Περί "περιφράξεων" συνέχεια !
Μιχάλη, μιλώντας από ότι μέχρι τώρα έχει δείξει για το φράχτη, νομίζω ότι η κατασκευή αυτή θα σου εξασφαλίζει την σίγουρη και την άνευ ανάγκης επιβεβαίωσης καθετότητα του φράχτη προς την εμπρός ακμή του τραπεζιού.
Τα προβήματα είναι:
1. Ο οδηγός καθετότητας είναι πολύ μικρός σε μήκος σε σχέση με το μήκος του φράχτη, έτσι ο μοχλός που σχηματίζεται έχει πολύ μικρό υπομόχλιο και θα παραμορφώνει σίγουρα το ξύλο του οδηγού.
2. Ο δεύτερος οδηγός στην επάνω πλευρά δεν προσφέρει κάτι σημαντικό, μη σου πω ότι εμπόδιο θα είναι γιατί κατά τη μετακίνηση -αν είναι εφαρμοστός- θα "δαγκώνει".
3. Η θέση σύσφιξης είναι πολύ έκκεντρη και το παρεπόμενό της (το ανασήκωμα του φράχτη στην άλλη πλευρά, σίγουρα δεν εμπνέει την απαραίτητη σιγουριά για την πλήρη ακινητοποίηση του φράχτη, υπό την επήρεια των πλευρικών δυνάμεων που θα πρέπει να παραλάβει κατά την ώρα της κοπής του κομματιού.
Πιστεύω ότι μια λύση λίγο πιο ευμεγέθης θα έδινε απάντηση σε αυτά τα ζητήματα.
Δες ένα πρόχειρο σκαρίφημα:
Για του μηχανισμούς συγκράτησης μπορεί να μπούν δύο γάτζοι μεταλλικοί, ή και ξύλινοι που θα σφίγγουν με ένα έκκεντρο λεβιέ, μια λογική δηλαδή ανάλογη με αυτή που μπήκε λίγο πιο πάνω.
Έτσι θα έχεις πάκτωση του φράχτη στα δύο ακραία του σημεία και πλήρη ακινητοποίησή του.
Σαν κατασκευή δεν είναι δύσκολη, πέρα από την επιλογή του μέσου ακινητοποίησης βέβαια, αλλά και εκεί υπάρχουν λύσεις .
Καλή συνέχεια !
