Δηλαδή, στο σημείο cross ενός δίδρομου ηχείου λ.χ, ανάλογα με την τάξη
του crossover 1ης,2ης,3ης και πολύ σπάνια 4ης τάξης, έχουμε δύο πηγές
που αναπαράγουν μιά συχνότητα, λόγω των διαφορετικών ακουστικών
κέντρων των μεγαφώνων από τα αυτιά μας και επειδή ο ήχος έχει
συγκεκριμένη ταχύτητα μετάδοσης, δημιουργείται απόκλιση φάσης (ελάχιστη,
αλλά υπαρκτή), το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως δημιουργείται από το ίδιο το
crossover το οποίο εισάγει τις δικές του διαφορές φάσης (λόγω των
παθητικών εξαρτημάτων του) που πολλές φορές υπερβαίνουν τις +/- 45
μοίρες! αυτό λοιπόν δημιουργεί ακυρώσεις συχνοτήτων και μεταβάλλει την
υποτιθέμενη επίπεδη απόκριση του ηχείου, έως και +/- 3 με 4dB!
Πολλοί κατασκευαστές προκειμένου να αποφύγουν αυτό τον σκόπελο,
δημιουργούν πρόσθετες αποκλίσεις φάσης, που έχουν ως στόχο τελικά την
όσο γίνεται σύμπτωση των φάσεων ή εισάγουν τοπολογίες και κυκλώματα
εξουδετέρωσής τους! Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία πολύπλοκων
φίλτρων διαχωρισμού, τα οποία μοιραία δημιουργούν σχεδόν άλλα τόσα
προβλήματα με όσα λύνουν! Αν οπωσδήποτε θέλει κανείς πολύδρομες
υλοποιήσεις, το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι να εφαρμόζει
πολυενίσχυση και να χρησιμοποιεί ενεργά crossover, τα οποία δεν έχουν
σχεδόν κανένα μειονέκτημα σε σχέση με τα αντίστοιχα παθτικά!
Δεν έχω να πω κάτι άλλο γιά το θέμα.