"Αν υπάρχει μια παρατήρηση που μπορεί να κάνει κάποιος για την χριστουγεννιάτικη αθήνα φέτος το χειμώνα, αυτή δεν είναι οι άστεγοι ή τα άδεια μαγαζιά. Και τα δύο είχαν πληθύνει από πέρσι χωρίς να ενδιαφέρεται κανείς πραγματικά. Α λάθος, διάφοροι ευαίσθητοι της καθημερινής είχαν κάνει μια λιτανεία με ρεσώ υπέρ των κλειστών μαγαζιών. Αν υπάρχει λοιπόν ένα καινούργιο πράγμα στη χριστουγεννιάτικη αθήνα του τέλους του κόσμου, αυτό είναι η αιθαλομίχλη που νιώθεις συνεχώς παρούσα. Είτε βρίσκεσαι στα εξάρχεια, είτε στη σαμπέρμπια της δουκίσσης πλακεντίας. Μια μόνιμη παρουσία από καμένο ξύλο που προκαλεί μια σταθερή υγρασία στα μάτια. Δεν κάθισα αρκετά για να σκουπίζω το μουτζουρωμένο από την καρβουνόσκονη μέτωπό μου σαν να βρίσκομαι -χαμίνι- σε μυθιστόρημα του 19ου αιώνα. Ούτε θα μπορέσει ποτέ κανείς να συνδέσει μερικές χιλιάδες καρκίνους των πνευμόνων που αυτή η καρβουνόσκονη θα προκαλέσει, μετά από μια ντουζίνα χρόνια. Άλλωστε είναι γνωστό πως για τον καρκίνο του πνεύμονα ευθύνεται το κάπνισμα. Είτε καπνίζεις, είτε όχι.
Θα έβρισκα σχεδόν συγκινητική αυτή την πράξη αντίστασης των αθηνέζων, φέτος που τους ακρίβυναν το πετρέλαιο θέρμανσης. Θα μπορούσα μάλιστα να κατουρήσω στους τάφους της οικογένειας λάτση που κερδοσκοπεί απ’ όλη την ιστορία με το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Θα μπορούσα να φανταστώ χειμαζόμενους φτωχούς που καίνε τα μαγκάλια τους για να ζεσταθούν. Αλλά δεν θα ήταν τίποτα παραπάνω από ρομαντισμός.
Διότι στον μεταμοντέρνο κόσμο που ζούμε, όλη αυτή τη ρύπανση και την αιθαλομίχλη δεν την προκαλούν οι φτωχοί. Διότι οι φτωχοί δεν έχουν τζάκια. Οι φτωχοί προτιμούν μια σόμπα αλογόνου ή μια σόμπα αερίου, δύο καθόλα αξιοπρεπείς προσπάθειες να ζεστάνουν το σπίτι τους. Η δεύτερη μάλιστα διαθέτει και αρκετά καλή θερμιδική απόδοση για να κάνει πραγματική δουλειά. Το μοναδικό μειονέκτημά, είναι τα νερά σε μορφή υγρασίας που παράγει η καύση του υγραερίου και που καλό είναι να ανοίγετε που και που την πόρτα για να μπει φρέσκος, πιο ξηρός αέρας.
Όχι λοιπόν η αιθαλομίχλη προέρχεται από την ίδια τη μεσαία τάξη, αυτό το καμάρι της ελληνικής κοινωνίας που αντιστέκεται πάντα με στυλ αν και μονίμως αναποτελεσματικά. Όταν τους πούλησαν το διαμέρισμα με τζάκι, ήταν ένα μικρό λούσο. Τα τζάκια λειτουργούν πραγματικά μόνο για διακόσμηση. Και για να είμαστε ειλικρινείς, είναι προτιμότερο να χαζεύει κανείς τη φωτιά να χοροπηδά μέσα από μια αρχαία μνήμη, παρά να χαζεύει κάποιο talentshow στην φλατ TFT τηλεόραση. Όμως όταν ο εργολάβος τους πούλησε το τζάκι για μούρη, δεν τους εξήγησε ποτέ πως το τζάκι είναι ένας άχρηστος τρόπος για να ζεστάνεις ένα σπίτι. Προσπάθησα να βρω ένα παλιό τέκι που είχα γράψει εναντίον των τζακιών. Ήταν ακόμα στις καλές εποχές που το τζάκι το άναβες για τη μαγεία του θέματος, συνεπικουρικά (και καλά) με την κεντρική θέρμανση..."
για όποιον ενδιαφέρεται, η συνέχεια εδώ:
http://www.techiechan.com/?p=1895