Να πω και το story της φωτογραφίας :
Για την φωτογραφία αυτή λοιπόν, είχα συνδιάσει πολλά πράγματα. 'Ετυχε' να βρίσκομαι σε μέρος με πολύ χαμηλή φωτορύπανση (Αγραφα), 'έτυχε' να είναι τελείως αφέγγαρη βραδυά όπως και 'έτυχε' επίσης να έχω μαζί μου το καλό μου τρίποδο, τον ευρυγώνιο φακό και να έχω ρίξει πριν και μια ματιά στο Stellarium. Πήρα λοιπόν και μια άδεια 11 το βράδυ από την σύζυγο και βγήκα στην ερημιά να βρώ ένα σημείο μακριά και από τα φώτα του δρόμου. Εστησα το τρίποδο πίσω από το αυτοκίνητο, έσβησα τα φώτα και σε λίγα λεπτά που και η όραση προσαρμόστηκε στον νυκτερινό ουρανό έκανα τις πρώτες δοκιμαστικές λήψεις. Το κρύο ήταν τόσο έντονο που δεν μπορούσα καν να χειριστώ την μηχανή ! Αγρίεψα από το τοπίο, την ερημιά και το δάσος. Μου καρφώθηκε και η σκέψη ότι θα πεταχτεί καμιά αρκούδα από τους θάμνους και θα με κατασπαράξει.. και σε 5 λεπτά άρχισα να κοιτώ γύρω μου κατατρομαγμένος .. τους μαύρους θάμνους και το μεταφυσικό τοπίο. Η ησυχία ήταν απόλυτη και το όλο σκηνικό τελείως φοβικό.
Συνολικά 5 λήψεις των 20-30 δευτερολέπτων και τα μάζεψα και έφυγα ξυλιασμένος από το κρύο και χεσμένος από τον φόβο μου.