Μια σκεψη απλα για την συζητηση.
Εχουμε π.χ μια φωτογραφια HD ενος προσωπου.Σ'αυτην μπορουμε οχι μονον να δουμε αλλα και να μετρησουμε ποσες τριχες εχει το προσωπο που ειναι ας πουμε αξυριστο για 2 μερες.Μπορουμε να δουμε δεκαδες λεπτομερειες στο προσωπο οπως ρυτιδες,βλεφαριδες,οτι θελετε σκεφτειτε.
Τα βλεπει αυτα η φωτογραφικη; Τα τονιζει λογω καποιων τεχνικων λογων; Ειναι σωστες οι λεπτομερειες αυτες; Ειναι "αληθινες";Εχει σημμασια τελικα;
Για μενα οχι.Γιατι; Διοτι τα ματια μου δεν βλεπουν ετσι το πραγματικο προσωπο.Αν δω λοιπον μια φωτογραφια με αναλυση αναλογη της ορασης μου ποια φωτογραφια θα ειναι για μενα η σωστοτερη;Μηπως η υπερ το δεον αναλυση δεν ειναι EQ?
Αν η φωτογραφική είναι σωστή και ο φωτογράφος δεν είναι γκασμάς, θα αποτυπωθεί η σωστή εικόνα στο αρχείο. Άπαξ και γίνει αυτό, δεν θα έχει διαφορά από το πραγματικό.
Αν δεν γίνει αυτό, δεν μιλάμε για πιστή αποτύπωση της πραγματικότητας. Θέμα υπερανάλυσης όμως δεν υπάρχει, εκτός αν μπουν τεχνικά μέσα (software).
Στη συνέχεια, αυτό το αρχείο εικόνας (το οποίο μας έχουν διαβεβαιώσει ότι είναι σωστό) πρέπει κάπου να το δούμε. Εκεί έρχεται η καλιμπραρισμένη οθόνη, ο οποία επίσης θα δείξει αυτό που περιέχει το αρχείο, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Απλά πράγματα.
Μηπως τα μηχανηματα πολλες φορες κανουν περισοτερα απο οτι πρεπει ωστε να ειναι πιστα στον ηχο η την εικονα που πρεπει να αναπαραξουν;Πιστευω πως ναι.Γιατι;Ισως για εντυπωσιασμο,ισως για την διαφορα κλπ......
Αν κάνουν κάτι τέτοιο, εξ ορισμού δεν είναι Hi Fi. High Fidelity = πιστή αναπαραγωγή του ηχογραφημένου υλικού. Όχι επανασύνθεση των ηχογραφημένων μουσικών οργάνων όπως γουστάρουν τα μηχανήματα.
Οπότε, ένα "υπεραναλυτικό" σύστημα είτε παίζει λάθος, είτε η "υπερανάλυση" (εντελώς λάθος όρος IMHO) όπως την ορίζουν κάποιοι είναι τελικά το σωστό και απλά αυτοί που κατηγορούν το σύστημα δεν ξέρουν να ακούν.
Τελος, ειδαμε σχολια κατα καιρους οπως, cd player με αναλογικο ηχο , τρανσιστορατος ενισχυτης με την γλυκυτητα της λαμπας και πολλα παρομοια.
Τελικα τι ζηταμε; Μην μου πειτε περι "ουδετεροτητας" και "πιστοτητας" παρακαλω.
Απ' ότι φαίνεται, τελικά ο καθένας ζητάει αυτό που του αρέσει. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Το κακό είναι ότι ο καθένας θεωρεί τον εαυτό του "ειδήμονα" και προσπαθεί να πείσει τους υπόλοιπους ότι αυτό που του αρέσει είναι και το σωστό.
Α, και περί EQ (για να μπω και λίγο on-topic
): Χρήσιμα αν υπάρχουν προβλήματα στον χώρο, στο σύστημα ή και στα δυο. Δηλαδή σχεδόν πάντα. Το δύσκολο είναι να βρεθεί EQ το οποίο να κάνει περισσότερο καλό παρά κακό (γιατί καμία συσκευή δεν είναι 100% αθώα). Εκεί πρέπει να ζυγιστούν τα πλεονεκτήματα vs τα μειονεκτήματα.
ΥΓ. Το EQ είναι απαραίτητο μόνο να "κόβει" στις χαμηλές συχνότητες, εκεί που οι ρυθμοί του χώρου κάνουν τη ζημιά. Διαφορετικά (δηλαδή αν κάποιος "δίνει" db για να γεμίσει μια ακύρωση του χώρου) είναι σαν να πατάς γκάζι και φρένο ταυτόχρονα. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να φθείρεις το σύστημά σου. Σε υψηλότερες συχνότητες, που δεν παίζουν ακυρώσεις από τον χώρο αλλά απλά απορρόφηση, συνήθως μας παίρνει και να "δίνουμε".
ΥΓ 2. Στα EQ όλα τα λεφτά είναι η φασική διόρθωση, η επέμβαση δηλαδή στον χρόνο. Εκεί είναι τα πολλά λεφτά, και δικαιολογημένα.
