Το ΣΟΚ που πέρασα το 1973
Εργαζόμουνα τότε στην Siemens στο Μόναχο και μου λέει γερμανός συνάδελφος αναφερόμενος σε βορειοελλαδίτη συνάδελφο και φίλο:
- Είναι και αυτός από Αθήνα, όπως κι εσύ;
- Όχι.. Είναι Μακεδόνας.
- Σοβαρά! Και πως είχα την εντύπωση ότι είναι Έλληνας! Δεν κατάλαβα καν ότι είναι Γιουγκοσλάβος!
Έμεινα άφωνος και αφού συνήλθα λίγο απʼ το σοκ προσπάθησα να του εξηγήσω μερικά πράγματα.
Πάντως με θλίψη κατάλαβα ότι σε μια εποχή που δεν υπήρχε ούτε FIROM, ούτε κινήσεις ανεξαρτησίας του κρατιδίου, ο μέσος γερμανός ακούγοντας την λέξι Μακεδονία, του ερχόταν στον νου η Γιουγκοσλαβία.
Γιατί;
Διότι ο Τίτο επειδή έβγαζε γλώσσα στου σοβιετικούς ήταν το αγαπημένο παιδί της δύσης. Δεν επιτρεπόταν καμία κριτική σε βάρος του και αυτό το τηρούσαν από τους πρώτους οι δικοί μας ξεπουλημένοι ηγέτες. Η προπαγάνδα οργίαζε έξω και εμείς τσιμουδιά.
Και κάτι ακόμα.
Όταν εισέρχεσαι στο έδαφος της Γερμανίας από την Αυστρία π.χ. βλέπεις σημαίες τόσο της Γερμανίας όσο και της Βαυαρίας. Σε καλωσορίζουν δε επιγραφές του στιλ: ΚΑΛΟΣ ΟΡΙΖΑΤΕ ΣΤΗΝ ΒΑΥΑΡΙΑ. Το ίδιο όταν εισέρχεσαι στην Βαυαρία από το εσωτερικό της Γερμανίας. Στην Β. Ελλάδα έχω δει επιγραφές που αναφέρουν: ΚΑΛΟΣ ΟΡΙΖΑΤΕ ΣΤΗΝ ΠΙΕΡΙΑ και αλλού. Έχει δει ποτέ κανείς σας επιγραφή που να λέει: ΚΑΛΟΣ ΟΡΙΖΑΤΕ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ;
Όταν ήταν της μόδας ο τουρισμός με ΙΧ αυτοκίνητο, οίδε ποτέ κανένας ευρωπαίος τουρίστας τέτοια επιγραφή;
Ερχόμενος όμως από Γιουγκοσλαβία οίδε πολλές τέτοιες στο εκεί έδαφος.