Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

[auteur]

Τρομερη η συμβολη του αγαπημενου μας αυτια στα νηματα του κινηματογραφου,ευχαριστουμε απο καρδιας...

Ο αγαπημένος αυτος φίλος, αφού πάρει άδεια σε μόλις 500 μέτρα βρίσκεται μέσα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Υπάρχουν ομως και καποιοι ακατανόμαστοι Βαρώνοι κινηματογραφόφιλιας οπου παίρνουν άδεια και ταξιδεύουν 550 χιλιόμετρα για να παρεβρεθούν στις ίδιες κινηματογραφικές αίθουσες.
Οπως και αρκετοί αλλοι "βλαμμενοι" που δεν έχουν λογαριασμό εδω.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Βέβαια το ευρύ κοινό, λόγο netflix, tv series αλλα και του κλασικού κινηματογράφου που βασίζεται στον ηθοποιό και το σενάριο, ειναι πολύ πιο εξοικειωμένο σε μια τετοια αισθητική, απο ότι, σε μια πιο σύγχρονη κινηματογραφική αισθητική.
Αυτο φαίνεται κυρίως στο οτι αντιμετωπίζει τα φιλμ κυρίως νοητικά, "βλέπει" σενάρια, ηθοποιούς, ψάχνει μηνύματα και "τι μας είπε ο ποιητης" και όχι με όλες τις αισθήσεις.

Γιαυτό και οι εγκεφαλικοί σκηνοθέτες τυχαίνουν μεγαλύτερης αποδοχής απο τους αισθαντικούς.

Πολύ αυθαίρετο αυτό που γράφεις.
Πάρα πολύ.

 

[auteur]

Πολύ αυθαίρετο αυτό που γράφεις.
Πάρα πολύ.

Αυθαίρετοι είμασταν πάντα κύριε, δεν το έχετε καταλάβει.


Πιστεύεις οτι Bresson, Mizoguchi, Antonioni, Ozu, Vigo, Apichatpong, τα τελευταία του Malick κ.α.
τυχαίνουν μεγαλύτερης αποδοχής απο ότι οι πιο εγκεφαλικοί Hitchcock, Welles, Coppola, Nolan, Woody Allen κ.α.;

Με το παραπάνω δεν γράφω οτι οι μέν ειναι ανώτεροι απο τους δε, δεν συγκρίνω αξία, απλά τι προτιμάει το ευρύ κοινό και κατα κάποιο τρόπο, γιατί υπάρχει μεγαλύτερη εξοικείωση με τέτοια έργα.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Πιστεύεις οτι Bresson, Mizoguchi, Antonioni, Ozu, Vigo, Apichatpong, τα τελευταία του Malick κ.α.
τυχαίνουν μεγαλύτερης αποδοχής απο ότι οι πιο εγκεφαλικοί Hitchcock, Welles, Coppola, Nolan, Woody Allen κ.α.;

....

Οχι.
Πιστεύω ότι υπάρχουν πολύ αισθαντικοί σκηνοθέτες που, όμως, μιλάνε ...τη "μαλλιαρή".:BDGBGDB55:

 

[auteur]

Τα δικά μου καλύτερα απο όλο το 59ο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
ισως να ξέχασα και καμία..

τα αριστουργήματα ηταν 2
Σόκρατες
Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος
εδω υπάρχει ο καθρεφτισμός του ενος χαρακτήρα πάνω στον άλλο και στο τοπίο, που συναντήσαμε και στην "Κραυγή" του Αντονιόνι.
η διαρκής οδύνη που κουβαλάει υπομονετικά ο Σίσυφος. «Μπορείς να πας όπου θες, σ’ όποιο μέρος επιλέξεις, δεν πρόκειται να βρεις κάτι διαφορετικό μονο νεα βάσανα" ακούγεται μια στιγμή στην ταινία.
μονο σε ένα πράγμα διαφωνώ με την παρακάτω κριτική

Spoiler

Συνελόντι ειπείν, φυγή από το αναπόδραστο ουκ έστι. Και τι είναι τελικά αυτός ο περίφημος …Ελέφαντας (του τίτλου) – που θέλουν να δουν από κοντά οι ήρωες – για τον οποίο κυκλοφορεί η φήμη πως απλά στέκει ακίνητος και αγνοεί τον κόσμο σε κάποιο τσίρκο, κάπου στο Βορρά; Μα δεν είναι άλλο από την παχύδερμη όψη του σύγχρονου καπιταλισμού (πέρα από μια αλληγορία για το εκτρωματικό, καθηλωμένο προφίλ της σημερινής Κίνας), που ποδοπατεί (αδιακρίτως) και συνθλίβει κάτω απ’ το πέλμα του εκατομμύρια ανυπεράσπιστα θύματα. Παροιμιώδες σύμβολο μιας ασάλευτης, ματαιωμένης ζωής που αντικρίζει με απάθεια το σκληρό σύμπαν που την περιβάλλει. Η αδράνειά του κάλλιστα αντανακλά τον παθητικό, ευνουχισμένο και αποξενωμένο ψυχισμό των ηρώων μέσα στο καθοδικό σπιράλ της άθλιας καθημερινότητάς τους.

Στην αρχή του έργου ενας χαρακτήρας μας αναφέρει οτι θέλει να πάει στο Μεζούλι (δεν θυμάμαι ακριβως το όνομα του χωριού), οπου υπάρχει ενας ελέφαντας οπου τον πειράζουν με μυτερές τρίαινες οι περαστικοί, τον ταίζουν και και αυτός απλά κάθεται ακίνητος.

το έργο τελειώνει με τους χαρακτήρες να ειναι ακινητοι, ενω ακουγεται μια κραυγή ελέφαντα..
(οπως στην "Κραυγή" του Αντονιόνι που ακούμε την κραυγή του νεκρού πρωταγωνιστή μέσα απο την γυναίκα)


Αγρίμι
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11725

Διαβολόψαρο
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11687
http://cinedogs.gr/festivals/24659/#sthash.fi0HIbfz.dpbs

Ο αθώος
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11820
http://cinedogs.gr/festivals/59ο-φεστιβάλ-θεσσαλονίκης-guilty-den-skyldige/#sthash.jjx9KZVh.dpbs

Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11765
http://cinedogs.gr/festivals/elephant-sitting-still/#sthash.DTpX2hPs.dpbs

Σόκρατες
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11637
http://cinedogs.gr/festivals/59ο-φεστιβάλ-θεσσαλονίκης-socrates/#sthash.AfM4HNKY.dpbs

Ρέι και Λιζ
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11713

Τζόι
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11760

Πολύ αργά για να πεθάνουν νέοι
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11733

Οι θεριστές
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11712
http://cinedogs.gr/festivals/the-harvesters/#sthash.wLkADHHq.dpbs

Αγχωμένη μετάφραση
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11645

 

[auteur]

Οχι.
Πιστεύω ότι υπάρχουν πολύ αισθαντικοί σκηνοθέτες που, όμως, μιλάνε ...τη "μαλλιαρή".:BDGBGDB55:

Δεν ειπε κανεις το αντίθετο.
Αυτό που αναφέρω παραπάνω ομως δεν εχει σχέση με αυτό.

Ο "διαχωρισμός" (που φυσικά δεν ειναι απόλυτος πχ το Vertigo του Hitchcock ειναι η πιο αισθαντική ταινία (και κατα την άποψη μου, μάλλον η καλυτερη του, χωρις βεβαια να έχω δει όλες τις ταινίες του, αλλα ολες τις γνωστές του), έγινε ως μια "εξήγηση" γιατί το ευρύ κοινό, προτιμάει τις σειρές και τις εγκεφαλικές ταινίες σεναρίου και ίσως γιατί αρκετοί που έχουν μεγαλώσει με κλασικό κινηματογράφο δεν μπορούν να αφουγκραστούν μια νέα αισθητική προσέγγιση και τα νέα κινηματογραφικά αριστουργήματα.

Οποιος αγάπαει μόνο τα έργα των πεθαμένων, κατα κάποιο τρόπο δεν αγαπάει και δεν αφουγκράζεται τον κόσμο και τους συνανθρώπους/καλλιτέχνες γύρω του.
Αν κάποιος θεωρεί οτι η κινηματογράφική τέχνη εχει πέθανει (μαλιστα μια τόσο νέα μορφή τέχνης που μετράει 100+ μόλις χρόνια) και οτι πλέον δεν γίνονται αριστουργήματα, (οπως και στις άλλες μορφές τέχνης) γιαυτόν όντως, εχει πεθάνει, κανεις δεν μπορεί να την αναστήσει.. παρα μόνο ο ίδιος ο θεατής.

Μπορει να κανω quote το ποστ σου αλλα το σχόλιο ειναι γενικό.

 

[auteur]

Τα δικά μου καλύτερα απο όλο το 59ο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
ισως να ξέχασα και καμία..

τα αριστουργήματα ηταν 2
Σόκρατες
Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος

------------------------------------------

Σόκρατες
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11637
http://cinedogs.gr/festivals/59ο-φεστιβάλ-θεσσαλονίκης-socrates/#sthash.AfM4HNKY.dpbs

10/10

------------------------------------------

Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11765
http://cinedogs.gr/festivals/elephant-sitting-still/#sthash.DTpX2hPs.dpbs

9++/10

------------------------------------------

Πολύ αργά για να πεθάνουν νέοι
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11733

9+/10

------------------------------------------

Ρέι και Λιζ
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11713

9/10

------------------------------------------

Τζόι
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11760

9/10

------------------------------------------

Διαβολόψαρο
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11687
http://cinedogs.gr/festivals/24659/#sthash.fi0HIbfz.dpbs

8++/10

------------------------------------------

Αγρίμι
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11725

8++/10

------------------------------------------

Οι θεριστές
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11712
http://cinedogs.gr/festivals/the-harvesters/#sthash.wLkADHHq.dpbs

8++/10

------------------------------------------

Ο αθώος Ο ένοχος
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11820

https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11812
http://cinedogs.gr/festivals/59ο-φεστιβάλ-θεσσαλονίκης-guilty-den-skyldige/#sthash.jjx9KZVh.dpbs

8+/10

------------------------------------------

Αγχωμένη μετάφραση
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11645

8+/10

Διόρθωση... κατα λάθος έγραψα Ο αθώος.
το σωστο ειναι Ο ένοχος
https://www.filmfestival.gr/el/movie-tiff/movie/11812

εβαλα και μια τυπική βαθμολογία.

 

[Stellios papa]

.
ευχαριστουμε θερμα τον κυριο αουτερ που μοιραζεται μαζι μας τις φεστιβαλικες του αναζητησεις

αριστουργημα ο Σωκρατης ?
δηλαδη διπλα σε Ταρκοφσκι Ντραγερ Μπεργκμαν ?
αλλα μην μας μαλωνεις που αγαπαμε τους πεθαμενους και εσυ αυτους εχεις πρωτυπα

 

[auteur]

Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

.
ευχαριστουμε θερμα τον κυριο αουτερ που μοιραζεται μαζι μας τις φεστιβαλικες του αναζητησεις

αριστουργημα ο Σωκρατης ?
δηλαδη διπλα σε Ταρκοφσκι Ντραγερ Μπεργκμαν ?
αλλα μην μας μαλωνεις που αγαπαμε τους πεθαμενους και εσυ αυτους εχεις πρωτυπα

Κανένας δεν σας μάλωσε. Αλλα όπως γινόταν τότε αριστουργήματα, γίνονται και τώρα, αλλο αν δεν αρέσουν σε κάποιους.

Αν ολοι οι παραπάνω, εφτιαχναν τώρα ταινίες, ίσως να μην ηταν καν καλές.
Άλλα τα θέματα τους τότε, άλλα τώρα.

Ναι εχει μεγάλη ψυχή το Σόκρατες και το Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος.
Παντα προσωπική άποψη. Δεν νομιζω να σου αρέσει κανένα απο τα δύο.

Το Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος εχει πλασαριστεί απο πολλούς στο ιντερνετ ως αριστούργημα,
το Σόκρατες δεν το γνώριζα και ισως να ειναι απο τις πρωτες προβολές του.

An Elephant Sitting Still (Hu Bo) – The most impressive film of the year for me by some margin. Having seen a large chunk of the Cannes slate now, I agree that it was a really good year, but so far it’s mostly made up of better-than-average films by good / great directors rather than knock-down masterpieces. Thus my top ten leans on films that represent ambitious departures for established greats (Martel, Loznitsa and to a lesser extent Maddin and Rosales) and a few very impressive first films.

In the latter category, this is a doozy: a densely novelistic four-hour urban epic, incorporating a couple of dozen significant characters in separate narrative strands that only gradually interconnect and cohere, with four protagonists eventually emerging. Hu favours long, gliding mobile plans-sequences, often following characters in the manner of Bela Tarr, but this doesn’t otherwise have much in common with slow cinema. The action unfolds over less than 24 hours, and it’s the kind of crazily eventful day that would be implausible in a more condensed, less carefully constructed or more formally manic film.

The film is beautifully shot in desaturated colour (a few shots do betray some dodgy digital artefacts owing to the threadbare production) and is expertly paced and acted. It’s one of the best first films I’ve seen, and certainly one of the most ambitious. And unfortunately it’s destined to be one of those great one-offs of cinema, like Night of the Hunter, as Hu Bo killed himself after completing the film.

http://www.criterionforum.org/forum/viewtopic.php?p=630748#p630748

Few debuts are this good. Throughout four hours, Hu Bei creates an overwhelminly human and sensitive film, creating characters to which we deeply sympathise and connect with. The more the film moves long, the more impactful it becomes, and soon enough even the smallest actions, the most simple scenes become huge, due to the sheer emotional investment the spectator has. This works mostly for these reasons: Bei's camera, which is always close to the characters, following them in long, some times astonishing shots; the actors, all of them astounding; the long running time, which gives time not just to explore each character, but also for the viewer to just spend time with these people, who we love to care about so deeply. Melancholic but not sad, deeply moving but never sentimental, An Elephant Sitting Still doesn't feel bigger than life: it feels like life, period. To call it a masterpiece would be an understatement.

https://www.imdb.com/title/tt8020896/reviews?ref_=tt_ov_rt

εδω έχουμε και μικρές υπερβολές απο χρήστες..

 

[Stellios papa]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Κανένας δεν σας μάλωσε. Αλλα όπως γινόταν τότε αριστουργήματα, γίνονται και τώρα, αλλο αν δεν αρέσουν σε κάποιους.

Αν ολοι οι παραπάνω, εφτιαχναν τώρα ταινίες, ίσως να μην ηταν καν καλές.
Άλλα τα θέματα τους τότε, άλλα τώρα.

σιγουρα αλλες εποχες αλλα ερεθισματα
τοτε ηταν ο Μπεργκμαν τωρα ο Λανθιμος
6 χρονια κρισης και ο πνευματικος κοσμος της χωρας δεν εκανε τιποτε
τωρα βλεπουμε μια καλη ταινια και την λεμε αριστουργημα και μετα απο λιγο την ξεχναμε
τοτε βλεπαμε μια καλη ταινια και μετα απο λιγο καταλαβαιναμε οτι ηταν αριστουργημα

το ιδιο συμβαινει και στην μουσικη και στη λογοτεχνια
φυσικα δεν πεθανε τιποτε αυτα εχουμε αυτα τρωμε

αχλαδια πηρα χθες απο την λαικη θα περιμενω μια εβδομαδα να ωριμασουν σπιτι
μετα θα τα φαω αλλα παλι θα ειναι ανοστα
γ@μω το μου πρεπει να παρω καλωδιο ρευματος βρηκα ενα, μονο με 430 ευρω ....


ειδα το ALPHA δεν το λες και αριστουργημα αλλα χαλαρωνεις
( χα χα χα τι πατατα και αυτη )

 

[auteur]

Πάρτε κανα λωτό, είναι η εποχή τους τώρα. Βοηθάει στους χαλεποί καιροί που ζείτε


Θα επανέλθω μετά το διαφημίστικο

 

[auteur]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

σιγουρα αλλες εποχες αλλα ερεθισματα
τοτε ηταν ο Μπεργκμαν τωρα ο Λανθιμος
τι λες βρε;
6 χρονια κρισης και ο πνευματικος κοσμος της χωρας δεν εκανε τιποτε
ο ποιος;
τωρα βλεπουμε μια καλη ταινια και την λεμε αριστουργημα και μετα απο λιγο την ξεχναμε
τοτε βλεπαμε μια καλη ταινια και μετα απο λιγο καταλαβαιναμε οτι ηταν αριστουργημα

το ιδιο συμβαινει και στην μουσικη και στη λογοτεχνια
φυσικα δεν πεθανε τιποτε αυτα εχουμε αυτα τρωμε
"αδήφαγα τα μικροαστικά τέρατα" μια χαρά τα έλεγε ο Ραφαηλίδης

αχλαδια πηρα χθες απο την λαικη θα περιμενω μια εβδομαδα να ωριμασουν σπιτι
μετα θα τα φαω αλλα παλι θα ειναι ανοστα
μην τεμπελίαζετε κύριε.. φτίαξτε τον δικό σας μπαχτσέ ή βρειτε άλλο προμηθευτή που θα ικανοποιεί τα γούστα σας

γ@μω το μου πρεπει να παρω καλωδιο ρευματος βρηκα ενα, μονο με 430 ευρω ....
και αυτό του θερμοσίφωνα, ίδια δουλειά θα κάνει


ειδα το ALPHA δεν το λες και αριστουργημα αλλα χαλαρωνεις
( χα χα χα τι πατατα και αυτη )

ας το πάρουμε αλλιώς..

παρακαλούνται όλοι οι νοσταλγοί της παρελθοντολαγνείας να σημειώσουν με κόκκινο όσα δεν έχουν δει απο τα παρακάτω.

Παρακαλώ αδιαφορείστε για ταινίες που εγιναν μετά το μουντομπάσκετ του 1986, οπου ο Νίκος Γκάλης σκόραρε 53 πόντους και σημείωνε προσωπικό ρεκόρ με τη γαλανόλευκη φανέλα. Ένα ρεκόρ που παραμένει «στοιχειωμένο» αφού κανείς αλλος δεν μπόρεσε να το «σπάσει» μέχρι και σήμερα.

Κάπου εκεί η Τέχνη έμεινε στείρα, ορφανή, άνοστη και στοιχειωμένη, αφου κανένας δεν μπόρεσε να βάλει 53 πόντους τέχνης.

Ζητώ ταπεινά συγνώμη που δεν βρήκα έτοιμες λίστες για κάποια και απλά παράθεσα τα λινκ στο τέλος.

Αναρωτιέμαι πόσα απο τα παρακάτω έχετε δει και πόσα απο αυτά τα βρίσκετε αριστουργήματα.
Ισως να ανακαλύψετε μερικά ακόμα αριστουργήματα πριν το 1986, οπου οταν είσασταν μικρούληδες και ατακτούληδες,
δεν είχατε την ευκαιρία να τα δείτε.

τωρα αυτή η ευκαιρία σας παρέχετε απλόχερα με αυτό το διάολο που αγαπάτε να μισείτε και μισείτε να αγαπάτε, τα ιντερνετς,
τα restoration και τα ανεβοκατεβάσματα οπου τα έχετε άμεσα στην διάθεση σας.
Και εσείς τι επιλέγετε να δείτε...; ALPHA χωρις κύκλο γυρω γυρω..

Για να γίνει καλύτερη η εμπειρία θέασης, πάντα μπορείτε να κάνετε μια βόλτα στο πηγάδι για να βάλετε ενα ποτήρι νερό, να πλενεται τα αχλάδια (τα οποια θα έχουν ωριμάσει και μέχρι να φτάσετε) να πιάσετε και καμια κουβέντα με την κυρα ματούλα να μάθετε τα νέα του χωριού, -ελπίζω να εχει καλά μαντάτα-

Αντισταθείτε στην οκνηρία και την μοναξιά του ανοιγματος μιας απλής βρύσης, που στάζει μελαγχολικά στοιχειωμένη απο 4 τοίχους.

ελπίζω να βοήθησα!

100. Landscape in the Mist (Theo Angelopoulos, 1988)
99. Ashes and Diamonds (Andrzej Wajda, 1958)
98. In the Heat of the Sun (Jiang Wen, 1994)
97. Taste of Cherry (Abbas Kiarostami, 1997)
96. Shoah (Claude Lanzmann, 1985)
95. Floating Clouds (Mikio Naruse, 1955)
94. Where Is the Friend's Home? (Abbas Kiarostami, 1987)
93. Raise the Red Lantern (Zhang Yimou, 1991)
92. Scenes from a Marriage (Ingmar Bergman, 1973)
91. Rififi (Jules Dassin, 1955)
90. Hiroshima Mon Amour (Alain Resnais, 1959)
89. Wild Strawberries (Ingmar Bergman, 1957)
88. The Story of the Last Chrysanthemum (Kenji Mizoguchi, 1939)
87. The Nights of Cabiria (Federico Fellini, 1957)
86. La Jetee (Chris Marker, 1962)
85. Umberto D (Vittorio de Sica, 1952)
84. The Discreet Charm of the Bourgeoisie (Luis Bunuel, 1972)
83. La Strada (Federico Fellini, 1954)
82. Amelie (Jean-Pierre Jeunet, 2001)
81. Celine and Julie go Boating (Jacques Rivette, 1974)
80. The Young and the Damned (Luis Bunuel, 1950)
79. Ran (Akira Kurosawa, 1985)
78. Crouching Tiger, Hidden Dragon (Ang Lee, 2000)
77. The Conformist (Bernardo Bertolucci, 1970)
76. Y Tu Mama Tambien (Alfonso Cuaron, 2001)
75. Belle de Jour (Luis Bunuel, 1967)
74. Pierrot Le Fou (Jean-Luc Godard, 1965)
73. Man with a Movie Camera (Dziga Vertov, 1929)
72. Ikiru (Akira Kurosawa, 1952)
71. Happy Together (Wong Kar-wai, 1997)
70. L’Eclisse (Michelangelo Antonioni, 1962)
69. Amour (Michael Haneke, 2012)
68. Ugetsu (Kenji Mizoguchi, 1953)
67. The Exterminating Angel (Luis Bunuel, 1962)
66. Ali: Fear Eats the Soul (Rainer Werner Fassbinder, 1973)
65. Ordet (Carl Theodor Dreyer, 1955)
64. Three Colours: Blue (Krzysztof Kieslowski, 1993)
63. Spring in a Small Town (Fei Mu, 1948)
62. Touki Bouki (Djibril Diop Mambety, 1973)
61. Sansho the Bailiff (Kenji Mizoguchi, 1954)
60. Contempt (Jean-Luc Godard, 1963)
59. Come and See (Elem Klimov, 1985)
58. The Earrings of Madame De... (Max Ophuls, 1953)
57. Solaris (Andrei Tarkovsky, 1972)
56. Chungking Express (Wong Kar-wai, 1994)
55. Jules and Jim (François Truffaut, 1962)
54. Eat Drink Man Woman (Ang Lee, 1994)
53. Late Spring (Yasujiro Ozu, 1949)
52. Au Hasard Balthazar (Robert Bresson, 1966)
51. The Umbrellas of Cherbourg (Jacques Demy, 1964)
50. L’Atalante (Jean Vigo, 1934)
49. Stalker (Andrei Tarkovsky, 1979)
48. Viridiana (Luis Bunuel, 1961)
47. 4 Months, 3 Weeks and 2 Days (Cristian Mungiu, 2007)
46. Children of Paradise (Marcel Carne, 1945)
45. L’Avventura (Michelangelo Antonioni, 1960)
44. Cleo from 5 to 7 (Agnes Varda, 1962)
43. Beau Travail (Claire Denis, 1999)
42. City of God (Fernando Meirelles, KΓ‛tia Lund, 2002)
41. To Live (Zhang Yimou, 1994)
40. Andrei Rublev (Andrei Tarkovsky, 1966)
39. Close-Up (Abbas Kiarostami, 1990)
38. A Brighter Summer Day (Edward Yang, 1991)
37. Spirited Away (Hayao Miyazaki, 2001)
36. La Grande Illusion (Jean Renoir, 1937)
35. The Leopard (Luchino Visconti, 1963)
34. Wings of Desire (Wim Wenders, 1987)
33. Playtime (Jacques Tati, 1967)
32. All About My Mother (Pedro Almodovar, 1999)
31. The Lives of Others (Florian Henckel von Donnersmarck, 2006)
30. The Seventh Seal (Ingmar Bergman, 1957)
29. Oldboy (Park Chan-wook, 2003)
28. Fanny and Alexander (Ingmar Bergman, 1982)
27. The Spirit of the Beehive (Victor Erice, 1973)
26. Cinema Paradiso (Giuseppe Tornatore, 1988)
25. Yi Yi (Edward Yang, 2000)
24. Battleship Potemkin (Sergei M Eisenstein, 1925)
23. The Passion of Joan of Arc (Carl Theodor Dreyer, 1928)
22. Pan’s Labyrinth (Guillermo del Toro, 2006)
21. A Separation (Asghar Farhadi, 2011)
20. The Mirror (Andrei Tarkovsky, 1974)
19. The Battle of Algiers (Gillo Pontecorvo, 1966)
18. A City of Sadness (Hou Hsiao-hsien, 1989)
17. Aguirre, the Wrath of God (Werner Herzog, 1972)
16. Metropolis (Fritz Lang, 1927)
15. Pather Panchali (Satyajit Ray, 1955)
14. Jeanne Dielman, 23 Commerce Quay, 1080 Brussels (Chantal Akerman, 1975)
13. M (Fritz Lang, 1931)
12. Farewell My Concubine (Chen Kaige, 1993)
11. Breathless (Jean-Luc Godard, 1960)
10. La Dolce Vita (Federico Fellini, 1960)
9. In the Mood for Love (Wong Kar-wai, 2000)
8. The 400 Blows (Francois Truffaut, 1959)
7. 8 1/2 (Federico Fellini, 1963)
6. Persona (Ingmar Bergman, 1966)
5. The Rules of the Game (Jean Renoir, 1939)
4. Rashomon (Akira Kurosawa, 1950)
3. Tokyo Story (Yasujiro Ozu, 1953)
2. Bicycle Thieves (Vittorio de Sica, 1948)
1. Seven Samurai (Akira Kurosawa, 1954)

100. Ace in the Hole (Billy Wilder, 1951)
99. 12 Years a Slave (Steve McQueen, 2013)
98. Heaven’s Gate (Michael Cimino, 1980)
97. Gone With the Wind (Victor Fleming, 1939)
96. The Dark Knight (Christopher Nolan, 2008)
95. Duck Soup (Leo McCarey, 1933)
94. 25th Hour (Spike Lee, 2002)
93. Mean Streets (Martin Scorsese, 1973)
92. The Night of the Hunter (Charles Laughton, 1955)
91. ET: The Extra-Terrestrial (Steven Spielberg, 1982)
90. Apocalypse Now (Francis Ford Coppola, 1979)
89. In a Lonely Place (Nicholas Ray, 1950)
88. West Side Story (Robert Wise and Jerome Robbins, 1961)
87. Eternal Sunshine of the Spotless Mind (Michel Gondry, 2004)
86. The Lion King (Roger Allers and Rob Minkoff, 1994)
85. Night of the Living Dead (George A Romero, 1968)
84. Deliverance (John Boorman, 1972)
83. Bringing Up Baby (Howard Hawks, 1938)
82. Raiders of the Lost Ark (Steven Spielberg, 1981)
81. Thelma & Louise (Ridley Scott, 1991)
80. Meet Me in St Louis (Vincente Minnelli, 1944)
79. The Tree of Life (Terrence Malick, 2011)
78. Schindler’s List (Steven Spielberg, 1993)
77. Stagecoach (John Ford, 1939)
76. The Empire Strikes Back (Irvin Kershner, 1980)
75. Close Encounters of the Third Kind (Steven Spielberg, 1977)
74. Forrest Gump (Robert Zemeckis, 1994)
73. Network (Sidney Lumet, 1976)
72. The Shanghai Gesture (Josef von Sternberg, 1941)
71. Groundhog Day (Harold Ramis, 1993)
70. The Band Wagon (Vincente Minnelli, 1953)
69. Koyaanisqatsi (Godfrey Reggio, 1982)
68. Notorious (Alfred Hitchcock, 1946)
67. Modern Times (Charlie Chaplin, 1936)
66. Red River (Howard Hawks, 1948)
65. The Right Stuff (Philip Kaufman, 1983)
64. Johnny Guitar (Nicholas Ray, 1954)
63. Love Streams (John Cassavetes, 1984)
62. The Shining (Stanley Kubrick, 1980)
61. Eyes Wide Shut (Stanley Kubrick, 1999)
60. Blue Velvet (David Lynch, 1986)
59. One Flew Over the Cuckoo’s Nest (MiloΕ‛ Forman, 1975)
58. The Shop Around the Corner (Ernst Lubitsch, 1940)
57. Crimes and Misdemeanors (Woody Allen, 1989)
56. Back to the Future (Robert Zemeckis, 1985)
55. The Graduate (Mike Nichols, 1967)
54. Sunset Boulevard (Billy Wilder, 1950)
53. Grey Gardens (Albert and David Maysles, Ellen Hovde and Muffie Meyer, 1975)
52. The Wild Bunch (Sam Peckinpah, 1969)
51. Touch of Evil (Orson Welles, 1958)
50. His Girl Friday (Howard Hawks, 1940)
49. Days of Heaven (Terrence Malick, 1978)
48. A Place in the Sun (George Stevens, 1951)
47. Marnie (Alfred Hitchcock, 1964)
46. It’s a Wonderful Life (Frank Capra, 1946)
45. The Man Who Shot Liberty Valance (John Ford, 1962)
44. Sherlock Jr (Buster Keaton, 1924)
43. Letter from an Unknown Woman (Max OphΓΌls, 1948)
42. Dr Strangelove (Stanley Kubrick, 1964)
41. Rio Bravo (Howard Hawks, 1959)
40. Meshes of the Afternoon (Maya Deren and Alexander Hammid, 1943)
39. The Birth of a Nation (DW Griffith, 1915)
38. Jaws (Steven Spielberg, 1975)
37. Imitation of Life (Douglas Sirk, 1959)
36. Star Wars (George Lucas, 1977)
35. Double Indemnity (Billy Wilder, 1944)
34. The Wizard of Oz (Victor Fleming, 1939)
33. The Conversation (Francis Ford Coppola, 1974)
32. The Lady Eve (Preston Sturges, 1941)
31. A Woman Under the Influence (John Cassavetes, 1974)
30. Some Like It Hot (Billy Wilder, 1959)
29. Raging Bull (Martin Scorsese, 1980)
28. Pulp Fiction (Quentin Tarantino, 1994)
27. Barry Lyndon (Stanley Kubrick, 1975)
26. Killer of Sheep (Charles Burnett, 1978)
25. Do the Right Thing (Spike Lee, 1989)
24. The Apartment (Billy Wilder, 1960)
23. Annie Hall (Woody Allen, 1977)
22. Greed (Erich von Stroheim, 1924)
21. Mulholland Drive (David Lynch, 2001)
20. Goodfellas (Martin Scorsese, 1990)
19. Taxi Driver (Martin Scorsese, 1976)
18. City Lights (Charlie Chaplin, 1931)
17. The Gold Rush (Charlie Chaplin, 1925)
16. McCabe & Mrs Miller (Robert Altman, 1971)
15. The Best Years of Our Lives (William Wyler, 1946)
14. Nashville (Robert Altman, 1975)
13. North by Northwest (Alfred Hitchcock, 1959)
12. Chinatown (Roman Polanski, 1974)
11. The Magnificent Ambersons (Orson Welles, 1942)
10. The Godfather Part II (Francis Ford Coppola, 1974)
9. Casablanca (Michael Curtiz, 1942)
8. Psycho (Alfred Hitchcock, 1960)
7. Singin’ in the Rain (Stanley Donen and Gene Kelly, 1952)
6. Sunrise (FW Murnau, 1927)
5. The Searchers (John Ford, 1956)
4. 2001: A Space Odyssey (Stanley Kubrick, 1968)
3. Vertigo (Alfred Hitchcock, 1958)
2. The Godfather (Francis Ford Coppola, 1972)
1. Citizen Kane (Orson Welles, 1941)

Vertigo (1958)
Citizen Kane (1941)
Tokyo Story (1953)
The Rules of the Game (1939)
Sunrise: A Song of Two Humans (1927)
2001: A Space Odyssey (1968)
The Searchers (1956)
Man with a Movie Camera (1929)
The Passion of Joan of Arc (1928)
8½ (1963)
Battleship Potemkin (1925)
L'Atalante (1934)
Breathless (1960)
Apocalypse Now (1979)
Late Spring (1949)
Au Hasard Balthazar (1966)
Seven Samurai (1954)
Persona (1966)
Mirror (1975)
Singin' in the Rain (1952)
L'Avventura (1960)
Contempt (1963)
The Godfather (1972)
Ordet (1955)
In the Mood for Love (2000)
Rashomon (1950)
Andrei Rublev (1966)
Mulholland Dr. (2001)
Stalker (1979)
Shoah (1985)
The Godfather Part II (1974)
Taxi Driver (1976)
Bicycle Thieves (1948)
The General (1926)
Metropolis (1927)
Psycho (1960)
Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles (1975)
SΓ‛tΓ‛ntangΓ³ (1994)
The 400 Blows (1959)
La Dolce Vita (1960)
Journey to Italy (1954)
Pather Panchali (1955)
Some Like It Hot (1959)
Gertrud (1964)
Pierrot le Fou (1965)
Playtime (1967)
Close-Up (1990)
The Battle of Algiers (1966)
Histoire(s) du cinΓ©ma (1988-1998)
City Lights (1931)
Ugetsu Monogatari (1953)
La JetΓ©e (1962)

https://www.bfi.org.uk/news/50-greatest-films-all-time

https://www.bfi.org.uk/sight-sound-magazine/greatest-docs

https://www.pastemagazine.com/articles/2015/06/the-100-best-silent-films-of-all-time.html?a=1

 

[auteur]

κουτσομπολιά, gossip, μαλλιοτραβήγματα του φεστιβάλ.

Holiday της Ιζαμπέλα Έκλεφ

Μια κάτω του μετρίου ταινία, οπου δείχνει το κενό των ανθρώπων οπου ο μόνος λόγος υπαρξης τους ειναι το ξεφάντωμα, τα χρήματα, η πολυτέλεια, η δύναμη και η εξουσία. Την σχέση μεταξύ θύματος και θύτη, την αντιστροφή των ρόλων και αλλα πολλά.

Σε μια σκηνή το θύμα (μια φαινομενικά αφελής κοπέλα) οδηγεί μηχανάκι, οι εργάτες στον δρόμο που περνάει τις κάνουν νόημα να μαζέψει το πολυτελές μακρύ φουλάρι που ανεμίζει.. στην επόμενη σκηνή η κοπέλα εχει πέσει απο το μηχανάκι και εχει ενα κόκκινο τραύμα στο λαιμό σαν να ειναι απο θηλιά.
Με την καταφάνερη και απλοική σκηνή, μας δείχνει την λύτρωση που αναζητάει απο το κενό που νιωθει,
ενω μόνη της τυλίγει την θηλιά στον λαιμό της.

Σε άλλη σκηνή οπου ετοιμάζονται να πλακώνουν εναν δικό τους που δεν έκανε σωστά την δουλειά του, λένε στην αφελή ξανθιά κοπέλα να μπει στο σπίτι οπου ενα παιδί βλέπει παιδικά στην tv με μια άλλη μεγάλη γυναίκα, αυτη παιρνει το τηλεκοντρόλ και δυναμώνει την ένταση του παιδικού που παίζει η τηλεόραση, για να μην ακούει τί γίνεται δίπλα της. Ακόμα μια απλοική σκηνή..

Στο Q&A ενας θεατής ρωτάει γιατί η ταινία έχει τόση βία και γιατι θέλει να μας σοκάρει, με τις βίαιες σκηνές και την καταναγκαστική πεολειχία και το τελείωμα στο πρόσωπο της ξανθιάς κοπέλας.

Ο εγωισμός της πρωτοεμφανιζόμενης σκηνοθέτιδας με μια ενστικτώδη προστασία για το έργο της, οπου δεν δέχεται την οποιαδήποτε κριτική στο έργο της, την κάνουν να απαντήσει οτι η ερώτηση του, ειναι χαζή και οτι δεν κατάλαβε τι ήθελε να πεί με το έργο της. Ενω του λέει οτι ισως δεν του αρέσουν οι ταινίες που δείχνουν τσουτσούνια, αφού η σκηνή που έκανε ηταν ρεαλισμός. Ακούστηκαν και μερικά χειροκροτήματα μετά την απίθανη απάντηση απο την επαγγελματία σκηνοθέτιδα.



--------------------------------------------------------------------------------


Μη με αγγίζεις της Αντίνα Πιντιλίε

Χρυσή Άρκτος, Βραβείο Καλύτερης Πρώτης Ταινίας – Berlin IFF 2018

Μια στείρα, κλινική, άχρωμη (οπως και η δημιουργός της) ταινία για ενα πολύ ιδιαίτερο και ωραίο θέμα για την απελευθέρωση της σεξουαλικότητας,
η οποια ειναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την νόηση αλλα και το σώμα.
Ακομπλεξάριστη σε αυτά που θέτει αλλα με ενα επιτηδευμένο και στείρο τροπο.
Υπέροχο soundtrack με κομμάτια των Einsturzende Neubauten και ωραία φωτογραφία σε μερικά πλάνα.

Ακόμα ενα επεισοδιακό Q&A με την πρώτη ερώτηση να ειναι ενος καλοπροαίρετου θεατή οπου έχασε τι ήθελε να πει με το έργο της και γιατί επέλεξε το κομμάτι melancholia των Einsturzende Neubauten; ενω ευχαρίστησε την σκηνοθέτιδα για την ταινία και φυσικά του άρεσε το soundtrack.

Εγινε ενας διάλογος μεταξύ σκηνοθέτη-θεατή στα αγγλικά (κυρίως επίθεση της σκηνοθέτης) οπου δεν πρόλαβε να μεταφράσει ο μεταφραστής.. πετάχτηκαν καποιες κυρίες λέγοντας δεν μας σέβεστε γιατι δεν καταλάβαιναν αγγλικά και άλλα τέτοια όμορφα... Το δεκάλεπτο περασε μέχρι να μπει η τάξη και ο καλοπροαίρετος μεταφραστής (λόγο της επόμενης προβολής υπήρχε λίγος χρόνος) μας ενημερώνει οτι υπάρχει χρόνος για μόνο μια ακόμα ερώτηση.. Η σκηνοθέτιδα του λέει (επιβάλλει πιο σωστά) οτι θα είναι αλλες 3..

Εγωισμός και αγένεια, για ακόμα μια φορά, κυριεύει δυστυχώς τους δημιουργούς.

--------------------------------------------------------------------------------

για το κοινό τα γνωστά κάθε χρόνο..

Υπέροχος ενας πραγματικά γλυκός Κύριος (της ηλικίας του Papa) οπου μας συστήθηκε με ονοματεπώνυμο πριν κάνει μια ερώτηση!
Γλυκούλης!

αλλα και με μια έκπληξη..

κανω μια ευγενική παρατήρηση στον κύριο που δεν κάθετε καν πίσω μου αλλα στην διαγώνια δεξιά θέση απο πίσω μου και εχει ξαπλώσει στην θέση βάζωντας τα πόδια του στην πλάτη της καρέκλα μου, οπου σου δίνει μια αίσθηση οτι διαρκώς κάποιος σε σκουντάει..

-- "χαλάρωσε ρε φίλε εδώ ειναι σινεμά"
-- "συγνώμη αντιλαμβάνεστε τι κάνετε και τι λέτε;"
και ξαναεπαναλαμβάνει
--"χαλάρωσε εδώ ειναι σινεμά"

τελικά χαλάρωσα αφού κατάλαβα οτι νιώθει το σινεμά και την συνεύρεσει με άλλους άγνωστους ανθρώπους τόσο οικεία,
και ζεστά οπως το σαλόνι του σπιτιού του.. να ναι καλά να περιφέρεται αεναα στον χώρο και στον χρόνο.

ουφ βαρέθηκα με δαύτα. πάω βόλτα στο πηγάδι να πλύνω τους λωτούς και να δώ αν θα ωριμάσουν τα αχλάδια.

 

[auteur]

Εκτός συναγωνισμού

Αγρίμι
του Sauvage Καμίλ Βιντάλ-Νακέτ
εξαιρετικό με λίγα στοιχεία απο "Νταρντέν"

Αγαπητός φίλος για δεκαετίες, ολίγον συντηρητικός στην προσέγγιση του με την τέχνη,
έφυγε αναστατωμένος απο την ταινία λόγο αρκετών σκηνών βίας και ομοφυλοφιλίας.
__ Μα γιατί τόσος ρεαλισμός; τόση βία; γιατί πρέπει να τα δώ ολα αυτά; ποιο το μήνυμα;
__ Μήπως κοιτάζοντας που και που, μια τέτοια ιστορία, οπου στην "προστατευμένη" ζωή μας, δεν ερχόμαστε συχνά αντιμέτωποι, αποκτάμε μεγαλύτερη ενσυναίσθηση και κατανοήσουμε λίγο καλύτερα τους ανθρώπους αυτούς που ειναι αθέατοι δίπλα μας; Θα ήταν καλύτερα να κλεισουμε τα μάτια σε αυτους;

Την άλλη μέρα μου είπε οτι του άρεσε αρκετά η ταινία.

-----------------------

Επινοημένη γη - A Land Imagined
του Γεό Σιου Χουά

Ενδιαφέρον ταινία που ώρες ώρες χάνει το θέμα του, το ξαναβρίσκει και έχει μερικές επαναλαμβανόμενες σκηνές video game οπου χαλάνε την αισθητική της ταινίας. όμορφα διττός τίτλος οπου ως επινοημένη γη ορίζεται η νέα αποξηραμένη γή οπου εργάζονται οι εργάτες, αλλα και ο χώρος του μυαλού (video game/chat κτλ) που επινοούν για να ξεφύγουν απο την πραγματικότητα γύρω τους.

-----------------------

Μη με αγγίζεις - Touch Me Not
της Αντίνα Πιντιλίε

Τα είπαμε παραπάνω.

-----------------------


Πολύ αργά για να πεθάνουν νέοι - Tarde Para Morir Joven
της Ντομίνγκα Σοτομαγιόρ

ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΑΙΝΙΑ οπου δεν γίνεται τίποτα το συνταρακτικό
Σε ρουφάει στον υπέροχο κόσμο που δημιουργει. Στους χαρακτήρες, στην απότομη ενηλικίωση τους, στην συνταρακτική ατμόσφαιρα και κινηματογράφιση της. Στην πρώτη προβολή της δεν την χειροκρότησε κανεις, οι απο πίσω μου αναρωτιόνταν τι χαζομάρα είδαν.
Απο φίλη εικαστικό, άκουσα οτι άρεσε πάρα πολύ σε αρκετούς φίλους της που την είδαν. Αυτή δεν την πρόλαβε.

 

[auteur]

Round midnight

ειδα 3 απο το τμήμα αυτό.

τα πολύ κακά
Εγχειρίδιο αναγνώρισης του κακού
Οι κόρες της φωτιάς

και το απολαυστικό
Ταξιδιώτης στη βία - Violence Voyager
του Ουτζίτσα

το οποιο μπορεί ήδη να το ξέχασα, αλλα που και πού γέλασα και ολίγον τι απόλαυσα.
Δεν ειναι λίγο.

 

[Stellios papa]

Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

.
προς τον κυριο αουτερ

https://www.bfi.org.uk/news/50-greatest-films-all-time

δεν μπορω να διαβαζω πολλες λιστες μαζι λογω ηλικιας
τυχαια διαβασα αυτη
δεν εχω δει τα
4/5/29/35/35/48
και ουτε μ ενδιαφερουν

και μια ερωτηση απο μενα
πες μου τις 10 καλυτερες ταινιες που ειδες το 2017- 18
και μετα εγω θα σου πω τις 10 καλυτερες που ειδα το 1968-69


αν ειναι πολυ δυσκολη η ερωτηση μπορεις να μην απαντησεις

 

[auteur]

Ματιές στα Βαλκάνια

Άγα
του Μίλκο Λάζαροφ
http://cinedogs.gr/festivals/24787/#sthash.OJILXhin.dpbs

Μόνη φάλτσα νότα σε αυτή την θεσπέσια ενορχηστρωμένη δημιουργία είναι το υπέρ το δέον συγκινητικό φινάλε, που τρέπει το μελαγχολικό στοιχείο που κυριαρχεί στο φιλμ σε σχεδόν μελοδραματικό. Κατά τα λοιπά, πρόκειται για μία ταινία που καταφέρνει να μιλήσει για πάρα πολλά, λέγοντας πάρα πολύ λίγα

Θα συμφωνήσω απόλυτα με το παραπάνω. Ενω τα πήγαινε υπέροχα και ειχε καταφέρει να μεταφέρει όλη την ηρεμία αλλα και την άγρια φύση του τοπίου (αν και τα εμβόλιμα πλάνα του ουρανού ειχαν καταντήσει κουραστική μανιέρα) αλλα και το βάρος του φορτίου που κουβαλάει ο Νανουκ (αναφορά στο γνωστο Νανούκ του Βορρά) κλείνει με ενα ολίγον τι φθηνό μελοδραματικό χολυγουντιανό φινάλε βιολιών.. εκεί με έχασε.

----------------------


Άγριος Νοέμβρης
Ισμέτ Σιγαρίνα

Μέτριο

----------------------

Μην κρέμεστε απ' το παράθυροˆ pericoloso sporgersi
Ναέ Καρανφίλ

αρκετά καλο

----------------------

Πεταλούδες
Τόλγκα Καρατσελίκ

Βραβείο κοινού αλλα κατα την γνώμη μου πολυ κακή ταινία.

----------------------

Το φορτίο
Ognjen Glavoni

αρκετά καλό εως και πολύ καλό

----------------------

κρατάω για να δώ καποια στιγμή

Lemonade
«Αδιαφορώ αν καταγραφούμε στην Ιστορία ως βάρβαροι»
Αναπαράσταση (άκουσα τα καλύτερα)
Οικογένεια Μορομέτε 2 (μετά το blockbuster Οικογένεια Μορομέτε 1 τώρα και το 2)
Σιμπέλ
Τρεις σεκάνς

 

[auteur]

Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

.
προς τον κυριο αουτερ

https://www.bfi.org.uk/news/50-greatest-films-all-time

δεν μπορω να διαβαζω πολλες λιστες μαζι λογω ηλικιας
τυχαια διαβασα αυτη
δεν εχω δει τα
4/5/29/35/35/48
και ουτε μ ενδιαφερουν

και μια ερωτηση απο μενα
πες μου τις 10 καλυτερες ταινιες που ειδες το 2017- 18
και μετα εγω θα σου πω τις 10 καλυτερες που ειδα το 1968-69


αν ειναι πολυ δυσκολη η ερωτηση μπορεις να μην απαντησεις

τι θα συγκρίνουμε μωρε;
αχλάδια με λωτούς και θα πούμε ποιο αχλάδι ηταν πιο νόστιμο;
θεωρείς οτι ειναι συγκρίσιμα έργα 50+ ετών με τα τωρινά;

γραψε ποια ειναι τα 4/5/29/35/35/48..
μολις είδα ποια λές..

Spoiler

4. The Rules of the Game μηπως σε μπέρδεψε ο γαλλικός τίτλος;
5. Sunrise: A Song of Two Humans (τι τι και ξανά τι)
29= Shoah (οκ ουτε εγω δυστυχώς)
35= Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce 1080 Bruxelles (τεράστιο αριστούργημα που όμως δεν θα σου αρέσει)
35= Satantango (ουτε εγω δυστυχώς)
48= The Battle of Algiers (θα σου αρέσει ψαξε βρες το σήμερα)

τις είχα γράψει τις καλύτερες του 2017.
κανε ενα search αλλα δεν θα σου αρέσει σχεδόν καμία.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

.
προς τον κυριο αουτερ

https://www.bfi.org.uk/news/50-greatest-films-all-time

δεν μπορω να διαβαζω πολλες λιστες μαζι λογω ηλικιας
τυχαια διαβασα αυτη
δεν εχω δει τα
4/5/29/35/35/48
και ουτε μ ενδιαφερουν

και μια ερωτηση απο μενα
πες μου τις 10 καλυτερες ταινιες που ειδες το 2017- 18
και μετα εγω θα σου πω τις 10 καλυτερες που ειδα το 1968-69


αν ειναι πολυ δυσκολη η ερωτηση μπορεις να μην απαντησεις

Το 29 με παραξενεύει που δε σου άρεσε ενώ είναι αρκούντως, εμμ, σινεφίλ. Το 35 που δε σου άρεσε ελπίζω να μην είναι το Ψυχώ...

 

[auteur]

Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Το 29 με παραξενεύει που δε σου άρεσε ενώ είναι αρκούντως, εμμ, σινεφίλ. Το 35 που δε σου άρεσε ελπίζω να μην είναι το Ψυχώ...

ΚΩΣΤΑΣ αυτά ΔΕΝ τα εχει δει
οχι αλλο 35 λέει