Επιλογες του 2008

Αλλα δυο δισκακια απο τα πολλα που εχω μαθει απο παρουσιασεις συμφορουμιστων.

Gonzalo Rubalcaba - Avatar
31jR8ySBChL._SS400_.jpg


Για περισσοτερα δειτε εδω.

Να προσθεσω μονο πως μολις μια απο τις 7 συνθεσεις του Avatar ανηκει στον Rubalcaba. Οι υπολοιπες ανοικουν, κυριως, στα μελη του γκρουπ του. Τα δυο πρωτα δε, στον μπασσιστα Matt Brewer. Δειτε τι γραφει ο πατερας του στην κριτικη που ανεβασε στο amazon. Φυσικα, του δινει 5 αστερια.


I'll admit it at the outset: The bassist on this recording is my son, 24 year-old, Matt Brewer. So, I'm sure, to a certain degree, I'm guilty of confirmation bias. However, I also believe that my many years as a jazz musician and music educator (I hold a doctorate in music composition and jazz pedagogy), act as an effective filter for my biases here.

With that qualification, I can say unequivocally that this music is great. All facets of composition, arranging, and improvising on the recording are extremely creative and brilliantly performed.

The deep and sometimes curiously convoluted grooves created by these players are compelling, indeed. And the Afro-Cuban rhythmic and melodic facets combined with contemporary swinging sensibilities are intertwined in what I would characterize as a "hip confluence". Or, if you will, a seamless unity of form, harmony, rhythm, and line.

Ethnic musical sources deeply suffuse the compositions on this recording. Yosvany Terry's compositions (he has three on this CD) are particularly diverse and inspiring in this regard. His efforts to hybridize those sources with the lineage of styles in the jazz "family tree" succeeds brilliantly.

But, unlike the more mannered efforts of lesser composers, Terry's compositions - from the fertile womb of his imagination - yield musical creations that emerge whole and free of contrivances. And that's not all: His saxophone playing is extremely engaging, too.

Alternatively, Matt Brewer's poignant composition (paradoxically titled, "Aspiring To Normalcy") expresses the inspiration of Wayne Shorter, Herbie Hancock, and one of Matt's most helpful and influential mentors, the brilliant bassist, Jeff Johnson (active in the Seattle area at this writing). Notice also how Matt has carefully and consciously blended the influences of Chopin, Stravinsky, and Ravel on this beautiful ballad in 3/4 meter. Finally, Matt's superb bass lines and solos support and help to drive the music all at once. A great player by any standard, especially for one so young.

Trumpeter, Mike Rodriguez, plays with a beautiful sound. Gorgeous, really. And he uses that sound to light up the very hip melodic contours of his superb solos. And his time is great, too. Way deep in the pocket.

And take note: Drummer Marcus Gilmore provides an extremely sophisticated rhythmic palette of multi-layered dimensions for this music. He drives the time while engaged in a continuously sensitive interplay with all the players. And the very many ways that he subtly shapes the dynamics in this music is compelling, too. Big plus: He unceasingly hits a groove with authority and authenticity that, I'm sure, must make his grandfather, Roy Haynes, very proud and happy.

Of course, Gonzalo is brilliant, as usual. He is clearly one of the leading pianists in the world - in any style of music. His touch and his ability to shape dynamics on the instrument are inimitable - even uncanny at times. And his time? The best. Just great.

Ganzalo's one composition on this CD (Infantil) is a quirky and extremely clever piece of music that I'm sure Monk would have loved. I found myself grinning and chuckling as I listened. It's such a delight.

Gonzalo's gifts as an arranger are well-represented here, too, in his exquiste adaptation of Alejandro Garcia Cartula's Preludio Corto No. 2 for Piano (Tu Amor Era Falso). And the spirit of the original piece remains ever-present as the players interpret Ganzolo's re-conception of it with loving care and deep affection.

All the players on this CD are a joy to hear. Buy this CD and hear them soon. I believe you'll be listening repeatedly to these performances because they offer an abundance of musical ideas rich in implication and expressiveness.
 
Stateless - Stateless
41Y5e6aElZL._SS400_.jpg


Διαφωνω με το Δημητρη. Δεν ειναι "εμπορικιλα του κερατα". Μακαρι να ηταν ετσι η καραεμπορικη ποπ. Το εχω κατευχαριστηθει ηδη. Ειναι πρωτο φαβορι για δωρακι σε φιλους μεσα στο καλοκαιρι...:smile:
 
Καλημερα Πετρο ακριβως το ιδιο σκεφτομουν
χθες που το ξαναακουγα.Δεν μου κανει καραεμπορικο με τιποτα..
Ηθελα & εγω να το γραψω στην Δημητρη.Παντως ειναι σουπερ
οτι & εαν ειναι.
 
Παντως διαφωνω και με τον ενθουσιασμο σας για τους Santogold. Βεβαια, πολυ θα ηθελε η gwen stefani να ειχε βγαλει αυτο το αλμπουμ, που θα το εκανε και επιτυχια λογω του ονοματος της. Εμενα ομως δε με εψησε. Καποιες καλουτσικες στιγμες δε σωζουν την κατασταση.
 
Παντως διαφωνω και με τον ενθουσιασμο σας για τους Santogold. Βεβαια, πολυ θα ηθελε η gwen stefani να ειχε βγαλει αυτο το αλμπουμ, που θα το εκανε και επιτυχια λογω του ονοματος της. Εμενα ομως δε με εψησε. Καποιες καλουτσικες στιγμες δε σωζουν την κατασταση.

Περι ορεξεως κολοκυθοπιτα κλπ τα ξερεις
αυτα τα πραγματα,θεωρω οτι με εξαιρεση 2 αντε 3 κομματια το
αλμπουμ λεει & ειναι αρκετα φρεσκο για το ειδος του.
 
Ίσως έχετε δίκιο. Πιθανό να παρασύρθηκα επειδή την ίδια περίοδο άκουγα κάτι περίεργα.
Πάντως συμφωνώ μαζί σας 100%.
Έχει πολύ ζουμί το άλμπουμ.
 
The Young Gods - Knock on Wood: the Acoustic Sessions
41GIJ4g9eaL._SS500_.jpg


Oμολογω πως δε γνωριζα ουτε ως ονομα τους Ελβετους The Young Gods, μεχρι που πριν απο 1-2 μηνες ακουσα στον Πετριδη τη διασκευη τους στο Ghost Rider των Suiside. Μου αρεσε τοσο πολυ που αρχισα να ψαχνω γι'αυτους, προπαραγγελνοντας ταυτοχρονα το Knock on Wood.

Οι Young Gods, λοιπον, ειναι βασικα ενα industrial-electronica grοup, που δημιουργήθηκε το 1985 και ως σημερα εχουν κυκλοφορησει πανω απο 10 αλμπουμς.

Το Knock on Wood: the Acoustic Sessions, οπως μαρτηρα και ο τιτλος του, ειναι ενας ακουστικος δισκος που αποτελειται κυριως απο δικες τους συνθεσεις, αλλα και 2-3 διασκευες, με κορυφαια την 12λεπτη του Ghost Rider. Οι Young Gods τραγουδουν στα αγγλικα και λιγοτερο στα γαλλικα. Ολα τα τραγουδια του δισκου ειναι παρα πολυ καλα και σου δινουν την αισθηση του live, αν και ειναι απο στουντιο.

Το 1995, οταν ρωτηθηκε ο David Bowie αν το αλμπουμ του Outside ειναι επηρεασμένο απο τους Nine Inch Nails, αυτος απαντησε, "οχι, ειναι επηρεασμένο απο ενα ελβετικο συγκροτημα, τους Young Gods".

Εξαιρετικος δισκος. Μην τον προσπερασετε χωρις να παρετε μια γευση.
 
Να συμπληρωσω πως το CD συνοδευεται και απο bonus DVD με live εκτελεσεις τραγουδιων τους, αλλα και 3 διασκευες, το Everything is in the right place, των Radiohead και το If six was nine του Hendrix και φυσικα, το Ghost Rider, των Suiside.
 
Coldplay - Viva La Vida
611o6ExTUbL._SS500_.jpg


Mια χαρα δισκος ειναι. Ομως, εχει ενα προβληματακι... Ο ηχος ειναι ακριβως αυτο που θα περιμενε να ακουσει καποιος απο τους Coldplay, με παραγωγο τον Brian Eno. Ειναι σα να ακουμε το Laid των James, αλλα απο τους Coldplay. Με λιγα λογια, το Viva La Vida ειναι εξαιρετικα προβλεψιμο.

Απο την αλλη, ολα τα τραγουδια ειναι απο ανω του μετριου εως πολυ καλα και μαλλον ειναι φτιαγμενα για να εξυπηρετησουν τις συναυλιες του συγκροτηματος.

Μετα απο 3 ακροασεις του βαζω ενα ελαφρυ 7αρακι...
 
Last edited:
Πέτρο το laid των James είναι δισκάρα, αν είναι έτσι έχουμε θέμα.
Βέβαια να σου πω και τη μαύρη αλήθεια ποτέ δεν τους πολυγούσταρα.
Θα το τσεκάρω σύντομα.
 
Το laid ειναι καλυτερο. Eκτος απο το κλασικο και υπεραγαπημενο Sometimes, εχει και το Skindiving... Δεν υπαρχει αυτη η κομματαρα...

Θα κατεβεις να τους δεις το Σαββατο?
 
Re: Απάντηση: Επιλογες του 2008

Eχω περιεργη σχεση με τους R.E.M. Ενω μου αρεσουν παρα πολλα τραγουδια τους, ισως ποτε τα τελευταια χρονια δεν εχω βαλει να ακουσω ολοκληρο καποιο απο τα αλμπουμ τους, αν και εχω αρκετα απο αυτα.*

Το Accelerate ειναι το αλμπουμ τους που το ακουω ολοκληρο εδω και μερικες ημερες. Τα 11 τραγουδια που συμπληρώνουν τα μολις 34 λεπτα της διαρκειας του ειναι ολα ροκ'ν'ρολ και θυμιζουν τα αλμπουμς που εβγαζαν στα 80's.

7/10


*Αληθεια, εχει καποιο νοημα στην εποχη μας η φραση "εχω αυτο το δισκο"?

Επειδη τυχαινει να εχω κι εγω μια περιεργη σχεση μαζι τους,η πρωτη τους περιοδος στην I.R.S.(με σημα τον εφοριακο) ειναι εξαιρετικη και πολυ διαφορετικη απο αυτα που επαιξαν οταν μπηκαν στα μεγαλα σαλονια της Warner
Ακομα και σημερα,ακουω συχνα το Chronic Town(EP) και το Murmur(debut album) τα οποια και συστηνω ανεπιφυλακτα,σχεδον 30 χρονια μετα την κυκλοφορια τους.Ειναι κατι σαν "best of" της πρωτης περιοδου

Οσο για το αν εχει νοημα να λεμε "εχω αυτο το δισκο",για μενα εχει και παραεχει.Μπορει να ειναι ταλαιπωρια να βρεις το LP και να το βαλεις να παιξει(αντι να κλικαρεις 2 φορες το ποντικι)αλλα εκει βρισκεται και μια δοση απο τη μαγεια της μουσικης.Επιπλεον η δισκοθηκη μου,ειναι ενα αναποσπαστο κομματι απο την εφηβεια μου,τα φοιτητικα χρονια...τη ζωη μου γενικως βρε αδερφε!Για τους περισσοτερους θυμαμαι ποτε αγοραστηκαν,απο που,μη σου πω και ποσες δραχμες εκαναν...

Η συλλογη μου δεν πωλειται,δεν ανταλασσεται και παντα θα ειναι σε περιοπτη θεση μεσα στο σαλονι μου._
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Επιλογες του 2008

Οσο για το αν εχει νοημα να λεμε "εχω αυτο το δισκο",για μενα εχει και παραεχει.Μπορει να ειναι ταλαιπωρια να βρεις το LP και να το βαλεις να παιξει(αντι να κλικαρεις 2 φορες το ποντικι)αλλα εκει βρισκεται και μια δοση απο τη μαγεια της μουσικης.Επιπλεον η δισκοθηκη μου,ειναι ενα αναποσπαστο κομματι απο την εφηβεια μου,τα φοιτητικα χρονια...τη ζωη μου γενικως βρε αδερφε!Για τους περισσοτερους θυμαμαι ποτε αγοραστηκαν,απο που,μη σου πω και ποσες δραχμες εκαναν...

Συμφωνω! Δες και εδω.

Η συλλογη μου δεν πωλειται,δεν ανταλασσεται και παντα θα ειναι σε περιοπτη θεση μεσα στο σαλονι μου._

Εδω κι αν συμφωνω...:ernaehrung004:
 
Re: Απάντηση: Επιλογες του 2008

Ακόμη και η σαβούρα μου έχει ψυχή.

1 album σαβουρα σε mp3:αξια 0-10Ε
1 album σαβουρα σε LP/CD :αξια 15-20Ε
1 album που εκ πρωτης εμοιαζε για σαβουρα και τελικα αποδειχθηκε δισκαρα : αξια ανεκτιμητη


Το θεμα σηκωνει πολυ κουβεντα αλλα να μη σας χαλασω το νημα...
Νομιζω ομως οτι μια χαρα συνεννοηθηκαμε :five:
 
Re: Απάντηση: Επιλογες του 2008

1 album σαβουρα σε mp3:αξια 0-10Ε
1 album σαβουρα σε LP/CD :αξια 15-20Ε
1 album που εκ πρωτης εμοιαζε για σαβουρα και τελικα αποδειχθηκε δισκαρα : αξια ανεκτιμητη

Για όλα τ' άλλα υπάρχει η Mastercard (sorry, δεν άντεξα)...:flipout:
 
The Black Angels - Directions To See A Ghost

51k%2BjlQD5wL._SS500_.jpg


the black angels are:

stephanie bailey - drums & percussion
christian bland - guitar, drone machine/organ
kyle hunt - keyboards, percussion, bass, guitar
alex maas - vocals
nate ryan - bass, guitar
adam demetri - visual arts: 16mm projections & psychedelic oils

Since Aristotle, man has organized his knowledge vertically in separate and unrelated groups---Science, Religion, Sex, Relaxation, Work, etc. The main emphasis in his language, his system of storing knowledge, has been on the identification of objects rather than on the relationships between objects. He is now forced to use his tools or reasoning separately and for one situation at a time. Had man been able to see past this hypnotic way of thinking, to distrust it (as did Einstein), and to resystematize his knowledge so that it would all be related horizontally, he would now enjoy the perfect sanity which comes from being able to deal with his life in its entirety.

It is possible for Man to alter his mental state and thus alter his point of view (that is, his own basic relation with the outside world which determines how he stores his information). He then can restructure his thinking and change his language so that his thoughts bear more relation to his life and his problems, therefore approaching them more sanely.

It is this quest for pure sanity that forms the basis of The Black Angels.

-Tommy Hall


Aπιστευτη δισκαρα απο μια ακομα μπαντα απο το Austin του Texas. Ψυχεδελεια του 2008, οπου, φυσικα, παταει στα 60's, 70's αλλα και 80's. Mαλιστα, το μπασο μου φερνει στο νου το Disintegration των Cure. Βαλτε λιγο απο Black Mountain, λιγο απο siouxsie and the banshees, λιγο απο suicide, απο Black Rebel Motorcycle Club, απο souvenirs young america...you name it.

Δι-δι-δι-δισκαρα!!!!

Υ.γ. Μανωλακο, βαλε φορμα και αθλητικα παπουτσια και τρεξε να το παρεις! Αν δε σου αρεσει θα αγορασω διαρκειας του θρυλου, διπλα στον Τσουκαλα...:o

2558921955_54981bc507.jpg
 
Last edited: