Βασικά τον βλέπω σαν ένα Monster remake. Αλλά δεν έχει Sziklai CFP & BJTs σαν του Hiraga, οπότε τα jfets οδηγούν χλιαρά τα βαριά gates τών TO-247 εξόδου. Έτσι και τόν άκουσα, αναλυτικό, αέρινο όμως. Και ο Aleph J μπορεί να οδηγεί απο jfet dif pair, αλλά η πηγή Aleph με την αισθητήρα αντίσταση (Antitriode - SEPP ουσιαστικά) βελτιώνει πολύ το grip του φορτίου. Αυτό βγαίνει σαν ''σώμα'' και στους Zen που είχαν (απλούστερες) πηγές ρεύματος. O F5 πάει πολύ σε διπλοενισχύση, θυμίζει solid 2A3 PP (χαλαρή αναγωγή ως προς χρησιμότητα), ή σε κόρνες συστήματα για όλο το φάσμα, που να έχουν άνετη εμπέδιση κιόλας. Εκεί το ΠΟΛΥ χαμηλό του κέρδος τάσης γίνεται ατού για χαμηλό μπακράουντ θόρυβο. Σε νορμάλ δομές είναι πρόβλημα, και το χαμηλό κέρδος μπροστά του δεν θα γεμίσει υποκειμενικά θεμελιώδεις (ελαφρύ αριστερό χέρι στο πιάνο π.χ.). Θέλει 3VRMS πηγή να παίξει καλά με μπάφερ σε 90-93dB ηχεία. Αλλά είναι πολύ βατή κατασκευή, εύκολη στην κατανόηση, και όταν καταλαβαίνει κανείς τι να τον κάνει είναι πολύ καλός. Κάτι δημοφιλές δεν είναι ποτέ τυχαίο. O Nelson είναι παλιό γατόνι στην αλάνα, μπορεί να βγάλει κάθε άσο απο το μανίκι. Respect.
