Η εστίαση ήταν χειροκίνητη, και στην Canon μου έχω αντικαταστήσει την οθόνη εστίασης (πάνω από τον καθρέπτη) με οθόνη με μικροπρίσματα και split-screen, που βοηθάει πολύ. Επειδή το βάθος πεδίου ήταν ασφυκτικό (στα 110 εκατοστά στο 1.4 το βάθος πεδίου λίγο ξεπερνά τα 2 εκατοστά συνολικώς), όπου δεν ήμουν σίγουρος, έκανα και άλλη λήψη. Καμία δεν είναι ανεστίαστη.
Αρκετά ενδιαφέρον σημείο και το πως φαίνονται τα γράμματα "ES" στην αριστερή Pentax.
Δεν υπάρχει τέτοια διαφορά, το βάθος πεδίου ακόμη και στο 1.4 είναι περίπου 2.5 εκατοστά, που επαρκεί. Αυτά που λες δεν έχουν διαφορά πάνω από 2 χιλιοστά σε σχέση με τη μηχανή.
Στο οφθαλμοσκόπιο ήταν όλα τόσο μικρά.... εδώ θα χρειαζόμουν το lifeview.
Ο Βλάσης μου λέει πως είμαι υπερβολικός στις συνθήκες τεστ, ότι ρίχνοντας στη μεταλλική επιφάνεια φως από μπροστά, δίχως διάχυση, έχω εξοντώσει τους φακούς σε χρωματικές εκτροπές.
....πειράζει?
αυτό που πρόσεξες είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον χαρακτηριστικό των παλιών "γρήγορων" φακών. Ανοικτοί έχουν μεν κάποια αναλυτική ικανότητα, αλλά στα φωτεινά σημεία χάνουν σε κόντραστ και δίνουν ένα εφέ κάπως σαν soft focus, σαν high key difussion, κάπως έτσι. Για "ονειρικής" διάθεσης πορτραίτα μπορεί να δουλέψει υπέρ μας. Άντε να το φτιάξεις έτσι στο φωτοσοπ!
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.