Beatles by Piero Scaruffi

ΑΜΑ (λέω τώρα) αμα η Πάτι κάνει τα τρία να ακούγονται 13 (όπως πχ ο Fagen) θα την ακούσω.
Δυστυχώς η Πάτι τα τρία τα παίζει τρία γιατί τρία ξέρει.
Αν τα επαιζε 13 μπορεί να την άκουγα και ας μην ήμουνα απολυμένος. Θα είχε κάτι να με τραβήξει. Κάτι να μου αποδείξει ότι κουράστηκε να πετύχει κάτι.

Ξέρω γιά τον Σκαρλάτι. Απλά ήταν το πρώτο που θυμήθηκα από αυτά που είπες ότι άκουγες....
 
1. Τι είναι απλό και τι σύνθετο ; Πως οι παραλλαγές στο απλό , το κάνουν γοητευτικό;

2. Εδώ και λίγες ημέρες η σύσυγος διαβάζει για κάτι εξετάσεις . Οταν διαβάζει ακούει μουσική αλλά την δική της . Πχ σήμερα το πρωϊ της έβαλα Barry White . Ποιός μπορεί να ακούσει ένα ολόκληρο cd του 70 λεπτών; Είναι απλός αλλά από ένα σημείο και μετά βαρετός , μονότονος , η βάση των τραγουδιών του απλώς παραλλάσσει ελαφρώς ( και να φαντασθείτε είναι greatest Hits ). Δυο τρία καλά τραγούδια επιτυχίες κι έπειτα τα ίδια .

3. Δεν ξέρω πόσα ακκόρντα ακριβώς παίζει η Πάτι . Εκείνο που ξέρω είναι ότι δεν μπορώ να την ακούσω , όχι τόσο λόγω ακκόρντων - υποθέτω και οι Black Sabbath δεν παίζουν περισσότερα και όμως τους ακούω άνετα - αλλά γιατί είναι αντιπαθητική η μουσική της , είτε είμαι χαρούμενος , είτε λυπημένος , είτε αδιάφορος , είτε σε οποιαδήποτε ψυχική και συναισθηματική κατάσταση . Δεν με ενδιαφέρει η κοινωνική της συνείδηση . Καθόλου μα καθόλου . Διότι , αν κρίναμε από την κοινωνική συνείδηση , τότε δεν θα μιλούσαμε για μουσική , αλλά για μπροσούρες επαναστατικές .
 
Δημήτριος Ντοκατζής said:
1. Τι είναι απλό και τι σύνθετο ; Πως οι παραλλαγές στο απλό , το κάνουν γοητευτικό;

2. Εδώ και λίγες ημέρες η σύσυγος διαβάζει για κάτι εξετάσεις . Οταν διαβάζει ακούει μουσική αλλά την δική της . Πχ σήμερα το πρωϊ της έβαλα Barry White . Ποιός μπορεί να ακούσει ένα ολόκληρο cd του 70 λεπτών; Είναι απλός αλλά από ένα σημείο και μετά βαρετός , μονότονος , η βάση των τραγουδιών του απλώς παραλλάσσει ελαφρώς ( και να φαντασθείτε είναι greatest Hits ). Δυο τρία καλά τραγούδια επιτυχίες κι έπειτα τα ίδια .

3. Δεν ξέρω πόσα ακκόρντα ακριβώς παίζει η Πάτι . Εκείνο που ξέρω είναι ότι δεν μπορώ να την ακούσω , όχι τόσο λόγω ακκόρντων - υποθέτω και οι Black Sabbath δεν παίζουν περισσότερα και όμως τους ακούω άνετα - αλλά γιατί είναι αντιπαθητική η μουσική της , είτε είμαι χαρούμενος , είτε λυπημένος , είτε αδιάφορος , είτε σε οποιαδήποτε ψυχική και συναισθηματική κατάσταση . Δεν με ενδιαφέρει η κοινωνική της συνείδηση . Καθόλου μα καθόλου . Διότι , αν κρίναμε από την κοινωνική συνείδηση , τότε δεν θα μιλούσαμε για μουσική , αλλά για μπροσούρες επαναστατικές .

Μα εγώ πιστεύω οτι η απλότητα τής Παττυ ειναι γοητευτική.Για τον Barry White,δεν ξερω,δεν τον εβαλα ποτέ σπίτι μου τον κύριο.Αποκοιμιόμουν και στις πάλαι ποτε ντίσκο μαζί του.
Επίσης την Πατυ την κρίνετε απο τον στίχο ή μουσικά.???Αν δεν αρεσει μουσικά πάσο.Παντως δεν γράφει επαναστατικά εμβατήρια.
Τους Sabbath τούς έβαλα σπίτι μου ,αλλά πιά δεν με αφορά ο επιτηδευμένος πρωτογονισμός τους-πώς λέμε επιμελώς ατημέλητος-......
Οσο για την κοινωνική της συνείδηση,ειναι δευτερευουσα και για μένα.Οταν πάντως η κοινωνική της συνείδηση εκφράζεται με μουσική πού μου αρέσει τήν εκτιμώ λιγάκι παραπάνω.
 
Απάντηση: Re: Beatles by Piero Scaruffi

Δ. Παναγιωτίδης said:
ΑΜΑ (λέω τώρα) αμα η Πάτι κάνει τα τρία να ακούγονται 13 (όπως πχ ο Fagen) θα την ακούσω.
Δυστυχώς η Πάτι τα τρία τα παίζει τρία γιατί τρία ξέρει.
Αν τα επαιζε 13 μπορεί να την άκουγα και ας μην ήμουνα απολυμένος. Θα είχε κάτι να με τραβήξει. Κάτι να μου αποδείξει ότι κουράστηκε να πετύχει κάτι.

Ξέρω γιά τον Σκαρλάτι. Απλά ήταν το πρώτο που θυμήθηκα από αυτά που είπες ότι άκουγες....


Και σκαρλάτι ακουγε ο Λυμπε στις διακοπές.Εμμονή σού έχει γίνει ο άλλος:flipout: :flipout: :ernaehrung004:
 
Από την μουσική βέβαια. Ποτέ μου δεν ασχολήθηκα με τους στίχους . Ισως γι αυτό δεν με πείραζαν και οι ατέλεωτες ιστορίες με ξωτικά . Αμα θέλω στίχο να με αγγίζει βάζω το " είμαι φτωχόπαιδο τι θέλεις να σου κάνω" ή το "από δω η γυναίκα μου από δω το αίσθημα μου" και πάει λέγοντας .:flipout:
 
Δημήτριος Ντοκατζής said:
Από την μουσική βέβαια. Ποτέ μου δεν ασχολήθηκα με τους στίχους . Ισως γι αυτό δεν με πείραζαν και οι ατέλεωτες ιστορίες με ξωτικά . Αμα θέλω στίχο να με αγγίζει βάζω το " είμαι φτωχόπαιδο τι θέλεις να σου κάνω" ή το "από δω η γυναίκα μου από δω το αίσθημα μου" και πάει λέγοντας .:flipout:

αν και στην ηλικία μου προτιμώ το " έλα στον παππού" -bye-
 
Δημήτριος Ντοκατζής said:
αν και στην ηλικία μου προτιμώ το " έλα στον παππού" -bye-


Κανένα με θείο δεν έχει???Μην τα παραλέμε κιόλας.Το οτι με περνάς εναν ολόκληρο μήνα δεν σε κάνει παππού μιά και εγώ παραμένω θείος.:flipout:
 
Re: Απάντηση: Beatles by Piero Scaruffi

Δημήτριος Ντοκατζής said:
Δεν με ενδιαφέρει η κοινωνική της συνείδηση . Καθόλου μα καθόλου . Διότι , αν κρίναμε από την κοινωνική συνείδηση , τότε δεν θα μιλούσαμε για μουσική , αλλά για μπροσούρες επαναστατικές .

Ο Ντοκ έχει δίκιο: το θέμα είναι καθαρά υφολογικό. Ο καθένας μπορεί να παίξει Ροκ. Ακόμα και η μπάντα της Χωροφυλακής :p

(...η οποία, ΣΙΓΟΥΡΑ, είναι πιο περιπετειώδης και ενδιαφέρουσα απο τους Black Sabbath).
 
Re: Απάντηση: Beatles by Piero Scaruffi

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Ο Ντοκ έχει δίκιο: το θέμα είναι καθαρά υφολογικό. Ο καθένας μπορεί να παίξει Ροκ. Ακόμα και η μπάντα της Χωροφυλακής :p

(...η οποία, ΣΙΓΟΥΡΑ, είναι πιο περιπετειώδης και ενδιαφέρουσα απο τους Black Sabbath).


τσκ τσκ...
αυτό θα θελα να το ακούσω....
-bye-
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Beatles by Piero Scaruffi

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Ο Ντοκ έχει δίκιο: το θέμα είναι καθαρά υφολογικό. Ο καθένας μπορεί να παίξει Ροκ. Ακόμα και η μπάντα της Χωροφυλακής :p

(...η οποία, ΣΙΓΟΥΡΑ, είναι πιο περιπετειώδης και ενδιαφέρουσα απο τους Black Sabbath).

Ναι και ο Θανάσης Καμπαφλής μπροστά ντυμένος Οζζυ :music-smiley-005:
:flipout: :flipout: :flipout:
 
Περί Όνο(υ) σκιάς:

Συγγνώμη, επειδή εγώ έχω αρχίσει να ξεχνάω τώρα τελευταία, μπορεί κάποιος να μου θυμίσει ποια ακριβώς είναι η προσφορά της Γιόκο Όνο στην τέχνη γενικότερα;
 
Σπύρος Σούρλας said:
Kαι έκλεισα με το Beyond the Missouri Sky,των Charlie Haden και Pat Metheny

Γιώργος Κουνελάκης said:
Beyond the Missouri sky το τελευταίο που αγόρασα πριν τις διακοπές


Συγνωμη για την ερωτηση αλλα θα σκασω!!! Θελετε να πειτε πως αυτος ειναι ενας καλος δισκος??? Ο Haden μου αρεσει πολυ αλλα αυτο ειναι το χειροτερο του απο αυτα που εχω. Αμερικανιά (με την κακη εννοια) και μουσικη βλαχοκυριλε εστιατοριου. :flipout: :flipout: :flipout:
 
Re: Απάντηση: Beatles by Piero Scaruffi

Πέτρος Μακρής said:
Συγνωμη για την ερωτηση αλλα θα σκασω!!! Θελετε να πειτε πως αυτος ειναι ενας καλος δισκος??? Ο Haden μου αρεσει πολυ αλλα αυτο ειναι το χειροτερο του απο αυτα που εχω. Αμερικανιά (με την κακη εννοια) και μουσικη βλαχοκυριλε εστιατοριου. :flipout: :flipout: :flipout:


Αν όχι 10/10 τότε 9/10.
Και δεν είναι Haden.
Είναι Metheny ...βασικά.

Και αν δεν έχεις παρακολουθήσει την πορεία του Metheny γενικά, αλλά ειδικώτερα μετά το 2000 είναι φυσιολογικό να μη σου λέει τίποτα.

Όχι απλά καλός δίσκος.
 
Τσάκωνας Βασίλης said:
maverick

Κάνει ταμείο μετά από πλειστηριασμό από τα στριγγάκια και τις γόπες του αποθανόντος.

Εμένα κάτι πήρε το μάτι μου ότι τον πήρε, τον έκανε....κ.λ.π. (τον Γιάννη)
 
Πέτρος Μακρής said:
Συγνωμη για την ερωτηση αλλα θα σκασω!!! Θελετε να πειτε πως αυτος ειναι ενας καλος δισκος??? Ο Haden μου αρεσει πολυ αλλα αυτο ειναι το χειροτερο του απο αυτα που εχω. Αμερικανιά (με την κακη εννοια) και μουσικη βλαχοκυριλε εστιατοριου. :flipout: :flipout: :flipout:

Βαρετός , όπως και το άλλο ανεκδιήγητο του Haden , εκείνο με τον ναύτη που αγκαλιάζει το κορίτσι στο εξώφυλλο ( τόσο το αντιπάθησα που παρά το ότι το είχα δεν κατάφερα να θυμηθώ ποτέ πως το λένε ) .

Αλλά για να πω και του στραβού το δίκαιο , ποτέ μου δεν χώνεψα και τον Metheny.
 
Maverick said:
Περί Όνο(υ) σκιάς:

Συγγνώμη, επειδή εγώ έχω αρχίσει να ξεχνάω τώρα τελευταία, μπορεί κάποιος να μου θυμίσει ποια ακριβώς είναι η προσφορά της Γιόκο Όνο στην τέχνη γενικότερα;

Τεραστία . Ως γνωστόν ο μακαρίτης είχε εντυπωσιασθεί από το περίφημο έργο της , όπου ο θεατής ανέβαινε σε μιά σκάλα κρατώντας ένα μεγεθυντικό φακό , όταν δε έθανε στο ταβάνι διάβαζε εκεί γραμμένη την λέξη "Yes" . Απο εκεί λοιπόν εμπνεύστηκαν όλοι οι σεμνοί καλλιτέχνες - επιγραφοποιοί που έφτιαξαν το γνωστό sticker που επικολλάται συνήθως εις το οπίσθιο παρμπρίζ των οχημάτων και του οποίου το περιεχόμενο έχει ως ακολούθως " Φίλε , αμα μπορείς και το διαβάζεις είσαι πολύ κοντά "
 
Last edited:
Λες να ήταν και η περίφημη έκθεση με τα "μισά" έμπνευση για το "μισό-μισό" της Λιάνη?

:flipout: :flipout: :flipout: :flipout: :flipout:

τέλοσπάντων.... επανερχόμενος στο θέμα, θεωρώ μάλλον αστείο να γράφουν κριτική μουσικής (και διάλεξε και το ροκ τρομάρα του) άτομα τόσο άκαμπτα που νομίζεις ότι είναι αποτέλεσμα ενός γενναίων διαστάσεων οπισθίως εμπεπηγμένου παλουκίου...

Όπου και εάν κοιτάξουν βλέπουν το στραβό, τι να λέμε τώρα...