Νικο μου,μπερδευεις τη βουρτσα με την οδοντοβουρτσα.
Τι σχεση εχει η τροφη σου,με την αιχμαλωσια δικην θεαματος των ζωων?
Η γατουλα και το σκυλακι εχουν αμεση εξαρτιση για την επιβιωση τους τον ανθρωπο και μπορουν να μοιραστουν τον ιδιο χωρο,ειναι εξημερωμενα εδω και χιλιαδες χρονια και ζουν αρμονικα μαζι μας.
Ρε συ Λάκη γιατί να μπερδεύω εγώ την βούρτσα?
Πάλι από την αρχή θα το πάμε?
Να το πάμε...
Από πότε οι σκύλοι και οι γάτες προσαρμόστηκαν κλεισμένα στο διαμέρισμα?
Η γάτα της γυναίκας μου πήγε στον κτηνίατρο, γιατί έχανε το τρίχωμά της και ο κτηνίατρος της είπε ότι δεν αντέχει το ζώο στο διαμέρισμα γι' αυτό και όποτε ανοίγει η πόρτα τρέχει να εξαφανιστεί!!! Στρες και δυστυχία!
Όταν προσπάθησε να την αφήσει έξω, ώστε να έχει την ελευθερία μέσα - έξω, τη βρήκαμε τη γάτα σε άθλια κατάσταση κάτω από ένα αυτοκίνητο και για πολύ καιρό πλησίαζε μόνο την πεθερά μου!
Τα ίδια και ο σκύλος της...
Δύο βόλτες την ημέρα σε όλη του τη ζωή και στα τελευταία του (όχι από γερατειά) είχε σχεδόν τρελαθεί. Το καρκίνο έβγαλε στο διαμέρισμα...
Κάθε ζώο Λάκη, εξημερωμένο ή όχι, θέλει ελευθερία.
Αυτή είναι η γνώμη μου.
Τώρα για το άλλο που λες για χιλιάδες χρόνια εξημέρωσης, (θεωρητικά μιλώντας) φαντάζομαι ότι δεν θα ήσουν σύμφωνος, μετά χιλιάδες χρόνια εξημέρωσης, με τα κατοικίδια λιοντάρια, βόες, δελφίνια κτλ
Για την διατροφή θα επιμείνω επίσης.
Δεν έχουμε καμία ανάγκη να τρώμε χταπόδια (έμβια με ιδιαίτερη ευφυΐα) και όμως για όλους μας δεν τρέχει τίποτα.
Αποδεχόμαστε δε (όχι όλοι σε αυτό, αλλά η παγκόσμια κοινότητα και οι νόμοι το κάνουν...) το κυνήγι φαλαινών από Νορβηγούς και Ιάπωνες καθώς και το διατροφικό συνήθειο κάποιων στην ανατολή: σκύλος στη σκάρα... και κάποιων πολιτισμένων στη κεντρική Ευρώπη... σαλάμι από άλογο κοκ... λόγω παράδοσης και ιδιαιτεροτήτων των λαών της υφηλίου...
Το γεγονός όμως είναι ότι ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη να φάει φάλαινα, σκύλο, άλογο και χταποδάκι λεμονάτο κτλ... κοτόπουλο, μοσχάρι και ψάρια (όλα εκτροφείου) αρκούν για τις πολύτιμες βιταμίνες μας...
Άρα, το διατροφικό κομμάτι, ακόμα και αυτή η πτυχή του ζητήματος, λέει πολλά.... όσον αφορά τις ευαισθησίες μας για τα ζωντανά, δε νομίζεις?