Για τη BYD, δεν έχω πειστεί πως οι διαφοροποιητικοί παράγοντες είναι τέτοιοι που τη βάζουν σοβαρά στην αγορά. To seagull εμφανησιακά είναι σαν περίπτερο, το μόνο που θα το σώσει είναι η τιμή του εάν δεν υπάρχει ανταγωνισμός εκεί γύρω, άνευ επιδότησης. Το ότι σήμερα τα ηλεκτρικά επιδοτούνται, δεν σημαίνει πως θα επιδοτούνται για πάντα. Κάθε άλλο μάλιστα, όταν μειωθεί το έσοδο των τελών ταξινόμισης, θα μεταφερθεί και σε αυτά προφανώς. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν κατασκευαστές που θα προσφέρουν και ηλεκτρικά οχήματα με trim levels και κατασκευαστές που θα προσφέρουν εξατομίκευση. Τα trim levels και τα no levels είναι πολύ πιο efficient οπότε και οικονομικότερα. Καλό είναι όμως να υπάρχουν επιλογές, δεδομένου του ότι δεν έχουν όλοι οι καταναλωτές τις ίδιες ανάγκες.
Ο επόμενος και πιο σημαντικός -για εμένα- παράγοντας διαφοροποίησης στα ηλεκτρικά είναι η πραγματική αυτονομία. Με 60 λίτρα ρεζερβουάρ κάνεις περίπου 800-900 πραγματικά χιλιόμετρα σε αυτοκινητόδρομο με 130χλμ. (ένα Α6 2.0 καίει περίπου 6,5lt σε αυτοκινητόδρομο με 130kmh). Σε αυτή τη συνθήκη, το EQS 450+ με 130χλμ/ω και 30 βαθμούς θερμοκρασία με κλιματισμό κάνει περίπου 500 πραγματικά χιλιόμετρα -με WLTP 683-822km. To Model 3 LR είναι στα 350km με 130kmh στους 20 βαθμούς (με WLTP 629-678km).
Πριν μια εβδομάδα είχα την τύχη να ενοικιάσω στη Στοκχόλμη ένα volvo polestar 2. Η αυτονομία στη πόλη ήταν πολύ καλή.
Με 2 συναδέλφους θέλαμε να πάμε Δανία για 2 μέρες και εξετάσαμε και την επιλογή του να πάμε με το αυτοκίνητο και να το αφήσουμε στην κοπεγχάγη που οι γνωστές εταιρίες σου δίνουν τη δυνατότητα. Εάν είχα αντί για αυτό ένα EQS450 θα το έκανα, εφόσον μια μια γρήγορη φόρτιση θα έβγαινε και η διαδρομή και η βόλτα που θα κάναμε μετά στη Δανία την ίδια μέρα. Με το polestar έπρεπε να κάνω τουλάχιστον 2 στάσεις, με τη μια στη μέση του πουθενά στη Κοπεγχάγη εφόσον το ξενοδοχείο είχε AC φορτιστή και κάτσαμε 1,5-2 ώρες περίπου πριν φύγουμε.
Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν πας εσύ εκδρομή αλλά βγάζεις το αυτοκίνητο βόλτα και πήγαμε με το αεροπλάνο.
