Οπως σωστα εγραψε ο Κυριακος, οι ηλεκτρονικοι φορτιστες πρεπει να "διαβασουν" ταση για να ξεκινησουν και να δωσουν την καταλληλη ταση.
Στην περιπτωση της ηλεκτρολυσης, θα πρεπει να υπαρχει μια μπαταρια που να την φορτιζει ο φορτιστης και μετα απο τους πολους της μπαταριας συνδεουμε τα στοιχεια της ηλεκτρολυσης.
Διαφορετικα, με οποιοδηποτε τροφοδοτικο απο 5V εως 24V, η ηλεκτρολυση θα πραγματοποιηθει, εξαρταται ομως και ποσο μεγαλο ειναι το αντικειμενο που θες να καθαρισεις, αλλα και η συσταση του διαλυματος, που αναλογως μπορει να τραβηξει απο 1 εως και 12 Αμπερ. Εαν το τροφοδοτικο δινει 1 Αμπερ θα χρειαστει πχ 10 ωρες, εαν δινει 12 Αμπερ θα χρειαστει πχ 3 ωρες. Επισης σημαντικο ρολο στο χρονο παιζει και η ποσοτητα του μεταλλου στο (-) αλλα και στο (+).
Σε μια πλαστικη λεκανη ή κουβα, στα 3 λιτρα νερο τουλαχιστον 1 κουταλια της σουπας μαγειρικη σοδα.
Τα αντικειμενα στο (+) και στο (-) οχι πιο κοντα απο 2 - 5cm. Επισης να μην ακουμπανε στα τοιχωματα του κουβα, οχι οτι θα υπαρξει προβλημα αλλα δεν (δουλευουν) τα μεταλλα.
Δεν συστηνω ανοξειδωτο γιατι περιεχει Cr (χρωμιο) και Ni (νικελιο) και επιπλεον υπαρχουν πολλοι τυποι ανξειδωτων και θα υπαρξει μπερδεμα. Προσοχη παραγονται επικινδυνες αναθυμιασεις.
Το ιδανικο στοιχειο, για πιο γρηγορο αποτελεσμα, ειναι ο ψευδαργυρος, αλλα θα πρεπει να υπαρχει εως και τριπλασια ποσοτητα μεσα στην ηλεκτρολυση, πραγμα λιγο δυσκολο.
Η αποψη μου ειναι οτι, για ασφαλεια, θα πρεπει στο (+) και στο (-) να εχουμε ιδιας συστασης μεταλλα. Εαν βαλουμε στο (-) αλουμινιο και στο (+) ψευδαργυρο σε λιγες ωρες θα εχει καταστραφει το αλουμινιο.
Αρα λοιπον, για ασφαλεια χρησιμοποιουμε στο (+) ενα κομματι σιδηρου σκραπ. Εγω βαζω σιδηρογωνιες, τις οποιες εχω καθαρισει με τροχο, ή με δισκο ή με συρματοβουρτσα.
Μετα ακολουθει καλο πλυσιμο των μεταλλων και βουρτισμα
παντα σε εξωτερικο χωρο και μακρια απο φωτια ... προσεχουμε για να εχουμε