Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
- Thread starter Stellios papa
- Start date
Δίκιο έχεις, απλά με κάποιο μαγικό τρόπο δεν είδα το ποστ που το ανέφερες αυτό.
εγω που ξαναείδα το Big Lebowski πριν 2 μήνες κατεβασα την βαθμολογία απο το 8 στο 7.
εχει καποιες κλασικές σκηνες δεν λέω..(έχει όμως και πολύ κακές όπως εκείνο το απαίσιο όνειρο που θυμίζει κακή ελληνική ταινία..) οταν ειχε βγεί, ειχα ενθουσιαστεί πολύ, τοτε δεν βαθμολογούσα στο IMDB.
τωρα το κάνω και για να θυμάμαι τι εχω δει (εκτος απο αυτες στα φεστιβαλ που τρέχω να προλάβω την αλλη προβολή..)
εδω και 2 μηνες τελειωσε το φεστιβαλ ντοκιμαντερ και δεν προλαβα να γραψω τις καλύτερες στο νημα διπλα..
Όσο το σκέφτομαι τελικά καταλήγω στο συμπέρασμα ότι πολλές ταινίες που προτείνεις (σε αντίθεση με αυτές που δεν εγκρίνεις) πάσχουν από ένα πρόβλημα:
Δεν έχουν ψυχή.
Δεν μιλώ για κάποια συγκεκριμένη αλλά για την γενική θεώρησή σου. Είσαι πολύ "ars gratia artis" στις ταινίες και αυτό στο λέω εγώ που η αγαπημένη μου ταινία είναι το Μάριενμπαντ.
Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
oi Koεν εχουν κανει 3-4 ταινιες πολυ καλυτερες απο τον υπερτιμημενο Λεμποφσκι 6 στα 10
oi Koεν εχουν κανει 3-4 ταινιες πολυ καλυτερες απο τον υπερτιμημενο Λεμποφσκι 6 στα 10
.
αιντε θελω μερικες ταινιες με ψυχη !
και τι εννοουμε ταινιες με ψυχη Πανο ?
γιατι υπαρχουν τοσες ταινιες με ψυχη που χανονται γιατι δεν εχουν τεχνη
και υπαρχουν και αυτες με ψυχη που ξεχνας την τεχνη
αιντε θελω μερικες ταινιες με ψυχη !
και τι εννοουμε ταινιες με ψυχη Πανο ?
γιατι υπαρχουν τοσες ταινιες με ψυχη που χανονται γιατι δεν εχουν τεχνη
και υπαρχουν και αυτες με ψυχη που ξεχνας την τεχνη
Last edited:
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
8 με 9.
με πρώτες, για μένα, τις The Hudsucker Proxy, Raising Arizona, A Honest Man και Fargo.
κι από κοντά No Country For Old Men, Μiller's Crossing και The Man Who Wasn't There.
ο Λεμπόφσκι δεν είναι ..."υπερτιμημένος". Αντιθέτως: απευθύνεται σε πολύ συγκεκριμένο κοινό. Σαν cult movie το βρίσκω ανεκτίμητο. Πρέπει να δηλώνεις την κλοπή του αυτοκινήτου σου στην αστυνομία, να σε ρωτάνε οι μπάτσοι αν είχες κάτι πολύτιμο μέσα και ν απαντάς "some Creedence tapes".
Tέτοιο κοινό. :firstprize:
8 με 9.
με πρώτες, για μένα, τις The Hudsucker Proxy, Raising Arizona, A Honest Man και Fargo.
κι από κοντά No Country For Old Men, Μiller's Crossing και The Man Who Wasn't There.
ο Λεμπόφσκι δεν είναι ..."υπερτιμημένος". Αντιθέτως: απευθύνεται σε πολύ συγκεκριμένο κοινό. Σαν cult movie το βρίσκω ανεκτίμητο. Πρέπει να δηλώνεις την κλοπή του αυτοκινήτου σου στην αστυνομία, να σε ρωτάνε οι μπάτσοι αν είχες κάτι πολύτιμο μέσα και ν απαντάς "some Creedence tapes".
Tέτοιο κοινό. :firstprize:
Last edited:
teddy743
Supreme Member
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
Πρωτη ταινια για σενα των Κοεν ειναι ο Λεμποφσκι
τα 8 με 9 αφησε τα για τους αλλους :Banane0:
σιγα το συγκεκριμενο κοινο η ταινια εχει τα περισσοτερα + απο ολες τις ταινιες των Κοεν
και εμενα και σε πολλους αρεσε η ατακα του Τζεφ με τις creedence tapes αλλα ολοι αυτοι δεν ανηκουν σε καποιο συγκεκριμενο κοινο
αχ αυτο καλτ τι ωραιο ακουγεται
εδω αν ρωτησεις 20 ατομα τα 18 αρεσκονται με τον Λεμποφσκι οπως και εγω ειναι συγκεκριμενο κοινο
Πρωτη ταινια για σενα των Κοεν ειναι ο Λεμποφσκι
τα 8 με 9 αφησε τα για τους αλλους :Banane0:
σιγα το συγκεκριμενο κοινο η ταινια εχει τα περισσοτερα + απο ολες τις ταινιες των Κοεν
και εμενα και σε πολλους αρεσε η ατακα του Τζεφ με τις creedence tapes αλλα ολοι αυτοι δεν ανηκουν σε καποιο συγκεκριμενο κοινο
αχ αυτο καλτ τι ωραιο ακουγεται
εδω αν ρωτησεις 20 ατομα τα 18 αρεσκονται με τον Λεμποφσκι οπως και εγω ειναι συγκεκριμενο κοινο
σε πολύ συγκεκριμένο κοινό, απευθύνεται το πολύ ιδιαίτερο The Life Aquatic with Steve Zissou (2004) του Wes, παρά οι Κοέν με το Λεμπόφσκι.
teddy743
Supreme Member
Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
Χωρίς να θέλω να φανώ κάπως.
νομιζω οτι εχουμε αντίθετο background.
μάλλον έρχεσαι απο ενα λογοτεχνικό background,
αντιθέτως με ενδιαφέρει περισσότερο η σχέση και η αντίστιξη μεταξύ εικόνας ήχου και λιγότερο οι ερμηνείες, οι διάλογοι και η πλοκή.
αρκετοί σκηνοθέτες που μου αρέσουν ήταν και ζωγράφοι, μουσικοί παρά λογοτέχνες.
Η εικόνα και ο ήχος ειναι πολύ πιο ακριβής (οταν υπάρχει κινηματογραφικό ταλέντο) απο τον λόγο.
ο οποιος ειναι μια εμμεση προσπάθεια επικοινωνίας. (θεωρώ την εικονα και τον ήχο, μια πιο άμεση επικοινωνία που δεν χρειάζεται την μετάφραση μεσω των λέξεων)
ολοι μπορούν να πούν "σε αγαπώ" το πως θα το νίωσουμε, μετουσιώνοντας το σε εικόνες μέσω της κινηματογραφικής αισθητικής ειναι αυτή που ουσιαστικά θα καταργήσει ή θα ενδυναμώσει αυτες τις λέξεις και θα αποφέρει συναίσθηματα/σκέψεις ή οτι άλλο επιθυμεί ο δημιουργός της σκηνής.
(μάλιστα δεν νομίζω οτι διαφωνείς στα παραπάνω)
πχ εχει σημασία η γωνία λήψης, ο φακός που θα χρησιμοποιηθεί, το πως θα στήσεις ή δεν θα στήσεις τους ηθοποιους, το κενό αναμεσά τους, τα χρώματα, τα αντικείμενα γύρω τους, η προηγούμενη σκηνή καθώς και η μετά, οι ήχοι, το ηχόχρωμα της φωνής, η κινησιολογία τους, η όλη γεωμετρία και μουσικότητα της σκηνής και άλλα πολλά που δεν τα παρατηρώ και εγω..
δυστυχώς, οταν υπάρχει πυκνός διάλογος, γρήγορη δράση, κοντινά πλάνα κ.α. ολη αυτή η εκφραστικότητα μέσω τις κατασκευής ή και του αυτοσχεδιασμού, χάνεται και καταλήγουμε σε στεγνά τηλεόπτικά πλάνα οπου ο ηθοποιός παίζει θέατρο διαβάζοντας μερικες "εξυπνες" ατάκες/διάλογοι που δεν ειναι δικές του, του έχουν δοθεί. και στην προσπάθεια να τις κάνει δικές του, καταλήγουμε να βλέπουμε αυτην την προσπάθεια, παρά αυτο που πραγματικά είναι.
Ο διάλογος ειναι αναγκαιος για λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις ή για σκηνές οπου ακόμα δεν έχουμε ανακαλύψει τον τρόπο (ή απλα δεν μάθαμε να τις κατανοούμε) να μεταδώσουμε ενα συναίσθημα μέσω των εικονων/ήχων.
ας βάλω δυο τελειες εδω..
Χωρίς να θέλω να φανώ κάπως.
νομιζω οτι εχουμε αντίθετο background.
μάλλον έρχεσαι απο ενα λογοτεχνικό background,
αντιθέτως με ενδιαφέρει περισσότερο η σχέση και η αντίστιξη μεταξύ εικόνας ήχου και λιγότερο οι ερμηνείες, οι διάλογοι και η πλοκή.
αρκετοί σκηνοθέτες που μου αρέσουν ήταν και ζωγράφοι, μουσικοί παρά λογοτέχνες.
Η εικόνα και ο ήχος ειναι πολύ πιο ακριβής (οταν υπάρχει κινηματογραφικό ταλέντο) απο τον λόγο.
ο οποιος ειναι μια εμμεση προσπάθεια επικοινωνίας. (θεωρώ την εικονα και τον ήχο, μια πιο άμεση επικοινωνία που δεν χρειάζεται την μετάφραση μεσω των λέξεων)
ολοι μπορούν να πούν "σε αγαπώ" το πως θα το νίωσουμε, μετουσιώνοντας το σε εικόνες μέσω της κινηματογραφικής αισθητικής ειναι αυτή που ουσιαστικά θα καταργήσει ή θα ενδυναμώσει αυτες τις λέξεις και θα αποφέρει συναίσθηματα/σκέψεις ή οτι άλλο επιθυμεί ο δημιουργός της σκηνής.
(μάλιστα δεν νομίζω οτι διαφωνείς στα παραπάνω)
πχ εχει σημασία η γωνία λήψης, ο φακός που θα χρησιμοποιηθεί, το πως θα στήσεις ή δεν θα στήσεις τους ηθοποιους, το κενό αναμεσά τους, τα χρώματα, τα αντικείμενα γύρω τους, η προηγούμενη σκηνή καθώς και η μετά, οι ήχοι, το ηχόχρωμα της φωνής, η κινησιολογία τους, η όλη γεωμετρία και μουσικότητα της σκηνής και άλλα πολλά που δεν τα παρατηρώ και εγω..
δυστυχώς, οταν υπάρχει πυκνός διάλογος, γρήγορη δράση, κοντινά πλάνα κ.α. ολη αυτή η εκφραστικότητα μέσω τις κατασκευής ή και του αυτοσχεδιασμού, χάνεται και καταλήγουμε σε στεγνά τηλεόπτικά πλάνα οπου ο ηθοποιός παίζει θέατρο διαβάζοντας μερικες "εξυπνες" ατάκες/διάλογοι που δεν ειναι δικές του, του έχουν δοθεί. και στην προσπάθεια να τις κάνει δικές του, καταλήγουμε να βλέπουμε αυτην την προσπάθεια, παρά αυτο που πραγματικά είναι.
Ο διάλογος ειναι αναγκαιος για λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις ή για σκηνές οπου ακόμα δεν έχουμε ανακαλύψει τον τρόπο (ή απλα δεν μάθαμε να τις κατανοούμε) να μεταδώσουμε ενα συναίσθημα μέσω των εικονων/ήχων.
ας βάλω δυο τελειες εδω..
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
Ναί. Κι εσύ, είσαι ολυμπιακός :Banane0:
Ναί. Κι εσύ, είσαι ολυμπιακός :Banane0:
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
Μπα δεν εχει να κανει με το μπακραουντ.Το ιδιο αγαπαω τον Greenaway,τον Kubrick,τον Ταρκοσφκι,το ιδιο και τον Καπρα,τον Γουαλντερ,τον (παλιο) καλο Γουντι Αλεν.
Για μενα δεν ειναι ο τροπος το ζητουμενο αλλα το να καταφερει ο δημιουργος να μου πει αυτα που θελει να πει.Ανεξαρτητως τροπου ή φορμας.
@Κωστα βαλε και το Blood Simple στα Κοενικα και κλεισαμε.
Κραταω για μενα το Oh brother where art thou....
Μπα δεν εχει να κανει με το μπακραουντ.Το ιδιο αγαπαω τον Greenaway,τον Kubrick,τον Ταρκοσφκι,το ιδιο και τον Καπρα,τον Γουαλντερ,τον (παλιο) καλο Γουντι Αλεν.
Για μενα δεν ειναι ο τροπος το ζητουμενο αλλα το να καταφερει ο δημιουργος να μου πει αυτα που θελει να πει.Ανεξαρτητως τροπου ή φορμας.
@Κωστα βαλε και το Blood Simple στα Κοενικα και κλεισαμε.
Κραταω για μενα το Oh brother where art thou....
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
Ναι
Φόρμα είναι το εξωτερικό του περιεχομένου. Δεν είναι αναπόσπαστα.
Ναι
Μα για να το καταφέρει θα πρέπει να χρησιμοποιήσει κάποιου είδους φόρμα...
Φόρμα είναι το εξωτερικό του περιεχομένου. Δεν είναι αναπόσπαστα.
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
έγραψα 8 με 9. έβαλα τα 7. αυτά τα 2 θα ήταν τα υπόλοιπα. Αλλά με μπερδεύει το Inside Llewyn Davis που το λάτρεψα. Επρεπε να πώ 10 τελικά.
έγραψα 8 με 9. έβαλα τα 7. αυτά τα 2 θα ήταν τα υπόλοιπα. Αλλά με μπερδεύει το Inside Llewyn Davis που το λάτρεψα. Επρεπε να πώ 10 τελικά.