λοιπόν
μιά μικρή βολτίτσα στο ΜΜ με έφερε σε πρώτη επαφή με την ΤΖ7 και ΤΖ6.
Κυρίως έπαιξα με την ΤΖ7.
Τα συναισθήματα ανάμεικτα και ακραία....
Τα θετικά.
1. Εξαιρετική αίσθηση, ποιοτική βαρειά, μεταλλική.
2. Οθόνη κάτσε καλά. - ΤΕΡΑΣΤΙΑ
3. Ταχύτατη στην εστίαση αλλά και στη λήψη. Εντάξει, δεν είναι dslr
4. Εξαιρετικό ζουμ, ευρύς ευρυγώνιος.
5. Πεντακάθαρες λήψεις, ακόμα και αυτές που πήρα με πανινγκ. Την κούρασα πολύ γιά να βγάλει κάτι θολό.
6. Μεγάλο και ευδιάκριτο μενού και ...μάλλον καλοσεταρισμένο.
τώρα....
τα στραβά...
1. Η έλειψη εικονοσκόπιου αισθητή
2. Εβγαζε με ό,τι γουστάριζε. Αποφάσιζε μόνη της πότε θα αλλάξει ταχύτητα, διάφραγμα, iso... Δεν σχολιάζω λεπτομέρειες όπως white balance...
3. Φυσικά όποτε ήθελε χτυπούσε και μιά φλασιά.
4. Σχετικά αργά απελευθέρωνε την οθόνη στο σώσιμο, αν και φαντάζομαι αν δεν έχεις βάλει επισκόπηση μετά τη λήψη λύνεται το πρόβλημα.
5. Εχεις να επιλέξεις από καμιά 15αριά βλακορυθμίσεις, πχ τι σόι ρύθμιση μπορεί να είναι αυτή γιά να παίρνεις μωρά....
6. Μπορεί να μην έβγαλε άσχημη φωτογραφία, αλλά την έβγαλε αυτή και όχι εγώ.
7. Η αλλαγή mode έκανε reset τον φακό από tele σε wide.
Πολύ σκωτσέζικο ντουζ....
λουξου δεν είχε να δω....
Ξέρετε που μπορεί να έχει ? (αν και ποιός σώφρων μαγαζάτορας θα την έβγαζε στο μεϊντάνι...)