ξαναδιαβασα παλι τα λεγομενα του Ηλια και του Ντινου και δεν μπορω να πω οτι αναθεματιζουν την ρυθμιση με λειο δισκο.
Οσο για το skating force, δεν εχει να κανει με το αυλακι, και σε λειο δισκο χωρις αυλακι υπαρχει, παντα προς την ιδια κατευθυνση, λογω της φορας περιστροφης του πλατω και της γεωμετριας των βραχιωνων με πιβοτ. Το anti-skate το ακυρωνει, οποτε σε ενα συστημα που εχει σχεδιαστει και ρυθμιστει σωστα, ουσιαστικα θεωρουμε πως δεν υπαρχει σε υπολογισιμο βαθμο, αρα ειτε μεσα-εξω, ειτε εξω-μεσα, το ιδιο μας κανει. Στην πραξη, ποσα πικαπ ειναι σωστα σχεδιασμενα, και απο αυτα, ποσα ειναι και σωστα ρυθμισμενα?
(αυτο εγραψε ο Ηλιας, με copy paste το μεταφερω)
Όσο αφορά το anti skating αυτό αλλάζει όταν εφαρμόζεται σε αυλάκι δίσκου (σε συνάρτηση με το βάρος ανάγνωσης
και τη γεωμετρία της κεφαλής, όπου αμφότερα προσδιορίζουν τη δύναμη τριβής).
Η χρήση ενός λείου δίσκου είναι μόνο μια ενδεικτική μέθοδος ρύθμισης,
π.χ αν ο δίσκος ήταν από διαμάντι ..και η κεφαλή επίσης διαμαντένια, τότε η τριβή θα ήταν μηδενική
και το φαινόμενο του anti skating δεν θα μπορούσε να αναπαραχθεί.
Ουσιαστικά η μονή μέθοδος σωστής ρύθμισης είναι ο έλεγχος της στάθμης των δυο καναλιών σε ένα σήμα μονοφωνικό
διότι το θέμα δεν είναι απλά η διαφορά στάθμης, αλλά και παραμόρφωσης (το ιδανικό θα ήταν η χρήση ενός dual channel analyzer).
(αυτο εγραψε ο Ντινος, παλι με copy paste το μεταφερω).
Δεν προτεινα τον λειο δισκο ως μεθοδο ρυθμισης. Ο μοναδικος σωστος τροπος ρυθμισης ειναι οντως η μετρηση της παραμορφωσης στα δυο καναλια σε μονοφωνικο αυλακι. Επειδη ομως η παραμορφωση ειναι γενικα χαμηλη σε ενα καλο συστημα, χρησιμοποιουμε δοκιμαστικο δισκο με σημα ημιτονοειδες στα 315 Hz σε δυνατη σταθμη. Επισης καλη ενδειξη δινει το τετραγωνο κυμα απο 315 μεχρι 1000 Hz, ακομα και σε απλο παλμογραφο.
Ο λειος δισκος πλησιαζει την συμπεριφορα του αυλακιου, αν ειναι απο βινυλιο, διοτι εχει αυλακι....! Μην ξεχνας το φαινομενο της ελαστικης παραμορφωσης, ισως και πλαστικης εαν το βαρος αναγνωσης ειναι αρκετα μεγαλο! Οταν δεν εχουμε αυλακι, η ακιδα στηριζει ολο το βαρος αναγνωσης σε ενα πολυ μικρο σημειο, το οποιο αδυνατει να την στηριξει επαρκως, αρα βουλιαζει μεσα (και επιστρεφει εκει που ηταν μολις φυγει απο πανω η βελονα). Αρα τα δεδομενα της τριβης ειναι παρομοια με κινηση μεσα σε αυλακι, οπου η στηριξη της ακιδας ειναι πολυ καλυτερη, σε δυο σημεια, αποτρεποντας σε μεγαλο βαθμο την ελαστικη παραμορφωση της επιφανειας.
(παλι ο Ηλιας)
απο τα γραφομενα των 2 μελων καταλαβαινω οτι ναι μεν δεν ειναι η σωστη μεθοδος και δεν την προτεινουν, ειναι ομως ενδεικτικη και παιρνεις μια καλη ιδεα του τι συμβαινει.
(δεν κανω quote σε ποστ του Γιωργου, γιατι θελω να πουν ολοι την γνωμη τους. οσοι θελουν δλδ)...