https://el.wikipedia.org/wiki/Χιούμορ
https://el.wikipedia.org/wiki/Ανέκδοτο
Μήπως φταίνε αυτοί που έχεις μπλέξει και τους ανάγεις ως θεους, οπου κανένας αμερικάνος, ασιάτης, αφρικανός, δεν μπορεί να φτάσει;
αν το χιούμορ ειναι κατι τελείως ανθρώπινο (δεν γνωρίζω αν οι μεγαλύτεροι απάνθρωποι της ιστορίας, ειχαν χιούμορ, ολοι οι δολοφόνοι/serial killers κτλ παρουσιάζονται πάντα πολύ σοβαροί)
αν γελάμε με τον Buster Keaton, μήπως αυτό ωφείλετε σε μεγάλο βαθμο, για τις ανέκφραστες και αποτυχημένες προσπάθειες "μηχανοποίησης" του ανθρωπισμού;
οι προαναφερόμενοι "θεοί" ειχαν στο έργο τους χιούμορ;
Burgerman, Tartakofski, Bresson, Dreyer δεν ειχαν ψήγμα χιούμορ.
Hταν dead serious. και δεν χρειάζεται να έχουν όλοι στο έργο τους χιούμορ..
Ομως κάποιοι άλλοι... που μιλούσαν για universal θέματα οπως η οικογενεια, η σχέση πατέρα-κόρης, παιδιων-γονεις, την αλλαγη των αξιών μεσα στην οικογένεια κ.α.
ειχαν παναθρώπινο χιούμορ, το οποιο αποτυπωνόταν σχεδόν σε κάθε ταινία τους.
ακόμα και στο σοβαρό Tokyo Story εχει μια σκηνή με τους μεσήλικες γονεις να ανεβαίνουν σε ενα λεωφορείο, οπου ο δρόμο μάλλον είχε ή δεν είχε.. λακούβες..
στο επόμενο πλάνο, βλέπουμε τα κεφάλια τους να αναπηδούν ρυθμικά, ακουμπώντας σχεδόν την οροφή του λεωφορείου...
ενω το Good Morning καθώς και το i was born but.. εχουν γίνει κατα κάποιο περίεργο τρόπο, η ταινία που ενέπνευσε το αμερικάνικο indie comedy με poops, κλανιές κτλ.
επιθυμείς ακόμα να τους μετρήσουμε;
[FONT=&]βI have always said that I only make tofu because I am a tofu maker. One person cannot make so many different kinds of films. It is possible to eat many different types from around the world at a restaurant in a Japanese department store, but as a result of this overly abundant selection the quality of the food and its taste suffers. Filmmaking is the same way. Even if my films appear to all be the same, I am always trying to express something new, and I have a new interest in each film. I am like a painter who keeps painting the same rose over and over again.β
ο Οζου έλεγε οτι ειναι απλά ενας tofu maker και ηταν λάτρεις του παγκόσμιου κινηματογράφου οπου έβλεπε συνεχώς ταινίες και κάθε του ταινία εχει poster απο αμερικάνικες ταινίες.
ο ταρτακοφκι ενδιαφερόταν μόνο για 1-2 ταινίες τον χρόνο και τον ενδιέφεραν μονο 2 κινηματογραφιστές!
O Burgerman φυλάκιζε την γυναίκα του στο νησί του και της επέτρεπε μόνο μια φορά την βδομάδα να παει με το συνεργείο που ηταν σε διπλανό χωριό για να χορέψει...[/FONT]
