Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Πωπω πολλά ωραία θα έχω να δω μέσα στις εορτές Τον Σαμπρόλ ούτε τον ξέρω ούτε έχω δει κάτι δικό του! Χίλια ευχαριστώ!

Απλα να τονισουμε οτι ειναι πολυ διαφορετικος απο αυτο που μπηκες να ψαξεις αρχικα.
Επειδη μαλιστα ειναι και αρκετα αποστασιοποιημενη η ματια του, ισως να ηταν καλυτερα να ξεκινουσες με κανεναν Μελβιλ...
 
Δυστυχώς γαλλικά δεν ξέρω τίποτα εκτός από τα soupe a l'oignon, tarte tatin και merci beaucoup.

Αγγλικά όμως καταλαβαίνω σαν την μητρική μου γλώσσα και δεν έχω πρόβλημα να πληρώσω για μια ταινία κακής ανάλυσης (αυτό με νοιάζει μόνο στην επιστημονική φαντασία που έχει εφέ) αν είναι καλή.

Θα ψάξω σήμερα για τον Rivette και τον Resnais μήπως βρω τίποτα. Επίσης πολύ μου άρεσαν κάτι παλιές ταινίες με τον Ζεραρ Ντεπαρντιε (όταν ήταν ακόμα λεπτός) αλλά δεν θυμάμαι τίτλους που να πάρει.

Α και μια που λέγεται νομίζω "όλα τα πρωινά του κόσμου" ή κάπως έτσι....με εκείνο τον τύπο που παιζει την βιόλα ντα γκάμπα και κλαίει......έπος!


Σε ευχαριστώ Cica!

ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΦΙΛΜ !

Tous_les_matins_du_monde.jpg


O τυπος που παιζει βιολα ντα γκαμπα ειναι ο μεγαλος Ζαν-Πιερ Μαριελ που υποδυεται τον Σαιντ-Κολομ(π) που θα διδαξει τον Μαρεν-ΜΑραι.

Απο τα φιλμ που βλεπω και ξαναβλεπω κατα καιρους. Με φοβερη μουσικη.

Βεβαια δεν ειναι με τιποτα intimiste. Τα απαραιτητα μεσα εχουν προβλευτει για να γινει ενα γεματo και στιβαρο φιλμ. Με μια σκηνοθεσια που "επιβαλεται".

Κοιτα θα ψαξω για φιλμς και θq σου κανω PM.
 
Να προτείνω και γω μερικές από την συλλογή μου που μου άρεσαν αν και μάλλον τις έχετε δει.....τώρα βλέπω η μια είναι του Σαμπρόλ (δεν κοιτάω τα ονόματα των σκηνοθετών και δεν το είχα προσέξει) :flipout:
 

Attachments

  • 20171226_143510.jpg
    20171226_143510.jpg
    162.8 KB · Views: 55
teddy γιατι προσβληθηκες για το ..οι σειρες δεν με αφορουν...για τον εαυτο του μιλουσε...
λοιπον ειδα χριστουγεννιατικα τον θανατο του ιερου ελαφιου (κραξτε ελευθερα)
για αλλα μια φορα εξαιρετικος Λανθιμος-Φιλιππου αλλα θα την τοποθετουσα ενα κλικ πιο κατω απο τα Κυνοδοντας,Αστακος γιατι με χαλασε καπως το τελευταιο τριτο της ταινιας ενω τα πρωτα 2/3 ηταν υπεροχα..στον Αστακο μου αρεσε το φιναλε εαν και πολλοι το βρηκαν το αδυναμο σημειο του...
στην συγκεκριμενη ο Λανθιμος φαινεται να αλλαζει την τεχνικη του κανοντας πειραματισμους χωρις να χανεται το υφος του,φαινομενικα η ταινια ειναι η πιο βατη σε σχεση με τις προηγουμενες,πιο νορμαλ διαλογοι πιο βατη γραμμικη αφηγηση,αλλα στην ουσια ειναι πιο "δυσκολη" με την εννοια του οτι βαζει τον θεατη να στοχαστει ακομα πιο πολυ,
οντας πιο ανοιχτη ερμηνιων απο τις προηγουμενες,τον θετει μπροστα σε εναν "καθρεφτη"και με αρκετα "τσιμπηματα" τον οδηγει να τοποθετηθει συμφωνα με τα δικα του πιστευω..
στις προηγουμενες καταπιανεται ξεκαθαρα μεσω της αλληγοριας με την οικογενειακη καταπιεση,με τις κοινωνικες κομφορμιστικες συμβασεις,εδω με την εννοια της θυσιας,της δικαιοσυνης,την "θρησκεια"και επιμερους με την πατριαρχια,με την διαρρηξη της "νοικοκυροσυνης"και την ανθρωπινη ιδιοτελεια σε κρισιμες καταστασεις...
Αρτιο τεχνικα το εργο με υπεροχα καδραρισματα,με σαφη αναφορα-φορο τιμη στον Κιουμπρικ με τα αργα ζουμαρισματα,ξεζουμαρισματα,ισως η Κιντμαν επιλεχθηκε ως συνδετικος κρικος...
ο κλασσικος ξυλινος λογος χωρις συναισθημα σημα κατατεθεν του σκηνοθετη υπαρχει και εδω σε πιο λιγες δοσεις,κατα την αποψη μου σατυριζει την ανθρωπινη μεμψιμοιρια και απαθεια σε διαφορες καταστασεις που ειναι εκτος των αλλων εντονο χαρακτηριστικο του συγχρονου τροπου ζωης,παραταυτα καταφερνει με τα κοντινα του πλανα και τις καλες ερμηνειες να αποδωσει υπεροχα συναισθηματικες καταστασεις π.χ τα πρωτα νεανικα σκιρτηματα,
καποιος σε ενα σαιτ εγραψε για την σκηνη που ο ενας πιτσιρικας ζηταει απο τον αλλον να του δειξει τις τριχες στις μασχαλες του και το κανει χωρις δευτερη σκεψη, οτι ειναι κλασσικη σκηνη που δεν γινεται στην κανονικη ζωη περαν του λανθιμικου κοσμου,αντιθετως εγω το βρηκα σαν μια πανεξυπνη αποδοση του αφιλτραριστου των σκεψεων και πραξεων της παιδικης αθωοτητας..
Η ταινια ξεκινα με αυτην την ιδιοτυπη σχεση του γιατρου με τον νεαρο που σε κανει να αναρωτιεσαι εαν ειναι απλα μια λανθμικη κατασταση χωρις επεξηγηση με αλληγορικη διαθεση,στην συνεχεια ομως ερχεται μια λογικοτατη εξηγηση που μετατρεπει την ταινια σε ενα σκοτεινο θριλερ που η αγωνια κορυφωνεται αριστοτεχνικα,αλλα παραλληλα κορυφωνεται και το λανθιμικο συμπαν με τον θεατη να τοποθετειται σε μην βολικη θεση μεχρι που το φιναλε γινεται καπως κοινοτυπο και τοσο περιπαικτικο που δεν του δινεις σημασια,
δεν ξερω γιατι το επελεξε, τον θεωρω εφυεστατο,δεν μπορω να φανταστω οτι κλεινει το ματι στους επικριτες του, το θεωρω πολυ εγωιστικο..
η τελευται σκηνη δε, μοιαζει με ταινια γουεστερν η Ταραντινο ,η συμφωνια εγινε και εμπλεκομενοι φευγουν χωρις κουβεντα και με αναλογες ματιες ,αναλογα με το τι εχασαν και κερδισαν η θελουν να κερδισουν στο μελλον,
οπως και να χει θεωρω τον Λανθιμο οαση στην ελληνικο χωρο αυτην την στιγμη ,που πρεπει να 'προστατευεται' σαν κορη γυμνου οφθαλμου,η σταμπα weird ειναι υποτιμιτικη γι αυτον με την εννοια οτι ειναι πολυ πιο πολλα πραγματα απο αυτο..
 
* Μουσικη ερηνεια Jordi Savall τεραστειος μουσικος και γνωστης της εποχης της Astree Auvidis.

Τον Jordi Savall μου τον έμαθε ένα μέλος του φορουμ (Sonorus) πριν μερικά χρόνια και αυτός (ο σαβαλ) ήταν ο λόγος που άρχισα να ακούω κλασσική μουσική, ο λόγος που ερωτεύτηκα την βιόλα ντα γκαμπα και τελικά ο λόγος που έκανα account στο tidal :flipout: ....αφου cd του στην Θεσσαλονικη γιοκ.
 
teddy γιατι προσβληθηκες για το ..οι σειρες δεν με αφορουν...για τον εαυτο του μιλουσε...
λοιπον ειδα χριστουγεννιατικα τον θανατο του ιερου ελαφιου (κραξτε ελευθερα)
για αλλα μια φορα εξαιρετικος Λανθιμος-Φιλιππου αλλα θα την τοποθετουσα ενα κλικ πιο κατω απο τα Κυνοδοντας,Αστακος γιατι με χαλασε καπως το τελευταιο τριτο της ταινιας ενω τα πρωτα 2/3 ηταν υπεροχα..στον Αστακο μου αρεσε το φιναλε εαν και πολλοι το βρηκαν το αδυναμο σημειο του...
στην συγκεκριμενη ο Λανθιμος φαινεται να αλλαζει την τεχνικη του κανοντας πειραματισμους χωρις να χανεται το υφος του,φαινομενικα η ταινια ειναι η πιο βατη σε σχεση με τις προηγουμενες,πιο νορμαλ διαλογοι πιο βατη γραμμικη αφηγηση,αλλα στην ουσια ειναι πιο "δυσκολη" με την εννοια του οτι βαζει τον θεατη να στοχαστει ακομα πιο πολυ,
οντας πιο ανοιχτη ερμηνιων απο τις προηγουμενες,τον θετει μπροστα σε εναν "καθρεφτη"και με αρκετα "τσιμπηματα" τον οδηγει να τοποθετηθει συμφωνα με τα δικα του πιστευω..
στις προηγουμενες καταπιανεται ξεκαθαρα μεσω της αλληγοριας με την οικογενειακη καταπιεση,με τις κοινωνικες κομφορμιστικες συμβασεις,εδω με την εννοια της θυσιας,της δικαιοσυνης,την "θρησκεια"και επιμερους με την πατριαρχια,με την διαρρηξη της "νοικοκυροσυνης"και την ανθρωπινη ιδιοτελεια σε κρισιμες καταστασεις...
Αρτιο τεχνικα το εργο με υπεροχα καδραρισματα,με σαφη αναφορα-φορο τιμη στον Κιουμπρικ με τα αργα ζουμαρισματα,ξεζουμαρισματα,ισως η Κιντμαν επιλεχθηκε ως συνδετικος κρικος...
ο κλασσικος ξυλινος λογος χωρις συναισθημα σημα κατατεθεν του σκηνοθετη υπαρχει και εδω σε πιο λιγες δοσεις,κατα την αποψη μου σατυριζει την ανθρωπινη μεμψιμοιρια και απαθεια σε διαφορες καταστασεις που ειναι εκτος των αλλων εντονο χαρακτηριστικο του συγχρονου τροπου ζωης,παραταυτα καταφερνει με τα κοντινα του πλανα και τις καλες ερμηνειες να αποδωσει υπεροχα συναισθηματικες καταστασεις π.χ τα πρωτα νεανικα σκιρτηματα,
καποιος σε ενα σαιτ εγραψε για την σκηνη που ο ενας πιτσιρικας ζηταει απο τον αλλον να του δειξει τις τριχες στις μασχαλες του και το κανει χωρις δευτερη σκεψη, οτι ειναι κλασσικη σκηνη που δεν γινεται στην κανονικη ζωη περαν του λανθιμικου κοσμου,αντιθετως εγω το βρηκα σαν μια πανεξυπνη αποδοση του αφιλτραριστου των σκεψεων και πραξεων της παιδικης αθωοτητας..
Η ταινια ξεκινα με αυτην την ιδιοτυπη σχεση του γιατρου με τον νεαρο που σε κανει να αναρωτιεσαι εαν ειναι απλα μια λανθμικη κατασταση χωρις επεξηγηση με αλληγορικη διαθεση,στην συνεχεια ομως ερχεται μια λογικοτατη εξηγηση που μετατρεπει την ταινια σε ενα σκοτεινο θριλερ που η αγωνια κορυφωνεται αριστοτεχνικα,αλλα παραλληλα κορυφωνεται και το λανθιμικο συμπαν με τον θεατη να τοποθετειται σε μην βολικη θεση μεχρι που το φιναλε γινεται καπως κοινοτυπο και τοσο περιπαικτικο που δεν του δινεις σημασια,
δεν ξερω γιατι το επελεξε, τον θεωρω εφυεστατο,δεν μπορω να φανταστω οτι κλεινει το ματι στους επικριτες του, το θεωρω πολυ εγωιστικο..
η τελευται σκηνη δε, μοιαζει με ταινια γουεστερν η Ταραντινο ,η συμφωνια εγινε και εμπλεκομενοι φευγουν χωρις κουβεντα και με αναλογες ματιες ,αναλογα με το τι εχασαν και κερδισαν η θελουν να κερδισουν στο μελλον,
οπως και να χει θεωρω τον Λανθιμο οαση στην ελληνικο χωρο αυτην την στιγμη ,που πρεπει να 'προστατευεται' σαν κορη γυμνου οφθαλμου,η σταμπα weird ειναι υποτιμιτικη γι αυτον με την εννοια οτι ειναι πολυ πιο πολλα πραγματα απο αυτο..


Ο κυνόδοντας μου άρεσε πολύ, δεν είχα δει πότε κάτι σαν αυτό. Τα άλλα δυο δεν τα χω δει άλλα αφού λες ότι είναι καλά θα τα δω.
 
@ Teddy
Πολυ καλη συλογη για μια αποψη του Γαλλικου κινηματογραφου...Eclectique που λεμε εδω δηλαδη εχει λιγο απο πολλα ειδη.

Tα εχω δει ολα νομιζω.

Ποια η γνωμη σου για την Χορωδία ; Εγω το λατρευω αυτο το φιλμακι. Και το Plein Soleil.... Εcole lui tout seul !

Eιδες σου μαθαινω Γαλλικα απ'έξω-απ'εξω χαχα

Θα μ'ενδιεφερε να καταλαβω πως διαλεγεις τις Γαλλικες ταινιες ... Στο Feeling ? Απο τις γνωμες στο Αμαζον ; Απο φιλους ; Διαβαζοντας το pitch ?
 
Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Superfly, να γραφεις πιο συχνα ρε παλιογαυρε...

Eιναι η συνεπεια του να κανεις 2 δουλειες,φιλε...Δεν υπαρχει χρονος και οταν υπαρχει η κουραση ειναι τοση που δεν εχω ορεξη να πατησω το πληκτρολογιο.
Διαβαζω ομως.Ενα αλλο προβλημα ειναι οτι δεν προλαβαινω να δω τις ταινιες που θελω.Δεν εχω το μυαλο πολλες φορες.Οποτε τι να γραψω?

αλλά γελάω με αστεία του Will Ferrel.....

Και γω φιλε.Για μενα εχει τη στοφα πολυ μεγαλου κωμικου,εχει την τρελλα και την αναρχια που πρεπει να εχεις στην κωμωδια.Απλα ειναι θυμα της εποχης του polliticaly correct που εχει καταντησει τις κωμωδιες...ρομαντικες κομεντι και εχει εξαφανισει τα καλα σεναρια.Γι'αυτο και παιζει μονο σε μαλακιες αφου μονο μαλακιες βγαινουν στην κωμωδια.
 
@ Teddy
Πολυ καλη συλογη για μια αποψη του Γαλλικου κινηματογραφου...Eclectique που λεμε εδω δηλαδη εχει λιγο απο πολλα ειδη.

Tα εχω δει ολα νομιζω.

Ποια η γνωμη σου για την Χορωδία ; Εγω το λατρευω αυτο το φιλμακι. Και το Plein Soleil.... Εcole lui tout seul !

Eιδες σου μαθαινω Γαλλικα απ'έξω-απ'εξω χαχα

Θα μ'ενδιεφερε να καταλαβω πως διαλεγεις τις Γαλλικες ταινιες ... Στο Feeling ? Απο τις γνωμες στο Αμαζον ; Απο φιλους ; Διαβαζοντας το pitch ?

Το "Τα παιδιά της χορωδίας" το λάτρεψα γιατί με συγκίνησε. Αυτό όπως και τα plain soleil, bonjour tristesse και διάφορες άλλες μου τις ανέφερε ο πατέρας μου και η μάνα μου (είναι ιντελεκτουελ τύποι, κλασικάριοι, οπερόφιλοι, μουσειόφιλοι...the whole shabang, ...σαν τον auteur ένα πράμα...:flipout: όπως ήταν φυσιολογικό εμείς σαν σωστοί απόγονοι μεγαλώσαμε ακούγοντας μεταλ και βλέποντας ρομποκοπ...ίσως και γιαυτό να τσίμπησα με το "δεν με αφορούν" του auter μιας και φράσεις όπως "τι ανοησίες είναι αυτά που βλέπετε/ακούτε" κτλ ακουγόντουσαν συχνά στο σπίτι μας. Όποτε πάω να τους δω τις Κυριακές για να φάμε ακολουθεί η κλασική συζήτηση "τι ακούσαμε και τι είδαμε αυτήν την εβδομάδα κτλ.


Εγώ συνήθως διαλέγω ταινίες με έναν τρόπο που θα με φτύσετε αν σας το πω αλλά θα το κάνω στο πνεύμα της εντιμότητας και ας φάω κράξιμο. Διαλέγω λοιπόν γαλλικές ταινίες σύμφωνα με το αν μου αρεσει η πρωταγωνίστρια


Πριν κράξετε αφήστε με να εξηγηθώ. Θεωρώ ότι οι γαλλίδες είναι οι πιο όμορφες γυναίκες του κόσμου χωρίς υπερβολή. Όχι μόνο επειδή ίσως έχουν την ομορφιά στο dna τους αλλά και επειδή έχουν επιλέξει εμφανισιακά να είναι απλές και φρεσκιες χωρίς make up και ρουχα, αξεσουαρ κτλ...πιο πολύ περιεχόμενο, λιγότερο περιτύλιγμα.

Ευτυχώς για μένα πολλές φορές οι γαλλιδες ηθοποιοί που μου αρέσουν τυχαίνει να είναι και μούσες κάποιον καλών σκηνοθετών και έτσι μπορώ και γω να μην φαίνομαι σαν άσχετος όταν μπαίνω σε αυτό το νήμα.

CIca ελπίζω να μην γκρέμισα την εικόνα μου στα ματια σου...:flipout:
 
Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Eιναι η συνεπεια του να κανεις 2 δουλειες,φιλε...Δεν υπαρχει χρονος και οταν υπαρχει η κουραση ειναι τοση που δεν εχω ορεξη να πατησω το πληκτρολογιο.
Διαβαζω ομως.Ενα αλλο προβλημα ειναι οτι δεν προλαβαινω να δω τις ταινιες που θελω.Δεν εχω το μυαλο πολλες φορες.Οποτε τι να γραψω?

Διπλοθεσιτης πουλακι μου εεε?

Και γω φιλε.Για μενα εχει τη στοφα πολυ μεγαλου κωμικου,εχει την τρελλα και την αναρχια που πρεπει να εχεις στην κωμωδια.Απλα ειναι θυμα της εποχης του polliticaly correct που εχει καταντησει τις κωμωδιες...ρομαντικες κομεντι και εχει εξαφανισει τα καλα σεναρια.Γι'αυτο και παιζει μονο σε μαλακιες αφου μονο μαλακιες βγαινουν στην κωμωδια.

Εχεις, πολυ φοβαμαι, δικιο για την κωμωδια και ειναι παγκοσμιο το φαινομενο.
Ευτυχως που υπηρξε και ο Απατοου, γιατι αλλιως το μαγαζι θα ειχε ψιλοκατεβασει ρολα μετα τον Μπενινι.
Δυστυχως και τον Απατοου πολυ πεσμενο τον ειδα στο τελευταιο του...
Πλεον μονο κανενα ανεξαρτητο αμερικανικο ή κανενα αγνωστο μικρο βρετανικο τυχαινει να πετυχεις που και που να βγαζουν γελιο, αλλα ακομη και αυτα τα κυνηγας με το δικανο για να τα πετυχεις. Απο Γαλλικη και Ιταλικη κωμωδια δε με τραβαει πλεον τιποτα.

Finix, με καλυψες απολυτα για το Λανθιμο.
 
Δουλευω στη μια δουλεια για να...πληρωνω την αλλη.Χεσε μεσα....

Ο Απατοου ειναι σε μονιμη κατηφορα,δεν του παει το καλουπι το mainstream,με τον Μπενινι δεν τρελαθηκα ποτε (οχι σαν κωμικο-ειναι εφυεστατος,αλλα με τις ταινιες του),οι Αγγλοι παλευουν αλλα ειναι ακριβοθωρητοι και οταν περνανε απεναντι γινονται περαν του δεοντος "προσεκτικοι".
Κατι Γαλλικες και Ιταλικες που ειδα φετος ειναι σε επιπεδο κακης ελληνικης τηλεοπτικης κωμωδιας.
Σημεια των καιρων....
 
Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Εχεις, πολυ φοβαμαι, δικιο για την κωμωδια και ειναι παγκοσμιο το φαινομενο.
Ευτυχως που υπηρξε και ο Απατοου, γιατι αλλιως το μαγαζι θα ειχε ψιλοκατεβασει ρολα μετα τον Μπενινι.
Δυστυχως και τον Απατοου πολυ πεσμενο τον ειδα στο τελευταιο του...
Πλεον μονο κανενα ανεξαρτητο αμερικανικο ή κανενα αγνωστο μικρο βρετανικο τυχαινει να πετυχεις που και που να βγαζουν γελιο, αλλα ακομη και αυτα τα κυνηγας με το δικανο για να τα πετυχεις. Απο Γαλλικη και Ιταλικη κωμωδια δε με τραβαει πλεον τιποτα.

Finix, με καλυψες απολυτα για το Λανθιμο.

Δυο πολύ ωραίες κωμωδίες που είχα δει ήταν το "για όλα φταίει το γκαζόν" και ένα άλλο που είναι ένας τύπος που παίρνει κακιά μετάθεση στην βόρεια Γαλλια σε ένα χωριό στην μέση του πουθενά, στην αρχή δεν την παλεύει αλλά στο τέλος ερωτεύεται το μέρος και τους ανθρώπους του. Δεν μπορώ να θυμηθώ τον τίτλο αλλά θυμάμαι ότι είχα γελάσει αρκετά όταν το είδα.
 
Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Το "Τα παιδιά της χορωδίας" το λάτρεψα γιατί με συγκίνησε. Αυτό όπως και τα plain soleil, bonjour tristesse και διάφορες άλλες μου τις ανέφερε ο πατέρας μου και η μάνα μου (είναι ιντελεκτουελ τύποι, κλασικάριοι, οπερόφιλοι, μουσειόφιλοι...the whole shabang, ...σαν τον auteur ένα πράμα...:flipout: όπως ήταν φυσιολογικό εμείς σαν σωστοί απόγονοι μεγαλώσαμε ακούγοντας μεταλ και βλέποντας ρομποκοπ...ίσως και γιαυτό να τσίμπησα με το "δεν με αφορούν" του auter μιας και φράσεις όπως "τι ανοησίες είναι αυτά που βλέπετε/ακούτε" κτλ ακουγόντουσαν συχνά στο σπίτι μας. Όποτε πάω να τους δω τις Κυριακές για να φάμε ακολουθεί η κλασική συζήτηση "τι ακούσαμε και τι είδαμε αυτήν την εβδομάδα κτλ.


Εγώ συνήθως διαλέγω ταινίες με έναν τρόπο που θα με φτύσετε αν σας το πω αλλά θα το κάνω στο πνεύμα της εντιμότητας και ας φάω κράξιμο. Διαλέγω λοιπόν γαλλικές ταινίες σύμφωνα με το αν μου αρεσει η πρωταγωνίστρια


Πριν κράξετε αφήστε με να εξηγηθώ. Θεωρώ ότι οι γαλλίδες είναι οι πιο όμορφες γυναίκες του κόσμου χωρίς υπερβολή. Όχι μόνο επειδή ίσως έχουν την ομορφιά στο dna τους αλλά και επειδή έχουν επιλέξει εμφανισιακά να είναι απλές και φρεσκιες χωρίς make up και ρουχα, αξεσουαρ κτλ...πιο πολύ περιεχόμενο, λιγότερο περιτύλιγμα.

Ευτυχώς για μένα πολλές φορές οι γαλλιδες ηθοποιοί που μου αρέσουν τυχαίνει να είναι και μούσες κάποιον καλών σκηνοθετών και έτσι μπορώ και γω να μην φαίνομαι σαν άσχετος όταν μπαίνω σε αυτό το νήμα.

CIca ελπίζω να μην γκρέμισα την εικόνα μου στα ματια σου...:flipout:

Αφου σου αρεσουν ταινιες με παιδια που να βγαζουν και ενα συναισθημα (τα παιδια της χορωδιας), κοιτα λιγο και προς Ισπανια μερια. Οι Ισπανοι το κανουν και αυτο εξαιρετικα. Δε θα πιασω το μεγαλειωδη κινηματογραφικα Λαβυρινθο του Πανα, αλλα ριξε μια ματια στα
http://www.imdb.com/title/tt0188030/
http://www.imdb.com/title/tt1454523/

Προειδοποιω, απεχουν και οι δυο πολυ απο την ρομαντικη, νοσταλγικη αναποληση της παιδικης ηλικιας και ειναι αρκετα μαυρες.

Στο πιο ρομαντικο και ναιφ αλλα χωρις να εχει τιποτα να ζηλεψει σε σχεση με οποιαδηποτε ταινια του ειδους παγκοσμιως υπαρχει και ενα ντοπιο που ειναι απο τις καλυτερες ελληνικες ταινιες ever και αξιζει να το δεις αν δεν το εχεις κανει: Το δεντρο που πληγωναμε.

Υγ. Μπραβο για το μεταλ και οσο για το Ρομποκοπ... Μου ειχε αρεσει παρα πολυ οταν το ειχα δει μικρος αλλα αποφασισα να το ξαναδω προσφατα, τωρα που εχω πλεον πολυ περισσοτερες παραστασεις απο ταινιες ολων των ειδων. Ε λοιπον μου αρεσε ακομα περισσοτερο. Προκειται για μια παρα, παρα πολυ σημαντικη ταινια.
 
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Δουλευω στη μια δουλεια για να...πληρωνω την αλλη.Χεσε μεσα....

Ο Απατοου ειναι σε μονιμη κατηφορα,δεν του παει το καλουπι το mainstream,με τον Μπενινι δεν τρελαθηκα ποτε (οχι σαν κωμικο-ειναι εφυεστατος,αλλα με τις ταινιες του),οι Αγγλοι παλευουν αλλα ειναι ακριβοθωρητοι και οταν περνανε απεναντι γινονται περαν του δεοντος "προσεκτικοι".
Κατι Γαλλικες και Ιταλικες που ειδα φετος ειναι σε επιπεδο κακης ελληνικης τηλεοπτικης κωμωδιας.
Σημεια των καιρων....

Μήπως εχεις δει το a bit of fry and laurie. Εμένα μου άρεσε αρκετά.
 
Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Αφου σου αρεσουν ταινιες με παιδια που να βγαζουν και ενα συναισθημα (τα παιδια της χορωδιας), κοιτα λιγο και προς Ισπανια μερια. Οι Ισπανοι το κανουν και αυτο εξαιρετικα. Δε θα πιασω το μεγαλειωδη κινηματογραφικα Λαβυρινθο του Πανα, αλλα ριξε μια ματια στα
http://www.imdb.com/title/tt0188030/
http://www.imdb.com/title/tt1454523/

Προειδοποιω, απεχουν και οι δυο πολυ απο την ρομαντικη, νοσταλγικη αναποληση της παιδικης ηλικιας και ειναι αρκετα μαυρες.

Στο πιο ρομαντικο και ναιφ αλλα χωρις να εχει τιποτα να ζηλεψει σε σχεση με οποιαδηποτε ταινια του ειδους παγκοσμιως υπαρχει και ενα ντοπιο που ειναι απο τις καλυτερες ελληνικες ταινιες ever και αξιζει να το δεις αν δεν το εχεις κανει: Το δεντρο που πληγωναμε.

Υγ. Μπραβο για το μεταλ και οσο για το Ρομποκοπ... Μου ειχε αρεσει παρα πολυ οταν το ειχα δει μικρος αλλα αποφασισα να το ξαναδω προσφατα, τωρα που εχω πλεον πολυ περισσοτερες παραστασεις απο ταινιες ολων των ειδων. Ε λοιπον μου αρεσε ακομα περισσοτερο. Προκειται για μια παρα, παρα πολυ σημαντικη ταινια.


Το δέντρο που πληγώναμε το βρήκα! Τα αλλά δυο ίσως δυσκολευτώ λίγο άλλα νομίζω σε κανένα αμαζον θα το βρω.
 
Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Υγ. Μπραβο για το μεταλ και οσο για το Ρομποκοπ... Μου ειχε αρεσει παρα πολυ οταν το ειχα δει μικρος αλλα αποφασισα να το ξαναδω προσφατα, τωρα που εχω πλεον πολυ περισσοτερες παραστασεις απο ταινιες ολων των ειδων. Ε λοιπον μου αρεσε ακομα περισσοτερο. Προκειται για μια παρα, παρα πολυ σημαντικη ταινια.

Τιποτα δεν ειναι τυχαιο:το Ρομποκοπ ειναι Βερχοφεν στα ντουζενια του...

Μιλωντας για ταινιες με πιτσιρικια δειτε το Hope and Glory του John Boorman.Aπο τις καλυτερες του μαστορα,αριστουργημα.
 
Το "Τα παιδιά της χορωδίας" το λάτρεψα γιατί με συγκίνησε. Αυτό όπως και τα plain soleil, bonjour tristesse και διάφορες άλλες μου τις ανέφερε ο πατέρας μου και η μάνα μου (είναι ιντελεκτουελ τύποι, κλασικάριοι, οπερόφιλοι, μουσειόφιλοι...the whole shabang, ...σαν τον auteur ένα πράμα...:flipout: όπως ήταν φυσιολογικό εμείς σαν σωστοί απόγονοι μεγαλώσαμε ακούγοντας μεταλ και βλέποντας ρομποκοπ...ίσως και γιαυτό να τσίμπησα με το "δεν με αφορούν" του auter μιας και φράσεις όπως "τι ανοησίες είναι αυτά που βλέπετε/ακούτε" κτλ ακουγόντουσαν συχνά στο σπίτι μας. Όποτε πάω να τους δω τις Κυριακές για να φάμε ακολουθεί η κλασική συζήτηση "τι ακούσαμε και τι είδαμε αυτήν την εβδομάδα κτλ.


Εγώ συνήθως διαλέγω ταινίες με έναν τρόπο που θα με φτύσετε αν σας το πω αλλά θα το κάνω στο πνεύμα της εντιμότητας και ας φάω κράξιμο. Διαλέγω λοιπόν γαλλικές ταινίες σύμφωνα με το αν μου αρεσει η πρωταγωνίστρια


Πριν κράξετε αφήστε με να εξηγηθώ. Θεωρώ ότι οι γαλλίδες είναι οι πιο όμορφες γυναίκες του κόσμου χωρίς υπερβολή. Όχι μόνο επειδή ίσως έχουν την ομορφιά στο dna τους αλλά και επειδή έχουν επιλέξει εμφανισιακά να είναι απλές και φρεσκιες χωρίς make up και ρουχα, αξεσουαρ κτλ...πιο πολύ περιεχόμενο, λιγότερο περιτύλιγμα.

Ευτυχώς για μένα πολλές φορές οι γαλλιδες ηθοποιοί που μου αρέσουν τυχαίνει να είναι και μούσες κάποιον καλών σκηνοθετών και έτσι μπορώ και γω να μην φαίνομαι σαν άσχετος όταν μπαίνω σε αυτό το νήμα.

CIca ελπίζω να μην γκρέμισα την εικόνα μου στα ματια σου...:flipout:

Καθολου μην ανησυχεις.
Ειναι ενα πολυ σωστο κριτηριο (αναμεσα στ'αλλα)
Επειδη ακριβως δεν εχω στερεοτυπα και επειδη ο κυκλος μου εχει πραγματικους "ιντελλεκτουελ" και βλεπουμε μαζι Μπατμαν και Bond, James Bond ...
οποτε καταλαβαινω τι περιμενει ενας ενημερομενος θεατης οταν παει να δει ενα φιλμ, για αποφυγη ολης της σνομπ κουλτουρας.

Λοιπον θα σου φτιαξω μια λιστα με Γαλλικο κινηματογραφο με κυριο αξονα την δυνατοτητα να τα βρεις καπου. Ειτε δωρεαν ειτε σε DVD αλλα σε αυτην την περιπτωση να μην πεταξεις τα λεφτα σου.
Εχε υποψιν σου οτι κυκλοφορουν και υποτιτλοι (αγγλικοι) για διαφορα Γαλλικα φιλμς, οποτε αν βρουμε το φιλμ για κατεβασμα μπορει να βρουμε και υποτιτλους χωριστα.

Μην πληρωσεις ποτε για να υποστεις ενα φιλμ.
Λοιπον σου φτιαχνω σιγα σιγα την λιστα.

Προς το παρων τσεκαρε τι ειπαμε με τον superfly περι Melville.