεφαλικό αυτή τη βδομάδα κατάλαβε τη λαμογιά που πήγες να κάνεις. Ναι, εκείνο το χαρτάκι με το νούμερο πάνω, ναι, ευχαριστώ, επόμενος!
3. Ο Μεσσίας
Μετά το Χριστό, τον Τσε και τον Justin Bieber, ήρθε η σειρά του Μεσσία της ουράς να δείξει στην ανθρωπότητα το δρόμο προς τη λύτρωση. Συχνάζει στην τράπεζα τις μέρες που κατά παράδοση έχει πολύ κόσμο, ακόμη κι αν δεν επείγει η δουλειά που έχει να κάνει και φωνάζει τις περισσότερες φορές χωρίς εμφανή λόγο και χωρίς κάποιος να του το αναθέσει ενώ σηκώνεται όρθιος για να δείξει το μέγεθος της αγανάκτησής του ρίχνοντας πότε πότε κλεφτές ματιές στο "κοινό" του ελπίζοντας να εισπράξει το χειροκρότημα που επιτέλους "έβαλε μια τάξη εδώ μέσα". Δε θα παραλείψει πάνω στο ντελίριό του να καταγγείλει το ελληνικό κράτος, τους πολιτικούς (τσ, τσ, μα πού τα σκέφτεται ρε παιδί μου, πραγματικά δηλαδή) και τις τράπεζες που ρουφάνε το αίμα του κοσμάκη. Φυσικά για όλα φταις εσύ, μ*****α ταμία, που δουλεύεις εδώ μέσα και δεν έχεις τ' α*****α ούτε ένα κατεστημένο να αλλάξεις απ' τη βαρεμάρα σου. Κι όλα αυτά επειδή είναι Δευτέρα, αρχές του μήνα και η τράπεζα είναι πιο πήχτρα κι από καΐκι με λαθρομετανάστες. Κανείς, είτε από ευγένεια είτε επειδή βαριέται, δε μπαίνει στον κόπο να του εξηγήσει ότι είναι ακριβώς το ίδιο παπάρας με πριν, απλά τώρα φαίνεται.
4. Η γλυκιά γιαγιάκα
Κάνει τουλάχιστον δυόμισι λεπτά για να βγάλει το βιβλιάριο από τη θήκη, έχει την ταυτότητά της στα έγκατα της τσάντας της και την ανακαλύπτει τελικά κολλημένη ανάμεσα σε δυο ξεραμένα μυξομάντηλα, μετράει τα λεφτά της με ταχύτητα 0,022 πενηντ/min (“όχι ότι δε σε εμπιστεύομαι γιόκα μου”) και μέχρι να μαζέψει όλα τα πράγματά της από το γκισέ προλαβαίνεις να ακούσεις ολόκληρο τo concerto d' aranjueth δύο φορές. Επίσης δε θα βρει το κατάλληλο σημείο να υπογράψει ούτε κι αν βάλεις φωτορυθμικά από πάνω και πριν απ' όλα αυτά θα παίξετε ολόκληρο κουίζ ερωτήσεων για το τελικό ποσό της ανάληψης.
Τι σε κρατάει λοιπόν, Uri και δεν ξεκινάς τα μπινελίκια; Μα φυσικά το γεγονός ότι είναι ένας πραγματικός άγγελος με ολόλευκα μαλλιά, απελπιστικά γλυκύτατη και με ένα βλέμμα μακαριότητας και γαλήνης, ικανή με ένα γ******ο χαμόγελο να σε αφοπλίσει κι εκεί που σκεφτόσουν φλογοβόλα, κάτι μέσα σου τώρα σε αναγκάζει να ψέλνεις γρηγοριανές μελωδίες! Φέρτε μου έναν άξεστο τσομπάνη γρήγορα αλλιώς θα πνιγώ από το ίδιο μου το γ******ι!
5. Ο κολλητός
Μπαίνει στην τράπεζα και έχει ξεκινήσει να σε χαιρετάει φωνάζοντας από την είσοδο κιόλας. Μάλιστα ο χαιρετισμός είναι τόσο εγκάρδιος που ο κόσμος νομίζει ότι υπηρετήσατε μαζί στον πόλεμο του Κόλπου και περάσατε μαζί όλη την επιχείρηση Desert Storm. Η άνευ προηγουμένου φανφάρα ολοκληρώνεται με μια εξαιρετικά δυνατή χειραψία που αν κατέληγε στη μάπα σου αντί για το χέρι σου θα χρειαζόσουν πλαστική για να σε αναγνωρίσει η ίδια σου η μάνα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρεις ούτε καν το επίθετό του ενώ κι εκείνος ανάθεμα κι αν σ' έχει δει και τρεις φορές στη ζωή του -και πάλι μόνο στην τράπεζα αλλά, έχοντας νούμερο 823, συζητάει ακόμη και για π****α προκειμένου να εξυπηρετηθεί πριν τις δύο.
6. Ο Μονκ
"Ξέρετε, το πενηντάευρο έχει σχιστεί κατά ένα ολόκληρο χιλιοστό και δε θα μου το πάρουνε στο σούπερ μάρκετ, μπορείτε να μου το αλλάξετε;"
Ή "Το έντυπό σας έχει μια μουντζούρα επάνω, είναι εντάξει ή θα υπάρχει πρόβλημα και δε θα μπουν τα λεφτά στο λογαριασμό"
ή "Γράψατε Γιώργος αντί για Γεώργιος, μήπως δεν το δεχτούν και με γυρίσουν πίσω" κλπ
Καταρχήν μαγκάκο μου συγχαρητήρια. Το να επινοείς προβλήματα σε έναν κόσμο ήδη γεμάτο από προβλήματα σου έχει εξασφαλίσει την πρώτη θέση στη λίστα με τα λιγότερο επιθυμητά όντα στον πλανήτη μετά τον ιό της έμπολα και τον Καραμανλή. Πρόχειρες απαντήσεις στους μεγαλειώδεις προβληματισμούς σου:
α) Το πενηντάευρο δε στο δέχονται όχι γιατί είναι σχισμένο αλλά γιατί μπήκες με αυτό στο σούπερ μάρκετ για να αγοράσεις ένα πακέτο trident και μια τσατσάρα!
Αν πάμε όλοι έτσι η φουκαριάρα η υπάλληλος θα πρέπει να χώσει το μεταχειρισμένο fiat panda της σε μηχανή κοπής νομισμάτων για να βρει ψιλά για όλους!
β) Έχουμε κρίση. Ρευστότητας, συγκεκριμένα. Η κατάθεσή σου θα γίνει δεκτή ακόμη κι αν στην αιτιολογία γράψεις "βάλτε τα στον κώλο σας, losers!".
γ) Θα είμαι ειλικρινής μαζί σου, Γιώργο ή Γεώργιε. Δε μπορώ να σου εγγυηθώ ότι θα δεχτούν το έντυπο και δε θα σε στείλουν πίσω. Ακριβώς γιατί τύπους σαν εσένα λατρεύει να ταλαιπωρεί ένας υπάλληλος γιατί τον ταλαιπωρείς κι εσύ με τα ηλίθια κολλήματά σου! Γι αυτό κάνε μια φορά τη συναλλαγή σου χωρίς γκρίνιες να τελειώνουμε!
7. Ο τσιμπούρης
Δεν ξέρεις αν μεγάλωσε σε στάνη με πρόβατα ή αν απλά είναι υπερβολικά φιλικός αλλά έχει την τάση όταν πλησιάζει το νούμερό του να κοντοζυγώνει τον προηγούμενο πελάτη στο γκισέ και να κάθεται δίπλα του τόσο κολλητά που μπορείς να φανταστείς το χέρι του στα τρυφερά του συναλλασσόμενου! Ο δεύτερος δε έχει μια φάτσα "Ok, this isn't happening" και δεν ξέρει αν πρέπει να τον απωθήσει ευγενικά ή να τον πλακώσει στις μάπες! Ο συγκεκριμένος δε θα καταλάβει ούτε αν του πεις ευγενικά να πάει παραπέρα και συμπεριφέρεται όπως οι δεύτεροι ρόλοι στα θρίλερ που κάθονται δίπλα στο φάντασμα που βλέπει μόνο ο πρωταγωνιστής. Μάθε τρόπους, creep!
8. Η φίρμα
Πλησιάζει το ταμείο και αφήνει το βιβλιάριο να πέσει απαλά στο γκισέ. Ψιθυρίζει το ποσό της ανάληψης απίστευτα χαμηλόφωνα, λες και όλος ο κόσμος το' χει βουλώσει και κρέμεται από τα χείλη του. Η μαστούρα στην οποία έχει πέσει από την ίδια τη γκάβλα της ύπαρξής του διακόπτεται μόνο όταν του πετάς την ατάκα-κρυπτονίτη:
"Μπορείτε να μου δώσετε μια ταυτότητα;"
…Τιιι;;
"Τι είπες ρε υπαλληλίσκε της κ*******ς που θες και ταυτότητα;
Ρωτάνε ρε το Θεό γιατί έφτιαξε τα κουνούπια;
Ρωτάνε ρε το Λαζόπουλο από πού βγαίνει το Λάκης;
Δε φτάνει που δεν πέταξες έξω τον προηγούμενο πελάτη για να μου δώσεις τη σειρά του θα πρέπει και να πιστοποιήσω την ύπαρξή μου σε σένα; Ουστ!"
Η αψιμαχία-παρεξήγηση λύνεται με την παρέμβαση του προϊσταμένου που ξέρει πόσο μαλάκας είναι ο λεγάμενος αλλά του το παίζει φαν μπας και τον ξεκαβλώσει. Ο σταρ φυσικά της υπόθεσης, συνήθως παλιός πελάτης ή κολλητάρι του υποδιευθυντή, προσπαθεί έπειτα να ξοδέψει όλη τη μεγαλοψυχία του για να σε συγχωρέσει -τι σκατά σταρ θα ήταν άλλωστε- και να πάρει με μισή καρδιά τα ταπεινά χρήματα του ταμείου σου, φεύγοντας με το ίδιο μελαγχολικό τουπέ.
"Τσ, τσ...Πόσο πίσω μου είναι ο κόσμος..."
9. Ο τεχνοφοβικός
Κρατάει την κάρτα ανάληψης σαν κομμάτι μετεωρίτη που μόλις έπεσε στην αυλή του. Είναι ικανός να περιμένει και τέσσερις ώρες σερί στην ουρά παρά να πάει στο ΑΤΜ να εξυπηρετηθεί.
Στην καλύτερη θα σε σύρει με τη βία στο μηχάνημα τουλάχιστον τρεις φορές τη βδομάδα να του δείξεις πώς λειτουργεί η κάρτα, γοητευμένος από την ευκολία με την οποία κινείσαι στο Γενναίο αυτό Νέο Κόσμο. Δε θα μάθει ποτέ το PIN του ακόμα κι αν αυτό είναι 1111 ενώ στη σπάνια περίπτωση που θα νιώσει αρκετά άντρας και θα πλησιάσει μόνος του τη μηχανή του διαβόλου, θα κάνει τουλάχιστον είκοσι λεπτά για να σηκώσει είκοσι ευρώ, μαζεύοντας μπινελίκια από όλο το Γενναίο Νέο Κόσμο μαζί που έχει μαζευτεί πίσω του και περιμένει.
10. O 50 cent(s)
Η σχέση του με την τράπεζα περιορίζεται σε ένα επίδομα πλατυποδίας των 15,04 ευρώ που παίρνει κάθε δίμηνο από το ασφαλιστικό του ταμείο ή σε μια δόση 12,14 ευρώ το μήνα που δίνει για το Playstation. Αυτό όμως είναι αρκετό για να στο παίζει πελάτης τριαξονικού χαρτοφυλακίου κάθε φορά που θα βρίσκεται στο ταμείο σου. Το ύφος του δε είναι τόσο απαιτητικό και αφ' υψηλού που σε κάνει να νομίζεις ότι είναι γόνος αριστοκρατικής οικογένειας με ρίζες στο Βυζάντιο και καταθέσεις στην Ελβετία. Κι όμως φίλε ταμία. Δεν είναι.
Απλά ο συγκεκριμένος, απ’ τη στιγμή που ξέρει ότι θα αναπτυχθεί μεταξύ σας σχέση πελάτη-υπαλλήλου θα την τραβήξει από τα μαλλιά προσπαθώντας να το παίξει ανωτέρου με την πρώτη ευκαιρία. «Γιατί δηλαδή ρε φίλε να ξέρω τον κωδικό μου, κάθε μήνα δεν έρχομαι, δεν τον θυμάσαι εσύ;» ή «βγάλε μου και μια φωτοτυπία την απόδειξη και στείλε τη με fax στο σπίτι μου μην τυχόν και τη χάσω στο δρόμο». Φυσικά αργά ή γρήγορα θα φάει ξεγυρισμένο φουλ έξτρα μπινελίκι και αφού κλαφτεί στον υποδιευθυντή για την απαράδεκτη συμπεριφορά σου, "κακέ" ταμία, θα φύγει με ένα θυμωμένο και παραπονεμένο βλέμμα, κάτι ανάμεσα σε “I’ll be back” και “μου φάγαν το μπιφτέκι μου”. Περαστικάαα!!
http://uriteller.blogspot.com
