Διαστημικά Ταξίδια: Μύθοι και Πραγματικότητα

Στο σύμπαν που παρατηρούμε δεν μπορεί ούτε η ενέργεια να χαθεί ούτε και η βαριονική ύλη. Το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι η μετατροπή του ενός στο άλλο. Γι’ αυτό και λέμε πάντα πως η ενέργεια και η ύλη είναι οι δύο όψεις του ίδιο νομίσματος.

Ας πάμε στο πολύ γνωστό πείραμα που έγινε στον LHC (νομίζω ότι τώρα έχει σταματήσει για να γίνει η αναβάθμισή του στα 14 TeV) η σύγκρουση των δύο πρωτονίων στην ενέργεια των 7 TeV, είναι σαν κάνουμε μετωπική σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών με ταχύτητα της κάθε μίας να τρέχει μόλις στα 100 χιλιόμετρα ανά ώρα. Κάποιος μπορεί να αναφωνήσει ... σιγά τα ωά!!! Κ' όμως φαντάσου τις μάζες αυτών των δύο αμαξοστοιχιών, να έχουν μικρύνει στο μέγεθος που έχουν τα δύο πρωτόνια! Αυτό κάνει πραγματικά ο επιταχυντής του Cern. Σπαταλάει τεράστια ποσά ενέργειας ώστε να γίνουν μάζα και έτσι να έχουμε μετωπική σύγκρουση όσο γίνεται μεγαλύτερων μαζών αλλά όχι όγκων.
 
Είμαι σίγουρος ότι η θεωρία για το πως γίνεται μετατροπή της ενέργειας σε ύλη θα αρχίσει να κατασταλάζει τώρα που έχουμε χειροπιαστές αποδείξεις για την ύπαρξη του μποζονίου Higgs. Προσωπικά υποθέτω πως όσο μεγαλώνει η ταχύτητα του αντικειμένου, τόσο περισσότερα μποζόνια Higgs "κολλάνε" σαν μελάσα ή αλληλοεπιδρούν με την μάζα του αντικειμένου, προσδίδοντάς του με αυτό τον τρόπο την έξτρα μάζα.
 
Υes, yes ... to Obiwan you listen !

Τα πεδια Higgs EINAI η μαζα στο συμπαν. Αλλα επειδη ειναι φορεις δυναμης (μποζονια)
ωφειλουν να παραμεινουν σε ενεργειακη ρευστοτητα (παντου, μεσα στο συμπαν).
Σε πολυ συγκεκριμενες συνθηκες (που ακομα αγνοουμε) μεταπιπτουν σε μαζα
ΒΑΡΥΟΝΙΚΗΣ ΥΛΗΣ που μπορουμε να αντιληφθουμε και μετρησουμε.

Τι σημαινει αυτο ?

ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΕΧΕΙ ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΙΣΧΥ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΜΑΖΑ.
Αλλα, δεν το κανει για λογους λιγο πολυ αγνωστους. Το Cern παει να ριξει φως στο
ΠΩΣ αλλα και ΓΙΑΤΙ ενα πεδιο Higgs πυκνωνει για να σχηματισθει υλικη μαζα.

Ομως, το κερασακι στην τουρτα βρισκεται .... ΑΛΛΟΥ.

ΤΙΠΟΤΑ, δεν προκρινε την ιδιοτητα της Μαζας ως αποκλειστικο προνομιο της βαρυονικης Υλης.
Ουτε καν της Νετρινικης (που μολις πιστοποιησαμε). Μπορει να υπαρχει μαζα με την μορφη
Σκοτεινης Υλης (axions, neutralinos) που ΕΠΙΣΗΣ διαθετει μαζα αλλα ΔΕΝ αλληλεπιδρα με την
Βαρυονικη. Τα πεδια Higgs μπορουν να την εξιχνιασουν χωρις ορους φορτιου, σπιν η χρωματος.
ΜΟΝΟ ΜΑΖΑΣ.

Η πυκνοτητα και ο κυμματισμος των πεδιων Higgs .... ειναι το κλειδι (θεωρω).
 
Last edited:
Ακόμα προσπαθούν να το αποδείξουν αυτό;
(Βάσει αυτών που είπε στο τέλος ή δεν κατάλαβα καλά...)
 
Το βιντεο ειναι του 2011 !
H επισημη αναφορα για τα 4.9 σιγμα (μην ρωτας τι ειναι αυτο) εγινε 5 Ιουλιου του 2012.
Εννοειται οτι ο δημιουργος του video (στο Youtube) κρατησε μια πισινη σε περιπτωση
που δεν εντοπιζαν το Higgs boson (το οποιο ΑΚΟΜΑ να επαληθευτει απο την τριτη ομαδα).

Μαλλον, ομως (κατα 99%) εχουν βρει κατι που συμπεριφερεται ως μποζονιο Higgs στην
κλιμακα των 125-126 GeV. Προκειται για μια κολλοσιαια ενεργεια (που αντιστοιχει παντα
σε συγκεκριμενη μαζα) που ειναι ΤΑΞΕΙΣ μεγεθους ανωτερη ενος πρωτονιου (938 MeV).
Αυτο δεν σημαινει οτι το μποζονιο Higgs εχει μεγαλυτερη μαζα απο το πρωτονιο.
Απλα θελει πολυ μεγαλυτερη ενεργεια ωστε να αποκαλυφθει ως συστατικο σωματιδιο
της Υλης,
 
Last edited:
Κανείς πλέον δεν μπορεί να το αμφισβητήσει εφόσον έχει αποδειχθεί...
Άρα χρειαζόμαστε περισσότερη ενέργεια για να το αποκαλύψουμε,
δηλαδή σε σύγκριση με το πρωτόνιο είναι περίπου στο 1 προς 9...
Αξιοσημείωτη διαφορά πάντως!
 
Απάντηση: Re: Διαστημικά Ταξίδια: Μύθοι και Πραγματικότητα

Οχι ... ειναι 7 προς 1000 !

(0.938 GeV προς 125 GeV)


Δικό μου λάθος, δεν παρατήρησα σωστά τις μονάδες μέτρησης...
 
Σε ενα πραγμα, ο Andre74 ειχε δικιο ... (και το εγραψε απο την αρχη, σχεδον)
Εαν ξεκινουσαμε ΤΩΡΑ το thread αναλυοντας τα χρονικα παραδοξα της ταχυτητας του φωτος
δεν θα υπηρχε κανενα απολυτως νοημα να επεκταθουμε στις μεθοδους προωθησης (σε σεβαστο κλασμα αυτης).

Και αυτο θα κανουμε τωρα :

Εχουμε εναν καθρεφτη μεσα σε ενα διαστημοπλοιο, ο οποιος βρισκεται πισω και βλεπει προς τα εμπρος (της φορας
κατευθυνσης μας). Θα μπορεσουμε ποτε να κοιταξουμε το ειδωλο μας στον καθρεφτη, εφοσον ολοκληρο το σκαφος
τρεχει το ιδιο γρηγορα με το φωτονιο που ανακλαται απο τον καθρεφτη και κατευθυνεται προς το ματι μας ????

Η απλη (νευτωνια) προσεγγιση λεει .... ΟΧΙ.
Το φωτονιο θα τρεχει "στασιμο" χωρις να μπορεσει ποτε να φτασει στο ματι μας !!!
ΟΜΩΣ ... ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ?

Ευτυχως (η δυστυχως) στην Γενικη Θεωρια της Σχετικοτητας (ΓΘΣ) υπαρχουν τα ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ.
Αλλο το συστημα αναφορας του διαστημοπλοιου ως προς την Γη και τελειως αλλο το συστημα αναφορας
του αστροναυτη ως προς τον καθρεπτη. Το πρωτο συστημα τελει σε απομακρυνση με φωτεινη ταχυτητα.
Το δευτερο μπορει να θεωρηθει στασιμο (ως προν τον επιβαινοντα). Στο πρωτο εχουμε ολα τα χρονικα παραδοξα
(time dilation paradoxes) λογω του οριου που θετει η ταχυτητα του φωτος. Στο δευτερο, αστροναυτης και καθρεπτης
κινουνται με την ιδια ταχυτητα μεσα σε ενα σχετικιστικο συστημα αναφορας και ΟΧΙ σε ενα αδρανειακο συστημα ανα-
φορας (το κλασικο που πρεσβευει το γηινο περιβαλλον και ο παρατηρητης σ'αυτο). Αρα το συστημα αναφορας του
διαστημοπλοιου ειναι ενα ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟ συστημα (τροπον τινα) και το οποιο απο την πλευρα του επιβαινοντα
θεωρειται (και ειναι) στασιμο. Οτι ταχυτητα και αν απομακρυνει αυτο το συστημα απο την Γη. Αρα, ο αστροναυτης
θα δει κανονικα το ειδωλο του στον καθρεφτη !!!!

Η ταχυτητα του φωτος ΔΕΝ ειναι ενα αδρανειακο συστημα αναφορας για να το συσχετισουμε με καποιο καθημερινο
(αδρανειακο) συστημα. Και ολοκληρη η αντιληψη του ανθρωπου εχει μαθει να παγιδευεται μεσα σε αδρανειακους
συσχετισμους (συστηματα). Στα αδρανειακα συστηματα ισχυουν ο 1ος και ο 2ος νομος του Νευτωνα για τις κινησεις
των σωματων !!!!! Στον σχετικιστικο Αινστανιο χωρο ΔΕΝ ισχυουν .... οποτε αλλαζει και ολη η προσεγγιση στο τι
απομακρυνεται και τι ερχεται.

Οταν ο αστροναυτης κοιταει το ειδωλο του στον καθρεπτη συμβαινουν τρια πολυ περιεργα φαινομενα.

1) ΣΥΣΤΟΛΗ του ΧΡΟΝΟΥ (μετρουμενη απο εξωτερικο παρατηρητη)
2) ΣΥΣΤΟΛΗ του ΜΗΚΟΥΣ (μετρουμενη απο εξωτερικο παρατηρητη)
3) ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ της Αντιληψης του ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟΥ (αναμεσα στα δυο συστηματα)

Τι σημαινουν ολα αυτα ?

Στο πρωτο φαινομενο (συστολης χρονου) τα ρολογια χτυπουν πιο αργα οσον αφορα τον εξωτερικο παρατηρητη
και κανονικα οσον αφορα τον εσωτερικο. Η ροη του χρονου ΕΞΩ και ΜΕΣΑ απο το διαστημοπλοιο, παραμενει ....
συσχετισμενη αλλα αγριως δυσαναλογη (γιαυτο και ονομαζεται σχετικιστικο συστημα). Στο δευτερο φαινομενο
(της συστολης μηκους) ολα τα αντικειμενα ΜΕΣΑ στο σκαφος εχουν μικροτερο μηκος ως προς την κατευθυνση
της κινησης, ειδωμενα απο εξωτερικο παρατηρητη αλλα ιδιο μηκος για την οπτικη του επιβαινοντα. Αρα το ιδιο
ισχυει και για τις αποστασεις αστροναυτη-καθρεπτη. Στο τριτο φαινομενο (σχετικοτητας του ταυτοχρονου),
ταυτοχρονα γεγονοτα σε ενα αδρανειακο συστημα αναφορας ΔΕΝ διατηρουν τον ταυτοχρονισμο τους και
μεσα σε ενα σχετικιστικο συστημα αναφορας που κινειται σε σχεση με το πρωτο. Δηλαδη, το ιδιο ΤΙΚ,
το ιδιο ΡΥΘΜΟ ρολογιου, τον ιδιο ΧΤΥΠΟ (και ας προκειται περι ταυτοσημων μηχανισμων ρολογιων !!!!)

Ολα αυτα ενδεχεται να δημιουργουν ενα "περιβαλλον"-αναφορας (εντος του διαστημοπλοιου) οπου η καμπυλωση του
χωροχρονου "φερνει" τα σωματα πολυ πιο κοντα ωστε να μην υπερπηδηθει η ταχυτητα του φωτος (αναμεσα στο ματι
του αστροναυτη και τον καθρεφτη) αν και, εξωτερικα, ολα θα δειχνουν Τ-Ρ-Α-Γ-Ι-Κ-Α απομακρα !!!!!

ΠΡΙΝ προχωρησουμε στα επομενα παραδοξα .... πειτε μου ΑΝ εχω ανεβασει τον πηχυ στριφνοτητας των κειμενων μου
ασυγχωρητα ψηλα. Δεν ειμαι γκουρου και στερουμαι δυναμικοτερης εκλαικευσης. Καλοδεχουμενες οι υποδειξεις σας.
 
Last edited:
Όταν αναφερόμαστε σε αντικείμενα, πχ σε ένα διαστημικό σκάφος που τρέχει με την ταχύτητα του φωτός, το τονίζω ακριβώς με την ταχύτητα του φωτός, τότε ο χρόνος μέσα στο αντικείμενο δεν μικραίνει σε σχέση με έναν εξωτερικό παρατηρητή που είναι στάσιμος, αλλά στην κυριολεξία μηδενίζεται!. Αυτό σημαίνει ότι ο παρατηρητής δεν έχει καμία αντίληψη του χρόνου για όσο διαρκεί το ταξίδι αυτό! Άρα το πείραμα με τον καθρέπτη θα έχει βάση μόνο αν έχουμε ελαφρώς μικρότερη ταχύτητα.

Ένας θεμελιώδης συμπαντικός νόμος αναφέρει πως τα πάντα στον ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ τρέχουν με την ίδια ακριβώς ταχύτητα! Είτε πρόκειται για ένα φωτόνιο είτε για μια χελώνα! Μόνο που το φωτόνιο σπαταλάει όλη την ταχύτητά του στον χώρο ενώ η χελώνα σπαταλάει όλη της την ταχύτητα (τουλάχιστον κατά το μεγαλύτερο μέρος) στον χρόνο και όχι στον χώρο...

Γι’ αυτό μπορούμε να πούμε πως τα φωτόνια πεθαίνουν πάντα νέα γιατί απλά δεν προβαίνουν να ζήσουν, άσχετα αν έχουν καλύψει το μισό σύμπαν!
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Διαστημικά Ταξίδια: Μύθοι και Πραγματικότητα

Δεν ειναι και πολυ δυσκολα τα αγγλικα τους !
(η τουλαχιστον, ετσι νομιζω ...)

οντως,αλλα εχουμε να κανουμε με δυσκολες εννοιες που αν σου ξεφυγει κατι,δυσκολα το καταλαβαινεις απ'τα συμφραζομενα.
 
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ALEFGR :SFGSFGSF:

Επιτελους με διορθωνει και καποιος (που σημαινει οτι με διαβαζει).

Το παραδειγμα με τον καθρεφτη και τον επιβαινοντα εχει νοημα ΜΟΝΟ στην περιπτωση που το διαστημοπλοιο
τρεχει με 99.9999999999999% της ταχυτητας του φωτος. Ακριβως στο 100%, πρεπει να γινει ειτε φωτονιο,
ειτε να τεθει ΕΚΤΟΣ χωροχρονου (δηλαδη, συμπαντος). Κανενα απο τα δυο δεν μπορει να συμβει για σωματα
με βαρυονικη ΜΑΖΑ (και δεν ξερουμε καν, αν σε αλλα συμπαντα κυριαρχει η βαρυονικη μαζα).

Πολυ σωστη η παρατηρηση σου !

Το φωτονιο σπαταλα ΟΛΗ του την ενεργεια σε ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Ακαριαια, αν την δουμε απο την πλευρα
του φωτονιου (ολη η ιστορια του συμπαντος ειναι μια ανασα φωτονιου). Το πρωτονιο σπαταλα την περισσοτερη
ενεργεια του σε ΜΑΖΑ, δηλαδη πως θα διαφυλαξει την δομη του ετσι ωστε να διατηρησει την πυκνωση των πεδιων
Higgs γυρω του και μεσα του. Γιαυτο και ΔΕΝ θα πιασει ποτε την ταχυτητα του φωτονιου. Ο χωροχρονος "ανθισταται"
στην πυκνωση ενεργειας (μαζας) που κατεχει (αφου ο ιδιος ο χωροχρονος ειναι η πλεξη των πεδιων Higgs).

Λακη

Οντως.
Και στα δυο βιντεο φαινεται οτι τα πεδια Higgs βρισκονται ΕKTOΣ του ογκου που καταλαμβανει το top quark.
Η αληθεια ΜΑΛΛΟΝ ειναι οτι ... τα πεδια Higgs διατρεχουν ΚΑΙ τον εσωτερικο ΚΑΙ τον εξωτερικο χωρο του top quark.
Αλλιως, πως θα ηταν σε θεση να αλληλεπιδρουν (και ανταλλασουν πληροφορια) με το top quark ?
Aρα τα πεδια Higgs, διατρεχουν ΟΛΟ το μεσο που λεγεται συμπαν, απ'ακρη σ'ακρη.
Τα σωματιδια ΔΕΝ ειναι αυτονομες μπιλιες, ειναι πυκνωσεις των πεδιων, αρρηκτα συνδεδεμενες με αυτα.
Ειτε κινουνται ειτε οχι.
 
Last edited:
Λακη

Το Αγγλοσαξονικο επιστημονικο γιγνεσθαι ΓΥΡΕΥΕ ενα ειδος αιθερα (που να μην ειναι Αιθερας)
και το βρηκε στην Θεωρια των Χορδων. Ομως, τα νεα απο το CERN δεν ειναι πολυ ενθαρρυντικα
για τα υπερυσυμμετρικα σωματιδια που ενδεχεται να υπαρχουν στην φυση. Περα απο το Higgs
ΚΑΝΕΝΑ υπερσυμμετρικο σωματιδιο (μποζονιο που θα ειχε το αντιστοιχο συμμετρικο του φερμιονιο)
ΔΕΝ ανακαλυφθηκε. Και η Υπερσυμμετρια (SUSY) ειχε μαθηματικα μοντελα που υπολογιζαν τις
ενεργειες που θα φανερωνοντουσαν ολα αυτα. Μεσα στον ATLAS. Στο μποζονιο Higgs πεσαν μεσα.
Σε ολα τα υπολοιπα ΟΧΙ. Δεν τα βρηκαν ! Ακομα και στο σωματιδιο Higgs δεν ειναι σιγουροι ποια
κβαντικη του κατασταση βρηκαν. Tο sHiggs (υπερσυμμετρικο) η το "απλο" Higgs .... :laugh:

Η θεωρια των Χορδων εχει αμεση σχεση με τα υπερσυμμετρικα σωματιδια (αλλα οχι πληρη εξαρτηση).
Eαν η SUSY δεν αποδειχθει αληθης, τοτε ενα πολυ ισχυρο πληγμα θα φαει και η SuperString Theory.
Δεν θα το αποφυγει !

Ομως για τις κλιμακες που "κατοικουν" οι χορδουλες (10^-35 του μετρου η λιγο πιο πανω) ειναι
εξαιρετικα δυσκολο (αν οχι αδυνατο) να καταρριφθει τελειως η θεωρια των Χορδων. Οχι τοσο
γιατι ειναι ενα κομψοτεχνημα αλγεβρικης εποπτειας αλλα γιατι οι ενεργειες που χρειαζονται για να
αποκαλυφθει οτιδηποτε, αγγιζουν ... τα 10^29 eV !!!!! Aυτο το επιπεδο ενεργειας (ως ενεργεια
προσκρουσης σε επιταχυντη) ειναι .... ΑΣΤΕ ΤΟ .... δεν ξερω αν θα το φτασουμε ποτε !

Οποτε ... προς το παρον (με μια βαθυτατη προβολη του στο μελλον) ... η Θεωρια των Χορδων
ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΜΠΟΡΕΙ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ. Ειναι τοσο μακρινη υποθεση !

Ομως, αυτο που ΕΧΕΙ ξαναερθει στο προσκηνιο (απο την πισω πορτα) ειναι η εννοια ενος
αιθερικου ΠΛΕΓΜΑΤΟΣ που διαπερνα τα παντα στην φυση ως ... σκαλωσια χωρις μαζα.
Τι κανει νιαου-νιαου στα κεραμιδια ? (ο ελεφαντας :elefant: )
 
Last edited:
Αναρωτηθηκατε ποτε, ΠΩΣ θα απεικονιζονταν στον ανιχνευτη σωματιδιων του ATLAS, η εξατμιση
μιας εξαιρετικα βραχυβιας και λιλιπουτειας Μαυρης Τρυπας απο συγκρουση πρωτονιου-πρωτονιου
(χωρις την παραμικρη αποκλιση στην ευθυγραμιση των δυο αντιθετα κινουμενων πρωτονιων) ????

black-hole-event-wide.jpg

(μην τρομαζετε :laugh: ... simulation ειναι !)
 
Last edited: