Νομίζω ότι είμαστε από τους πιο μη-πολιτικοποιημένους λαούς στον κόσμο.
Έτσι μας θέλουνε.
Αγράμματους, αδιάφορους, να μαλώνουμε όλη τη μέρα για το στοίχημα, τον ΠΑΟ και τον Ολυμπιακό, για το αν είχε ταλέντο η Αννα-Μαρία Ρουφοκαβλέτα στην χθεσινή εκπομπή, καταντήσαμε να βλέπουμε στις ειδήσεις για τα βυζιά και τους κώλους των επωνύμων και επίσης καταντήσαμε να διαβάζουμε τις "σοβαρές" ειδήσεις σε κινούμενα μπανεράκια σαν αυτά που έχουμε στο avclub.
Όλη μέρα με ένα φραππέ στο ένα χέρι και το κινητό στο άλλο, να μιλάμε για το που θα πάμε να χτυπήσουμε κανα γκομενάκι το βράδυ.
Αυτό είμαστε σαν λαός, όπως και να το κάνουμε.
"ξάπλα, τσιγάρο και καφέ και δε βαριέσαι αδερφέ".
Νοιώθουμε συνεχώς στην απ'έξω, ότι δε μπορούμε να συμμετέχουμε σε τίποτα, ότι δε μπορούμε να αλλάξουμε κάτι σε αυτό τον τόπο.
Αν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι θα συνιστούσα να αρχίσουμε από τους εαυτούς μας.
Είναι αστείο να συζητάμε για το αν είναι υποχρεωτική η ψήφος μας ή τι κυρώσεις θα έχουμε!
Είναι υποχρεωτικότατη η ψήφος, απο σένα για σένα!
Ποιες θα είναι οι κυρώσεις? να αισθάνεσαι για ακόμη μια τετραετία ένα άβουλο παθητικό στοιχείο που βοήθησε τους καρχαρίες να κάνουν τη δουλειά τους. Αν μπορείς να ζήσεις με αυτό, οκ, τίποτε δεν είναι υποχρεωτικό.
Ας κάνει ο καθένας την προσωπική του επανάσταση με οποιοδήποτε τρόπο τον εκφράζει.
Η αποχή ή το λευκό ή το άκυρο δεν δείχνουν τίποτα. Το πολύ-πολύ να γελάσει κάποιος που θα ανοίξει το φάκελλο για να κάνει την καταμέτρηση. Δε μπορείς να περάσεις κανένα μύνημα έτσι.
Ψήφισε κάποιο μικρό κόμμα, άσχετα αν δε σε εκφράζει 100%
Η πολυφωνία στη Βουλή είναι για καλό όλων μας.
Σίγουρα ο εκλογικός νόμος είναι φτιαγμένος από τους δυο μεγάλους για αυτούς, αλλά αυτό δε σημαίνει κάτι.
Το μύνημα μπορεί να περάσει έτσι κι αλλιώς.
Στις 16 του μηνού θα είμαι εκεί σίγουρα.
