Ασκεί η Μουσική, ηθική (θετική ή αρνητική) επίδραση στους ακροατές;

[petasis]

Η προσευχή; Δεν έχω κάνει και βουδιστής μοναχός να απαντήσω με λεπτομέρειες.
Αλλά περισσότερο το βλέπω ως προς την ηθική που λέει το νήμα.
(Δεν ξέρω αν πεύτουν σε "έκσταση" αυτοί που αναφέρεις πάντως. Μήπως καταρρέουν από το πολύ χοροπηδητό; )

 

[sokmav]

Απάντηση: Re: Ασκεί η Μουσική, ηθική (θετική ή αρνητική) επίδραση στους ακροατές;

(Δεν ξέρω αν πεύτουν σε "έκσταση" αυτοί που αναφέρεις πάντως. Μήπως καταρρέουν από το πολύ χοροπηδητό; )

Δεν θέλεις απάντηση,πίστεψέ με...

 

[Skakinen]

Black Jack και Cicadelic Ranger, ας συνεχίσουμε τη συζήτηση χωρίς εκατέρωθεν χαρακτηρισμούς. Το ότι διαφωνείτε με το συνομιλητή σας δεν σημαίνει ότι πρέπει να τον προσβάλλετε.
Ελπίζω το διάστημα που έχει περάσει από τις αντεγκλήσεις, να σας έδωσε την ευκαιρία να ανασυνταχθείτε για να συνεχίσετε τη συζήτηση με πιο χαμηλούς τόνους.

Ευχαριστώ για την κατανόηση.

Για την τύχη των προσβλητικών posts θα αποφασίσει η Διαχείριση.

 

[SR-71]

Eγω παλι (ο μπριζοπιλαφος που βγαζει σπυρακια στον Supersonic ) μαλλον θεωρω τον εαυτο μου υπερτυχερο
που γνωρισα την μουσικη μεσα απο δισκους και κασεττες, πολυ πριν την ελευση του MTV και του βιντεο κλιπ.
Γιατι απλουστατα ... μπορουσα να ζωγραφιζω δικα μου τοπια (νοερα τοπια) με το ακουσμα μιας συγκεκριμενης
τεχνοτροπιας. Οταν ακουσα βεβαια, Barry White και Bee Gees (απαπαπα ... που ειναι ο Υπερηχας, ρε παιδια ?)
δεν ζωγραφισα τιποτα. Απλα ενιωθα οτι κατι ερεε ρυθμικα μεσα μου. Κατι σαν ρυθμικη μουρμουρα. Και αυτο,
στην ηλικια της Πεμπτης Δημοτικου, αρκουσε.

Οταν ομως, στο Γυμνασιο, αρχισα να ακουω Alan Parson ... φανταζομουν (τι αλλο) πτησεις πανω απο φαραγγια
και ερημους (κλισε, ε ?). Οταν ακουσα King Crimson ... λιμνουλες που ξαφνικα ταραζονταν και με καταπιναν
(ειπαμε, ημουν Α Γυμνασιου). Oταν ακουσα Pink Floyd (ναι Mητσο μ, το εμπορικοτατο The Wall ακουσα πρωτο)
πορεια, διαμαρτυρια και ... σπασιμο τζαμιων. Αλλα και δωματια με ελαχιστο φως, σκιες στον τοιχο, και μοναξια.

Οταν ακουσα John Williams (δηλαδη το soundtrack του Star Wars) δεν θελει πολυ φαντασια να σας πω τι
ζωγραφιζα. Αστε που ηδη εχει παθει εγκεφαλικο (απο εμμετικη κοινοτυπια) ο φιλος μου ο Υπερηχας .
Toτε να σας πω τι τοπιο ζωγραφισα μεσα μου οταν πρωτοακουσα το An american in Paris (George Gerswin)
.... http://www.huntndogsestates.com/Puppies/2006JazzBearPuppies/5wksLabPuppiesPlaying.jpg

 

[Cicadelic Ranger]

Eγω παλι (ο μπριζοπιλαφος που βγαζει σπυρακια στον Supersonic ) μαλλον θεωρω τον εαυτο μου υπερτυχερο
που γνωρισα την μουσικη μεσα απο δισκους και κασεττες, πολυ πριν την ελευση του MTV και του βιντεο κλιπ.
Γιατι απλουστατα ... μπορουσα να ζωγραφιζω δικα μου τοπια (νοερα τοπια) με το ακουσμα μιας συγκεκριμενης
τεχνοτροπιας. Οταν ακουσα βεβαια, Barry White και Bee Gees (απαπαπα ... που ειναι ο Υπερηχας, ρε παιδια ?)
δεν ζωγραφισα τιποτα. Απλα ενιωθα οτι κατι ερεε ρυθμικα μεσα μου. Κατι σαν ρυθμικη μουρμουρα. Και αυτο,
στην ηλικια της Πεμπτης Δημοτικου, αρκουσε.

Οταν ομως, στο Γυμνασιο, αρχισα να ακουω Alan Parson ... φανταζομουν (τι αλλο) πτησεις πανω απο φαραγγια
και ερημους (κλισε, ε ?). Οταν ακουσα King Crimson ... λιμνουλες που ξαφνικα ταραζονταν και με καταπιναν
(ειπαμε, ημουν Α Γυμνασιου). Oταν ακουσα Pink Floyd (ναι Mητσο μ, το εμπορικοτατο The Wall ακουσα πρωτο)
πορεια, διαμαρτυρια και ... σπασιμο τζαμιων. Αλλα και δωματια με ελαχιστο φως, σκιες στον τοιχο, και μοναξια.

Οταν ακουσα John Williams (δηλαδη το soundtrack του Star Wars) δεν θελει πολυ φαντασια να σας πω τι
ζωγραφιζα. Αστε που ηδη εχει παθει εγκεφαλικο (απο εμμετικη κοινοτυπια) ο φιλος μου ο Υπερηχας .
Toτε να σας πω τι τοπιο ζωγραφισα μεσα μου οταν πρωτοακουσα το An american in Paris (George Gerswin)
.... http://www.huntndogsestates.com/Puppies/2006JazzBearPuppies/5wksLabPuppiesPlaying.jpg

Τι ωραια που τα λες...και γω κατι τετοια εβλεπα και ενοιωθα. Αν και δεν τα έλεγα ειδικα αυτο με τον Barry White και Bee Gees και με κανενα τροπο δεν μπορουσα να το δεχτω γιατι ημουν ροκας και αυτοι καρεκλαδες...δηλαδη αντιπαλοι...

Και ταν λεμε ροκας...σημαινει οτι θυσίασα πραγματα, οπως παραδειγμα ημουν "καλος και ελπιδοφόρος μαθητης" μεχρι που συναντησα το Ροκ.Και όλα εγιναν μπαχαλο.

Οποτε μετα απο αυτο πως να πω η να δεχτω οτι ακουγοντας Barry White και Bee Gees "κατι ερεε ρυθμικα μεσα μου".

Με τιποτα.
Οποτε το εκφραζω τωρα :music-smiley-005:

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

ΥΓ. Αυτο με τα Κανυον τα "εβλεπα" και με τους Eagles και τους Kansas...

Οσογια το The Wall τι να λεμε...

Ητανε ενας μουσικοκριτικός ονοματι Μαλαθρωνας νομιζω...που ειχε πει τοσα φαρμακερα...και γενικά οι ειδικοι σνομπαριζαν το αλμπουμ.

Κι εγω αρχισα να σνομπαρω.

Μεχρι που το αγορασα και το ακουγα μεθοδικά και "βαθιά"...τι να πουν μετα...
Η ζωγ αλαζει με κατι τετοια.
Και αρχιζεις και γινεσαι και επιφυλακτικος με οτι ειναι In & Up to date

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Συ´περασμα αλλη μια φορά οσοον αφορά τη αρχικη ερωτηση
Affirmatif

Spoiler

(οπως λένε στην Λεγεώνα)

 

[SR-71]

Οσα λιγοτερα υλικα βαλεις σε ενα εδεσμα ... μεγαλυτερες οι πιθανοτητες να μην χαθουν (διακριθουν) γευσεις.
Αμα του προσθεσεις εικονα(-βιντεο), βαλεις και Top40, βαλεις και κριτικες ... παει το ν-διαστατο της Μουσικης.

H Μουσικη ειναι Πυλη ΥΦΑΡΠΑΓΗΣ σε αϋλους κοσμους, που γεννιουνται και πεθαινουν μεσα σου, σε msec.
Ειναι ο καταπελτης για να ξεχειλωσεις και βυθιστεις στον νοητο (ψυχολογικο) σου ΟΡΙΖΟΝΤΑ. Να χεις
τεραστιο προβλημα και συναισθηματικο πονο να επιστρεψεις στην καθημερινοτητα-πραγματικοτητα.

Αν δεν εχει τετοια χρησιμοτητα, τοτε ....

 

[Γιώργος Κουν.]

Αν και είμαι εναντίον του να απευθύνεται οτιδήποτε σε μύστες, ένα-δύο παραδείγματα μουσικών έργων που εμπεριέχουν την διάσταση που λες, θα ήθελα να τα ακούσω. Τα προτιμούσα τα πιο σύγχρονα.

μύστης σύμφωνα μέ ένα λεξικό είναι -κατα πως έχει επικρατήσει-και ο βαθύς γνώστης, ιδίως ορισμένης επιστήμης ή τέχνης.. Στην περίπτωσή μας δηλ, και ο έχων σοβαρή ενασχόληση με τη Μουσική στην ουσία της. Μπορεί να είναι και ένας απλός ακροατής χωρίς άλλες γνώσεις, που όμως είναι απο τους "δεμένους" με μυστηριακή σχέση, όχι επιφανειακός ή περιστασιακός.

Και μιλώ για τα απλά,γιατί όπως το οτιδήποτε σε αυτή την ζωή,θέλει εκπαίδευση και εξοικείωση για να εκτιμηθεί όπως πρέπει.Θέλει κόπο.
Οκ,μερικές φορές ο κόπος δημιουργεί ελιτισμό και κλειστές ομάδες,όπως δημιουργεί και απαξίωση από την πλευρά του αδαή,αυτό είναι κοινό παντού.
Κι είναι λόγος παθών.
Αυτό και μόνο...

Συμφωνώ απόλυτα Σωκράτη και επίτρεψέ μου να προσθέσω, σχετικά με τη Μουσική, πως απαραίτητη είναι η ύπαρξη και μιας εσώτερης ανάγκης, που μπορεί να είναι λιγότερο ή περισσότερο ισχυρή, υπολανθάνουσα ή εν υπνώσει στους ανθρώπους και να βρεθεί η αφορμή για να εκδηλωθεί ή να αφυπνιστεί.
Η δική μου λοιπόν μελέτη στο ευρύτερο περιβάλλον μου έχει δείξει, πως η συστηματική εκπαίδευση απο μόνη της δεν φτάνει, αν δεν υπάρξει αυτή η μικρή σπίθα που θα πυροδοτήσει την αφύπνιση.

Για το αν η μουσική ασκεί επίδραση ή όχι,ας σκεφτεί ο καθένας το πιο απλό.
Πως σε όλες σχεδόν τις θρησκείες είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις τελετουργίες.Από τις πιο απλές αρχαίες που αρκούσε ένα τύμπανο (και που οι μπαγκέτες ήταν ιερές και φυλάσσονταν σε ειδικό χώρο ) μέχρι πολύπλοκες πολυφωνικές,χωρίς σε αυτό να υπολογίσουμε τα αριστουργήματα των μεγάλων συνθετών που είναι εκτός τελετουργικού.

Αυτονόητα, επίσης συμφωνώ

Εγώ δεν είπα ότι η μουσική δεν μπορεί να να συμμετέχει σε ένα σύνολο και να βοηθήσει να βγει ένα πιο δυνατό αποτέλεσμα.
Είπα ότι δεν μπορεί να σταθεί η μουσική μόνη της εύκολα. Είναι περιορισμένη στο τι μπορεί να μεταδώσει αν δεν συμπληρωθεί με κάτι άλλο (κυρίως λόγο).

Ο Μάνος Χατζηδάκις λοιπόν στα έργα του Έξι Λαϊκες Ζωγραφιές και Πασχαλιές μέσα απο τη Νεκρή Γη διασκεύασε κάποια λαϊκά τραγούδια, αφαιρώντας τους το λόγο και κρατώντας μόνο το μέλος, επανέλαβε μάλιστα το εγχείρημα στους Δεκαπέντε Εσπερινούς και εν μέρει στο Χαμόγελο της Τζοκόντας σε δικά του τραγούδια, αναδεικνύοντας έτσι την αξία της Μουσικής, απο πάσης απόψεως.
Η μήπως όχι;

Ο Μάνος Λοϊζος με τη σειρά του δεν έβαλε ποτέ στίχους στο "Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας", αυτό όμως δεν εμπόδισε το συγκεκριμένο κομμάτι να είναι στην κορυφή της δημοφιλίας, τι στιγμή που έχουν γραφτεί χιλιάδες μελωδίες τραγουδιών σε ζεϊμπέκικο ρυθμό, πάρα πολλά εξ αυτών με πολύ δυνατούς στίχους.
Η μουσική (και ο ρυθμός) απο μόνη της, τα είπε όλα στην περίπτωση της Ευδοκίας.

 

[Γιώργος Κουν.]

... και εν μέρει στο Χαμόγελο της Τζοκόντας

τώρα που το ξαναβλέπω, το εν μέρει δεν ήταν ο κατάλληλος προσδιορισμός, αφού φυσικά το εν λόγω έργο παρουσιάστηκε ως "10 τραγούδια για ορχήστρα", σε πρώτη έκδοση, χωρίς να έχουν εξαρχής στίχους, ενώ αρχικα προορίζονταν να έχουν.

 

[nikosGX]

Με αφορμή το νήμα ''Τραγούδια που σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο...'' θα ήθελα να θέσω τον προφανή προβληματισμό.

Η Μουσική και τα τραγούδια γενικότερα, έχουν κάποιου είδους ηθική επίδραση στους ακροατές; Είτε θετική είτε αρνητική.

Το Τραγούδι με τους στίχους του είναι προφανές ότι έχει τη δυνατότητα να πει κάτι, να περάσει κάποιο μήνυμα. Έχει σημασία η μουσική του τραγουδιού στο κατά πόσον θα περάσει το μήνυμα;
Τι γίνεται με τη Μουσική όπου δεν υπάρχουν στίχοι;
Η όποια επίδραση, εξαρτάται από το είδος της μουσικής (και των τραγουδιών);
Εξαρτάται από τον ακροατή και τον τρόπο που προσλαμβάνει το ακουστικό ερέθισμα;
Υπάρχουν άλλες παράμετροι;

Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον να αλλάξουμε λίγο το ερώτημα:

Οι επαγγελματίες μουσικοί είναι καλύτεροι άνθρωποι από μια τυχαία επαγγελματική ομάδα; (πχ τους μαθηματικούς, τους σκουπιδιάρηδες, τους μαγείρους, τους μπασκετμπωλίστες κλπ)

Αν η απάντηση είναι όχι, τότε πιθανότατα η μουσική να έχει ελάχιστη επίδραση στον άνθρωπο.

Από μια άποψη, η μουσική είναι απλώς άλλη μια από τις ευχάριστες ενασχολήσεις, όπως για κάποιους είναι η ανάγνωση βιβλίων, το να παίζουν μπάλα, να τρέχουν κλπ. Τίποτα από αυτά δεν έχει καμιά ηθική επίδραση, είναι απλώς ευχάριστες ασχολίες και βέβαια για διαφορετικούς ανθρώπους διαφορετικές ασχολίες τυχαίνει να είναι πιο ευχάριστες από κάποιες άλλες. Αυτό δεν τους κάνει καλύτερους ή χειρότερους.

 

[petasis]

Re: Απάντηση: Ασκεί η Μουσική, ηθική (θετική ή αρνητική) επίδραση στους ακροατές;

μύστης σύμφωνα μέ ένα λεξικό είναι -κατα πως έχει επικρατήσει-και ο βαθύς γνώστης, ιδίως ορισμένης επιστήμης ή τέχνης.. Στην περίπτωσή μας δηλ, και ο έχων σοβαρή ενασχόληση με τη Μουσική στην ουσία της. Μπορεί να είναι και ένας απλός ακροατής χωρίς άλλες γνώσεις, που όμως είναι απο τους "δεμένους" με μυστηριακή σχέση, όχι επιφανειακός ή περιστασιακός.

To λεξικό παραθέτει και άλλες 2 σημασίες. Μπορεί εξίσου να σημαίνει συμμετοχή σε μια ομάδα από λίγους (που μπορεί να νομίζουν ότι θέλουν για τον εαυτό τους, π.χ. ότι κατέχουν την απόλυτη γνώση).

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Ο Μάνος Λοϊζος με τη σειρά του δεν έβαλε ποτέ στίχους στο "Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας", αυτό όμως δεν εμπόδισε το συγκεκριμένο κομμάτι να είναι στην κορυφή της δημοφιλίας, τι στιγμή που έχουν γραφτεί χιλιάδες μελωδίες τραγουδιών σε ζεϊμπέκικο ρυθμό, πάρα πολλά εξ αυτών με πολύ δυνατούς στίχους.
Η μουσική (και ο ρυθμός) απο μόνη της, τα είπε όλα στην περίπτωση της Ευδοκίας.

Ο Λοΐζος ήθελε στίχους για το συγκεκριμένο, και ζήτησε μάλιστα από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο να γράψει, και αρνήθηκε.
Όμως για να επιστρέψουμε στο θέμα, όταν ακούς το συγκεκριμένο κομμάτι, σου προκαλεί οτιδήποτε σχετικό με την ηθική;
Τι μήνυμα σου περνά η συγκεκριμένη μουσική; Πώς σχετίζεται με το αρχικό μήνυμα που ήθελαν να περάσουν οι δημιουργοί που το ενέταξαν στην ταινία;

 

[mdvq]

Να ρωτησω κατι?
Προφανως θα εχετε γνωρισει ανθρωπους διπλα σας που ΔΕΝ τους αρεσει να ακουν μουσικη (εννοω συστηματικα)αλλα πανε θεατρο ή σινεμα και 2 φορες την βδομαδα αμα λαχει.
Βλεπετε να χωλαινουν πουθενα απεναντι σε μας ,που ακουμε μουσικη αδιαλειπτως και σε ολα τα μηκη και πλατη???
Αμα δε παρουμε και μερικα παραδειγματα απο εδω μεσα για" μεγαλειο ψυχης" απο μουσικοφιλους.....τρια πουλακια καθονταν και πλεκανε πουλοβερ!

Συνελοντι ειπειν .......πρωτα φευγει ο ανθρωπος και μετα το χουι του....και αν το χουι του ειναι μαυρο αραχνο και κακομοιριασμενο , ετσι θα παραμεινει 24/24 να ακουει οποια μουσικη υπαρχει.

 

[Γιώργος Κουν.]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ασκεί η Μουσική, ηθική (θετική ή αρνητική) επίδραση στους ακρ

To λεξικό παραθέτει και άλλες 2 σημασίες. Μπορεί εξίσου να σημαίνει συμμετοχή σε μια ομάδα από λίγους (που μπορεί να νομίζουν ότι θέλουν για τον εαυτό τους, π.χ. ότι κατέχουν την απόλυτη γνώση).

Λοιπόν έχουμε και ξανα-λέμε:
Η δική μου η άποψη είναι πως η Μουσική (αλλά και το τραγούδι) καταφανώς εμπεριέχει τη δραματουργία,δημιουργεί κινηματογραφία στον μύστη- ακροατή, ασκεί ψυχαγωγία, αυτό έγραψα.

Δηλώνεις αντίθετος σε οτιδήποτε απευθύνεται σε μύστες

Σε καθησυχάζω δίνοντας σου την διευρυμένη ερμηνεία -αυτό που εγώ δηλ εννοούσα για τη λέξη που χρησιμοποίησα και συνοψίζω:

Στην περίπτωσή μας δηλ, και ο έχων σοβαρή ενασχόληση με τη Μουσική στην ουσία της. Μπορεί να είναι και ένας απλός ακροατής χωρίς άλλες γνώσεις, που όμως είναι απο τους "δεμένους" με μυστηριακή σχέση, όχι επιφανειακός ή περιστασιακός..

Μου λές πως η λέξη έχει άλλες δύο ερμηνείες, τις κυριολεκτικές: Μπορεί εξίσου να σημαίνει και συμμετοχή...
Μου λες δηλαδή πως δεν πιστεύεις την ερμηνεία που σου έδωσα σε αυτό που εγώ έγραψα, αλλά εσύ μπορεί να ξέρεις καλύτερα τι εννοούσα... Μάλιστα. Πίστεψε ότι θες, λοιπόν, δεν έχω πρόθεση να σε πείσω με το ζόρι.

Ο Λοΐζος ήθελε στίχους για το συγκεκριμένο, και ζήτησε μάλιστα από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο να γράψει, και αρνήθηκε.

Ο Λοϊζος ως δημιουργός του κομματιού ζήτησε απο τον Λ. Παπαδόπουλο να γράψει στίχους για την "Ευδοκία". Ο Παπαδόπουλος πράγματι αρνήθηκε γιατί βρήκε το κομμάτι τέλειο, ως είχε.
Η απόφαση να μην μπουν στίχοι στο τραγούδι ήταν του Λοϊζου ή του Παπαδόπουλου;
Εγώ λέω πως είναι του δημιουργού, του Λοϊζου, γιατί αν δεν είχε πειστεί για την ορθότητα της άποψης του στιχουργού, τι τον εμπόδιζε να δώσει το τραγούδι σε άλλον; Είχε αποκλειστική συνεργασία με τον Παπαδόπουλο; Δεν υπήρχαν άλλοι στιχουργοί;

Εγραψα λοιπόν επι λέξει πως ο Λοϊζος δεν έβαλε ποτέ στίχους στο "Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας"
πράγμα που είναι περα για πέρα αληθές και εσυ αντιτείνεις την εμπλοκή του Παπαδόπουλου. Για ποιό λόγο;

Όμως για να επιστρέψουμε στο θέμα, όταν ακούς το συγκεκριμένο κομμάτι, σου προκαλεί οτιδήποτε σχετικό με την ηθική;

Ουτε που διάβασες την ήδη διατυπωμένη άποψή μου

Πώς σχετίζεται με το αρχικό μήνυμα που ήθελαν να περάσουν οι δημιουργοί που το ενέταξαν στην ταινία;

Μπορεί να σχετίζεται με το αρχικό μήνυμα, μπορεί και όχι. Το καλλιτεχνικό δημιούργημα εφόσον εκδοθεί, αυτονομείται απο το δημιουργό του. Τα έχουμε πει πολλές φορές

Τι μήνυμα σου περνά η συγκεκριμένη μουσική;

Άνοιγμα των ουρανών, μεθ´ανατριχίλας...

Εσένα;

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Να ρωτησω κατι?
Προφανως θα εχετε γνωρισει ανθρωπους διπλα σας που ΔΕΝ τους αρεσει να ακουν μουσικη (εννοω συστηματικα)αλλα πανε θεατρο ή σινεμα και 2 φορες την βδομαδα αμα λαχει.
Βλεπετε να χωλαινουν πουθενα απεναντι σε μας ,που ακουμε μουσικη αδιαλειπτως και σε ολα τα μηκη και πλατη???
.

Μιχάλη, παιδί μου...!

Αν ρωτας εμένα το έχω απαντήσει

... θεωρώ αυτονόητη τη δυνατότητα ή πιθανότητα επηρεασμού του ανθρώπου απο τη μουσική σε αυτό το επίπεδο.

Δε λέω πως αυτό συμβαίνει πάντα, ούτε και πως ισχύει το αντίθετο:

Άνθρωπος δηλ. που δεν ασχολείται με τη μουσική ή δεν έχει ακούσει ποτέ τον τάδε συνθέτη ή το δείνα έργο, είναι απαραίτητα ελλειματικός σε ηθικό, συναισθηματικό, ή ψυχικό επίπεδο.

 

[more peers]

Δεν έχω διαπιστώσει κάποια επιρροή της μουσικής στον χαρακτήρα φίλων και γνωστών.
Πιο πολύ ως συναισθηματική ντόπα λειτουργεί.

 

[Γιώργος Κουν.]

Απάντηση: Re: Ασκεί η Μουσική, ηθική (θετική ή αρνητική) επίδραση στους ακροατές;

Από μια άποψη, η μουσική είναι απλώς άλλη μια από τις ευχάριστες ενασχολήσεις, όπως για κάποιους είναι η ανάγνωση βιβλίων, το να παίζουν μπάλα, να τρέχουν κλπ. Τίποτα από αυτά δεν έχει καμιά ηθική επίδραση, είναι απλώς ευχάριστες ασχολίες και βέβαια για διαφορετικούς ανθρώπους διαφορετικές ασχολίες τυχαίνει να είναι πιο ευχάριστες από κάποιες άλλες.

Τα περί απλώς ευχάριστων ενασχολήσεων, πράγματι είναι μια άποψη, της οποίας γνωρίζω την ύπαρξη, ίσως να είναι και η πλειοψηφούσα - επικρατούσα και στο πλαίσιο της έκφρασης των απόψεων είναι σεβαστή .

Υπάρχει όμως -τουλάχιστον- μια διαφορετική άποψη περί απλώς ευχάριστων ενασχολήσεων. Και είμαι κάποιος που πέρα από μουσικόφιλος, διαβάζω βιβλία ακόμα και υπήρξα ποδοσφαιριστής και δρομέας.:smile:

Αυτό δεν τους κάνει καλύτερους ή χειρότερους.

Αν το (ηθικό) δίπολο περιορίζεται στο καλό-κακό, θα συμφωνήσω σε αυτό

 

[mdvq]

Γιωργη παιδι μου, οχι εσενα.
Εμεις εδω μεσα το εχουμε, περιπου, εξαντλησει το θεμα.
Και με την ευκαιρια να πω, ποσο λυπαμαι που εχω ξοδεψει πλεον καθε περιθωριο πνευματικης διαυγειας και κουραγιου, ωστε να γραφω και γω σε αυτο το χωρο τις αποψεις μου.
Το μοναδικό που μου απεμεινε ειναι να σας διαβαζω!

Τους φιλους ρωταω που εχουν την γνωμη οτι μουσικη (απο μονη της)κανει τους ανθρωπους καλυτερους.

 

[petasis]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ασκεί η Μουσική, ηθική (θετική ή αρνητική) επίδραση στους

Μου λες δηλαδή πως δεν πιστεύεις την ερμηνεία που σου έδωσα σε αυτό που εγώ έγραψα, αλλά εσύ μπορεί να ξέρεις καλύτερα τι εννοούσα... Μάλιστα. Πίστεψε ότι θες, λοιπόν, δεν έχω πρόθεση να σε πείσω με το ζόρι.

Εσύ έγραψες αυτό που έγραψες, και εγώ κατάλαβα αυτό που κατάλαβα. Τα έχει αυτά η φυσική γλώσσα, είναι πολύσημη.
Άσχετα με το ήθελες να μεταδόσεις εσύ, εγώ εξέλαβα ότι θεωρείς ότι κάποια πράγματα μεταφέρονται, αλλά σε "μύστες" μεταφέρονται και κάποια παραπάνω. Κινηματογραφία (ότι και αν σημαίνει αυτό).
Κρυφά μηνύματα που "μύστες" μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν. Η δική μου η άποψη είναι ότι αμφιβάλω αν αυτά τα μηνύματα υπάρχουν (και με ενοχλεί αυτή η πλευρά, επειδή το τι θα πει μύστης μου είναι εξαιρετικά ασαφής. Αν περιλαμβάνει στοιχεία και λεπτομέρειες για τις συνθήκες δημιουργίας του έργου - όπως τα πάντα γύρω από το κομμάτι από την ταινία Ευδοκία - τότε μιλάμε για μήνυμα συνθετότερο από αυτό που μεταφέρει η μουσική).

Ο Λοϊζος ως δημιουργός του κομματιού ζήτησε απο τον Λ. Παπαδόπουλο να γράψει στίχους για την "Ευδοκία". Ο Παπαδόπουλος πράγματι αρνήθηκε γιατί βρήκε το κομμάτι τέλειο, ως είχε.
Η απόφαση να μην μπουν στίχοι στο τραγούδι ήταν του Λοϊζου ή του Παπαδόπουλου;
Εγώ λέω πως είναι του δημιουργού, του Λοϊζου, γιατί αν δεν είχε πειστεί για την ορθότητα της άποψης του στιχουργού, τι τον εμπόδιζε να δώσει το τραγούδι σε άλλον; Είχε αποκλειστική συνεργασία με τον Παπαδόπουλο; Δεν υπήρχαν άλλοι στιχουργοί;

Εγραψα λοιπόν επι λέξει πως ο Λοϊζος δεν έβαλε ποτέ στίχους στο "Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας"
πράγμα που είναι περα για πέρα αληθές και εσυ αντιτείνεις την εμπλοκή του Παπαδόπουλου. Για ποιό λόγο;

Πολύ απλό. Ο συνθέτης ο ίδιος δεν ήταν σίγουρος για το έργο του. Χρειάστηκε αλληλεπίδραση με το περιβάλλον για να λάβει το μήνυμα του έργου του.

Ουτε που διάβασες την ήδη διατυπωμένη άποψή μου

Δεν βρήκα κάποια αναφορά σε ηθική. Μπορεί να το είπες, δεν το κατάλαβα.

Μπορεί να σχετίζεται με το αρχικό μήνυμα, μπορεί και όχι. Το καλλιτεχνικό δημιούργημα εφόσον εκδοθεί, αυτονομείται απο το δημιουργό του. Τα έχουμε πει πολλές φορές

Αν δεν μεταφέρεται το ίδιο μήνυμα, τότε είναι αμφισβητήσιμο αν μπορεί να μεταφερθεί μήνυμα, και μάλλον χρειάζεται βοήθεια και από κάτι άλλο.

Άνοιγμα των ουρανών, μεθ´ανατριχίλας...

Εσένα;

Αν και δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει άνοιγμα των ουρανών, εμένα μου βγάζει μια "μαγκιά".
Δεν είναι όμως ένα έργο που θα επέλεγα μόνος μου να ακούσω.

 

[SR-71]

Τους φιλους ρωταω που εχουν την γνωμη οτι μουσικη (απο μονη της) κανει τους ανθρωπους καλυτερους.

Εγραψε κανεις οτι η μουσικη ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ κανει τους ανθρωπους καλυτερους ? :hmmmm2:

Καταρχην, ποιος ειναι ο "καλυτερος" ανθρωπος και κατα δευτερον, ποιος ειναι ο "ηθικοτερος" ανθρωπος ?

Νομιζω οτι το αρχικο ερωτημα του νηματος ... τεινει να "πολιτικοποιηθει" ενω ειναι πολυ πιο φιλοσοφικο !