Εδώ τα έμαθα και από εδώ έκανα τα πρώτα βήματα
Respect!
Απο το Micropolis αγορασα σε ηλικια 11 ετων, τον Γεναρη του 1986, τον πρωτο μου micro, τον φοβερο ZX Spectrum +
Μπραβο που κρατησες φωτο απο τοτε. Εχεις και αλλες τις εποχης;
Λιγα χρονια αργοτερα, οταν μπορουσα να κυκλοφορησω μονος μου πια, κατεβαιναμε καθε Σαββατο απο τα δυτικα προαστια στην "Ελληνικη Silicon Valley" και βολταραμε στα μαγαζια.
Κοιτουσαμε βιτρινες, μπαιναμε και μεσα στα μαγαζια ομαδον για hands-on εμπειρια με μηχανηματα που δεν υπηρχαν στην παρεα, μας ετρεχαν τα σαλια με την απλησιαστη Amiga που ειχε σκασει μυτη, αγοραζαμε Πιξελαρα απο το περιπτερο στην κατω γωνια της Πλατειας (ο καθενας το δικο του τευχος!) και αν ειχαμε χαρτζηλικι γραφαμε και κανενα καινουριο παιχνιδακι απο τον Εγκεφαλο και τον Θωμα και μετα το αντιγραφαμε μεταξυ μας. Αρχες του 1990 ειχαμε πια σχεδον ολοι στην παρεα Amstrad CPC 6128, οποτε επαιζε δισκετουλα και ειχαμε γλιτωσει απο τον βραχνα του πενταλεπτου φορτωματος απο το Walkman και του εφιαλτη του tape loading error.
Ηταν πραγματι ωραιες εποχες τοτε. Υπηρχαν τουλαχιστον 20 "κομπιουτεραδικα" σε ακτινα 500 μετρων γυρω απο το πολυτεχνειο!
Δεν ειναι μονο η νοσταλγια που ωραιοποιει τις αναμνησεις αυτες - οπως συμβαινει ολες τις αναμνησεις.
Ηταν που υπηρχε παρεϊστικο κλιμα γυρω απο τους υπολογιστες, που ειχαμε την αισθηση της ανακαλυψης, που νιωθαμε την αγνη χαρα της ενασχολησης με ενα συναρπαστικο χομπι που οσο περναγε ο καιρος "ανοιγε" σε ολο και περισσοτερους "πιστους".
Το ωραιο κλιμα συνεχιστηκε την εποχη των 16μπιτων και (για μενα) αρχισε να χαλαει με την επελαση των PC, γυρω στο 1995.
Ισως επειδη ειχαμε πια μεγαλωσει, ο υπολογιστης πλεον δεν ηταν ενα εξωτικο μαραφετι που επρεπε να ανακαλυψουμε και να "ξεζουμισουμε", αλλα ενα εργαλειο που επρεπε να μαθουμε να χειριζομαστε.