Αγένεια να το πώ ???

μία φορά που σηκώθηκα να δώσω τη θέση μου σε έναν κυριούλη ηλικιωμένο με άρχισε στο "πρώτη φορά μου συμβαίνει δεσποινίς" και "είστε ευγενέστατη" και "ευχαριστώ πολύ" και "μου κάνατε φοβερή εντύπωση" "στην εποχή μας κανείς δεν προσφέρει τη θέση του" "δεν υπάρχει σεβασμός" κλπ και μ'έπρηξε γενικώς... αλλά όσο περνάει ο καιρός συνειδητοποιώ ότι υπάρχει φοβερός ατομισμός.

Από την άλλη, τις προάλλες μπήκε μία κοπέλα μέσα στο βαγόνι και λέει αμέσως "μπορώ να έχω ένα κάθισμα; είμαι έγκυος" (δε φαινόταν ιδιαίτερα να πω την αλήθεια) και σηκώθηκαν αμέσως. Ε, εγώ σκέφτηκα "καλά κάνει η κοπέλα. Αφού κανείς δεν προσφέρεται, ας το ξεκαθαρίσει η ίδια!" Μαγκιά της!

Βέβαια όλοι δεν έχουν το ίδιο τουπέ και φυσικά ούτε θέλουμε να φτάσουμε σε κάποια τέτοια κατάσταση.

Κάτι άλλο που μου τη σπάει είναι να μπαίνω σε ένα βαγόνι με έναν φίλο και όλοι να κάθονται μόνοι τους αλλά να έχουν πιάσει σπαστές θέσεις, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να καθίσω με το φίλο μου. Ποτέ δεν μου έχει συμβεί κάποιος να κουνηθεί έναν κώλο πιο πέρα!!!!!! Ενώ εγώ το κάνω συστηματικά (συνήθως μένουν έκπληκτοι και με ευχαριστούν) (και είναι πολύ ωραίο συναίσθημα).

Σίγουρα έχει χαθεί αυτός ο "σεβασμός" προς τα άτομα που το έχουν ανάγκη.
Η πρώτη σκέψη που μου περνά όμως είναι, την επόμενη φορά που θα πάρουμε το μετρο ή το λεωφορείο, ας κοιτάξουμε μήπως είμαστε εμείς οι αδιάφοροι.
 
Στη Γερμανία όταν είχα πάει σε μια έκθεση στο Ντύσελντορφ έπαθα πλάκα.
Ανέβηκα στο τραίνο και μια κοπέλα μου προσέφερε τη θέση της. Δεν ήταν μικρότερη απο μένα, αλλά με είδε με χαρτοφύλακα και ψάρωσε μάλλον. Εννοείται ότι δε δέχτηκα.

Στην Ιταλία πάλι στο τραίνο, απορώ γιατί με αγριοκοίταξε μια κοπέλλα η οποία είχε ψώνια και της πρόσφερα τη θέση μου...

Μήπως επειδή της είπα..."κάτσε"?
 
Καλημέρα! Εγώ πιστεύω πως όλα αυτά έχουν να κάνουν καθαρά με τον χαρακτήρα κάποιου κι όχι με την χώρα. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που κάνεις το καλό και βρίσκεις και τον μπελά σου... συγκεκριμένα μου έχουν τύχει 2 περιστατικά όπου σηκώθηκα σε λεωφορείο για να κάτσουν κυρίες ηλικίας γύρω στα 60 και πια ήταν η απάντηση τους; "Καλά σου κάνω για γριά;" :slapface: :damnyou: δεν είναι να τρελένεσαι; :argue:
 
Κάτι ξέρω εγώ που πάντα κάθομαι όρθιος στα λεοφωρεία και το μετρό.

Όντως το κακό έχει παραγίνει πια. Δεν είναι μόνο αγένεια, δεν είναι μόνο γαιδουριά. Αυτά προϋποθέτουν την ύπαρξη αισθημάτων έστω και αρνητικών. Εδώ έχουμε να κάνουμε με αδιαφορία, όχι μόνο προς τον συνάνθρωπο αλλά προς τα πάντα που έχουν να κάνουν με την κοινωνική συμβίωση. Σαν να έχει φτιάξει ο καθένας μια μεγάλη γυάλινη φούσκα και κινείται μέσα στον δικό του αποστειρομένο κόσμο. Και ανοίγει πόρτες μόνο για λίγους και εκλεκτους.
Δεν ήταν έτσι τα πράγματα παλιότερα. Και εγώ είχα μάθει να σηκώνομαι για να κάτσει κάποιος που το είχε ανάγκη, Κι ας ήμουν πραγματικά κουρασμένος. Αλλά έχω πιάσει τον εαυτό μου μάρτυρα σε σκηνές σαν αυτή που περιγράφονται σε αυτό το τόπικ, και να μην κάνω ή πω απολύτως τίποτα. Και αυτό δυστυχώς αδιαφορία ονομάζεται.
 
Αλλά έχω πιάσει τον εαυτό μου μάρτυρα σε σκηνές σαν αυτή που περιγράφονται σε αυτό το τόπικ, και να μην κάνω ή πω απολύτως τίποτα. Και αυτό δυστυχώς αδιαφορία ονομάζεται.


Καλά τα έλεγε ο Κομφούκιος για την ατομική ευθύνη ...
 
Re: Απάντηση: Αγένεια να το πώ ???

Σίγουρα έχει χαθεί αυτός ο "σεβασμός" προς τα άτομα που το έχουν ανάγκη.
Η πρώτη σκέψη που μου περνά όμως είναι, την επόμενη φορά που θα πάρουμε το μετρο ή το λεωφορείο, ας κοιτάξουμε μήπως είμαστε εμείς οι αδιάφοροι.

:grinning-smiley-043 :SFGSFGSF: :SFGSFGSF: :SFGSFGSF:
 
Αλλά έχω πιάσει τον εαυτό μου μάρτυρα σε σκηνές σαν αυτή που περιγράφονται σε αυτό το τόπικ, και να μην κάνω ή πω απολύτως τίποτα. Και αυτό δυστυχώς αδιαφορία ονομάζεται.

και τι να κάνεις δλδ? Μαθήματα κοινωνικής αγωγής στη μέση του δρόμου? Το γομάρι τρίχα αλλάζει, το χούι ποτέ, όπως λέγεται. Μιλάμε για διαμορφωμένα γομάρια με τα ούλα τους.
 
Ρε παιδιά, μία φορά είμαστε με τον αδερφό μου στο αμάξι και γωνία στη Χαροκόπου περίμενε να περάσει ένας γεράκος.
Ο αδερφός μου λοιπόν σταματάει μπροστά του και περιμέναμε να περάσει (έχουμε καλή ανατροφή).
Μας κοίταζε ο γέρος, περίμενε κι αυτός. Λες "γέρος είναι, ακόμα δεν έχει καταλάβει ότι τον περιμένουμε να περάσει". Περιμένουμε, περιμένει.. Λες "ίσως είναι η πρώτη φορά που του συμβαίνει, τί να πω;" Περιμένει, περιμένουμε.. Κάποια στιγμή το παίρνει απόφαση ο γέρος, και καθώς διασχίζει μπροστά μας το δρόμο ακούμε "Άντε *αμήσου!" !!!!!!!!!!!!!
Μας έβρισε κι από πάνω!!!!!:blink:
 
Re: Απάντηση: Αγένεια να το πώ ???

Ρε παιδιά, μία φορά είμαστε με τον αδερφό μου στο αμάξι και γωνία στη Χαροκόπου περίμενε να περάσει ένας γεράκος.
Ο αδερφός μου λοιπόν σταματάει μπροστά του και περιμέναμε να περάσει (έχουμε καλή ανατροφή).
Μας κοίταζε ο γέρος, περίμενε κι αυτός. Λες "γέρος είναι, ακόμα δεν έχει καταλάβει ότι τον περιμένουμε να περάσει". Περιμένουμε, περιμένει.. Λες "ίσως είναι η πρώτη φορά που του συμβαίνει, τί να πω;" Περιμένει, περιμένουμε.. Κάποια στιγμή το παίρνει απόφαση ο γέρος, και καθώς διασχίζει μπροστά μας το δρόμο ακούμε "Άντε *αμήσου!" !!!!!!!!!!!!!
Μας έβρισε κι από πάνω!!!!!:blink:


Γιαυτο πάντα εγώ κάνω νευμα για να μην καθυστερούμε κιόλας :2thumb22sup:

Πάντως πριν απο 6 χρόνια που ειχα πάει Κυπρο είχα μείνει άφωνος.
Οπουδήποτε και αν ήσουν οποιαδήποτε ωρα της ημέρας μόλις πατήσει πεζός το πόδι στο δρόμο (ασχετα αν έχει διάβαση ή όχι) ολοι οι οδηγοί κοκκαλώνουν. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ
Τώρα δε ξέρω τι γίνεται αλλα φαντάζομαι ακόμα έτσι θα είναι/
 
Έχω πιαστεί στα χέρια με έναν οδηγό αυτοκινήτου όταν ένα ωραίο πρωί καθώς οδηγούσα σταμάτησα σε μια διάβαση πεζών που περίμενε κόσμος για να περάσουν απέναντι!
Αυτός ήταν απο πίσω μου και άρχισε τις κόρνες και το "στόλισμα" γιατί σταμάτησα..
Όταν προσπάθησα να του εξηγήσω οτι δεν έχει δίκιο αυτός συνέχισε το "στόλισμα" σε πιο έντονο ύφος!
Οι φάπες που έφαγε λοιπόν δεν είχαν προηγούμενο!
Και ο μόνος λόγος που αναφέρω τις φάπες είναι γατί έκτοτε(δεδομένου οτι μένω σε μικρή πόλη) όποτε τον έχω πετύχει σε διάβαση σταματάει πάντα για να περάσουν πεζοί...

Τελικά, όπου δεν περνάει ο λόγος ...
Δυστυχώς με την παιδεία που έχουμε, καλά να πάθουμε!
 
Αντίστοιχο σοκ είχα πάθει όταν πήγα φαντάρος στον Έβρο.

Πρώτη έξοδος, πλατεία Ορεστιάδας, τσακαλοπαρέα με 4 άτομα τα λέγαμε στο πεζοδρόμιο και περιμέναμε τα αυτοκίνητα να περάσουν...

Σε κάποια φάση με σκουντάει ο διπλανός μου: "Ρε μαλ....α, για δες." και μου δείχνει μια κυρία με ένα Clio να περιμένει στη διάβαση...Ούτε φανάρια ούτε τίποτα. Απο πίσω ένα ΖΧ φρενάρει και περιμένει υπομονετικά. Ούτε κόρνες ούτε τίποτα....
Περιμένανε να περάσουμε το δρόμο. Ποιοι? εμείς, τα κωλοφάνταρα!!!

Οι άνθρωποι είναι πολύ μπροστά.

Η ποιότητα των ανθρώπων εκεί ψηλά είναι μακρυά, πολύ μακρυά από τους υπόλοιπους.

Δεν έχω κανέναν γνωστό ή συγγενή απο εκεί, αλλά τους εκτιμώ απεριόριστα σαν να είναι οικογένειά μου.

Ήμασταν στη μονάδα (Ρυζια) και όταν κάναμε βραδυά οπλίτη ερχόντουσαν από τα γύρω χωριά ολόκληρες οικογένειες. Μας είχανε σαν παιδιά τους, σαν αδέρφια τους.

Μια φορά βγήκαμε εξοδούχοι στο δίπλα χωριό (Καναδάς) και είχανε γάμο στην πλατεία. Περιττό να σας πω ότι με το ζόρι μας βάλανε και κάτσαμε στο τραπέζι, μας ποτίσανε, μας ταϊσανε...

Αυτοί εκεί ψηλά είναι άνθρωποι με "Α" κεφαλαίο.

Τους εκτιμώ απεριόριστα, γιατί συν τοις άλλοις είναι ΕΛΛΗΝΕΣ με κεφαλαία γράμματα, όπως ακριβώς το έγραψα...
 
Προθές χρησιμοποιήσαμε το μετρό (μαζί με την 8 μηνών έγκυο σύζυγο), από Εθνική Άμυνα εώς Βασ. Σοφίας (για επίσκεψη στον γυναικολόγο).

Σε όλο το βαγόνι υπήρχαν 5 όρθιοι (μεταξύ τους και εμείς) , από τους δε καθήμενους οι περισσότεροι - ες ήταν κάτω των 40, ενώ υπήρχαν και 5-6 πιτσιρικάδες (γύρω στα 15-17) .

Μαντέψτε πόσοι πρόσφεραν την θέση τους στην εγκυμονούσα ..... κανείς !!!

Κανα δυό κοιτούσαν τάχα μου συνέχεια έξω από το παράθυρο (τρομερή θέα ... breathtaking !!..), καναδυό άλλοι παίζανε με το κινητό τους κ.ο.κ ....

Πραγματικά αισθάνθηκα πολύ άσχημα που ζω σε αυτή την χώρα ...

Ευτυχώς στην επιστροφή, σε παρόμοιο σκηνικό (με λίγο περισσότερους όρθιους) βρέθηκε ένας κύριος πάνω από 60 που σηκώθηκε μετά από κανα 5λεπτο ζητώντας !!!! συγνώμη που δεν την είδε νωρίτερα ..... (ευτυχώς που υπάρχουν και μερικοί τέτοιοι) ....

Και σας ρωτάω πως να το πώ ??? Αγένεια ??? Γαιδουριά ???? πώς ..????


Σε συζήτηση που είχαμε γι αυτό το θέμα με γυναίκες συναδέλφους στο γραφείο ήταν κοινή από όλες η ετυμηγορία ότι όταν κάποιος τους πρόσφερε κάποια στιγμή θέση να καθήσουν σε λεοφωρείο ή Μετρό, αυτός ήταν πάντα άντρας! Ποτέ και σε καμμία έγκυο δεν σηκώθηκε γυναίκα να προσφέρει την θέση της!!!
Πώς το εξηγείτε αυτό;
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Αγένεια να το πώ ???

Γιαυτο πάντα εγώ κάνω νευμα για να μην καθυστερούμε κιόλας :2thumb22sup:

Πάντως πριν απο 6 χρόνια που ειχα πάει Κυπρο είχα μείνει άφωνος.
Οπουδήποτε και αν ήσουν οποιαδήποτε ωρα της ημέρας μόλις πατήσει πεζός το πόδι στο δρόμο (ασχετα αν έχει διάβαση ή όχι) ολοι οι οδηγοί κοκκαλώνουν. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ
Τώρα δε ξέρω τι γίνεται αλλα φαντάζομαι ακόμα έτσι θα είναι/

Εννοείται ότι και νεύματα του κάναμε αλλά δεν μας κοίταζε.

Στη βόρεια Γαλλία που πηγαίνω συχνά τα αμάξια κοκκαλώνουν επίσης, αλλά φέτος που είμαι Παρίσι έχω να δηλώσω ότι οι Παριζιάνοι είναι -σχεδόν- εξίσου ανάγωγοι με τους Αθηναίους. Καλύτερα να προσέχεις όταν διασχίζεις. Ενώ στα βόρεια... Με το πάσο σου!
 
Ειναι γνωστο πως οι γυναίκες παντα λειτουργουν ανταγωνιστικά μεταξύ τους!
 
Καλημέρα! Εγώ πιστεύω πως όλα αυτά έχουν να κάνουν καθαρά με τον χαρακτήρα κάποιου κι όχι με την χώρα. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που κάνεις το καλό και βρίσκεις και τον μπελά σου... συγκεκριμένα μου έχουν τύχει 2 περιστατικά όπου σηκώθηκα σε λεωφορείο για να κάτσουν κυρίες ηλικίας γύρω στα 60 και πια ήταν η απάντηση τους; "Καλά σου κάνω για γριά;" :slapface: :damnyou: δεν είναι να τρελένεσαι; :argue:

Aυτό μού έχει συμβεί κι εμένα!!! Πολύ γέλιο!!! :D
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Αγένεια να το πώ ???

Στη βόρεια Γαλλία που πηγαίνω συχνά τα αμάξια κοκκαλώνουν επίσης, αλλά φέτος που είμαι Παρίσι έχω να δηλώσω ότι οι Παριζιάνοι είναι -σχεδόν- εξίσου ανάγωγοι με τους Αθηναίους. Καλύτερα να προσέχεις όταν διασχίζεις. Ενώ στα βόρεια... Με το πάσο σου!

Tελικά αυτό ίσως δεν έχει να κάνει με την εθνικότητα, αλλά με το μέγεθος της πόλης στην οποία αναφερόμαστε.
Μάλλον επειδή στις μικρές πόλεις η ζωή είναι πιο χαλαρή δεν χάνει τις ώρες του καθημερινά ο πολίτης στην κίνηση και στο μποτιλιάρισμα οπότε δεν δυσανασχετεί αν περιμένει και λίγο.
Αντίθετα στις μεγάλες πόλεις με τον φρενήρη ρυθμό της ζωής ακόμα και 10 δευτερόλεπτα να καθυστερήσει κάποιος "αρπάζεται". :(
 
Για τις εγκυμονούσες σίγουρα, αλλά για τους κακομούτσουνους και κατά κανόνα αγενέστατους ηλικιωμένους, όχι μόνο δε θα σηκωνόμουν αλλά θα τους "κάρφωνα" έντονα με το σαρδόνιο χαμόγελο στα χείλη, περιμένοντας ν' ακούσω τα γνωστά "κοίτα να δεις", "ορίστε μας", "που φτάσαμε" και λοιπές ανοησίες που συνήθως ξεστομίζουν χαμηλόφωνα κι εντελώς υποκριτικά.
Από την άλλη, το βάρος του χρόνου σίγουρα τους επηρεάζει (όπως και όλους μας αργά η γρήγορα) οπότε τους κατανοώ.

Αλλά δε σηκώνομαι. :gossip:
 
Απάντηση: Re: Αγένεια να το πώ ???

Για τις εγκυμονούσες σίγουρα, αλλά για τους κακομούτσουνους και κατά κανόνα αγενέστατους ηλικιωμένους, όχι μόνο δε θα σηκωνόμουν αλλά θα τους "κάρφωνα" έντονα με το σαρδόνιο χαμόγελο στα χείλη, περιμένοντας ν' ακούσω τα γνωστά "κοίτα να δεις", "ορίστε μας", "που φτάσαμε" και λοιπές ανοησίες που συνήθως ξεστομίζουν χαμηλόφωνα κι εντελώς υποκριτικά.
Από την άλλη, το βάρος του χρόνου σίγουρα τους επηρεάζει (όπως και όλους μας αργά η γρήγορα) οπότε τους κατανοώ.

Αλλά δε σηκώνομαι. :gossip:

Μήπως γινόμαστε υπερβολικοί?
Μήπως εμείς δεν θα γίνουμε κακομούτσουνοι ηλικιωμένοι?
Ο κανόνας σου με βρίσκει αντίθετο γιατί αγενέστατοι είναι όλοι οι κάτω των 55,από όσους συναντώ στις καθημερινές μου μετακινήσεις στα ΜΜΜ..-bye-
 
Μα αυτό ακριβώς έγραψα, οτι αργά ή γρήγορα μας βρίσκει όλους ο χρόνος.
Ίσως να είναι φαύλος κύκλος, οι ηλικιωμένοι βλέπουν τα όμορφα νιάτα και απελπίζονται (γι' αυτό και η συνήθως αντιπαθητική τους συμπεριφορά, IMO) και οι νέοι βλέπουν αυτήν τη συμπεριφορά των ηλικιωμένων και αντιδρούν ανάλογα.