Ουσιαστικά δεν αλλάζει τίποτα είτε μιλάμε για τάσεις είτε για εντάσεις, από τη μια πάμε στην άλλη μέσω του νόμου του Ωμ.
Ο μηχανισμός είναι πάντα ο ίδιος: Ρεύμα περνάει μέσα από μια αντίσταση και δημιουργεί στα άκρα της τάση ή το ανάποδο: τάση που εφαρμόζεται στα άκρα αντίσταση προκαλεί ροή ρεύματος μέσα από αυτά.
Το πρόβλημα είναι ότι όλες οι πηγές που έχουμε (ενισχυτές, προ, ντακ) έχουν και κάποια δική τους αντίσταση ενσωματωμένη - την εσωτερική τους - και μπορούν να παρέχουν λειτουργώντας σε συγκεκριμένη τάση ένα ποσοστό ρεύματος, από κει και πέρα παραμορφώνουν το σήμα που τους δίνεις και φυσικά καταστρέφονται από θερμότητα αν το παρακάνεις.
Ας πούμε ότι έχουμε μια 9βολτη μπαταρία με μια αντίσταση 1 κΩ σε σειρά. Μόνο που αυτό το 1 κΩ δεν το βλέπουμε, είναι μέσα σε ένα κουτί μαζί με τη μπαταρία, εμείς βλέπουμε μόνο δυο ακροδέκτες.
Μετράμε με το πολύμετρο (που έχει αντίσταση 1 ΜΩ) και φυσικά βλέπουμε 9 βολτ παρα κάτι (πολύ ψιλά).
Παίρνουμε τώρα μια 100 Ωμ και τη συνδέουμε στο κουτί. Περιμένουμε φυσικά 9 βολτ στα άκρα της και 9/100 = 90mA ρεύμα από μέσα της.
Τι παίρνουμε? 9 βολτ που βγάζει η πηγή / 1100 Ωμ (μέσα στο κουτί είναι και μια 1 κΩ που δεν βλέπουμε) = 8,18mA. Αυτά θα προκαλέσουν στα άκρα της 100 Ωμ μια τάση 100* 0,00818=0,818 βολτ!!
Λίγο μακριά από τα 9 που περιμέναμε.
Η καημένη η πηγή, ακόμα κι αν τη βραχυκυκλώσουμε, θα δώσει 9mA (9V/1000 Ωμ).
Κάπως έτσι δουλεύουν και τα current output dacs: Όσο μικρότερη αντίσταση βλέπουν, τόσο καλύτερα.
Δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι απάντησα ακριβώς σε αυτό που ρώτησες, αλλά και πάλι εδώ είμαστε.