Photokina 2014
Τελευταία μέρα της Photokina σήμερα και πήγα να την επισκευτώ. Δεν το είχα σχεδιάσει να πώ να την αλήθεια, αλλά βρέθηκαν απο έναν φίλο δυο VIP Pass της Panasonic απο εναν φίλο του που δουλεύει στην Panasonic Germany στο φωτογραφικό τμήμα οπότε πήγαμε μια βόλτα. Μας έκανε και μια πριβέ βόλτα στο τμήμα της Panasonic και είδαμε μερικές απο τις μηχανές της σε πιο χαλαρό κλίμα...
Σε γενικές γραμμές να πώ οτι σε σχέση με 4 χρόνια πριν, την είδα αρκετά πιο πεσμένη. Σίγουρα όλοι ήταν εκεί, αλλά ο καιρός που περίμενες μια έκθεση για να δείς κάποιο προιόν έχει περάσει. Και ειδικά στο κομμάτι το εμπορικό, η κίνηση ήταν αρκετά μειωμένη σε σχέση με προηγούμενα έτη. Για τους μεγάλους παίκτες είναι περισσότερο ζήτημα πρεστίζ παρά οικονομικού οφέλους η παρουσία τους στην Photokina. Τα ποσό που κόστισε στην Panasonic η παρουσία της εκεί, δεν το βγάζει πίσω απο τις παραγγελίες...
Το μεγαλύτερο περίπτερο το είχε η Leica, που είχε την μικρή αίθουσα 1 όλη δική της με όλες της μηχανές της εκεί, με φακούς, με το σύστημα S, και με εκθέσεις φωτογραφίας με highlights απο τα 60 χρόνια του συστήματος Μ. Τον πιό πολύ κόσμο τον είχε η Fujifilm η οποία όμως μου ράγισε την καρδιά.
Στην Leica είδα και έπαιξα με όλες τις καινούργιες της μηχανές και με τις πιο παλιές. Η καινούργια τιμητική έκδοση της Μ
Leica M60 χωρίς οθόνη που τραβάει μόνο raw, είναι πανέμορφη με το μεταλλικό της σώμα. Η παράδοση της εταιρίας να παρουσιάζει ειδικές εκδόσεις πανάκριβης συλλεκτικής αξίας χωρίς ιδιέτερο νόημα κατα τα άλλα συνεχίζεται. Ψηφιακή χωρίς οθόνη?.
Η αναλογική Leica M-A όπως την φαντάζεται κανείς, όμορφη και κομψή, ελαφριά και με την κατασκευή που έκανε διάσημη την Leica. Συμβολική κίνηση με σημασία, σχέδιο που παραπέμπει στην θρυλική Μ3, αλλά πλέον βρίσκεις σε εξαιρετική κατάσταση Μ6 και ΜΡ σε καλές τιμές...
Εντυπωσιακή η Monochrom. Πιο ελαφρια απο την Μ6 που ειχα μαζί μου. Αν είχα την οικονομική δυνατότητα θα την έπαιρνα. Πραγματικά υπέροχη.
Η Fujifilm ειχε όλες της μηχανές και τους φακούς της για δοκιμή. Αδίκησε τον εαυτό της έχοντας για θέμα που μπορούσες να φωτογραφίσεις την BMW i8 και δύο πολύ όμορφες κοπέλες, με αποτέλεσμα πολύς κόσμος να χάζευε αυτά και όχι της μηχανές... Περίπου δλδ... χεχε Γενικά πολύ λιτό το περίπτερο της, και σχετικά μικρό. Τρανταχτή απουσία το ιστορικό κομματι των φιλμ. Δεν φέραν οι αθεόφοβοι τπτ μαζί τους, ούτε ενα Velvia σε μια βιτρίνα να λένε οτι να, κάνουμε και αυτά. Για τα Instant Photo που έχουν είχαν δυο σταντ, αλλά για τα διάσημότερα προιόντα τους τπτ...
Μιλώντας για φιλμ, παρούσα και η Kodak. Πέτυχα έναν απο τους ανθρώπους τους σε μια χαλαρή στιγμή και κουβεντιάσαμε και λίγο για το μέλλον του αναλογικού. Η αγορά έχει πλέον σταθεροποιηθεί και μάλιστα δείχνει τα τελευταία 3 χρόνια μια μικρή άνοδο ειδικά στο ασπρόμαυρο. Η γκάμα τους (400ΤΧ, 400Τmax, 100Tmax, Ektar 100, Portra 160, Portra 400, Portra 800) μπορούμε να αναμένουμε οτι θα μείνει σταθερή για τα επόμενα χρόνια σε όλα τα φορμά που υποστηρίζουν. Και όπως πάντα που έδωσαν και δυο φιλμάκια για δοκιμή.
H Panasonic είχε και αυτή μεγάλη παρουσία. Μεγάλο βάρος έδωσε στις 4Κ δυνατότητες που έχουν 4 μοντέλα της και στο βίντεο γενικότερα. Στο μικρό θεατράκι που είχε στήσει έτρεχαν όλη την ώρα ομιλίες και παρουσιάσεις σχετικά με το βίντεο και την κινηματογράφηση γενικότερα. Εγώ ασχολήθηκα κυρίως με την GH4 που μου την σέταραν με τον Nocticron 42.5. Πολύ ωραίος συνδιασμός πρέπει να ομολογήσω. Οι δυνατότητες και της μηχανής και του φακού είναι γνωστές, δεν έχει νόημα να τις επαναλάβω, απλά να πώ οτι η GH4 είναι εργοστάσιο και το καταλαβαίνεις με το που την ποιάνεις... Βέβαια ο συνδιασμός είχε βάρος και μέγεθος αντίστοιχο με την Α7 και τον Nokton 1.1...
Αυτή που με εντυπωσίασε ήταν η LX100. Περιμένω να κάνει πάταγο. Δεν είχα ενημερωθεί πριν, και πρέπει να ομολογήσω οτι μου πήρε ώρα να καταλάβω οτι αυτό που κρατούσα και έπαιζα έχει μ4/3 αισθητήρα. Καθιστά την κουβέντα περι καλύτερης κόμπακτ (πέραν τιμής) ανούσια. Η Panasonic είναι πολύ περήφανη για την μηχανή αυτή και καταλαβαίνω γιατί.
Ελάχιστα μεγαλύτερη και η GM5. Με EVF και hot shoe και σε ωραία χρωματάκια.
Canon και Nikon είχαν τις καινούργιες του εκει, φακούς και διάφορα αξεσουάρ, μόνο που δεν είχαν κόσμο. Μου φάνηκε αστείο, ειδικά απο την στιγμή που η περισσότεροι επισκέπτες είχαν στον ώμο τους μια εκ των δυο, στα ίδια τα περίπτερα δεν υπήρχε ιδιέτερο ενδιαφέρον.
Η Sony είχε και αυτή μεγάλο περίπτερο, μεγάλο μέρος του οποίου είχε το E mount. Είχε μηχανές, είχε φακούς που στους δίναν στις δικές τους μηχανές, που δεν μπορούσες να βάλεις κάρτα δικιά σου. Λιγακι απο τίποτα δλδ... Είχε Α7s σε σκοτεινά δωμάτια για να δέιξουν τις high iso ικανοτητες και εστίασης τους, τρενάκια να τρέχουν και A6000 να εστιάσεις και άλλα τέτοια.
Εγώ πήγα για να δω τους φακούς, αλλά έμεινα με την όρεξη. Ειδα τον 16-35 φορεμένο σε μια Α7, κυρίως ώς μεγεθος και βάρος δλδ. Καλός φαίνεται, αν πέσει κάποια στιγμή η τιμή του κάτω απο τα 1000Ε θα το σκεφτώ. Προς το παρόν... Τους Loxia δεν στους δίναν στην μηχανή σου εκεί. Αλλά το καλό το παλικάρι ξέρει κιάλλο μονοπάτι... βλ. Zeiss!
Πριν παμε σε αυτό όμως να πώ και για την Samsung που αφιέρωσε σχεδόν όλο της το περίπτερο στην ΝΧ1. Πρέπει να είχε γύρω στις 50 μηχανές μοιρασμένες σε 5 σταντ με διαφορετικά θέματα κάθε φορά (βλ. κοπέλες που στέκονταν, κάναν κούνια, κάθονταν κλπ) με όλους τους φακούς της και καμια 20αρια Tablet S να προβάλουν τις φωτογραφίες. Είχε και το Smart Watch της που θέλω να δώ ποιος γελοίος θα το φορέσει (αυτό και της μηλιάς...). Κάπου σε μια γωνιά είχαν και της υπόλοιπες μηχανές της και πάλι κάτι Tablet.
H Zeiss ήταν απο τις πιο γενναιόδωρες. Είχε όλους τους φακούς τους, σε όλες της μοντούρες και μπορούσες να τους φορέσεις στην μηχανή σου. Τράβαγες όσες φωτογραφίες είχες όρεξη, τον έδινες πίσω, έπαιρνες άλλον. Οι άνθρωπο τους εκεί ήταν πολύ φιλικοί και είχαν διάθεση για κουβέντα. Δοκίμασα τους Loxia στην Α7, μερικούς ZM στην Μ6 (Distagon 35mm 1.4 πχ), είχαν και μηχανές με φορεμένους διάφορους στους οποίους μπορούσες να βάλεις καρτούλα. Έβγαλα μερικές με την D800 και τον καινούργιο Otus 85mm f/1.4. Οτι και να πούμε για αυτόν τον φακό(και τον 55αρι) είναι λίγο. Μεγάλος ναι. Βαρύς ναι. Εντυπωσιακός ηδη απο το σκόπευτρο. Μου άρεσε το πόσο μαλακό αλλά και ακριβές ήταν το δαχτυλίδι εστίασης. Κύλαγε με τρομερή σαφήνεια. Τα αρχεία απο την Zeiss τα ανέβασα στο Dropbox. Όποιος θέλει τα κατεβάζει
απο δω.
Η Sigma και η Tamron είχαν φέρει και αυτοί όλη την γκάμα των φακών τους, τους οποίους μπορούσες να βάλεις στην μηχανή σου. Ακόμα δεν έχουν ασχοληθεί με το FE mount οπότε δεν έκατσα και πολύ εκεί.
Μεγάλο κομμάτι της έκθεσης στο οποίο όμως λόγο χρόνου απλά πέρασα στα γρήγορα απο μέσα ήταν το όλο κομμάτι της phone photography. Αντάπτορες για τα κινητά, για τρίποδα, και ένα σωρό εφαρμοργές που φιλοδοξούν να γίνουν το επόμενο instagram... Θα ήθελα να τα δώ πιο πολύ αλλά δεν προλαβαίνα.
Παρακολούθησα διάφορα workshops για θέματα όπως color grading σε βίντεο και φωτογραφία, Photoshooting με Playboy bunnies, είδα πάρα πολλές εκτυπώσεις και μου ήρθε μεγαλη όρεξη να τυπώσω σε μεγάλες διαστάσεις και γενικά ήταν μια μέρα γεμάτη φωτογραφία.