Πιο πολυ παραμυθι ενηλικιωσης,παρα καθαροαιμο γουεστερν που αναπαραγει τα στερεοτυπα του ειδους,παρ'ολα αυτα τουτο δω το διαμαντι ξερει καλυτερα να απεικονιζει την εποχη αυτη απο πολλα δηθεν αυθεντικοτερα.
Ο σκηνοθετης αποδεικνυεται εξαιρετικος σινεφιλ αφου την ταινια στοιχειωνει ο Πεκινπα,οι Κοεν (του True Grit) και ο Τζαρμους (του Νεκρου) και χωρις να πεφτει σε στεγνη αντιγραφη.Ολα αυτα τα εχει κανει κτημα του και βγαινουν αβιαστα και αρμονικα χωρις να σκεφτεσαι α,εδω εχουμε Τζαρμους,εδω Κοεν.
Η ταινια ειναι ενας υμνος στις αντιθεσεις καταμαυρη και ταυτοχρονα αστεια,ο ωμος ρεαλισμος (η ζωη στη Δυση) με τον ρομαντισμο (ο σκοπος του πιτσιρικα),ο πολιτισμος με το αγριο ενστικτο και ενω δεν καταργει καμμια απο τις συμβασεις του γουεστερν δειχνει πραγματικα αντισυμβατικη.
Αν και γυρισμενο στη Νεα Ζηλανδια δειχνει σαν γυριστηκε στα Βραχωδη Ορη,υπεροχα καδραρισμενο και με καλη αφηγηση και ενα διδυμο πρωταγωνιστων με σπουδαια χημεια που αποτελει τον βασικο καμβα ωστε να απεικονιστουν ολες τις αντιθεσεις που αναφερθηκαν παραπανω,ειναι τοσο ανελεητο σ'αυτα που αφηγειται και ομως εχει και ρομαντισμο και χιουμορ.
Σε μια εποχη που συνοδευται με μυθους,bigger than life ηρωες,τραγωδιες ολα συνοδευομενα απο τον παραμορφωτικο καθρεφτη που προκαλει το περασμα του χρονου και η χολιγουντιανη αφηγηση (και το Slow West στεκεται απεναντι και στα δυο),αυτο εδω το χαμηλοφωνο φιλμακι κοιταζει εκεινη την εποχη με ενα μελαγχολικο μειδιαμα-σαν εναν ηρωα απο εκεινη την εποχη που γνωριζει περισσοτερα ωστε να χλευαζει τις φανφαρες που ακουει τριγυρω του αλλα και που αγαπα πραγματικα εκεινη την εποχη.
Πολλα μπραβο...
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Τωρα που ειπες για βορειο γουστερν, ριξε και μια ματια στο Τhe Salvation.
Παιζει ο αλλος ημιθεος (Μικελσεν) και η θεα Ευα Γκρην.
Ok,Γιωργο.Μολις καθαρισω απο αυτα που εχω στη σειρα,θα το κοιταξω.Θενξ...