Carmina burana

Η τέχνη στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε , για μένα δεν είναι καν αποκούμπι....δυστυχώς. Μάλλον κενή περιεχομένου παρουσιάζεται πιά σε στιγμές κρίσης .

Οτι υπάρχουν ελάχιστες εξαιρέσεις δεν νομίζω να χρειάζεται να αναφερθεί. Είναι άλλωστε προσωπικού χαρακτήρα επιλογές .
 
Αγαπητέ Brucknerian

Ασφαλώς και δεν υπήρξε θέμα προσωπικής ευθιξίας όσον αφορά τον Βαγγέλη Παπαθανασίου , τον οποίο πρώτος εγώ κατηγόρησα ως βαρετό με τα ελάχιστα ακούσματα του έργου του που έχω . Δεν είμαι fan του Βαγγέλη λοιπόν. Απλά με ενόχλησε ο χαρακτηρισμός «δυσοσμία» ο οποίος ακριβώς λόγω του ότι δεν περιέχει κάποιο υπονοούμενο ή δεν υποκρύπτει κάποιο λογοπαίγνιο με το «Μυθωδία» ( πέραν μιας ημιαποτυχημένης ,θα το ομολογήσεις και συ , ρίμας ) παραπέμπει ευθέως στο προϊόν που ευθύνεται συνήθως για την δυσοσμία. Ηταν λοιπόν λίγο άκομψος ο χαρακτηρισμός , έχοντας δε υπʼ όψιν τα όσα υποτιμητικά αναφέρθηκαν παλιότερα για τον δύσμοιρο τον Ελτον Τζων , προερχόμενα μάλιστα από την πλευρά εκείνη των μουσικόφιλων που κατʼ εμέ- και το τονίζω αυτό , μόνον κατʼ εμέ- εμφανίζει μία συνολική απαξίωση για μουσικές ζωντανές , ήθελα να επισημάνω – όπως παλαιότερα έχει επισημανθεί πλειστάκις εδώ μέσα – ότι αν δεν καταλαβαίνεις ή αν δεν έχεις ακούσματα από ένα μουσικό είδος καλόν είναι να μην το υποτιμάς .

Ετσι κι εγώ έχω πάψει να ασχολούμαι με την κλασική – παρά το ότι ένα σχετικά σημαντικό τμήμα της δισκοθήκης μου περιλαμβάνει και έργα αυτού του ρεπερτορίου. Τον Τιτάνα κανένας δεν με πίεσε να αποκτήσω – μόνος μου το διέπραξα το ατόπημα και τον αγόρασα σε ηλικία 18 ετών ( βινύλιο DG με Kubelik ) και έκτοτε προσπάθησα πολλές φορές να τον ακούσω αλλά στάθηκε αδύνατον να το ολοκληρώσω. Ορισμένοι φιλομαλερικοί εδώ μέσα μου πρότειναν και άλλα έργα του , φευ όμως , δεν ακούγεται. Αλλά προσπαθώ να μην το κάνω και θέμα . Για δύο λόγους εκ των οποίων ο ένας είναι ο βασικότερος : ουδείς επιτρέπεται να πεί κακή κουβέντα για τον Μάλερ ειδικά ή την κλασική γενικά , διότι θα στιγματισθεί ως αδαής , ακαλαίσθητος , άσχετος , αδύναμος να αντιληφθεί το «μεγαλείο» αυτής της μουσικής ( όχι εδώ μέσα τώρα πιά – αλλοίμονο , ο καλός μου φίλος Σπύρος έχει ακούσει δια ζώσης πολύ χειρότερα πράγματα για τέτοιες μουσικές ) . Ο δεύτερος είναι ότι δεν έχει νόημα μια συζήτηση μεταξύ όσων αρέσκονται σε ένα μουσικό είδος και όσων δεν αρέσκονται ( αυτό ισχύει και για μένα , απλώς είμαι καλός στις αρνητικές κριτικές και όχι στις θετικές ) .

Τελικώς θα πρέπει να το παραδεχθώ. Δεν κατάφερα να βρω κάποιο συναισθηματικό συνδετικό στοιχείο με την κλασική. Κάποια μέρα θα μαζέψω όλους τους δίσκους μου και θα τους βγάλω στο σφυρί – τζάμπα χώρο πιάνουν και ήδη συμπλήρωσα το κριτήριο της ώριμης έως υπερώριμης ηλικίας που ήθελα να πιστεύω ότι αποτελεί ορόσημο για να αρχίσει να μου αρέσει αυτή η μουσική.

Κατόπιν όλων αυτών , μπορείς να εκφράζεσαι ελεύθερα για αυτούς που δεν σου αρέσουν , αλλά ενδέχεται να το κάνω κι εγώ γι αυτούς που σου αρέσουν ( one manʼs food is another manʼs poison ) . Αμα τσιγκλιστώ δηλαδή …..που δεν το κάνω και πολύ συχνά πιά , μια και οι ώρες που αφιέρωνα γενικώς στην μουσική έχουν μειωθεί στο ελάχιστο. Η τέχνη στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε , για μένα δεν είναι καν αποκούμπι....δυστυχώς. Μάλλον κενή περιεχομένου παρουσιάζεται πιά σε στιγμές κρίσης .

Για το τελευταίο (περί κρίσης) κάποιοι ίσως θα διαφωνήσουν, εγώ θα συμφωνήσω και σε καταλαβαίνω. Οπότε το πιο σωστό θα είναι να μην καταπιανόμαστε με τέτοιες λεπτομέρειες σε μια τέτοια ζοφερή εποχή. Από την άλλη ξεκαθαρίσαμε πιστεύω τα πράγματα με πολύ ωραίο τρόπο.

Μια σχετική άποψη για τον Έλτον είχα και αντίστοιχα όπως εσύ άφησες λόγω αδιαφορίας την κλασσική και την γνωριμία που είχες με αυτή, το αντίστοιχο και αντιστρόφως έπραξα και εγώ με αυτή την σκηνή. Και πολύ διακριτικά αποσύρθηκα ενώ με έπερνε να κάνω "πειράγματα" με φίλους εκεί αλλά τελικά θα ενοχλούσαν άλλους.

H "Δυσοσμία" είναι υπερβολή έκθεσης απόψεως, αυτό μόνο και η λέξη μουσικά μπορεί να αντικατασταθεί με την "Μυθωδία" στο αντίστοιχο χωροδιακό και να έχει μια μορφή χιούμορ, όχι αποδεκτό και κατανοητό από όλους απ' ότι φαίνεται (έχουν το ίδιο αριθμό συλλαβών, φθόγγων κ.λπ και "κολάει" σε μουσική αντικατάσταση ή αποκατάσταση - πλάκα κάνω μην μου ξεσηκωθείς πάλι!!!)

Τώρα το ότι σε τσίγκλισα, σε μια εποχή που δύσκολα τσιγλίζεσαι, να το θεωρήσω ως επίτευγμα δηλαδή; -bye-
 
Τώρα το ότι σε τσίγκλισα, σε μια εποχή που δύσκολα τσιγλίζεσαι, να το θεωρήσω ως επίτευγμα δηλαδή; -bye-

μμμμπαα

το πολύ πολύ να πιούμε καναν καφέ κανα Σαββατο όλοι μαζί...-bye--bye-
 
έσπασα την νηστεία που επέβαλα στον Mahler, διότι είδα κάτι καινούργιο, διαφορετικό και που τελικά μ' άρεσε. Δεν λέω ακόμα πιο και τι είναι, λεπτομέρειες κ.λπ, περιμένω τον ΑΛΛΟ να τσιμπήσει...

τσίμπησα ... ρίχτα ...

Μπρούκνερ και ενάτη μόνον με έναν πάνε ... και αν πεις Φον σου έκοψα και την καληνύχτα, (μετά την καλημέρα που ήδη σου έχω κόψει) ...
 
τσίμπησα ... ρίχτα ...

Μπρούκνερ και ενάτη μόνον με έναν πάνε ... και αν πεις Φον σου έκοψα και την καληνύχτα, (μετά την καλημέρα που ήδη σου έχω κόψει) ...

Άντε ρε, του Karajan η 9η με την Φιλαρμονική του Βερολίνου του 1966 με παραγωγό τον Otto Gerdes είναι καταπληκτική και ιδανικό μέτρο σύγκρισης. Άσε κατά μέρους τις εμπάθειες και κόψε μου αν είναι και τις καλησπέρες. Ξέρω θα μου πεις Jochum. Δεν φαντάζομαι να μου πετάξεις κανένα Harnoncourt!!!

Περί τσιμπήματος στο Mahler.

4η συμφωνία. Phillipe Herreweghe - Orchestre des Champes Elysees

Το παίξιμο του είναι τόσο ανάλαφρο, που ταιριάζει τόσο πολύ σε αυτή την συμφωνία και στο ύφος της. Απολαυστική η ακρόαση της. Το μόνο πράγμα που θα μπορούσα να αντέξω από τον τόσο βεβαρημένο και φορτώμενο Mahler των τελευταίων καιρών.

Πάρε και το link από το Qobuz όπου το αγόρασα (btw μπορείς να την ακούσεις με 1 Ε αν πάρεις την συνδρομή για 20 μέρες, μαζί με ότι άλλο έχει to site)

http://www.qobuz.com/album/gustav-mahler-mahler-symphonie-no-4/5400439000018?qref=sre_1_1
 
o Φον, το ομολογώ, είναι και ο πρώτος στο να προσποιείται ότι υποφέρει ...

Θα στα γράψω και στο νήμα, καθώς το 2010 άκουσα αρκετά την 9η ... Γιόχουμ (η πρώτη του με BPO) Βάλτερ με Κολούμπια (καταπληκτικό σκέρτσο, έρχονται τα τελώνια και διεκδικούν την ψυχή σου μία ώρα αρχίτερα), και Wand (ok, εσύ μας τον έμαθες) με Βερολίνο και πάλι ...
Του Αρνονκούρ την είχα αγοράσει μόλις είχε βγει, πάνω στα ντουζένια του, και πάντα έχει θέση στην καρδιά μου ...

Τώρα, την πρόταση σου θα την ψάξω ... και θα σε λούσω ...
 
o Φον, το ομολογώ, είναι και ο πρώτος στο να προσποιείται ότι υποφέρει ...

Θα στα γράψω και στο νήμα, καθώς το 2010 άκουσα αρκετά την 9η ... Γιόχουμ (η πρώτη του με BPO) Βάλτερ με Κολούμπια (καταπληκτικό σκέρτσο, έρχονται τα τελώνια και διεκδικούν την ψυχή σου μία ώρα αρχίτερα), και Wand (ok, εσύ μας τον έμαθες) με Βερολίνο και πάλι ...
Του Αρνονκούρ την είχα αγοράσει μόλις είχε βγει, πάνω στα ντουζένια του, και πάντα έχει θέση στην καρδιά μου ...

Τώρα, την πρόταση σου θα την ψάξω ... και θα σε λούσω ...

No Giuilini? Απογοητεύτηκα...

Ο Herreweghe είναι εξαιρετικός εκτός αν περιμένεις να ακούσεις κάτι σε στύλ Klemperer, τότε ατύχησες. Τον συγκεκριμένο μαέστρο δεν τον είχα για αυτό το ρεπερτόριο και χίλια αναθέματα του έριξα όταν άκουσα την 7η του Bruckner. Δεν θα τον εμπιστευόμουν σε αυτό ρεπερτόριο αλλά εδώ πάει γάντι. Για 5η ή 6η, 9η (λέμε τώρα) άστο καλύτερα.

Για την 9η του Bruckner ας κρατηθούμε λιγάκι γιατί μεταξύ των άλλων σκοπεύω να φέρω διακριτικά ένα crash test μεταξύ των 2 9ων (Bruckner και Mahler) προκαλώντας ως ένα βαθμό (νομίζω ότι είναι αντίστροφες συμφωνίες κ.λπ). Θα το είχα σήμερα έτοιμο, αλλά η μέρα πήγε λίγο χαράμι και λέω να διαφύγω της φαιδρότητας που με κατέκλυσε σήμερα (δεν ξέρω αν πήρες πρέφα την φαεινή ιδέα του Skakinen να φέρει την συζήτηση περί Orff εδώ και τι τελικά προέκυψε).
 
ωχ, θα έχουμε ντράβαλα ...

Ο Τζιουλίνι μ' αρέσει, δεν είναι στα νο, αλλά τι να πρωτοβάλλει κανείς ...
 
ωχ, θα έχουμε ντράβαλα ...

Ο Τζιουλίνι μ' αρέσει, δεν είναι στα νο, αλλά τι να πρωτοβάλλει κανείς ...

Εποικοδομητική συζήτηση λέγονται αλλιώς τα ντράβαλα. Θα δούμε αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε. Ήθελα να παρουσιάσω και τον Ευγένιο Ονέγκιν του Tchaikovsky πανάθεμα με. Να πετάξω εδώ στα γρήγορα κανα - δύο προτάσεις;

Τι να πρωτοβάλλει κανείς... You're right
 
Οπότε πάμε να κοιμηθούμε, για να έχεις αύριο κουράγια για τόσες παρουσιάσεις ...
 
Οπότε πάμε να κοιμηθούμε, για να έχεις αύριο κουράγια για τόσες παρουσιάσεις ...

Λίγο θα περιμένουν οι παρουσιάσεις. Μακάρι να κοιμηθώ μια και έχω απίστευτες αυπνιές. Έκανα με playlist, άντε να δούμε...
 
Πάει το θέμα , χάλασε....τα τελευταία 9 ποστς το αποδεικνύουν περίτρανα :flipout::flipout::flipout:
 
Υπάρχουν τέσσερις λόγοι για τους οποίους πρέπει κανείς να βουλιάζει κατά καιρούς στο κιτς….

1.Φτιάχνει εικόνα αν ξέρει κανείς να το διαχειριστεί καλά…."αλώνι σαλόνι" και τα σχετικά….
2.H έλλειψη της απόλαυσης( και της αποδοχής περισσότερο) του κιτς οδηγεί σε φαινόμενα “χοντρή γεννήθηκες, χοντρή είσαι, και χοντρή θα πεθάνεις”. Μιλάμε δηλαδή για κλασσικούς παγκαλοσυσχετισμούς όπως αυτοί διατυπώθηκαν από τον ίδιο σε συναυλία των Kronos, μετά από επίθεση χοντρούλας “Δεν κοιτάς τα χάλια σου θέλεις και Kronos?
……..Την επομένη αγόρευσε σε πρωινή εκπομπή για την σύγχρονη jazz!που του αρέσει και πολύ ……έλεος !!!!!!!!!!!Φαντάζομαι ότι θα αναφέρεται στην σύγχρονη έντεχνο – κλασικίζουσα Ευρωπαϊκή Jazz (με έντονο τζ!), γιατί ένας Sun Ra πχ θα του ξεβίδωνε τον πολύτιμο εγκέφαλο του…..
3.Η ενασχόληση με το κιτς ενδέχεται να βοηθήσει τον ακροατή πολύ περισσότερο από ότι φαντάζεστε. Πχ κάποιος με σημαντική κιτσοεγκυκλοπαιδική γνώση αντιλαμβάνεται σχετικά εύκολα την σοβαροφάνεια του Vageliiiis (….δεν μιλάμε για 666)…ο οποίος μια και ασχολούμαστε με τις μυρωδιές φέρνει σε ναφθαλίνη (για μένα πάντα)
4.Τελικά το κιτς είναι αγνό πράγμα! Και δεν χρειάζεται να το λερώσει κάποιος με τα χέρια του γιατί είναι ήδη λερωμένο. Εξάλλου ποιος θα διάλεγε μουσική σε προεκλογική εκστρατεία την Samantha Fox? Δεν ταιριάζει βρε αδελφέ…….

Ως εκ τούτου…..μόλις έδωσα στον εαυτό μου (για μια ακόμα φορά) ένα καλό άλλοθι για να συνεχίσει να είναι σαβούρης….. -bye-

Πιο κακός από ότι στο παρών Thread, θα γίνω μόνο όταν κάποιος θα έχει την φοβερή έμπνευση να παρουσιάσει έργο εκείνου του φοβερού μουσικού που φτιάχνει δημιουργίες απευθυνόμενος σε κυρίες του Κολωνακίου με έφεση στα διαμάντια και στην φιλανθρωπία:flipout:
.
.
.
.
.
.
.
(Σπανουδάκης)
 
δεν καταλαβαίνω ακριβώς...
Αυτά τα λες εσύ, ο Σπανουδάκης, ποιός?
Για ποιόν?

Για τον Παπαθανασίου?

προφανώς αν τα λέει ο πρώτος για τον δεύτερο, έχουμε την γνωστή παροιμία, όχι με την Σαμάνθα Φοξ, αλλά με την άλλη που τα κάνει κρεμαστάρια....


Ουυυυυυυ, σίγουρα θαθελε ο Σταμάτης ναταν Βαγγέλης...
έλα όμως που δεν του βγήκε....
 
Πιο κακός από ότι στο παρών Thread, θα γίνω μόνο όταν κάποιος θα έχει την φοβερή έμπνευση να παρουσιάσει έργο εκείνου του φοβερού μουσικού που φτιάχνει δημιουργίες απευθυνόμενος σε κυρίες του Κολωνακίου με έφεση στα διαμάντια και στην φιλανθρωπία:flipout:
.

μήπως κι αυτός είναι ευρύτερα γνωστός με το μικρό του όνομα?-bye-
 
δεν καταλαβαίνω ακριβώς...
Αυτά τα λες εσύ, ο Σπανουδάκης, ποιός?
Για ποιόν?

Για τον Παπαθανασίου?

προφανώς αν τα λέει ο πρώτος για τον δεύτερο, έχουμε την γνωστή παροιμία, όχι με την Σαμάνθα Φοξ, αλλά με την άλλη που τα κάνει κρεμαστάρια....


Ουυυυυυυ, σίγουρα θαθελε ο Σταμάτης ναταν Βαγγέλης...
έλα όμως που δεν του βγήκε....

Chief δικά μου είναι όλα!!
το όνομα στο τέλος πάει σε αυτόν που γράφει για διαμάντια και φιλανθρωπία!:flipout:

δηλαδή αν διαγράψεις τις τελίτσες τσακ έρχεται και κουμπώνει