Έρχεται το λαμπραντοράκι μου

[FINIX]

η γρια στην θαλασσα ουρλιαζε και λεγε βγαλτον τον αρρωστο σκυλο σου εξω,στην κυριολεξια 2 χιλιομετρα μακρια,μιλω ε οχι διπλα..

 

[chrisssb]

Ε και? ας φώναζε.

Εγώ το πολύ πολύ να της φώναζα να βγει εκείνη γιατί μας αηδιάζει!

 

[FINIX]

δεν αντεξα την ξεχεσα και αυτην και τον πατερα αλλα δεν τους αντεχα πια ουτε στα δυο χιλιομετρα και εφυγα μετα..

 

[FINIX]

μας εχει τυχει και ιδιοκτητης μπιτς μπαρ στην Χαλκιδικη που ειχε και αυτος σκυλι που μονο σαμπανια δεν μας ανοιξε,αλλα εκει ειχε νεολαια κανενας δεν πειραζονταν απο τον σκυλο ο οποιος ξαπλωνε με λουρι σε μια σκια..φυσικα υπαρχουν και ιδιοκτητες που δεν μαζευουν τα κακα του σκυλου τους η τον αφηνουν να αλωνιζει χωρις ελεγχο και μας παιρνει η μπαλα ολους..

 

[send]

Προχθές εκεί που έπλενα το αυτοκίνητο σβιν παραδίπλα μου περνά σφαίρα ένα ντόμπερμαν που κυνηγούσε κάτι, σκυλάκι ή γατάκι. Βάζω φωνή ποιος αφήνει ντόμπερμαν ελεύθερο, μουγγα. Γκαριζω πιο δυνατά, τσιμουδιά.
Οι νόμοι ζώων συντροφιάς θέλουν και αρχές που επεμβαίνουν αμέσως μόλις τις καλείς, για να μην φτάνουμε στο σημείο να παίζουν κλοτσιές.

 

[Stellios papa]

Απάντηση: Re: Έρχεται το λαμπρατοράκι μου

313 και σήμερα....

:grandpa:

τελικα θα μας πεις τι ειναι το 313 και σημερα ?

 

[supersonic]

το πιό απλό που μου έρχεται στο νου

 

[SR-71]

Ναι, αυτό μου τράβηξε την προσοχή, που είναι το παράξενο??

To παραξενο ειναι οτι πας και βλεπεις Arrival :flute: .... και μετα την πληρωνουμε ολοι εμεις
Μηπως ειναι επιτακτικη αναγκη .... να σου δωρισουμε ενα λαμπραντορακι ? :flute:

 

[petronik]

Μήτσε ,μάλλον είναι οι μέρες που θα <παραδώσει >.
Εσύ θέλεις κάτι παραπάνω

 

[supersonic]

Re: Απάντηση: Έρχεται το λαμπραντοράκι μου

Εσύ θέλεις κάτι παραπάνω

ναι....
+10

 

[tegonik]

To παραξενο ειναι οτι πας και βλεπεις Arrival :flute: .... και μετα την πληρωνουμε ολοι εμεις
Μηπως ειναι επιτακτικη αναγκη .... να σου δωρισουμε ενα λαμπραντορακι ? :flute:

Εχώ την πατσαβουρίτσα μου, και σκύλο δεν αντέχω, ένα χταποδάκι όμως σε θαλασσινό ενυδρείο δεν θα με χάλαγε...

Ιστοριούλα, συμβίωσα κατά το παρελθόν με σκύλους (δύο κιόλας, όχι μαζί), σε διαμέρισμα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την μέρα που γύρισα από την δουλειά αργά (ήταν βραδάκι θυμάμαι) και δεν βρήκα ούτε κάδρο στους τοίχους να κρέμεται...είχε ανοίξει ντουλάπες, είχε σκίσει όλα τα ρούχα (όταν λέω όλα εννοώ όλα), είχε ανοίξει το ψυγείο και τα είχε πετάξει όλα κάτω, κάδρα, σκισμένοι καναπέδες με πούπουλα να αιωρούνται ακόμα στον αέρα, μασημένα όλα τα καλώδια του σπιτιού (και τα 220, είχαν πέσει και ο ρελές), κ.τ.λ. Θυμάμαι που κάθισα στο αφρολέξ του καναπέ για αρκετή ώρα μην μπορώντας να αρθρώσω λέξη (μετά σηκώθηκα με βρεγμένο παντελόνι μιας και εκεί το είχε βρει ωραίο σημείο για κατούρημα ή Λάρα, ήταν 6 μηνών τότε)..αυτή η στιγμή έχει χαραχτεί στον εγκέφαλο μου ανεξίτηλα. Είχα περάσει υπέροχες στιγμές με τους 2 σκύλους μου, δεν λέω, άλλα μετά από 10 χρόνια + που έχουνε περάσει "άσκυλος" αν με ρωτήσει κάποιος τι θυμάμαι θα του έλεγα κατευθείαν το παραπάνω περιστατικό και οι άπειρες κουράδες (κάθε είδους, μαλακές, σκληρές, υγρές, ξερές, κ.τ.λ) που έχω μαζέψει (μιλάμε για πολλές, αμέτρητες) με τον εμετό να μου βγαίνει από την μύτη πολλές φορές...από κάθε πιθανό σημείο (δρόμο, πεζοδρόμια,κρεβάτια, σαλόνια, σπίτια φίλων, παντού..)


Ξέρω ακούγεται κάπως άλλα ειλικρινά αν ξεπεράσω την νέα επίπλωση και την νέα γκαρνταρόμπα που χρειάστηκα μέσα σε ένα βράδυ, αυτό με τις κουράδες δεν το ξεπέρασα ποτέ...

Bonus? Οι άπειρες φορές που έπρεπε κουρασμένος ή από ξενύχτι να βγάλω βόλτα τον σκύλο, μιλάω σε φάσεις που ότι και να μου έταζες δεν ήθελα να το κουνήσω ρούπι από το κρεβάτι μου..και όμως σηκωνόμουν και έβγαινα βόλτα μετά μαζέματος κουραδιών..
και φυσικά οι καθημερινοί "καβγάδες" με άλλους σκύλους σε σκυλοστέκια (έτσι λέω τα λιγοστά παρκάκια που μαζευόμασταν όσοι είχαμε σκύλους). Θυμάμαι ΣΚ που θα πήγαινα στο πάρκο έλεγα από μέσα μου, ας μην είναι κανα πίτμπουλ με κανα καυλωμένο πιτσιρικά που ο σκύλος συμπληρώνει τον ανδρισμό του και σβήνει την δειλία του, μεγαλωμένο φονιάς να κινδυνέψει πάλι το σκυλί μου...αυτό το άγχος το είχα πάντα θυμάμαι, ε και σας πληροφορώ πάντα υπήρχε και ένα πίτμπουλ (τυχαία λέω αυτή τη ράτσα, άλλα καταλαβαίνετε τι θέλω να πω) νταής και εμείς με τα ήρεμα σκυλάκια να τρέμουμε...

Γιατρούς, εμβόλια, υπερήχους, έκτακτα περιστατικά, εμετούς, διάρροιες, ανορεξίες, ουρολοιμώξεις, ακτινογραφίες κ.τ.λ δεν τα αναφέρω καν, αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα.

Πλέον δεν μπορώ να συμβιώσω με σκύλο ξανά σε διαμέρισμα που να με χρυσώσεις (αν και τα αγαπάω σαν τρελός). Αν ποτέ αποκτήσω σπίτι με μεγάλο κήπο, μονοκατοικία, σίγουρα θα αναθεωρήσω, δεν το συζητώ...

Αυτά απλά προς πληροφόρηση όσων πιστεύουν ότι η συμβίωση με έναν σκύλο είναι ανώδυνη, παιδιά δεν είναι, είναι δέσμευση ασύλληπτη την οποία ούτε να φανταστείς δεν μπορείς από πριν... ότι και αν σου λένε. Μόνο όταν μπεις στον χορό αρχίζεις να χορεύεις... :ernaehrung004:

 

[Cicadelic Ranger]

Εχώ την πατσαβουρίτσα μου, και σκύλο δεν αντέχω, ένα χταποδάκι όμως σε θαλασσινό ενυδρείο δεν θα με χάλαγε...

Ιστοριούλα, συμβίωσα κατά το παρελθόν με σκύλους (δύο κιόλας, όχι μαζί), σε διαμέρισμα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την μέρα που γύρισα από την δουλειά αργά (ήταν βραδάκι θυμάμαι) και δεν βρήκα ούτε κάδρο στους τοίχους να κρέμεται...είχε ανοίξει ντουλάπες, είχε σκίσει όλα τα ρούχα (όταν λέω όλα εννοώ όλα), είχε ανοίξει το ψυγείο και τα είχε πετάξει όλα κάτω, κάδρα, σκισμένοι καναπέδες με πούπουλα να αιωρούνται ακόμα στον αέρα, μασημένα όλα τα καλώδια του σπιτιού (και τα 220, είχαν πέσει και ο ρελές), κ.τ.λ. Θυμάμαι που κάθισα στο αφρολέξ του καναπέ για αρκετή ώρα μην μπορώντας να αρθρώσω λέξη (μετά σηκώθηκα με βρεγμένο παντελόνι μιας και εκεί το είχε βρει ωραίο σημείο για κατούρημα ή Λάρα, ήταν 6 μηνών τότε)........:

Ηταν Λαμπραντορ ε ; LOL

 

[Νικος Πετειναρακης]

Εμένα γιατί μου φαίνεται πως ήταν husky;

 

[SR-71]

Αν ποτέ αποκτήσω σπίτι με μεγάλο κήπο, μονοκατοικία, σίγουρα θα αναθεωρήσω, δεν το συζητώ...

Ο λογος ... που δεν εχω σκυλο (... ενω ειμαι τρελλος για αυτα )

Σ'αυτο το σημειο, οι γατοφιλοι .... δεν ιδρωνουν αυτακι.
Και τους ζηλευω :nounder:

 

[chrisssb]

Υπάρχουν ράτσες που ζουν μια χαρά σε διαμέρισμα.

 

[Werewolf]

Απο την αλλη ο tegonik εχει ξενοιασει με μια γατα που...βαριεται που ζει. Οχι μονο δεν πειραζει τιποτε, δεν υπαρχει περιπτωση να δημιουργησει το οτιδηποτε μεσα στο σπιτι. (ειναι και χοντρελω βεβαια, ισως λογω βαρυτικων δυναμεων, αδρανειας, δεν μπορει να παρει τα ποδια της)
Εμενα μου εκανε εντυπωση μιας και στο youtube εχω δει και τι κανουν αλλα γατια ειναι δεν ειναι ο ιδιοκτητης σπιτι. Θα προσπαθησουν να σκαρφαλωσουν παντου, ριχνουν οτι βρουν κατω, γρατζουνανε, πειραζουν οτι βρουν.
Αληθεια...πως καταλαβαινεις ΠΡΙΝ συμβιωσεις με ενα νεο γατακι, αν θα σου βγει διαολος ή σαν την πατσαβουρα του τεφκονικ. ?
Απο την ρατσα. ? ή αν την πατησεις την πατησες. ?

Απο την αλλη τα δικα μου σκυλια (λυκοσκυλο αλσατιας, ντομπερμαν, και δυο που ειχε ο πατερας μου πριν πολλα χρονια λυκοσκυλο και νανο κολει, ουδεποτε πειραζαν το παραμικρο μεσα στο σπιτι. Καμια απολυτως ζημια πουθενα. Ηταν ολα εκπαιδευμενα βεβαια (το λυκοσκυλο αλσατιας το εκπαιδευσα μονος μου, πραγμα που με εδεσε περισσοτερο μαζι του)

 

[tegonik]

Ο λογος ... που δεν εχω σκυλο (... ενω ειμαι τρελλος για αυτα )

Σ'αυτο το σημειο, οι γατοφιλοι .... δεν ιδρωνουν αυτακι.
Και τους ζηλευω :nounder:

Η γάτα είναι άλλη φάση...καμία σχέση...σε καμία περίπτωση δεν σου δίνει την αγάπη ενός σκύλου άλλα ΔΕΝ λερώνει ποτέ (ούτε 30 ημερών όταν είναι), δεν σε χρειάζεται "μαμά", πας 15 μέρες διακοπές και απλά της αφήνεις πολύ νερό και φαγητό, δεν χρειάζεται 3 βόλτες την μέρα (βασικότατο για εμένα) και όταν δεν θέλεις απλά δεν σε "παρενοχλεί" για χάδια κ.τ.λ. Και κάτι βασικό είναι ότι δεν μυρίζει το σπίτι. Οταν είχα σκύλο όποιος ξένος έμπαινε μέσα κράταγε την μύτη του (εγώ δεν το καταλάβαινα..), ενώ τώρα απλά εκπλήσσονται όταν τσάκ, σκάει η πατσαβουρίτσα και την βλέπουν.
Προσοχή, δεν λέω ότι η συντροφιά του σκύλου δεν είναι υπέροχη, αντιθέτως!απλά στέκομαι στα πράγματα που ένας νέος σε συμβίωση με σκύλο δεν γνωρίζει.

 

[supersonic]

ισχύουν όλα αυτά, αλλά ο σκύλος είναι άνθρωπος.
Η γάτα δεν είναι.

(4 βόλτες....βρέχει χιονίσει)

 

[tegonik]

Re: Απάντηση: Έρχεται το λαμπραντοράκι μου

Απο την αλλη ο tegonik εχει ξενοιασει με μια γατα που...βαριεται που ζει. Οχι μονο δεν πειραζει τιποτε, δεν υπαρχει περιπτωση να δημιουργησει το οτιδηποτε μεσα στο σπιτι. (ειναι και χοντρελω βεβαια, ισως λογω βαρυτικων δυναμεων, αδρανειας, δεν μπορει να παρει τα ποδια της)
Εμενα μου εκανε εντυπωση μιας και στο youtube εχω δει και τι κανουν αλλα γατια ειναι δεν ειναι ο ιδιοκτητης σπιτι. Θα προσπαθησουν να σκαρφαλωσουν παντου, ριχνουν οτι βρουν κατω, γρατζουνανε, πειραζουν οτι βρουν.
Αληθεια...πως καταλαβαινεις ΠΡΙΝ συμβιωσεις με ενα νεο γατακι, αν θα σου βγει διαολος ή σαν την πατσαβουρα του τεφκονικ. ?
Απο την ρατσα. ? ή αν την πατησεις την πατησες. ?

Απο την αλλη τα δικα μου σκυλια (λυκοσκυλο αλσατιας, ντομπερμαν, και δυο που ειχε ο πατερας μου πριν πολλα χρονια λυκοσκυλο και νανο κολει, ουδεποτε πειραζαν το παραμικρο μεσα στο σπιτι. Καμια απολυτως ζημια πουθενα. Ηταν ολα εκπαιδευμενα βεβαια (το λυκοσκυλο αλσατιας το εκπαιδευσα μονος μου, πραγμα που με εδεσε περισσοτερο μαζι του)

Πιθανώς να μην έμενε πολλές ώρες ο σκύλος μόνος του. Εγώ δούλευα τότε πολλές ώρες, σχόλαγα βράδυ, το ίδιο και η συγκάτοικος μου (ωράριο καταστημάτων) και ο σκύλος έμενε πολλές ώρες μόνος του. Απο την άλλη παίζει και ο χαρακτήρας σίγουρα...

 

[tegonik]

ισχύουν όλα αυτά, αλλά ο σκύλος είναι άνθρωπος.
Η γάτα δεν είναι.

(4 βόλτες....βρέχει χιονίσει)

Δεν το συζητάω, άνθρωπος με Α κεφαλαίο, η γάτα είναι ημιάγριο κατοικίδιο που παλεύεις από την πρώτη μέρα μέχρι την τελευταία να την κερδίσεις.. (άλλη χάρη βέβαια αυτή..)