Δεν ξέρω αν πρέπει αλλά σίγουρα δεν οφείλουν
Ζούμε σε μια εποχή που η πληροφορία επιτρέπει στον καθένα να οικειοποιηθεί το οτιδήποτε. Τον Cornelius δεν τον γνωρίζω αλλά αν μου δώσεις μια εβδομάδα θα μπορώ να πω κάτι για αυτόν κατά 99% προσποιητό. Το σημαντικότερο για να γίνει κάτι δικό σου δεν είναι καν το υπόβαθρο, το σημαντικότερο είναι να μπορείς να το συσχετίσεις με κάτι ήδη γνώριμο αλλιώς η γνώση θα παραμείνει μετέωρη και προφανώς ένας με μεγαλύτερη και πιο ώριμη συνειρμική σκέψη θα σε στριμώξει και καλά θα σου κάνει στην γωνία β¦.Δεν γίνεται, δεν πρέπει και κυρίως δεν μπορείς να αφομοιώνεις τα πάντα σε χρόνο dt μονό κα μόνο επειδή ζεις στην εποχή της εύκολης πρόσβασης στο οτιδήποτε
Δεν είναι αυτό όμως το θέμα μου, ούτε καν το ποιος και το γιατί.
Δεν με ενδιαφέρει επί της ουσίας που τον Sun Ra ton τον έφεραν στην επιφάνεια οι χιπστερ και σε μία επίδειξη τάχα εναλλακτικής θεώρησης των πραγμάτων και επί της ουσίας προσωπικής προβολής τους τον συσχετίζουν με την Λένα Πλάτωνος και τον Mf Doom. Αυτά ακόμα και αν ισχύουν μου ακούγονται ως too much αυτοπροβολή..
Έχω μία πιο ρομαντική προσέγγιση η οποία όμως δυστυχώς έχει και τη σκληρότητα της.Το σήμερα βράζει και αναμοχλεύει και το παρελθόν.
Έχουμε μια λίστα του 69 και το σήμερα. Μετά από δέκα χρόνια θα έχουμε πάλι μια λίστα του 69 πιθανότατα τροποποιημένη και ένα άλλο σήμερα, αυτό που με ενδιαφέρει είναι αν υπάρχει και πως αυτό λειτουργεί ένα συλλογικό ασυνείδητο του ακροατή ένα αρχετυπικό σχέδιο ας πούμε που με κάποιο τρόπο αναδεικνύει η ξεβράζει αυτήν την λίστα. Δεν το συσχετίζω καν με το τι μου αρέσει. Πρώτα το παρατηρώ και μετά αν και εφόσον έχω το υπόβαθρο προσπαθώ να το εξηγήσω
Επί της ουσίας για να είμαι ειλικρινής απλά το ακολουθώ,
Ένας άνεργος στην Αγγλία σήμερα που είναι και λίγο περιθωριακή φύση θα ακούσει Sleaford Mods. Οι Sleaford όμως όταν τους καλούν σε εκπομπές παίζουν Stooges από την λίστα του Νίκου και του κάθε Νίκου.Το ακούει αυτό ο παραγωγός πάει και παίζει στο ραδιόφωνο Stooges μαζί με Sleaford, το ακούει ο πιτσιρικάς δίνει στην γκόμενα του στικάκι με Sleaford και Stoogesβ¦..
Και κάπως έτσι για παράδειγμα μένουν οι 5th Dimension χωρίς συσχετισμό και αργά και βασανιστικά σβήνουνβ¦β¦
Από όλο αυτό μπορεί κανείς να βγάλει πολλά συμπεράσματα ή και πάλι όχι ..
Δεν υπάρχει σωστός δρόμος
Μπορείς να έρθεις στο σπίτι μου να ακούσουμε let the sunshine in να πιούμε τεκίλες και ν ακούσουμε ακόμα και το Άνθρωπε αγάπα. Αλλά όταν θα βγούμε έξω στους τοίχους στον δρόμο και στα βλέμματα των περαστικών δεν θα υπάρχει τίποτα που να σχετίζεται με το μεθύσι μας αυτό. Θα είμαστε μια όμορφη οπισθοδρομική κομπανία
Όμως ακόμα και η άρνηση είναι ένας τρόπος για να αποφύγεις την πραγματικότητα
Ούτως η άλλως όποιο δρόμο και να πάρεις προσωπικά πάλι χάλια θα είσαι β¦.
ευχαριστώ για την απάντηση!
Πηγαίνω 17+ χρόνια σε φεστιβαλ κινηματογράφου, στην αρχή πήγαιναμε παρέα με φίλους.
τότε ειχε και όμορφα, με ιδιαίτερο στύλ κορίτσια που δεν τα έβρισκες πουθενά αλλού..
αν και μας άρεσαν κάποιες ταινίες, με τις περισσότερες δεν μπορούσαμε να συσχετιστούμε με κάτι ήδη γνώριμο, ταινίες δίχως σενάριο, άναρχα δομημένες στις οποιες δεν βρίσκαμε τίποτα για να κρατηθούμε πέρα απο μερικές όμορφες εικόνες. Αν τις φεστιβαλικές ταινίες μυθοπλασίας δεν μπορούσαμε να τις "οικοποιηθούμε", αντιθέτως πάντα βρίσκαμε και μαθαίναμε πράγματα απο τα doc του φεστιβαλ ντοκιμαντέρ. Με τα χρόνια σχεδόν όλοι, σταμάτησαν να πηγαίνουν, για πολλούς και διάφορους λόγους. Αλλα κυρίως γιατι δεν υπήρχε αυτή η συσχετίση με το ήδη γνώριμο που αναφέρεις.
Ως ντενεκές συνέχισα να πηγαίνω, ντενεκές εκτός αίθουσας, ντενεκές και εντος..
Αυτη η ΜΗ συσχέτιση με το γνώριμο και το ανοικείο κατέληξε να ειναι η μεγαλύτερη έλξη και να συνεχίσω να πηγαίνω.
βουτιά στα βαθιά δίχως σωσίβια..
Μεχρι που ενστικτωδώς, συνειδητοποίησα οτι όλα αυτά τα χρόνια, ηταν η δική μου προσέγγιση, αυτή που δεν με άφηνε να συσχετιστώ, με το ήδη γνώριμο..
Ειναι κάκιστη η μετάφραση του αγγλικού abstract που σημαίνει αφαιρώ, με το αφηρημένο μυαλό του μεταφραστή.
Κάποιος που διαβάζει φιλοσοφία, δεν το κάνει τόσο γιατί κατανοεί απόλυτα όλα όσα διαβάζει, αλλα γιατί προσπαθεί να κατανοήσει.
Αυτή ακριβώς δεν ειναι η αναζήτησης και η βάση της φιλοσοφίας;
τί σχέση ομως έχει η φιλοσοφία με την τέχνη;
αυτό ειμαι σίγουρος οτι μπορείς να γράψεις πολλές σελίδες.
Το θέμα ειναι η αποφυγή της πραγματικότητας ή η αντιμετώπιση του;
