1969 μισος αιωνας μετα...

Re: Απάντηση: Re: 1969 μισος αιωνας μετα...

Λίγα πράγματα έχω ακούσει από Shostacovich όταν παλιότερα έψαχνα μουσική. Τώρα έχω αφεθεί στο έλεος της εύκολης λύσης που λέγεται Spotify. Αν έχεις να προτείνεις feel Free.

Πριν 1-2 χρόνια, σε ένα δίσκο είχα όλη μου την αυλή δισκοθήκη, αλλά δίσκος χτύπησε και δεν μπήκα στον κόπο να ξαναποκτησω μουσική. Τεμπελτραχανας. Χθες θυμήθηκα τους soisong λόγω Scott Walker και ανακάλυψα ότι έχω μείνει ακρωτηριασμενος και δεν μπορώ να τους ακούσω. Δεν υπάρχουν στην εύκολη λύση σπετζοφαι, όπως και πολλά άλλα.


Κουαρτέτα Σοστακόβιτς: 8,10,11,15.
Εύχομαι οι σπετζοφάηδες να τα έχουν με τους Beethoven Quartet αν και το neuzeit δεν πολυνοιάζεται για τις μικρές πλην ειδοποιούς διαφορές. Αν όχι, άκου τα με τους Borodine. Noblesse magistrale όπως και να 'χει.

Σου χτύπησε ο δίσκος ε; Δεν έχεις ακούσει τον ορισμό της παράνοιας; Making backups of backups of backups.
6 έχω. Είμαι για τα σίδερα :firstprize:
 
Re: Απάντηση: Re: 1969 μισος αιωνας μετα...

Σου χτύπησε ο δίσκος ε; Δεν έχεις ακούσει τον ορισμό της παράνοιας; Making backups of backups of backups.
6 έχω. Είμαι για τα σίδερα :firstprize:

μέχρι να κάνω την σύνδεση με το ποστ του auter για δευτερολεπτα και ενστικτωδώς γκουγλαρα να βρω την νεα σου ηχητική underground ανακάλυψη "Making backups of backups of backups" μου φάνηκε πολύ ενδιαφερον τιτλος ....:flipout::flipout:

εχω καεί, τελος!
 
Re: Απάντηση: Re: 1969 μισος αιωνας μετα...

μέχρι να κάνω την σύνδεση με το ποστ του auter για δευτερολεπτα και ενστικτωδώς γκουγλαρα να βρω την νεα σου ηχητική underground ανακάλυψη "Making backups of backups of backups" μου φάνηκε πολύ ενδιαφερον τιτλος ....:flipout::flipout:

εχω καεί, τελος!

και εγω "κάηκα" γιατί δεν άκουσα το "Making backups of backups of backups"
αλλα ειπα στον ευατό μου, ενα ψέμμα που εν μέρη ειναι αλήθεια, και εμεινα στην αλήθεια.

ολα αυτά που είχα, ήταν άυλα, δεν υπήρχαν ποτε... και "άυλα" ξαναέγιναν..
δημιουργική σκέψη και φαντασία.


ξέχασα ολη μου την δισκοθήκη σε λίγα λεπτά και δεν με ενοιαξε έκτοτε.

Υπάρχουν και προγράμματα που επαναφέρουν αρχεια απο χτυπημένους δίσκους, αλλα δεν ασχολήθηκα, πλεον ουτε ξέρω που βρίσκεται αυτός ο δίσκος.

Μουσικόφιλος να σου πετύχει..
:flipout:
 
Ερχεστε στα λογια μας..
Αυλα ισον μηδεν ..
Αν την ωρα που ακους δε το κρατας να βγαζεις το ενθετο με προσοχη
Να μυριζεις την χαρτονιλα...
Με την ευκολια του ιντερνετ ολοι μας ειμαστε κατοχοι της παγκοσμιας δισκογραφιας αλλα αυτο δε λεει τπτ
Τοτε ειχε κοπο και ρισκο η αποκτηση εστω ενος βινυλιου κ η χαρα κτησης κραταγε εβδομαδες...
 
Με την ευκολια του ιντερνετ ολοι μας ειμαστε κατοχοι της παγκοσμιας δισκογραφιας αλλα αυτο δε λεει τπτ
Τοτε ειχε κοπο και ρισκο η αποκτηση εστω ενος βινυλιου κ η χαρα κτησης κραταγε εβδομαδες...


Ετσι νομίζεις εσύ. Και ποιός σου λέει ότι τώρα δεν έχει κόπο; Μέσα σ όλη αυτή την υπερπροσφορά το πως να ξεχωρίζεις την ήρα απ το στάρι;
Το ζήσαμε και το .."τότε". Και "πυρηνική" δισκοθήκη φυσικά και έχουμε: όλα όσα χρειαζόμαστε. Για 2 ζωές - όχι για μία :a0210:
Αϋλα είναι το ...surplus. Πχ 18 κύκλοι με τις σονάτες Μπετόβεν. Πως τις έπαιζε ο τάδε; Πώς ο δείνα; Και πως ο άλλος στα 70ς και, στη συνέχεια στα 80ς-90ς, μόλις τις ξαναηχογράφησε στην ψηφιακή εποχή; Και πως ακούγονται στο κλαβεσέν;
Τέτοια.
Τα δισκάδικα, εμείς τα έχουμε χτίσει.
 
ναι αυτα τα ξυπνιτζιδικα της κλασσικης , αρπαχτες των δισκογραφικων
500 εκτελεσεις στο ιδιο εργο
αλλη εκτελεση οταν ο καραγιαν ηταν 30 αλλη στα 45 αλλη οταν πουρεψε
ημαρτον λεω
και αν δεν ειχες την ηλεκτρονικη ευκολια
να σε εβλεπα πως θα εβρισκες τα μπικικινια... i guess u could rob a bank maybe...:Banane0:
 
Ερχεστε στα λογια μας..
Αυλα ισον μηδεν ..
Αν την ωρα που ακους δε το κρατας να βγαζεις το ενθετο με προσοχη
Να μυριζεις την χαρτονιλα...
Με την ευκολια του ιντερνετ ολοι μας ειμαστε κατοχοι της παγκοσμιας δισκογραφιας αλλα αυτο δε λεει τπτ
Τοτε ειχε κοπο και ρισκο η αποκτηση εστω ενος βινυλιου κ η χαρα κτησης κραταγε εβδομαδες...

Δεν έρχομαστε στα λόγια σας..
Στο σχολείο καναμε νηστεία για να αγοράσουμε 1-2 cd ή βινύλια το μήνα..
Αυτες οι εποχές έφυγαν και ουτε τις αναπολώ.

Πλεον για μένα (και πολλούς άλλους) δεν εχει καμία σημασία η απόκτηση συλλογής, "α αυτό...το έχω".
Εξάλλου πριν 15 χρονια που αγόραζα μουσική, επαιρνα μόνο συλλεκτικες εκδόσεις ή οτι ειχε καλό design.
Δηλαδή αγόραζα πιο πολύ το αντικείμενο.. την μουσική την ειχα ήδη ακούσει.

Προσωπικά, θελω να ακουω μουσική παντού και πάντα, στο δρόμο, αυτοκίνητο, δουλεια, σπιτι..

Το ουσιαστικό (για μένα) ειναι η ακρόαση μουσικής και οχι το μέσο (βινύλιο, cd, αυλο κτλ) που θα την ακούσω.
Δεν με ενδιαφέρει να ξαναφτιαξω συλλογή, αν και ενα 20-30% απο αυτά που ειχα, μάλλον δεν υπάρχουν στο spotify αλλα τα βρίσκω αλλιώς.

Αν γινόταν το ίδιο και για τις ταινίες, δεν θα είχα ουτε και εκει συλλογή.
Μονο μερικές συνδομές σε criterion και αλλες αντίστοιχες υπηρεσίες, αρκεί πάντα το κόστος να ειναι λογικό.
Σε μερικά χρόνια ή δεκαετίες (ανάλογα ποσο θέλουν να μας αρμέξουν αλλα και να μεγαλώσει η διείσδυση με ταχύτητες οπτικων ίνων) θα γίνει και αυτό.

Τωρα για το θέμα πως ο καθένας θα χωρίζει την ήρα απο το στάρι ειναι καθαρά θέμα προσωπικό.
Το curated cinema πάντως που κανει ήδη το mubi (και τα κινηματογραφικά φεστιβαλ) ειναι εξαιρετικό, αρκεί βεβαια να ταιριάζουν και τα γούστα.

-bye-
 
ναι αυτα τα ξυπνιτζιδικα της κλασσικης , αρπαχτες των δισκογραφικων
500 εκτελεσεις στο ιδιο εργο
αλλη εκτελεση οταν ο καραγιαν ηταν 30 αλλη στα 45 αλλη οταν πουρεψε
ημαρτον λεω
και αν δεν ειχες την ηλεκτρονικη ευκολια
να σε εβλεπα πως θα εβρισκες τα μπικικινια... i guess u could rob a bank maybe...:Banane0:


continuing evolution λέγεται αυτό.
Εσύ ίδιος ήσουνα στα 30 και ίδιος στα 45;
κι όσο για τα ...μπικικίνια, μιά χορτόσουπα για μεσημέρι κι ένα γιαουρτάκι με φρυγανιές για βράδυ.
Μια χαρά! κρατάγαμε και ...σιλουέτα -bye-
 
ναι καλα οσα δε φτανει η αλεπου
μονο που στην ροκ αυτα δεν υπαρχουν
και οποτε γινονται τους παιρνουν με τα γιαουρτια...

φανταζου λοχια , αν ζουσαν ολοι , στα 70 τους..
 
ναι καλα οσα δε φτανει η αλεπου
μονο που στην ροκ αυτα δεν υπαρχουν
και οποτε γινονται τους παιρνουν με τα γιαουρτια...

φανταζου λοχια , αν ζουσαν ολοι , στα 70 τους..


γιατί, πόσες φορές και σε πόσα διαφορετικά φορμά σου πούλησαν οι εταιρίες το λοχία; :aetsch:
 
ναι καλα οσα δε φτανει η αλεπου
μονο που στην ροκ αυτα δεν υπαρχουν
και οποτε γινονται τους παιρνουν με τα γιαουρτια...

φανταζου λοχια , αν ζουσαν ολοι , στα 70 τους..

Ναι στην ροκ επαναστατούν.. και οι εταιρίες και οι ακροατες..
:p

το μικρόβιο της συλλογής "αυτό; το έχω!!" ειναι μεγάλο και αυτο το γνωρίζουν οι εταιρίες.

H επανάσταση ήρθε απο πιτσιρικάδες (Shawn Fanning, Sean Parker) που ήθελαν να μοιράσουν οτι αγαπούσαν με τους φίλους τους.
οι εταιρίες πολύ αργοτερα (αφου αρμέξουν οσο μπορούν με τα φυσικά μέσα) ειδαν το "νέο" καταναλωτικό προιον.
 
Re: Απάντηση: 1969 μισος αιωνας μετα...

Εγώ δηλαδή που έχω πάνω από τέσσερις φορές τα αγαπημένα μου στην κλασσική,σε cd ή βινύλιο, να πάω να κοιταχτώ??

Κοίτα...από την στιγμή που κάποιος είναι μέλος εδώ, θέλει σίγουρα στενή παρακολούθηση.


Τώρα είναι και θέμα (ή κόλλημα) του καθενός που θα τα δώσει. Προσωπικά αντί για δισκοθήκη και ταινιοθηκη σε φυσικά μέσα, θα προτιμουσα μια ενημερωμένη βιβλιοθήκη για όλα τα θέματα.. φωτογραφία, ζωγραφική, design, μουσική, κινηματογράφο, δοκίμια the list goes on.

Όχι στο σπίτι μου αλλά σε κοντινη απόσταση για να μπορώ να τα μοιράζομαι με άλλους και να ανταλλάσσουμε απόψεις και γνωριμίες.
Μια τέτοια βιβλιοθήκη σε κάθε x οικοδομικά τετράγωνα.
 
Ναι στην ροκ επαναστατούν.....


Δεν είναι η ροκ: είναι το ροκ.
Οταν λες η ροκ, αφήνεις απ έξω ένα σωρό πράγματα. Πράγματα σημαντικά. Οπως, για παράδειγμα, το attitude.
η ροκ χωράει μέχρι και τους Queen - οριακά πάντα. Το ροκ είναι πολύ πιο συγκεκριμένο. :grandpa:
 
Το κακό με τους ακροατές είναι ότι ψάχνουν μετά μανίας τα γενεαλογικά δέντρα,αγνοώντας τις περισσότερες φορές τις παράπλευρες ανησυχίες που είχαν σαν οντότητες οι μουσικοι τις οποίες συνήθιζαν να τις περνούν στην μουσική τους ...(απλά το αναφέρω).
Σοβαρό παράδειγμα ο ιεροεξεταστής κύριος Μαστοράκης..Έφτιαξε σταθμούς ,έφτιαξε καπέλα ,έφτιαξε t-shirt ,αλλά αμφιβάλω αν έφτιαξε χαρακτήρα ,σύμφωνα πάντα με τα πεπραγμένα του...
Σε τέτοια φάση,να ζήσουμε να το θυμόμαστε. (Το ροκ)
 
Το κακό με τους ακροατές είναι ότι ψάχνουν μετά μανίας τα γενεαλογικά δέντρα,αγνοώντας τις περισσότερες φορές τις παράπλευρες ανησυχίες που είχαν σαν οντότητες οι μουσικοι τις οποίες συνήθιζαν να τις περνούν στην μουσική τους ...(απλά το αναφέρω).
Σοβαρό παράδειγμα ο ιεροεξεταστής κύριος Μαστοράκης..Έφτιαξε σταθμούς ,έφτιαξε καπέλα ,έφτιαξε t-shirt ,αλλά αμφιβάλω αν έφτιαξε χαρακτήρα ,σύμφωνα πάντα με τα πεπραγμένα του...
Σε τέτοια φάση,να ζήσουμε να το θυμόμαστε. (Το ροκ)
Έφτιαξε και ταινίες που δεν βλέπονται.

Για αυτόν και όπως αυτός, αντιλαμβάνεται το ροκ, έχει φτιάξει ροκ προσωπικότητα και χρήματα όπως και οι ροκ σταρ, όπως και τα Hard Rock Cafe κτλ

Η αντίληψη τι είναι ροκ, είναι διαφορετική στον καθένα.
Αντίστοιχα και για τα άλλα μουσικά είδη.
 
Έφτιαξε και ταινίες που δεν βλέπονται.

Για αυτόν και όπως αυτός, αντιλαμβάνεται το ροκ, έχει φτιάξει ροκ προσωπικότητα και χρήματα όπως και οι ροκ σταρ, όπως και τα Hard Rock Cafe κτλ

Η αντίληψη τι είναι ροκ, είναι διαφορετική στον καθένα.
Αντίστοιχα και για τα άλλα μουσικά είδη.

Ε δεν μπορεί,αφού την σπούδασε την ροκ...Τι πάει να πει "διαφορετική αντίληψη"
Απ' όσο ξέρω ,ο Lennon πχ τα είπε ξεκάθαρα τα πράγματα..Τι με νοιάζει εμένα ποιος ήταν ο μπατζανακης του ξαδέλφου της κουμπαράς του..Αυτό είναι gossip και δεν με αφορά..Με αφορούν όμως οι στίχοι του ...Αυτό δεν αρκεί όμως και τσουπ..Να σου η ταμπέλα του μυρωδια .Από ποιους τώρα ...Από τους απανταχού Μαστοράκη δες..Ευχαριστώ δεν θα πάρω..Εγώ είμαι στην μουσική για την "φάση" (για όποιον γνωρίζει τι εστί "φάση".)...Πως λέμε,,,φασαρα.